osho-sezgi

24 -> 69
İçinde çok daha derin bir şey varolmaktadır. Onu unutmamalısın. Akıl sadece bunun dış çeperi, çevresi.
Varlığının merkezi değildir. Varlığının merkezinde sezgi bulunmaktadır.
Aklını bir kenara koyduğun zaman, dış çeperden kavranması mümkün olmayan, içindeki bir şey işlemeye
başlar. Merkezin işlemeye başlar ve merkezin, her zaman bütünle uyum içindedir. Dış çeperin egondur.
Merkezin ise Tao ile uyumludur. Merkezin senin değildir, benim değildir; merkez evrenseldir. Çeperler
şahsidir. Senin çeperin sana aittir, benim çeperim bana aittir. Ancak benim merkezim ve senin merkezin
farklı şeyler değildir; merkezde hepimiz buluşuruz ve tek oluruz.
O yüzden mistikler varoluşun tekliğini kavrar. Çünkü sezgiye dayanır. Bilim sürekli böler, parçalar. En
minik parçacığa kadar uzanır. Dünya bir çokluğa dönüşür; artık evren değildir.
Hatta bilim adamlarının evren kelimesini kullanmayı bırakması gerekir. Onun yerine yeni bir kelime
kullanmaya başlamalılar. Evrenin mistik bir yönü bulunmaktadır, evren tek demektir. Mistik tekliğe ulaşır;
bu merkezin deneyimidir. Ancak merkez, sen dış çeperden merkeze yöneldiğin zaman harekete geçebilir.
Bir kuantum sıçramasına ihtiyacı vardır.
Sayfada Ara
HAYAL GÜCÜ
Sezgi öğretisi ile kendi gerçekliğini yaratma öğretisi, sadece tamamen farklı şeyler değil; aynı zamanda
birbirlerinin karşıtıdır. Sezgi sadece bir aynadır. Hiçbir şey yaratmaz, sadece yansıtır. Olanı yansıtır.
Yıldızları ve ayı yansıtan saf, sessiz ve berrak su gibidir. Hiçbir şey yaratamaz. Bu berraklık nedeniyle
doğuda ona üçüncü göz adı verilir. Gözler hiçbir şey yaratmaz. Sadece olan bir şeyi gösterir.
Birinin kendi gerçekliğini yaratmasına hayal gücü denir. Bu, rüya görme öğretisidir. Geceleri rüyalarında
birçok şey yaratırsın. İşin en inanılmaz tarafı, sen hayatın boyunca her gece rüya gördün ve her sabah
onun bir rüya olduğunu kabul ettin. Gerçek olmadığını biliyorsun. Ancak tekrar gece olduğu zaman
uyuyorsun ve hayal gücün yine kanatlarını açıyor; içinde hiçbir kuşku kalmıyor. Hiçbir kuşku duymadan
gerçekliğini kabul ediyorsun.
Bu hayal gücü öğretisi başka şekillerde de işleyebilir. Rüyalarını yaratıyor ve bunların gerçek olmadığını
biliyorsun. Ancak o rüyaları görmeye başladığın zaman, onlar seni çevrelediği zaman; çok gerçekçi
görünüyorlar. Gerçek dünyadan bile daha gerçekçi. Çünkü gerçek dünyada arada bir şüphelenir ve kuşku
duyarsın. Örneğin şu bulunduğun anda, burada gördüklerinden kuşku duyabilir; duyduklarından
kuşkulanabilirsin. Ya da uyuyup rüya gördüğünü düşünebilirsin. Bu bir rüya da olabilir. Bunu ancak
uyandığın zaman anlayabilirsin.
Aradaki tek ayrım budur: Gerçek hayatta, şüphe duyabilirsin. "Bu bir rüya olabilir." Ancak rüya görürken,
bir rüya olup olmadığını merak etmezsin. Rüya ile gerçek arasındaki tek fark budur. Gerçeklik sana
muhakeme etme olanağı tanıyor; rüya ise böyle bir şeye izin vermiyor.
Aynı öğreti hayal de yaratabilir. Sessizce oturmuş hiçbir şey yapmıyorsun ve gözlerinin önünden bir hayal
geçmeye başlıyor. Uyanıksın, ancak ülkenin başkanı olduğunu hayal etmeye başlıyorsun. Uyanık olduğun
için, bir taraftan bunların aptalca fikirler olduğunu biliyorsun. Ancak o kadar güzel hayallerdir ki, insan
dünyanın hükümdarı olduğunu ya da dünyanın en zengin insanı olduğunu hayal eder. Uyanık; ancak bir
rüya yaratıyor. Eğer bu çok fazla olursa, akıl sağlığını yitirirsin. Bir akıl hastanesi ya da psikiyatri kliniğine
gittiğin zaman, ne kadar çok insanın hayal dünyası içinde yaşadığını görünce şaşırırsın. Orada olmayan
insanlarla konuşur, sadece konuşmakla kalmaz, onlar adına cevap da verir. Bu süreçte hiçbir kuşku
yaşamamaktadır.
Eğer hayal gücü, kendi hayallerine inanmaya başlarsa, bir çeşit delilik yaratır. Halüsinasyonlara neden
olabilir. Bana sorarsan, senin o azizlerin, Tanrı'yı görmüş ve onunla konuşmuş olan bütün o büyük dini