De Wilde Roos #3 - uitgave mei 2019
Waar klimaatverandering lange tijd een abstract vooruitzicht was, begint het nu concreet waarneembare vormen aan te nemen. Het ene na het andere temperatuurrecord wordt gebroken. Het afkalven van de ijskappen kan met het blote oog worden waargenomen. Natuurrampen die eens een zeldzaamheid waren, zijn alledaags nieuwsitems geworden. Deze tijd vraagt om een andere politiek. Niet de aloude polderpolitiek van rustig aan dan breek het lijntje niet. We leven immers in een wereld die niet in balans is. De laatste jaren doet een nieuwe internationale beweging van zich spreken. Het speerpunt van haar beleid is de Green New Deal, een ambitieus programma dat sociale en ecologische doelen met elkaar verbindt. De beweging rond de New Green Deal doet daarbij een beroep op ideeën die afkomstig zijn uit de traditie van het democratisch socialisme. Deze koppeling tussen groen en rood lijkt anachronistisch maar is het niet. Het klimaatbeleid zal sociaal zijn of niet zijn. ------------- Dit is de derde uitgave in de hernieuwde reeks van De Wilde Roos. Het is de volledige tekst van de Koos Vorrinklezing uitgesproken op 1 mei 2019 door Merijn Oudenampsen in het Koos Vorrinkhuis in Lage Vuursche, één van de dertien natuurvriendenhuizen van het Nivon. De Wilde Roos was een “bonte rij van kleine geschriften” onder redactie van Koos Vorrink. De serie werd uitgegeven voor het Instituut voor Arbeidersontwikkeling [IvAO]. De eerste Wilde Roos verscheen in 1927. De werkgroep Nivon Historie kreeg een paar exemplaren ervan in handen. Dat was voor ons de aanleiding De Wilde Roos een nieuw leven te geven. Niet omdat we kritiekloos staan tegenover Koos Vorrink, zeker niet, maar omdat het voor ons een goede vorm lijkt discussie binnen het Nivon te voeden.
Waar klimaatverandering lange tijd een abstract vooruitzicht was, begint het nu concreet waarneembare vormen aan te nemen. Het ene na het andere temperatuurrecord wordt gebroken. Het afkalven van de ijskappen kan met het blote oog worden waargenomen. Natuurrampen die eens een zeldzaamheid waren, zijn alledaags nieuwsitems geworden. Deze tijd vraagt om een andere politiek. Niet de aloude polderpolitiek van rustig aan dan breek het lijntje niet. We leven immers in een wereld die niet in balans is. De laatste jaren doet een nieuwe internationale beweging van zich spreken. Het speerpunt van haar beleid is de Green New Deal, een ambitieus programma dat sociale en ecologische doelen met elkaar verbindt. De beweging rond de New Green Deal doet daarbij een beroep op ideeën die afkomstig zijn uit de traditie van het democratisch socialisme. Deze koppeling tussen groen en rood lijkt anachronistisch maar is het niet. Het klimaatbeleid zal sociaal zijn of niet zijn.
-------------
Dit is de derde uitgave in de hernieuwde reeks van De Wilde Roos. Het is de volledige tekst van de Koos Vorrinklezing uitgesproken op 1 mei 2019 door Merijn Oudenampsen in het Koos Vorrinkhuis in Lage Vuursche, één van de dertien natuurvriendenhuizen van het Nivon.
De Wilde Roos was een “bonte rij van kleine geschriften” onder redactie van Koos Vorrink. De serie werd uitgegeven voor het Instituut voor Arbeidersontwikkeling [IvAO]. De eerste Wilde Roos verscheen in 1927. De werkgroep Nivon Historie kreeg een paar exemplaren ervan in handen. Dat was voor ons de aanleiding De Wilde Roos een nieuw leven te geven. Niet omdat we kritiekloos staan tegenover Koos Vorrink, zeker niet, maar omdat het voor ons een goede vorm lijkt discussie binnen het Nivon te voeden.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
rie van de botsing der beschavingen. Het communisme was niet
langer de geopolitieke vijand van het westen. Die rol werd overgenomen
door de islam. Pim Fortuyn ontpopte zich als vertolker
van dat verhaal. Een week voor 9/11 schreef hij een column in
het weekblad Elsevier, waarin hij opriep tot een Koude Oorlog
tegen de Islam. Hij bekritiseerde de gevestigde politieke elites in
Nederland, die door hun cultuurrelativisme en consensusdrang
niet in staat waren om de confrontatie aan te gaan en pal te staan
voor westerse waarden.
De vormende politieke gebeurtenissen - voor mijn generatie -
waren de aanslagen van 9/11 en daaropvolgend politieke moorden
op Fortuyn en Van Gogh. Nederland werd plots gezien als
een front in de mondiale beschavingsstrijd. Deze gebeurtenissen
zijn voor een belangrijk deel de taal en agenda van de Nederlandse
politiek gaan bepalen. De Fortuyn-revolte van 2002 werpt nog
immer haar schaduw vooruit. Over deze ontwikkelingen heb ik
mijn proefschrift De conservatieve revolte geschreven. Ik breng
daarin de onderbelichte ideologische vernieuwing op rechts in
kaart. Niet de revolte van de onderbuik zogezegd, maar die van
de bovenkamer.
Hoe graag ik ook over mijn eigen onderzoek praat, ik ben vandaag
uitgenodigd om iets te vertellen over de linkse politiek. Een van
mijn kritieken op links is dat men de politieke agenda te veel laat
bepalen door de ontwikkelingen in het andere kamp. De linkse
politiek is vaak reactief en defensief; die neiging wil ik in deze lezing
niet herhalen. Ik wil vandaag dan ook iets anders doen dan terug-
2