საქართველოს კანონი ზოგადი განათლების შესახებ

ა) მოსთხოვოს დაწესებულებას მუშაობისთვის აუცილებელი პირობებისშექმნა;ბ) მიიღოს შრომის ანაზღაურება საქართველოს განათლებისა და მეცნიერებისსამინისტროს მიერ დადგენილი ნორმატივების მიხედვით;გ) აიმაღლოს კვალიფიკაცია, რისთვისაც 6 წელიწადში ერთხელ უფლებამოსილიამოითხოვოს ანაზღაურების გარეშე შვებულება 1 წლამდე ვადით, სამუშაო ადგილისშენარჩუნებით; (2.03.2007. N4412)დ) ისარგებლოს საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული სხვაუფლებებით.2. მასწავლებლის შრომის ანაზღაურება სრული სამუშაო კვირის შემთხვევაშიარ უნდა იყოს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ საჯარო მოსამსახურისმინიმალურ ხელფასზე ნაკლები.3. ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებასა და მასწავლებელს შორისშრომითი ხელშეკრულება იდება საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრულიწესით. (18.11.2008. N497)4. მასწავლებლის შრომის ანაზღაურება იზრდება საჯარო სკოლის ბიუჯეტისზრდასთან ერთად.თავი II 1 . მასწავლებლის პროფესია (2.03.2007. N4412)მუხლი 21 1 . ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულების მასწავლებელი1. მასწავლებელი ზოგადსაგანმანათლებლო დაწესებულებაში მოსწავლეებსასწავლის ეროვნული სასწავლო გეგმით გათვალისწინებულ საგნებს.2. მასწავლებელი არის პირი, რომელიც სერტიფიცირებულია ამ კანონითა დასაქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს მიერ დადგენილი წესით.(15.12.2010. N4042)3. მასწავლებელი არ შეიძლება იყოს ნასამართლობის მქონე პირი.4. მასწავლებლის სერტიფიცირება მოიცავს მასწავლებლობის უფლებისმოპოვებასა და განახლებას.5. მასწავლებლობის უფლების მოპოვება ამ კანონით დადგენილ შემთხვევებშიმოიცავს:ა) ამ კანონით დადგენილი საკვალიფიკაციო მოთხოვნების დაკმაყოფილებას;ბ) მაძიებლობის პერიოდის წარმატებით გავლას;გ) მასწავლებლის სასერტიფიკაციო გამოცდის ჩაბარებას.6. მასწავლებლობის უფლების განახლებისათვის აუცილებელიამასწავლებლის პროფესიული განვითარება ამ კანონითა და საქართველოსგანათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს მიერ დადგენილი წესით.7. მასწავლებელი ვალდებულია:ა) მისცეს მოსწავლეს ხარისხიანი განათლება;