Jaarmagazine 2023

Linda Gils (Kempens Karakter): “Er was
nood om elkaar terug te leren kennen.
Vereenzaming is alomtegenwoordig, veel
mensen kennen hun buren niet meer en
weten niet wie waar woont."
één van de trekkers van het project in Olen.
“Wij waren meteen enthousiast om te ontdekken
hoe wij hier cocreatief aan de slag konden
gaan. De eerste stap vormden de huisbezoeken.
We zijn langs elke deur in de wijk De
Gestelen geweest om iedereen uit te nodigen
voor een infoavond.
Toen wij daar niet
,
We hebben
nagedacht over wat
hier leeft en wat
we ermee kunnen
doen. Het was niet
de bedoeling dat er
een buurtcomité uit
zou groeien, maar
het is fantastisch
dat dat nu wel
gebeurt.
Mieke Heymans
al te veel respons
op kregen, zijn we
opnieuw de boer op
gegaan en hebben
we een wandeling
georganiseerd. Via
medewerkers van
sociale huisvestingsmaatschappij
De
Woonbrug konden
we meer mensen
bereiken en er is een
mooie groep komen
wandelen. Buren
brachten buren mee
en zo vonden we
uiteindelijk een vijftiental
mensen die
actief hun schouders mee hebben gezet onder
dit project.”
Schot in de roos
Eén van die enthousiaste vrijwilligers is Guy Veris
uit de Narcissenstraat. “Ik vind het een ferm
initiatief. Een goeiedag zeggen als je op straat
mensen tegen komt: daar houd ik van. En ook
sociaal contact vind ik heel belangrijk. Ik woon
hier al sinds 1994 en was meteen enthousiast
toen de mensen van Avansa bij mij aan de deur
kwamen. Tijdens de eerste bijeenkomst was ik
niet vrij, maar op de winterwandeling was ik er
wel bij. We stapten door de wijk en vertelden
over wat er hier vroeger allemaal leefde: een
koers, een voetbalploeg…”
“Een idee van Guy was de fotozoektocht. Dat
was een schot in de roos," weet Mieke. “Ja, dat
was toch wel een succesje," vindt ook Guy zelf.
“Nadien zijn we ook oude volksspelen gaan
spelen onder de naam Gestelgames. Altijd met
een hapje of een drankje erbij. Voor dit afsluitmoment
wilden we in eerste instantie een picknick
organiseren, dat is uiteindelijk deze kleine
dessertenkermis geworden.”
Taart en paardenmolen
“De taart is heel lekker," knikt buurtbewoonster
Alfonsine uit de Tulpenstraat enthousiast. Ze
neemt nog een hapje, terwijl haar kleinkind op
de paardenmolen zit. “Ik vind het knap dat ze
dit organiseren. Ik kom niet zo veel buiten en
zie meestal enkel mijn naaste buren. Maar nu
kregen we een kaartje voor deze dessertenkermis
en ons kleinkind was heel enthousiast over
de paardenmolen, dus hier zijn wij.” “Wij wonen
hier al 55 jaar," vult haar echtgenoot Frans aan.
“Wij waren bij de eersten in deze wijk. Ik herinner
mij nog goed hoe het vroeger was. Meestal
nemen we geen deel aan dit soort initiatieven,
maar vandaag maken we graag een uitzondering.
Onze kleinzoon is super enthousiast!”
Net zo enthousiast is Ingrid. Oud-buurtbewoonster,
maar nog altijd vaste bezoeker in
deze wijk vanwege haar engagement bij de
Welzijnsschakel. “Veel van onze mensen wonen
20
SOCIALE COHESIE