Çalışınca oluyor - Kocaeli Büyükşehir Belediyesi

İbrahim KARAOSMANOĞLU / Kocaeli Büyükşehir Belediye Başkanı
meseleleri, dertleri, coşkuları, neşeyi göremem.
O yüzden, sadece seçim dönemlerinde değil, her gün esnafla bir çift söz,
küçük bir teati, ayaküstü bir hatır sorma şarttır.
İşin doğrusu, Kocaeli esnafının her biri birer başkan danışmanı, başkan
yardımcısı, müşavir gibidir.
Sözgelimi bir kasap dükkanına uğruyorum. Kasap kardeşim bana “Başkanım
İSU çalışmalarını şu şekilde yapsak daha iyi olmaz mı?” diye fikir de veriyor.
Mesela bir mobilyacıya diyorum ki: “Bak biraderim, bu yollarda doğalgaz
çalışması yapılıyor, görüyorsun. Buranın müfettişi sensin. Kontrol et. İşler
düzgün yürüyor mu, aksıyor mu, gelip sana soracağım.”
Diyelim bir kırtasiyeci bana “Filanca mahallede bir aile var, 5 çocuk okula
gidiyor, durumları iyi değil, onlara da belediye yardımları ulaştırmalısınız”
diyor.
Bunun gibi yüzlerce diyalog düşünün.
Bizim esnaf ziyaretlerimiz bir boy gösterme havasında geçmiyor. Ciddi
ciddi Kocaeli’mizin, mahallelerimizin, sokaklarımızın, vatandaşlarımızın
meselelerine eğiliyoruz.
Taksi duraklarına muhakkak giderim. Taksiciler, tüm şehir halkının yol
arkadaşıdır. Onlarla herkes muhabbet eder. Gündemi taksicilerden
öğrenmek gibisi yoktur. Haber bültenlerinde “Güvenilir kaynaklardan alınan
bilgiye göre…” denir ya,
taksiciler işte o “güvenilir kaynak”tırlar.
DİĞER ZİYARETLER
Esnafla görüşmek, dertleşmek, sohbet etmek iyidir, doğrudur, güzeldir,
lüzumludur.
Onun dışında okullara, hastanelere, huzur evlerine, dar gelirli ailelerin
evlerine de ziyaretlerde bulunuyorum.
Mecburum, işim bu.
Yerine göre hediyeler götürürüm.
Hacdan dönenlere hoş geldiniz demeye giderim. Birkaç hurma yer, zemzem
içeriz.
Şehit ailelerine koşarım.
O aileler, yetimler bize şehitlerimizin emanetidir. Onların acısı, kederi bizim de
içimizi yakar. Yüreğimiz titreyerek, elimizden gelen her şeyi yapma
gayretiyle, derin bir saygıyla hareket ederiz.
Şehitlerimizi tanıyorsunuz. Çoğunun isimlerini caddelere, sokaklara, parklara
verdik… Onları unutamayız, hatırlamak zorundayız…
Kabirlere de gidiyorum. Şu fani dünyadan göçmüş hemşehrilerim için bir
küçük dua etmezsem ayıp olur. Yarın birgün onların arasına katılacağız,
hakikat bu…
Çalışınca Oluyor.
403