De Toekomst van ‘Soil+Land Stewardship’ - Een verkenning van stewardship in drie scenarios

dramatische hittegolf van 2003 had in Europa naar schatting 50.000 extra
doden veroorzaakt, vooral in Frankrijk, Spanje, Portugal en Italië. In 2024
zagen die cijfers er nog somberder uit, met ongeveer 85.000 slachtoffers,
vooral onder ouderen. De Europese tarweopbrengsten waren met een kwart
gedaald tegenover het gemiddelde een decennium eerder.
12.
Voor vele steden was er maar één haalbare strategie om op middellange
termijn het dodelijke hitte-eilandeffect te bestrijden: massaal inzetten op
(onduurzame) airconditioning en een snelle, agressieve vergroening van de
stad.
EEN NIEUWE SUBPOLITIEKE BEWEGING
De klimaatnoodtoestand, ons groeiende bodembewustzijn en de heropleving
van de gemeenschap, creëerden een nieuwe, sub-politieke beweging met
bioregionale affiniteit. Het was heel normaal geworden voor burgers om zich
te organiseren, voor hun bioregio te zorgen, en deze op de kaart te zetten.
13.
14.
Bioregionaal stewardship had drie doelen. Ten eerste: politieke
tegenstellingen een plaats geven, niet wegduwen. Het wilde van de
ecologische beweging een vogel met zowel een sterke linker- als
rechtervleugel maken, om hem weer rechtdoor te laten vliegen. Ten
tweede wilden bodem- en landstewards mensen bewustmaken van de
'natuurcultuur’ kwaliteiten van hun regio. Ze deden dat via opleidingen,
informatiepunten, erfgoedwandelingen, bosbodemcharters en collectieve
bodemzorg. Zelfs religieuze leiders werden aan boord gehesen om hun
achterban ‘ecologisch te bekeren' door hen in hun religieuze taal toe te
spreken en het goede voorbeeld te geven. Een derde doel was de bioregio
beschermen tegen ecologische vernietiging door in te zetten op sociale
cohesie en een evenwicht tussen natuur en cultuur.
Bioregionalisme werd aangedreven door plaatsgebonden activistisch
onderzoek dat een waaier aan profielen verenigde: burgers, experts
(boeren, advocaten, architecten, stedenbouwkundigen, ingenieurs, leraren),
2 Wij Zijn De Bodem
p. 31