Download (1420Kb) - Suleyman Demirel University Research ...

24yapılan değişikliklerle ortadan kaldırılmış, fakat birçok yasada buna paraleldeğişikliklerin yapılmaması çelişkili durumların ortaya çıkmasına neden olmuştur 59 .Çaha’ya göre 1980’li yıllarda Türkiye’de önde olan konular modernleşme,ulusal kimlik, ulusal dayanışma gibi konular değil, hava kirliliği, sağlık, turizm,çevre, insan hakları, dini haklar, etnik haklar ve kadın hakları gibi toplumun tümünüilgilendiren konulara ağırlık verilmiştir 60 .Günümüzde Türkiye’de yaklaşık 55.000 dernek olduğu ifade edilmektedir 61 .2 binin üzerinde vakıf, binin üzerinde sendika ve 500 meslek kuruluşubulunmaktadır. Bunlardan 35–40 binini yerel inisiyatifler (okul, aile birliği, camiyaptırma dernekleri, köy-mahalle-şehir güzelleştirme dernekleri gibi) oluşturur.Özenli bir çalışma yürüten kuruluş 10–15 bin düzeyindedir 62 .Sonuç olarak sivil toplum örgütleri, batıda uzun bir tarihsel evrim sonucundaortaya çıkmıştır. Batıda sivil toplum örgütlerin ortaya çıkmasında modernleşme,sanayileşme ve buna bağlı olarak ortaya çıkan kentleşmenin büyük etkisi vardır.Batıda bireysel ve toplumsal özgürlüklerin gelişmesiyle, toplumdaki farklı çıkargrupları yönetim sürecine katılabilmek için sivil toplum örgütü oluşturmuşlardır.Türkiye de ise batıdakinden farklı bir süreç işlemesinden dolayı sivil toplumörgütlerin henüz batıdaki kadar etkili olmadığı görülür. Bunda Türkiye’nin gelişiminitamamlayamaması modern devletler seviyesine gelememesi, sanayileşme, kentleşmeve demokrasiyi tam olarak kurumsallaştıramamasından kaynaklanmaktadır. Bundandolayı Türkiye’de sivil toplum örgütlerini değerlendirirken batıdakinden farklıolduğunu ve oluşumun devam etmekte olduğunu kabul etmemiz gerekir.59 Aydın Gönel, Araştırma Raporu, önde Gelen STK’lar, Tarih Vakfı Yayını, İstanbul, 1998, s. 2860 Ömer Çaha, “1980 Sonrası Türkiye’sinde Sivil Toplum Arayışları” a.g.e., s. 8061 Vehbi Bayhan a.g.e., s. 862 Orhan Silier, “STK Devlet İlişkilerine Kuramsal Bakış” A. Anadol Ed. Avrupa Birliği, Devlet veSTK’lar, Tarih Vakfı Yayınları, İstanbul, 2001, s. 101–102