Cinedergi 35

Gölgeler ve Suretler Derviş Zaim’in 60’lı yıllarda Kıbrıs’ta yaşananlara
bir bakışı… Film konusu itibariyle ister istemez politik bir çizgiye
oturuyor, Rum ve Türk oyuncuların varlığıyla farklı bir anlam
kazanıyor. Derviş Zaim’le yaptığımız sohbetle bu tarihe uzandık, filmin
oyuncuları Settar Tanrıöğer ve Buğra Gülsoy’la bu tarihin altını iyice
bir çizdik! Herkesin Kıbrıs’la bir bağlantısının olduğunu öğrendiğimiz
röportajı en yalın haliyle sunuyoruz… İyi okumalar…
BANU BOZDEMİR
MURAT TOLGA ŞEN
Bu filmin ne kadarı sizin
hayatınızdan? Tanıklık etmiş birileri
var mı?
Derviş Zaim: Benim yaşayan
akrabalarım arasında birebir burada
resmedildiği şekliyle olaylardan etkilenen
olmadı. Ama olayların dalgaları
bizi vurdu, çocukluk yıllarımda bir
şekilde o çalkantıları yaşadığım için
bu hikayenin benle ilgisi olduğundan
bahsedilebilinir. Biz göçmen olmadık,
ailemizden kimse hayatını kaybetmedi
ama 74’e kadar da bunun etkilerini
hissettik. Ben on yaşındaydım 74’te,
etkilerini hissettik ve bu olaylardan
bağımsız büyümedik.
Şimdi bu konu Türk sinemasında hiç
ele alınmadı, dünya sinemasında da
ele alındığını düşünmüyorum…
D.Z: Yunan sineması ya da Kıbrıs
– Rum sineması 60’lı yıllara ilişkin
olarak bir altın çağdır. Altın Çağ’dan
kasıt adada herhangi bir problem
yoktur, Türk askeri 74’te adaya
gelince problem başlamıştır gibilerinden
bir tablo çizilir. Ampirik olarak o
meselenin üstüne gitmek istemiyorlar.
O taraftan çok fazla film yapılmıyor,
yapılınca da böyle şeyler yapılıyor.
Türk sinemasının ilgili döneme
yaklaşımı Küçük Mücahit Sezercik
gibi filmlerden öteye gitmiş değil. Bu
film o dönemle ilgili yapılan ender
filmlerden. Bu anlamda bir boşluk
doldurma işlevini yerine getirdiğini
söyleyebilirim.
İki taraftan da insan hikayesi anlatan
başka film yok. Diğerleri daha şoven.
Sezercik ya da Önce Vatan gibi. Peki
Rum oyuncuları nasıl ikna ettiniz
filmde oynamaları için…
D.Z: Selanik Film Festivali’nden
tanıyordum Popi Avraam’ı. Oranın
önemli oyuncularından, her anlamda
bir tiyatro insanı. Daha
önce Stockholm’de 1998 yılında
Tabutta Rövaşata’yı izlemişti. Bu
projeyi 2006 yılında Selanik Film
Festivali’nde tekrar kendisine açtım,
sıcak bakabileceğini söyledi. Proje o
zamanda vardı kafamda. Bu benim
içi bir umut teşkil etti. Kesin evet
dememişti, metni görmek istiyordu,
ama bir tane Kıbrıslı Rum oyuncunun
bu projeye sıcak bakması bile
beni kamçıladı. Senaryoyu yazdım,
finansal anlamda birtakım işaretler
gelmeye başlayınca Popi’ye gittim.
Senaryoya karşı çok olumlu
olduğunu fark ettim ve gerisi deyim
yerindeyse çorap söküğü gibi geldi.
Senaryoda hiç itiraz noktaları oldu
mu? Sizin yazdığınız haliyle mi izliyoruz?
D.Z: Hayır, olmadı. Dürüst bir senaryo
olduğunu söyledi zaten taa