UG3CWQ2MB5

Lê belê dîsa jê xwest ko ji wan re bibêje. Qazî Mihemed jî
got: Baş e, lê belê ez bi tenê dikarim di hin hevokan de
bêjim, çi zelamînî û keramet û şerafet û mirovantî û egîdî û
merdî û sexawet û mêrînî û netirsiya kesên mezinên di dîrokê
de heye, tev li cem Mela Mistefa hene, bawerî û rastî û pakî û
dilsoziya jj Xwedê û ol û xelkê hejar û damayê gel re, yên di
despêka îslamê de hebûne, ev hemû li cem Barzanî hene,
Mîna ko Sadî dibêje: Her ançê hemê darend, û bê tenha
dared. Ango: Yê ko li cem teva bi hev re heye, hemû bi tinê
li cem wî hene. Ca hun dixwazin bawer bikin û bila li we xweş
bêt, dixwazin jî bila li we nexweş bêt.
Tevên ko 11 dadgehê bûn, ji vê pesna Qazî Mihemed hêbetî
man. Qazî Mihemed dixuyî ko ev hemû gotin ji kûrahiya dilê
xwe û bi bawer digotin û ti sawîr û guman nebûn ko pesna
dida Mela Mistefa, ne ji bo xatirê şabûna Mela Mistefa û ne jî
ji ber xatirê grûpa dadgehê bû.
Etayî jê pirsî: Ev hemû xeyidîna we ya ji cenabê kolonel
Nîkozad çima bû! ji ber me bihîstiye ko li vî welatî mîna te
hêmin, aram û liserxwe nîne!.
Qazî Mihemed got: Ez wî mafî nadim ti kesî ko sivikahiyê bi
gelê min bike, niha ji bona gelê min cezayê bidarvekirinê li
min hatiye birîn, niha ez ji bo xatirê çi amade bim sivikahiya
her xwêrî û nemerdekî qebûl bikim û min bi tinê bersîva wî
daye, ne bêtir, ev karê Xwedê ye ko divê xwêrî û
bêserûlingek bêt sivikahiyê bi gelê kurd bike, ne ji hêjayî û
lêzaniya wî ye. Ca ez çi dixwazim ko her bêhurmetiyekê
qebûl bikim!, her wek helbestvanê fars Sadî dibêje: Her an
kes dest ez can bişûyed, her ançi der dil dared
bigûyed. Ango: Her kesê ko dev ji canê xwe berde, divê ko
her tiştê di dilê wî de ye, bibêje. Eger ko ez ne wek
bênezaketî dibînim, hê jî di dilê min de tiştê ko min bigota pir
e, niha tiştê ko min ji Xwedê hêvî dikir, Xwedê ew daye min,
ango merg û şehîdbûna ji bona ol û gelê xwe û hêvîxwaz im
ko ez bi rûkî sor biçim bargehê Xwedayê mezin û dilovan.