Mülkiyeliler Birliği E-Bülten 2009-1-2 sayısını buradan indirebilirsiniz.

dört bucağından (abartı değil; iki dakika arayla birJapon, bir Kanadalı, bir Malezyalı bir de Surinamlı’ylatanıştık…) bin beşyüz kadar izleyici olmalı. Ayrıca,konuşmaların canlı yayından izlenebildiği birbaşka salon daha var; orada kaç kişi bulunuyor,bilmiyorum…Konuşmacılar yerlerini aldılar. İlk oturumda“Öteki Kampanya”ya destek veren örgütlerintemsilcileri söz alacak. İtalyan Ya Basta’sı, İspanyolsendikal örgüt CGT, Fransız Mücadele Eden ChiapasHalklarıyla Dayanışma Komitesi, ABD Barrio İçinAdalet, Arjantin İşsizler Hareketi, Yunanistan’danAlana Dergisi; Peru’dan Hugo Blanco, Meksika’danUNOPII ve UNIOS… Her oturumda, bir dearalarında Marcos’un da bulunduğu bir EZLN heyetiyer alıyor; bir komutan moderatörlüğü üstlenirkenMarcos da her oturumda bir tebliğ sunuyor. Amaen güzeli, aralarında iki küçük EZLN “gerillası” var:Lupita ile Tonita. Kar maskeleriyle her oturumda öncekemal-i ciddiyetle oturup konuşmaları dinliyorlar;ama bir süre sonra sıkılıp kendi aralarında oynamayabaşlıyorlar. Görülecek şey… Tabii en fazla ilgiyi,Marcos’un konuşması görüyor.Devrimci internet sitelerine de düşen, Filistin’ledayanışma konuşmasını ilk gün yaptı Marcos. Yanı sıra,Meksika hükümetinin ABD destekli “uyuşturucuyakarşı savaş” programının nasıl muhalefet hareketlerinibastırma/sindirme operasyonuna dönüştüğünedeğindi… Ve, Yunanlı gençlere teşekkürlerini gönderdi,“sizlerden öğreniyoruz,” diyerek.[7]Aralarda dışarı çıkıyoruz: tam bir curcuna.Afiş, kitap, yiyecek, içecek, tişört, el sanatları standları;yol boyunca dizilmiş, panço, başlık, Marcos bebeğisatmaya çalışan yerliler; olabilecek her duvarı donatanyazı ve afişler (Birini aktarayım: “Merry Crisis andHappy New Fear” /Mutlu Krizler, Mutlu Yeni Korku”yazıyordu boylu boyunca bir panoda, yeni yıl kutlamamesajı olarak…), gitar çalan, danseden gruplar, öpüşen,sevişen genç çiftler…Hava kararmadan dönmeli…İkinci gün, söz, genellikle sol hükümetlerceyönetilen, ve/fakat yönetimlere muhalif, EZLN’yeyakın duran Latin Amerikalı (Uruguay, Bolivya,Nikaragua…) entelektüellerindi. İlk sözü Uruguay’lıgazeteci Raúl Zibechi alarak Latin Amerika’da 1970’liyıllardan itibaren boy veren ve günümüzde kıtasoluna damgasını vuran “toplumsal hareketler”in birdökümünü yaptı: Yerli hareketleri, topraksızlar, işsizler,köylüler, öğrenciler… Zibechi’ye göre kıtadaki siyasaliklimi değiştiren bu hareketlerin beş ortak özelliğivardı:Toprakların geri kazanılmasını hedeflemeleri;Siyasal partilerden, hükümetlerden, kilisedenvb. özerk olmaları;Cemaat temeline dayalı kolektif hareketleroluşları;“Sosyal” olarak nitelenmelerine karşın,aslında siyasal, ya da toplumsal-siyasal bir karaktertaşımaları;Kentli olsunlar, kırsal olsunlar, ortakkarakteristikleri taşımaları.Zibechi, bu hareketlerin cemaatleri/kolektiflerigüçlendirmeyi hedefledikleri, kapitalist-olmayanyolları denedikleri, maddi ve simgesel kullanım değeriüretimine, değişim değeri üretiminden daha fazlaönem verdikleri, farklı bir adalet arayışını ön planaçıkardıkları, kolektif karar alma ilkesine dayandıklarıve kadınların bünyelerinde etkin bir rol oynadığınadikkat çekerek “yeni bir dünya mücadelesi”ni temsilettiklerini vurguladı. Zibechi’ye göre bu mücadele,iktidarların hiyerarşik-merkezî olmadığı bir diziliminbiçimlenişine sahne olmaktaydı: her katılımcının aynızamanda yönetmeyi de öğreneceği bir yeni dizilim…Zibechi’den sonra söz alan Bolivyalı OscarOlivera, Cochabamba’daki su mücadelesi ile bumücadele içerisinde boy veren yeni örgütlenmetiplerini anlatırken, Nikaragualı eski FSLN komutanı-şimdilerde Daniel Ortega’ya muhalif RESCATEhareketi yöneticisi Sandinist milletvekili MónicaBaltodano ise, Nikaragua’da Ortega hükümetindekiçürümeye dikkat çekti.Özerk Meksika Ulusal Üniversitesi(UNAM)’nde hoca Adolfo Gilly’nin, üniversitedeChe Guevara sınıfını işgal eden öğrencilerininprotestolarıyla sık sık kesilen konuşmasının (buprotestolar ancak Komutan Tacho’nun müdahalesiylesona erdi ve -ne ilginçtir ki, öğrencilere kürsüdensöz verilmedi…- ardından bir kez daha Marcos aldısözü. Bilmeceler, fıkralar, anekdotlarla süslü uzunkonuşmasından en çok son cümle çarpacaktı bizi:“Şimdi, Lenin’in Devlet ve İhtilali’ni son satırınıhatırlamaya her zamankinden çok muhtacız…”Oturumlar birbirini izledi. İletişim, kültür,toplumsal cinsiyet, seks işçileri, tarih…Meksika’dan (Luis Villoro, Jean Robert,Gustavo Esteva, Italia Méndez, Norma Jimenez,Carlos Aguirre Rojas, Sylvia Marcos), Bask ülkesine( Joxe Iriarte), ABD’den (Michel Hardt) Arjantin’e(Walter Mignolo) pek çok kişi, pek çok örgüt(Meksika Cinsel İşçiler Ağı, Via Campesina Uluslararası Koordinasyon Komitesi, Guatemala Ulusal Yerlive Köylü Koordinasyonu, Şili Kırsal ve Yerli Ulusalkadınlar Derneği, ABD Sınırdaki Tarım EmekçileriSendikası, Meksika Ulusal Yerli Kongresi…) katıldıFestival bünyesindeki toplantılara.[8] Saatler, saatlerboyu konuşuldu… Aktarması olanaksız…51