Akademi Mecmuası - Kubbealtı Akademisi Kültür Ve Sanat Vakfı

SÂMİHA AYVERDİ İNSANBende-i kemteriyim ben, o şehinşâhımdırKevkeb-i tâlihim, evc-i emelim, mâhımdırMazhariyyet ne ki, lûtfuna dilhâhımdırBezm-i feyzâver, urefâ-i sebgâhımdırDestgîrim o, efendim o, penâhım o benimDiyerek huzb-i yedî, ağla Kemâl, eyle ricaBaşka sûretle felâh emr-i muhâl, eyle ricaPür melâl olmadan a‟lâm ile lâl, eyle ricaSeni hicrâna atar yoksa bu hâl, eyle ricaDestgîrim o, efendim o, penâhım o benimKonuşmalar bitince salondan gazoz çekirdek satıcılarının sesle-riyükseldi. Sahne arkasındakiler de ayaklandı; Dedem “hadi hazırla-nalım”dedi. Valizimi açtım, eşyâmı çıkardım ve aceleyle tennûremi giydim.Dedem benden önce hazırlanmıştı; bana baktı, sonra tennû-remin eteğini,kuşağımın altından bütün kıvrımlarını tek tek düzelt-meğe başladı. (Bunu,sonraki günlerde ve yıllarda dâima yaptı.) Bu arada bana son tâlimatınıveriyordu: Hatt-ı üstüva‟ya gelince durma, hemen geç. Semâzenbaşınınayağına dikkat et, son selâmda seni ortaya ala-bilir... Omuzlarıma attığımhırkamı, başıma giydiğim sikkemi şöyle bir yokladı ve bir adım geriçekilip tepeden tırnağa süzdü; beğen-mişti. Çok heyecanlıydım, ama gālibabenim kadar o da heyecanlıydı.Perdenin önünde bir ses, merâsimin başlayacağını duyurdu. Hepimizsıralandık; az sonra perde açıldı ve önce semâzenler ve mutrıbân, ardından14Dedem Bâhir Şereftuğ