Installatie en Bouw 02 202

‘Veel installateurs
onderschatten
helaas nog hoeveel
bouwvuil en slib er
tijdens de bouw in
bijvoorbeeld de
verbindings- en
stijgleidingen van
gesloten installaties
terechtkomen’
treffend worden ondervangen.” Wanneer er veel
fijne magnetische deeltjes worden afgezet in de
installatie, warmen ruimtes onvoldoende op. “Bovendien
kunnen installaties in storing slaan en is
afrekenen naar verbruik niet langer betrouwbaar.
Om dit probleem te ondervangen, moet de beschermlaag
in de installatie worden hersteld. Ook
hiervoor zijn mobilisatie van vervuiling, filtratie en
ontgassing onontbeerlijk.”
3. Verkeerde en/of teveel inhibitors
Wanneer een inhibitor (remmer/beschermer)
wordt toegepast, moet dit wel op de juiste manier
en in exact de juiste hoeveelheid gebeuren, zodat
de geleidbaarheid en alkaliteit van het installatiewater
laag blijven, aldus Van Gorsel. “In de praktijk
echter wordt veelal nog zoveel toegevoegd,
dat de geleidbaarheid van het installatiewater
te hoog wordt en – in combinatie met een lage
hardheid – galvanisatie ontstaat.” Corrosie op bijvoorbeeld
staal en aluminium is alleen mogelijk
als het water elektrisch geleidend is, benadrukt
hij. Hiervoor is een inhibitor helemaal niet nodig.
“Indien onverhoopt teveel of een verkeerde inhibitor
wordt gebruikt, dan is het raadzaam om de
installatie volledig door te spoelen en de waterbehandeling
opnieuw op te bouwen.”
4. Onjuiste materiaalcombinaties
Ook ziet Van Gorsel dat nog te vaak verschillende
materialen in de installatie worden toegepast.
Denk bijvoorbeeld aan een combinatie van koper
en RVS, waardoor galvanische corrosie kan ontstaan.
“Bij galvanische corrosie wordt veelal het
minder edele materiaal (de anode) aangetast,
terwijl het edele materiaal (de kathode) tegen
corrosie wordt beschermd”, vertelt hij. “Het anode
materiaal zal gaan corroderen, waardoor putcorrosie
en uiteindelijk ook flinke lekkages kunnen
ontstaan. Om dit te voorkomen, wordt onder andere
in de scheepvaart veelal een opofferingsanode
geplaatst. Deze oplossing biedt ook uitkomst
in gesloten installaties, waarbij bij voorkeur een
magnesiumoxide anode wordt toegevoegd die periodiek
geïnspecteerd en vervangen moet worden.”
Voor wie meer wil weten over hoe je de waterkwaliteit
van gesloten installaties in optimale conditie
kunt houden, is de VDI 2035-1 blad 2 een perfecte
leidraad. Hierin worden de uitgangspunten
vanaf ontwerp en ingebruikname t/m complete
gebruiksduur, onderhoud en eventuele aanpassingen
namelijk uitgebreid beschreven. ❚
Bij het conserveren van het verwarmingswater
in een gesloten installatie is het belangrijk
om de volgende stappen te volgen:
- Vul de installatie met kraanwater (pH-neutraal).
- Stook het installatiewater op, zodat het
zuurstofgehalte wordt teruggebracht
(thermische ontgassing).
- De restzuurstof zal een chemische verbinding
aangaan met de aanwezige corrosie in de
installatie en lost vervolgens op in het water.
- Doordat het zuurstofgehalte verder daalt, zal
de pH-waarde stijgen. Zodra de pH-waarde
boven de 8,2 komt, is de corrosiedruk in de
installatie nihil.
INSTALLATIEENBOUW.NL | 153