Hoş GeldİN ya ŞEHRİ RAMAZAN

İSTANBUL SURLARININ
ÖNÜNDE EYYÜB–EL ENSARİ
Ebu Eyyüb radıyAllahu anh Emeviler zamanında,
İstanbul’u fethe çıkan ordu içinde de yer almıştı.
İstanbul o zaman, Kostantiniyye adıyla Bizans
İmparatorluğu’nun başkenti idi.
Yaşı sekseni çoktan geçmişti ama ruhu, fethi müjdeleyen
hadis–i şerifle gepgençti.
Şehrin kuşatılması sırasında bir Mücahid, büyük
bir cesaretle Bizans askerlerinin içine kadar girmişti.
Dönüp geldiğinde bazı arkadaşları, “Niçin
canını tehlikeye attın? Dediler.
Ebu Eyyüb onlara döndü ve dedi ki:
“Ey insanlar! Kendinizi tehlikeye atmayınız ayetini,
böyle yanlış yorumluyorsunuz. Bu ayet, biz
Ensar hakkında gelmişti.
İslamiyet güçlenip yardımcıları çoğalınca, bizler
Resulûllah’tan gizli olarak, aramızda şöyle konuştuk:
‘Epeydir mallarımıza bakamayıp ziyan ettik. Artık
onların başında dursak da yeniden daha verimli
hale getirsek...’
Bu konuşmamız üzerine, Yüce Allah Bakara
Suresinin şu ayetini indirdi:
‘Allah yolunda mallarınızı harcayın, (cimrilik yaparak)
kendinizi tehlikeye atmayın!’
Anladık ki tehlike, cihadı bırakıp mallarımızla
meşgul olmakta idi.”
İşte bu inancın sevdalısı olan Ebu Eyyüb’ün bütün
ömrü, Allahyolunda cihad ile geçmiştir. O
adeta Allahiçin cihada doyamayan bir gönlün
sahibiydi. Bu sebepledir ki, İstanbul kuşatması
sırasında hastalığı ağırlaşınca, şöyle demişti:
“Eğer ölürsem, beni de yanınızda götürünüz.
Düşmana karşı saf tuttuğunuz yerde ayaklarınızın
altına gömünüz.”
Ebu Eyyüb’un bu dileği yerine getirildi ve o
Kostantiniye yi kuşatan surlara en yakın bir yere
defnedildi. Orada Peygamber müjdesinin şanlı
bir bayrağı olarak halâ dalgalanmaktadır.
* * *
O tarihten sekiz asır sonra, 1453 yılında,
Kostantiniyye son defa kuşatıldı. 21 yaşındaki
delikanlı kumandan, bir gün hocası
Akşemseddin’e başvurup bu kutlu işaretin bulunmasını
istedi.
Zira askerin, coşkun bir fetih hamlesi için böyle
bir manevi güce ve moral kaynağına ihtiyacı vardı.
Ak Şeyh, kalp gözüyle baktı, yalvarıp yakardı,
ağladı, sızladı ve sonunda sekiz asır sonra Ebu
Eyyüb’ün mezarını buldu.
Bu haber, askeri heyecana getirdi. Ebu Eyyub
sanki yeniden dirilip askerin başına geçmiş ve
Efendimiz in fetih müjdesini ilk ağızdan bir daha
ilân etmişti.
Kostantiniyye İstanbul olunca, mezarı yeniden
düzenlenmiş ve padişahlar orada kılıç kuşandıktan
sonra tahta çıkmışlardır.
Günümüzde de, Eyyüb Sultan ziyaretçisi en çok
olan mekândır.
İstanbul da Efendimizin temsilcisi, fethin manevi
mimarı ve şehrin hamisi, sahibi ve duacısıdır. Bu
gerçeği, Padişah Sultan Mahmud’un kızı Adile
Sultan şöyle ifade etmiştir:
Yetmez mi bu şehrin halkına bu nimet–i Bari
Resul–ü Ekrem’in Yarı Eba Eyyübel Ensari.
Ebu Eyyüb’de CİHAD VE İLİM AŞKI
Özellikle de, Efendimizden duyduğu bir hadisi
doğru nakletmek uğruna nasıl bir zahmete katlandığını
bilmek, insanı hayrete ve hayranlığa
düşürüyor.
Bir defasında, Medine’den kalkıp Mısır’da oturan
Ukbe bin Amir’in yanına gitmiş ve ona sormuştu:
“Bir müminin ayıbını örtmekle ilgili Resulûllah’tan
duyduğun hadis nasıldı?”
Ukbe bin Amir de, hadisi söyledi:
“Kim dünyada bir müminin gizli kalmış bir suçunu
örterse, Allahda kıyamet günü onun suçunu
örter.”
Ebu Eyyub bu hadisi öğrenir öğrenmez, bineğine
atladığı gibi Medine’nin yolunu tuttu ve öğrendiğini
oradakilere de öğretti.
* * *
Ebu Eyyüb radıyâllâhu anh peygamberimizin
sağlığındaki Medineli beş hafızdan biriydi.
Bizbiriz Dergisi
35