Untitled

Di helbesteke mayîn de jî, çayîr-çîmenên Kurdistanê dibe sembola
jîyîna Kurdan:
Ez niha hela hê li Konstantinija dijîm
eger mirov vê yekê jîyîn bi nav bike.
Ji mîrên Kurdan
yekî eşîra wî li dora Wanê
çayîr-çîmenên wan hene.
Gunnar Ekelöf, deftereke xwe ya destnivîsarên helbestan " Kesê
ku bizin hatîye dinê" (Kurdisk getaboren, Geta-boren) bi nav kirîye(18).
Çima bizinên Kurdan? Çawa me berê jî gotibû, îdentîfîkasyona
Ekelöf bi mîrê Kurd û bi giştî Kurdan ve gelek xurt bûye.
Bizin çawa tê zanîn ji serbestîyê hez dike, li vira bûye nîşana azadîyê,
Ekelöf xwe wek bizinekê dihesibîne. Di helbestên wî yên
mayîn de mirov wek mîsal rastî nêrîyan (getabock) jî tê. Çawa tê
zanîn nêrî bi xurtbûna xwe ve tekoşerîyê temsîl dikin, tirsê nizanin.
Derheqa vê yekê de dema me bi jina wî Ingrit Ekelöf re sohbet dikir,
wê got ku, mêrê min wek nêrîyan bû, neditirsîya. Di dawîyê de
wê bi serbilindî got ku: "Ew wek Kurdan mêrxas bû" (han var tapper
som en Kurd).
Hemû helbestên ku di vê dîwanê de cîh girtine, bi naverok bi
hevra girêdayîne. Dîwan bi tevayî li ser jîyîna Mîrê Kurd e, wek
efrandineke bîyografîk dikare bê hesibandin. Bi mercên dîrokî ve
hunandî, nitirandî wek tabloyeke sedsalîya yanzdan li hêla gola
Wanê, dorberê robarên Dîcle û Firat û Kurdistana ku wê demê
meydana §er bû, tîne li ber çavan.
KÎ YE EV MÎRÊ EMGIONÊ?
Ekelöf çawa di noteke dawîya pirtûkê de dide kivşê wekî Mîrê
Emgion ji eşîreke Kurdên îranê tê: "Ji ber hin sedeman, ez dikarim tevî
wê bawerîyê bim wekî Mîrê E. ji nav eşîreke îrana bakur tê, eşîrên Kurd li gelek
alîyên împaratorîya Bîzansî hebûn, lê belê berî her tîştî li deverên çîyayên li
dorberê Gola Wanê, ew bi Ermenîyan ve tevayî dijîyan". Çawa emê pa§ê jî
bibînin, ev mîr Ekelöf bi xwe ye, tenê wî di helbestên xwe de cilên
Kurdan yên rengîn xwe kirîye. Ji ber vê yekê jî, ewî li vira nîşana
"Mîrê E." bi kar anîye, E. kî ye gelo, Ekelöf e, an Emgion e?
Di çend helbestên ku berî 1965'an de çapbûne jî em rastî mîrê
bi navê Mîrê Emgionê tên, wek pirtûka Non Serviam de (1945)
helbestê Havstema û di pirtûka Impos Incertum (1959) de helbestê
-84-