MAKALE 78 KONFEKSİYON TEKNİK EKİM | OCTOBER | <strong>2018</strong> Resim.7.: Filiz ve Fikret Otyam ‘Resim-Dokuma Keçe Sergisi’ Prof. Dr. Yusuf Vardar - MÖTBE - Kültür Merkezi Ege Meslek Yüksekokulu Sanat Galerisi, İzmir 06-23 <strong>Ekim</strong> 2009. (http://www. fikretotyam.com/sergileri,12.02.2016) Resim.8.: Ahmet Aytaç “Selçuklu” Geleneksel keçe pişirme yöntemiyle yapılmıştır. 50x60 cm, 2012, (Foto,Ayşe Gamze Öngen) Resim.9.: Günnur Özsoy Organik formlu üç boyutlu Keçe Çalışması, Pg Art Galleryi, 2008. (http://pgartgallery.com/Gunnur-Ozsoy, 04.03.2016) dır. Atis göre “Dünyanın en eski tekstil malzemesinin, günümüz dünyasıyla birleştirilmesi büyülü sonuçlar yaratıyor. Malzemenin esnekliği ve sonsuz hareketi hayal dünyamla birleşince, bir de alınan akademik eğitimin sonucunda; sorgulayan, birer mesaj taşıyan eserler çıkıyor. En önemlisi hayata geçen her bir eserle sonsuz mutluluk yaşıyorum” şeklinde eserlerini tanımlamaktadır ( Resim.6.). Filiz Otyam; eserlerinde dokuma, keçe, nakış ve geleneksel dokuma tekniği kullanarak özgün formlarından geleneksele göndermeler yapmaktadır. Sanatçı çağdaş yorumlarında bazen çok renkli, bazen de tek renkli bir anlayış sergilemektedir. Filiz Otyam Almanya, Belçika, Danimarka gibi ülkelerde de birçok etkinlikte ülkemizi başarıyla temsil etmiştir (Resim.7.) . Ahmet Aytaç ile yapmış olduğum röportajda; keçe çalışmalarında genellikle geleneksel yöntemlerle eserler ürettiğini belirtmiştir. Doğal elyaf olan yünün farklı renklerde boyanmış halini tasarımlarında kullanan sanatçı, esenlerinde Selçuklu motiflerini ve geleneksel motiflerin kullanmıştır. Ayrıca Aytaç’ın soyut keçe çalışmaları da vardır (Resim.8.). Esin Sarıoğlu ile yapmış olduğum röportajda; geleneksel yöntemlerle ürettiği keçe çalışmalarında farklı teknikler kullandığını belirtir. Doğal elyafın ham rengini veya doğal boyalarla renklendirilmiş halini tasarımlarında kullanan Sarıoğlu desenlerinde özellikle geometrik formlar ve geleneksel motifler kullandığını vurgulamıştır. Günnur Özsoy; organik form ve üç boyutlu eserler üretmektedir. Sanatçı, alüminyum, bronz, polyester gibi pek çok farklı malzeme kullanarak ürettiği formlarını, doğal kök boyalarla renklendirdiği keçe işleri bilinmektedir. Eserler tek başlarına kullanılabildikleri gibi bir araya geldiklerinde de çeşitli düzenlemelere olanak sağlayabiliyor, hiçbir kural gerektirmeksizin yerleştirildiklerinde bir bütünü oluşturabiliyorlar. Daha önceki işlerinde gördüğümüz pürüzsüz, parlak, kaygan, ışığı yansıtan yüzeylerin aksine yeni çalışmaları ışığı emen yüzeyleriyle izleyicilere adeta arkaik dönemi hatırlatıyor ( Resim.9.). Dünyada ve ülkemizde keçe sanatçıları tarafından yeni teknik ve malzemelerle yorumladıkları keçe çalışmalarında bazen zemine desen olarak aplike yöntemiyle, bazen farklı tekstil yüzeylerle bir arada veya bazen sadece zemin olarak kullanarak hem görsellik hem de işlevsellik açısından bu sanatı zenginleştirmişlerdir. SONUÇ Konar-göçer hayat yaşayan Türklerin en eski el sanatlarından biri Keçe ve Keçeciliktir. Türkler keçeden yapılan örtüler, çizmeler, çadırlar, vb. ürünler kullanmışlar ve böylelikle bu sanatın uzun yıllar kullanarak tercih edilmesini sağlamışlardır. Keçecilik sanatının zaman içerisinde unutulmaya başlanmasında en önemli etken Endüstri Devrimiyle gelişen teknoloji ve üretim aşamasındaki şartlarının güç olmasıdır. Dünyada Güzel Sanatların farklı disiplinlerinde eserler üreten Türk ve Avrupalı, Amerikalı sanatçılar keçeyi, sanat eserlerinde yüzey veya malzeme olarak kullanmaları bu sanata verilmesi gereken değerin artmasına ve yayılmasına neden olmuştur. Günümüz Keçe sanatçıları yünün yapısal özelliğinden de faydalanarak tasarımlarının sınırlarını zorlayan çağdaş sanat eserleri üretmektedirler. Keçeciliğin tanıtılmasında, yapılan sanatsal ve teknolojik gelişimlere önem vererek bilinçli bir şekilde desteklenmesi çok önemli olup bizden sonraki nesiller bu sanatı tanımaları önemlidir. Ayrıca ilgili kurumlar aracılığı ile devlet desteğinin sağlanması, Üniversitelerin destek vermesi toplumu özendirilmesiyle keçe sanatı yaşatılmalıdır. Böylelikle kaybolan özgün Türk sanatlarımızdan olan Keçe Sanatını gibi diğer el sanatlarımız da koruma altına alınmalıdır. KAYNAKÇA • BARIŞTA H.Örcün (2005), Türkiye Cumhuriyeti Dönemi Halk Plastik Sanatları, T.C Kültür Turizm Bakanlığı Yayınları, Ankara, • BEGİÇ H. Nurgül, (2015), “Konya Müzelerinde Bulunan Keçe Ürün Örnekleri” idil 4.15 Cilt 4, Sayı 15, s.155-180. • DÖLEN Emre (1992), Tekstil Tarihi, Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Yayınları No. 92/1, İstanbul, s. 369. • ERGENEKON Cavidan Başar (1999), Tepme Keçelerin Tarihi Gelişimi Renk, Desen, Teknik ve Kullanım Özellikleri, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, s. 25. • ERGÜR, Atilla (2002), Tekstil Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi • GÜR, Sevim (2012). “Anadolu’nun Sanat Objesine Dönüşen Kültürel Değeri Keçe”. Batman Üniversitesi Uluslararası Katılımlı Bilim ve Kültür Sempozyumu, Batman, 1176-1181. • ÖZHEKiM, ATiS Didem (2009). “Keçenin Hikâyesi Ve Sanatsal Üretimler”. Zeitschrift für die Welt der Türken Journal of World of Turks, s:1, s.123-133. • TOPBAŞ Ahmet - SEYİRCİ Musa, “Keçe”, 2. Uluslararası El Sanatları Sempozyumu Bildirileri, Dokuz Eylül Üniversitesi Yayınları, İzmir 1982, s. 127. Elektronik Ortamdaki Kaynaklar • GRAHAM Andrea, http://www.andrea-graham.com/, 2016 • Textile Art.com, http://www.textileartist.org/5-contemporary-felt-textile-artists/.2016 • WİLLİAMS Molly, http://www.textileartist.org/memory-and-metaphor-molly-williams/2016 • Özsoy Günnur, (http://pgartgallery.com/Gunnur-Ozsoy, 04.03.2016) • Otyan Filiz. (http://www.fikretotyam.com/sergileri,12.02.2016) • PAULUS Gladys, (http://www.textileartist.org/5-contemporary-felt-textile-artists/ 2016). • NEİL Joe, (http://www.textileartist.org/5-contemporary-felt-textile-artists/ 2016). Röportaj • Esin Sarıoğlu, 2016 • Didem Atis, 2016 • Ahmet Aytaç, 2016.
Her an ONLINE olun! Bütün dünya sizi görsün! www.konfeksiyonteknik.com.tr Banner reklam talepleriniz için; yilmaz.ozkan@img.com.tr 0 212 604 51 00 www.img.com.tr
Change language