Çalışınca oluyor - Kocaeli Büyükşehir Belediyesi

İbrahim KARAOSMANOĞLU / Kocaeli Büyükşehir Belediye Başkanı
Etrafımıza bakalım: Filistin, Irak, Çeçenistan, Afganistan, Bosna…
Son 10-15 yıldır, ülkemizin çevresinde büyük yıkımlar yaşanıyor.
Toplu mezarlara, tecavüzlere, çocukların, kuşların vurulmasına, idamlara,
işkencelere alıştık.
Artık “Bağdat’ta 150 kişi patlamada öldü” diye bir haber duyunca
heyecanlanıp harekete geçmiyoruz. Bu bizi şaşırtmıyor.
Filistin’de sabah sokakta oynayan çocuklara ateş açıldığında nabzımız
hızlanmıyor.
Bosna’da bulunan toplu mezarlar gözlerimizi yaşartmıyor.
Kendi ülkemizdeki suikastler, çatışmalar, kavgalar, anlaşmazlıklar devam
ediyor.
Dünya Barış Günü’nde, barışın tadını çıkaramıyoruz.
Kıymetli kardeşlerim,
Dünyanın her yerinde, ilim irfan sahibi, bilgi görgü sahibi insanlar, filozoflar,
aydınlar bir barış dili konuşur.
Bütün öğretiler, dinler, kültürler bize ağız tadıyla birlikte yaşamanın yollarını
anlatır.
Cinayet, katliam, çapulculuk, işkence, dehşet üzerine bir medeniyet
kurulamaz.
Bombardıman uçaklarıyla bir yere varılamaz.
Sopalarla, Kalaşnikoflarla, tanklarla düğün yapılamaz, sofraya oturulamaz,
kan dökmenin sevinçli bir tarafı yoktur.
Kavgaya harcanan enerji, cinayete harcanan emeğin hiçbir saygınlığı
olamaz.
Hepimiz şiirlere, şarkılara, selamlara, sohbetlere, dualara, şenliklere,
hürmete, muhabbete yönelmek zorundayız.
İnsana, hayata, tabiata, düşünceye değer vermezsek kendimiz de değer
kazanamayız.
Alevi-Sünni, Laik-Şeriatçı, Sağcı-Solcu, Kürt-Türk ayrımcılığı, çok içten
söylüyorum ilkelliktir.
Birbirimizle ekmeğin, suyun dilinden konuşacağız.
Türkülerle, şükürlerle, hoşbeşle bu hayatı yaşayacağız.
Dinci – Şeriatçı dediğin kişi senin teyzenin oğlu; Alevi dediğin kişi senin
asker arkadaşın, Kürt diyorsun, belki de sevdiğin kız Kürt, muayene olduğun
doktor Sağcı, yemek yediğin lokantasın sahibi Solcu.
Öncelikle yakınlıkları, muhabbeti, bizi kardeş yapan güzellikleri görelim.
Birbirinden ürkmek, korkmak, kaçmak hakikaten ilkelliktir.
Hâlâ konuşamayacaksak, kendi apartmanımızda, mahallemizde, şehrimizde
barış içinde yaşayamayacaksak, o zaman mağaralardan niye çıktık? Geri
Çalışınca Oluyor.
207