okumalarım - Zeki Zikrullah Kırmızı * Okumanın Sonuna Yolculuk

yokluklarını, boĢluklarını anlatmak daha yaratıcı, kıĢkırtıcı bir yol. Bu nedenle
Türkay öyküleri, yapıtın küçük oylumuna karĢın boĢluklarıyla oldukça büyük bir
giriĢim. Böyle bir varlıksızlık üzerinde kümelenip iliĢkilenen yazı gereci ise en doğal
biçim ve içeriklerinde bile büyülü, olağanüstü bir iz bırakıyor haliyle okur üzerinde.
Kutlamak gerek.
Kutlamak gerek çünkü doygun, kibirli yazı kasılmalarını giderebilir, kabızlığı
önleyebilir böylesi bir yaklaĢım. Sanki varlık, doluluğuyla bir erk kaynağı ve yazı bu
erki yedeklemiĢ, sefere çıkmıĢ bir fatih… Peh peh… Bunu kırmak az Ģey değil.
Orçun Türkay kendisiyle de dalgasını geçerek köĢe kapmaca ya da kaçma
kovalamaca oyununa veriyor kendisini. Diyebilirim ki, imge üzerine bir çalıĢma
onunkisi. Anladığımızca, imgenin apaçıklığına değil haklı olarak kapalı, karanlık
yanına yoğunlaĢıyor. Çünkü bir yapıtı çekici kılmanın en masum, geçerli
yöntemlerinden biri bu… Ama dizginleri bırakmaya gelmez. Böyle olursa kaza
kaçınılmaz olur.
Öte yandan dilde, dilin içolanakları içerisinde kalarak yadırgatma etkisini
denemesi ayrı bir dil tadı (dil üzerine düĢünmenin metinsel tadı) yaratmıĢ. Ortaya
özgün bir çalıĢma çıkmıĢ böylece. Azınlıkta kalan böyle yazarlar için desteğimi
esirgeyemem (okur olarak).
Kendini bile isteye ele veren içtenlik, bir biçem olarak ucu belki Latife Tekin‟e
varacak bir tükenmemiĢ kaynak henüz. Bir ucundan Orçun Türkay yakalamıĢ…
GeniĢ çaplı ve açılı göndermeleri ise, yerel yazarın aslında evrene yazması
gerektiğini anımsatıyor bize. Haklı. Onun dil(sel) tutumuyla gündelik yaĢam kendine
benzerliğiyle görünür oluyor. Son yılların önemli çalıĢmalarından…
***
Badiou, Alain/Cassin, Barbara; Heidegger, Nazizm, Kadınlar, Felsefe,
(2012), Çev. Hayri Gökşin Özkuray
MonoKL Yayınları, Birinci Basım, Kasım 2011, İstanbul, 101 s.
Heidegger‟in felsefe ve siyasal bağlanması çeveresinde dönen ikili tartıĢma
geriye, felsefenin baĢlangıcına değin uzanıyor haliyle. Filozofun bireyliğiyle
(yaĢayan, somut varlık) onun ötesine (belki de berisine) düĢ(ebil)en felsefesi nasıl
iliĢkilendirilir, okunabilir sorusuna bir yaklaĢım sağlıyor Badiou/Cassin ikilisi ve iyi de
yapıyorlar diyeyim. Bundan nereye değin, ne çıkar sorusunun açık, doyurucu bir
yanıtı verilebilir mi, bilemiyorum. Aynı tartıĢma tarihsel kiĢiler (figür) için de
yapılabilir ve biz belli bir mesafeden (zaman ve uzam olarak) bakınca, bakıĢımız
donatılı bakıĢ olacağından kaçınılmazca, üstelik savunmanın zemini de yitik (kayıp)
olacağından, belki de asıl vurguyu düĢünsel esinlenmelere yapmak yerinde olur.
Çünkü ilke, kural, doğru kolayından çıkmaz ve yine çünkü düĢünce bedene (edime),
edim düĢünceye sığmaz, bunu öğrendik (psikanalizden, felsefeden. vb.)
Burada önemli olan, burada örneğini Badiou/Cassin‟in verdiği bir tartıĢma
sunuĢ tekniği. Bunu, indirgemelere karĢı bir duruĢ, hakikat arayıĢının bir boyutu
olarak görmek istedim açıkçası. Hiçbir Ģey küçümsenmemeli ve Heidegger‟in
Nazizm kadar kadınla, Yahudiyle ne yaptığı da anlaĢılmaya çalıĢılmalı.
14