Pdf indir - Beşiktaş Belediyesi

aya ait hissetmeme, İstanbullu olamama duygusuyla mücadele etmek için
Beşiktaş çok doğru bir çekirdek nokta. Kentli olma bilincini geliştirmek, göçlerle
genişleyen bir kenti yönetebilmenin, merkez ile çeper arasındaki bağı
kurabilmenin yegane yolu. Bu bakımdan Beşiktaş, İstanbul içinde türetilmesi
gereken bir model.
Bir marka şehir, bir bölge olarak baktığınızda neler
görüyorsunuz Beşiktaş’ta?
A.M: Bir marka olarak tanımla derseniz Beşiktaş’ın şöyle bir yönü var; aynen
İstanbul ve Türkiye örneğinde olduğu gibi gücünü çelişkilerinden alıyor. Bünyesinde
yoksulu da, varsılı da; moderni de gelenekseli de, teknolojiyi de zanaatı
da barındırıyor… Bütün bunlardan oluşan çelişkiden beslenen bir dinamizm
var. İkincisi; değindiğim gibi katılıma açık bir insan dokusu var. Kentli
olma bilinci var. Üçüncüsü; bu nefes olarak tanımladığımız hakikaten kentin
nefes alan alanı, nefes veren, bir başka anlamda can veren alanı olma özelliği
var. Dördüncüsü; demokratik bir yerel yönetim anlayışı var; katılıma açık,
kent yaşamını zenginleştiren, buna öncelik veren bir yerel yönetim anlayışı
var. Beşincisi; iletişimde çokça söylediğimiz bir şeydir, sadece somut değerlerden
oluşmuyor marka varlığı, soyut değerlerden de oluşur. Duygular da
barındırır içerisinde. Beşiktaş’ta ferah ve hafif bir şey var. Bazı bölgeler var
ki, ağır, baskıcı, karanlık, insanı emen, aşağı çeken duygular yaratan yerler…
Beşiktaş tam tersi, ferah, hafif, neşeli, yaşanılası duygular veriyor. Beşiktaş’ın
böyle ayrışan bir yanı var İstanbul’un diğer bölgelerinden. Belki sahil bandının,
Boğaz’ın katkısı var, sosyal demokrat olmanın katkısı var. Pek çok katmanın
katkısı var. Beşiktaş’ta bir renk faktörü de var bence. Çok yeşili çağrıştırıyor,
koru, yeşillik, erguvanlar… İstanbul’u temsil eden şeylerden bir tanesi
erguvan, aslında Beşiktaş’ı da temsil ediyor.
B+ olarak bizim saptamamız da bu yönde. Bunu sık sık
işliyoruz dergide.
A.M: İstanbul imgesinin de bir taşıyıcısı Beşiktaş. Ona erguvan üzerinden
baktığınızda… Şöyle bir bağlarsak sözü; hafif, ferah, neşeli, rengiyle öne çıkan,
baskıcı olmayan …
Belki biraz San Francisco diyebilir miyiz, daha köklü, karakterli diye bakarsak.
Biraz da zorlamış oluruz. Bir benzersizlik de söz konusu , kendine özgülük
de söz konusu…
“Avrupa Kültür Başkenti” İstanbul’a Beşiktaş bölgesi
neler katıyor?
A.M: “Avrupa Kültür Başkenti” projesiyle ilgili biraz yakınmak isterim. O projenin
başlangıç aşamasında hem dernek hem de kişisel olarak emek verdim.
Sonrasında ayrı düştüm. Profesyonel gerekçelerle... Beni asıl üzen tarafı,
duyduğumuz heyecanla gerçekleşen arasındaki farktı. Şu anda Türkiye’de
çok şey yapıldı mı, yapıldı. Etkinlikler yapıldı mı, yapıldı. Belli bir sistematik yönetişimin
olması için çaba harcandı mı harcandı. Belli ölçekteki projeler yapıldı
mı, yapıldı. Ancak benim “Avrupa Kültür Başkenti”nden anladığım bir tür
kültürlerin buluşması ve bir kent kültürünün doğması için yapılması gereken
şeylerdi. Az evvel sözünü ettiğimiz, İstanbul’da yaşayanların İstanbullulaşma
sürecini pekiştirmekle ilgili olmalıydı. Burada projeler yönetildi. Kent halkı katılmıştır
eminim, bunların verileri vardır. Oldukça büyük bir grup mobilize edilmiştir.
Bundan da eminim. Ama daha da önemli olan birilerinin etkinliklere,
projelere katılmasından çok kalitatif zihinsel bir dönüşüm için emek vermekti.
Doğru olan buydu. Daha kıymetli olan da buydu…
Bir fırsattı aslında…
A.M: Evet çok ciddi bir fırsattı. Bu kente daha fazla sahip çıkmamız için. Bu
kentin içinde Avrupalılaşmak için değil, Avrupa’dan beğendiğimiz kimi değerleri
seçerek alıp, içimize katmamız için bir fırsattı. Böyle bir yüzü olamadı.
Projeden çok yararlandığını söyleyen kent örnekleri var. Bunların raporlarını
okudum. Örneğin Lille gibi. Kente hakiki dönüşüm getiren, kentin tarihinde
kırılma noktası oluşturan “Avrupa Kültür Başkenti”nin hükümleri var. Bizimkisinin
öyle bir etkisi olacağı kanısında değilim. Kentlileşme dönüşümüne
ilişkin doğrusu pek bir ilerleme kaydedilmediğini, meseleye böyle bir eksenden
bakılmadığını düşünüyorum. Onun için bırakın bölge ve “Avrupa Kültür
Başkenti”nin bir araya getirilmesi, topluca büyük bir kent için doğan yararlar
için bile bazı soru işaretlerim var.
Dünyada benzeri var mı?
A.M: Barselona desek, çok da benzemiyor. Orası daha genç, daha cinsel
bir enerjisi var. Plajı ve bedeni içinde barındırmaktan kaynaklanan bir algı bu.
İstanbul
imgesinin de
bir taşıyıcısı Beşiktaş.
Ona erguvan
üzerinden
baktığınızda...
Tekrar Beşiktaş’a dönecek olursak, geçmişten gelen,
belleğinizde izler bırakan neler var?
A.M: Boğaz hattında büyüdüm, okudum, evlendikten sonra da Ulus’ta oturdum.
Çok ağır bir kış yaşamıştık. Dalan’ın belediye başkanı olduğu dönemdi.
Diz boyu kar vardı, evimden 10 dakika mesafedeki üniversiteye gidememiştim.
Eriyen kar sularıyla trafik ulaşıma kapandı, Boğaz’da geçip giden buz
kütleleri vardı. Boğaz tuhaf bir yer, insanın hafızasında kesitler bırakıyor. Yunusların
geçişini çocukluğumda çok gördüm. Boğaz’ın yunusuyla, balığıyla,
insanla kurduğu ayrı bir ilişki var. Bir de zamanın geçişini, mevsimlerin geçişini
sanki seperatörler koyarak insana hatırlatan bir hali var Boğaz’ın. Erguvanların
çıkışı, manolyaların açılması… Tabiat bize bir seperatör koyuyor, sonra da
çekiyor gibi. Ve hâlâ çok sevdiğim vapurlar… Vapurun geçişi, orada içilen çay.
Yoksulu, varsılı yok, tüm kentlinin paylaştığı bir mekândır vapurlar… Mevsimlerin
geliş gidişini size anlatan bir Boğaz’da ne yazık ki, su sporları ile ilgili hiçbir
şey yok, çok ürkütücü bir trafik var, İstanbul’un kirlenen deniz nedeniyle
yüzemediği, trafik nedeniyle spor yapamadığı, bir parça mesafeyle baktığı bir
Boğaz var artık. Bu bizim Boğaz’la olan ilişkimizi hakiki olmaktan, elle tutulur
olmaktan çıkarıyor… Bu durumu iyi düşünmemiz lazım. Bunun nedeni trafik
mi, yoksa bizim korumacı kültümüz mü? Su ile daha hakiki ilişki kurabilir miydik?
Bunlar düşünmeye, sorgulanmaya değer şeyler.
Kaybettiklerimiz bir yana bırakılıp bugünden itibaren
neler yapılabilir sizce?
A.M: Küçük çocukların kentlileşme bilincini kuramıyoruz. Suyun, bu kenti benimsemede
çok olumlu bir etkisi olabilir. Bu kenti sevmek ve benimsemek
için olumlu etkisi olabilir. Acaba çocukların su ile daha iyi ilişkiler kurmalarını
sağlayacak yol ve yöntemler düşünemez miyiz? Boğaz şart değil, birileri
keşke buna kafa yorsa diye düşünüyorum. Bir de Beşiktaş’ın hep dinamik,
genç, neşeli ve ferah bir hali var diyoruz ya, Paris’te bir çocuk parkına götürmüştüm
oğlumu; keşke küçülsem de ben de burada olsam diye düşünmüştüm.
Çok maceracı ama çok korunaklı bir yerdi. Ağlar içerisinden geçebile-
78 B+ SONBAHAR