WEB 6405 Kuipplantenvereniging De Parel 2 2022

Da’s ook een
mooi plantje
Tekst en foto’s: Lute Hilberts
Abelmoschus manihot
(Familie Malvaceae)
Abelmoschus manihot (synoniem Hibiscus manihot) zou men
een half-heester kunnen noemen, hij vormt namelijk geen
heester die op termijn bossig opgroeit.
Bij mij droogt het bovenste deel van de stengel in de
nazomer in, maar onderaan blijven de bladeren groen en
van daaruit ontstaan in het voorjaar nieuwe scheuten
die aan het eind van de stengels gaan bloeien. Dan
begint het feest opnieuw. Regelmatig de zaadknoppen
verwijderen om te zorgen dat hij doorbloeit. Of laten
rijpen om in het volgende voorjaar opnieuw te zaaien of
naar onze “zaadcentrale” (An Klerks) te sturen. Het zaad
zit in een langwerpige zaaddoos die behaard is, net als
de bloemknoppen. Bij vroeg zaaien bloeit de plant nog
hetzelfde jaar.
De bloei is qua kleurencombinatie heel bijzonder: heel
grote bloemen met flinterdunne, haast doorschijnende
bloemblaadjes en een mooi kleurrijk hart. De bloemen
hangen iets voorover aan stengels die hier bij mij een
kleine meter hoog worden. Ze bloeien maar één dag maar
de plant vormt langdurig nieuwe bloemen.
De plant kan worden overgehouden op een lichte, vorstvrije
plaats.
De plant is verwant aan okra (Abelmoschus esculentus).
Okra is een eenjarig gewas uit de (sub)tropen waarvan men
het blad, maar toch vooral de nog onrijpe vruchten eet.
Regelmatig te koop in Oosterse winkels e.a.
Onze Abelmoschus manihot maakt ook grote handvormige
bladeren. Die grote bladeren en ook de jonge scheuten
zijn eetbaar en kunnen prima in sla of in stampotten
gebruikt worden en ook in een wrap zijn ze lekker. Gekookt,
gestoofd e.d. wordt het gerecht in het buitenland aibika
genoemd; het is heel gezond en zelfs geneeskrachtig.
In de tropen worden deze planten juist vanwege de
eetbaarheid van blad en vrucht geteeld.
esculentus = spijs/eetbaar.
Abelmoschus Manihot
Hibiscus schizopetalus
Hibiscus schizopetalus.
(Familie Malvaceae)
Hibiscus kennen we wel, die komt in vele verzamelingen voor.
Hibiscus rosa sinensis, de Chinese roos, is als potplant vaak te
koop.
De plant op de foto is er eentje met dezelfde voornaam maar
heeft een heel andere vorm. Hij ziet er fraai uit met zijn
hangende Chinese lampionnen en is zeer gezocht. Je komt
hem niet tegen in bloemenzaken; hij is dus bepaald niet
algemeen.
Het is Hibiscus schizopetalus, hij komt uit Oost-Afrika en is
net als de eerder genoemde Hibiscus een koukleum. Daarom
zetten we ze ook in een pot of kuip, zodat ze bij de kachel
kunnen als de sneeuwvlokken om de hut dwarrelen, zult u
zeggen. Dat klopt, maar ik bedoel met koukleum dat ze niet
in een maar nauwelijks vorstvrije kas kunnen overwinteren.
Dat houden ze niet vol; ze verdwijnen dan al snel naar de
Hibiscus-hemel.
Hibiscus schizopetalus wordt een bossige plant die 2 tot 4
meter hoog kan worden maar helaas meestal minder rijk
bloeit. Minder rijk bloeiend kan een probleem zijn voor
mensen die houden van één grote bloemenzee, maar de
bloemvorm vergoedt heel veel.
In de winter licht zetten en niet onder de 12-15 oC. Een
prima plant voor een verwarmde serre. Wie in het bezit is
van zo’n glazen aanbouw zit op (hibiscus)rozen met onze
hobby. In mijn verbeelding bloeien daar in de winter de
kuipplanten gewoon door, hangen de rijpe citrussen aan de
takken en staat Hibiscus shizopetalus 24/7 in bloei.
In het voorjaar wat in model snoeien en eventueel
verpotten. Goede potgrond gebruiken waarin hij qua
bemesting enige maanden voort kan. Daarna bijmesten met
20-20-20 en als de zomer komt overgaan op 10-30-20 om
knoppen te laten vormen.
Er wordt beweerd dat er uit de wortel een extract te halen
valt dat kan worden gebruikt bij de fabricage van de
morning-after pil. Ik herhaal nog maar eens wat ik al vaker
riep: “Niet zelf gaan dokteren, ge zijt gewaarschuwd!"
Hier gelden de spreuken: “bezint eer ge begint” en “een
gewaarschuwd mens telt voor twee”.
schizopetalus = met gespleten kroonbladen
nr. 2 | De Parel 2022 | 9