in memoriam professori ioan constantinescu - literaturacomparata.ro
in memoriam professori ioan constantinescu - literaturacomparata.ro
in memoriam professori ioan constantinescu - literaturacomparata.ro
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ACTA IASSYENSIA COMPARATIONIS, 6/2008<br />
RAŢIONAL-IRAŢIONAL / RATIONAL-IRRATIONAL / RATIONNEL-IRRATIONNEL<br />
IN MEMORIAM PROFESSORIS IOAN CONSTANTINESCU<br />
__________________________________________________________________________________<br />
cu cea d<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> Spleen şi poeziile d<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> partea a doua a Florilor răului, uneori tangentă<br />
la/sau desc<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>zînd d<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>tr-o irealitate pe care n-o putem numi decît senzorială” 12 .<br />
Departe de a înţelege lumea ca pe o carte enigmatică a naturii şi a istoriei, care<br />
se lasă descifrată numai de către <st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>iţiaţi, Baudelaire – observă Henn<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>g Krauss – „a<br />
arătat că ea se constituie ca disiecta membra a că<strong>ro</strong>r relaţie unele faţă de altele nu<br />
mai îngăduie să fie determ<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>ată obiectiv” 13 . Ca atare, urmaşii lui Baudelaire,<br />
Em<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>escu şi Rimbaud au fost conştienţi că <st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>tegrarea armonioasă a omului în<br />
cosmos a devenit imposibilă.<br />
Consec<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>ţele unei astfel de „metamorfoze” sfîrşesc pr<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> a transforma eul planetar<br />
al poetului, d<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> perioada vizionară, într-unul al extremei înstră<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>ări. Altm<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>teri<br />
spus, sublima consonanţă cu un trecut pl<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> de farmec şi lum<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>ă cedează locul, în<br />
etapa următoare, unei viziuni existenţiale sumbre. În acelaşi timp, eul poetic, care<br />
în lirica <strong>ro</strong>mantică era o calitate şi un semn al vieţii, chiar şi atunci cînd se<br />
transforma într-o voce venită d<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>colo de mormînt, se identifică, ulterior, cu însăşi<br />
imag<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>ea morţii. Distanţa de la relaţiile familiare sau chiar <st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>time cu Moartea d<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng><br />
poezia Femeia?... măr de ceartă („O, moarte, dulce-amică”) şi pînă la fantomatica<br />
apariţie a voievodului-poet d<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> Vis sînt, în această priv<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>ţă, revelatoare: „Von den<br />
zahlreichen Beispielen, die hier angefährt werden könnten, gebe ich e<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>s aus Vis<br />
(Traum, 1876), e<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>em Gedicht, <st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> dem nicht so sehr von der Begegnung mit dem<br />
Selbst (oder mit se<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>em Doppelgänger) die Rede ist, als vielmehr von der Identität<br />
des Ich mit e<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>em Toten: «Pr<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> tristul zgomot se arată / Încet, sub văl, un chip ca-n<br />
somn, / Cu o făclie-n mîna-i albă / În albă mantie de domn. / Şi ochii mei în cap<br />
îngheaţă, / Şi spaima-mi seacă glasul meu, / Eu îi rup vălul de pe faţă... / Tresar...<br />
încremenesc, – sînt eu»” 14 .<br />
În lirica occidentală, tend<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>ţa <st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>teriorizării morţii sau, mai exact spus, a<br />
transformării ei într-unul d<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> componentele fundamentale ale viziunii poetice i se<br />
datorează, în mare măsură, lui Baudelaire şi volens-nolens unui spirit al timpului<br />
(der Zeitgeist), care a făcut posibilă extensiunea unui asemenea fenomen: „E<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>deutig<br />
gibt es bei dem Dichter der Fleurs du Mal e<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>e Neignung zur Ver<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>nerlichung des<br />
Todes. Ziemlich häufig <st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> der Lyrik und <st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng> der Kunst der zweiten Hälfte des<br />
19.Jahrhunderts (er wäre also zu e<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>fach, sie mit den E<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>fluss von Baudelaire zu<br />
erklären, da sie unterschiedliche Gründe hat, die auch auf der existentiellen Ebene<br />
zu suchen s<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>d) ist diese Tendenz nach unserer Me<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>ung bei Em<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>escu augenfälliger<br />
und öfter anzutreffen. Sie äussert sich vorwiegend durch das, was John E. Jackson<br />
auf Baudelaire bezogen als l’identification du je à la mort bezeichnet” 15 .<br />
Totodată, în cupr<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>sul unor asemenea prefaceri structurale, subiectivitatea<br />
substanţei poetice se rarefiază pînă la dizolvare, iar construcţia poemului urmează<br />
axa „gîndirii reci”. „Se<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>e Auffasung vom poetischem Schaffen gesteht e<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>erseits<br />
e<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>e Tendenz zur Entsubjektivierung (...) In dieser H<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>sicht ist se<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>e ästetische<br />
Auffasung jener von Mallarmé oder Valéry vergleichbar...” 16 . Cu alte cuv<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>te,<br />
„Em<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>escu rechtfertigt aus der Perspektive der südosteu<strong>ro</strong>päischen Literatur die<br />
12 Ioan Constant<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>escu, Studii em<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>escologice, nr. 3, p. 27.<br />
13 Ioan Constant<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>escu, Studii em<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>escologice, nr. 3, p. 21.<br />
14 Ioan Constant<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>escu, Studii em<st<strong>ro</strong>ng>in</st<strong>ro</strong>ng>escologice, nr. 2, p. 50.<br />
15 Idem, p. 50.<br />
16 Idem, pp. 59, 60.<br />
19