BUSMEK 13. ALBÜM

BUSMEK EL SANATLARI ALBÜMÜ BUSMEK HANDICRAFTS ALBUM
BUSMEK EL SANATLARI ALBÜMÜ BUSMEK HANDICRAFTS ALBUM
KANAVİÇE CANVAS KANAVİÇE CANVAS
Kanaviçe
Kanaviçe işleme tekniği; Türklerde, 16. yüzyıldan itibaren
uygulanmış, 19. yüzyıldan itibaren yaygınlaşarak Anadolu
Türk halk işlemeleri içerisinde yerini almıştır. İlk zamanlarda
kanaviçe, yastık işi olarak bilinirdi. Kumaşın her tarafı
doldurulmaz, çanta, halı, yastık, pano ve arma işlerinde kullanılırdı.
“Çarpı işi” denilen kanaviçe; kare desenli, genellikle
keten kumaş üzerine çapraz işlemelerle, bir modele göre
yapılan el işidir.
20. yüzyılda kanaviçe işi daha kolay ve az iplik kullanarak
yapıldığı için tercih edilerek yapılmış ve halen de yapıla
gelmekte. İşlemecilik insanlık tarihi kadar geçmişi olan ve
dikiş dikmekle başlamış olan çok eski bir el sanatıdır. İlk örneklerine
Orta Asya Türklerinde rastlanır. Bu işleme sanatı
göçlerle, elçilerle batıya ve diğer ülkelere de yayılmıştır.
Geleneksel kültür içinde devam eden süs ve süsleme, güzel
ve güzellik olgusu da insanların tüm yaşamları boyunca
terk edemedikleri yaşam biçimi olmuştur.
Anadolu’da, “Kız beşikte, çeyiz eşikte” atasözü, Türklerin
“İşleme sanatı”na verdiği önemi göstermektedir. Geleneksel
kültürümüzde ayrı bir yeri olan ve güncelliğini hala sürdüren
“Kanaviçe” işleme çeşitlerinin en çok tercih edileni
olma özelliğinin yanı sıra, işlenmesi kolay, kullanışlılığı ve
dayanıklılığı açısından her zaman gündemde kalmayı başarmıştır.
Her dönemde ve yaşta genç kızlarımızın çeyiz
sandıklarının büyük bir bölümünü kanaviçeden yapılmış
işler oluşturmaktadır.
Motifler aracılığı ile kişiler arasında iletişim kurulmuş,
motifler elden ele, bir yöreden diğer bir yöreye ulaşmış.
İşlemeler, Türk toplumunun ruh güzelliğini, güç ve yeteneklerini
en üst düzeyde yansıttığı bir el sanatı çeşididir.
İşlemeler içinde önemli bir yere sahip olan kanaviçeler,
halk işlemeleri arasında Türk kadınının en çok ve yaygın
olarak uyguladığı bir işleme çeşididir. Kanaviçe Anadolu ve
Rumeli’de; Avrupa kaynaklı kanaviçe işlemelerinden renk,
konu ve kompozisyon özellikleri bakımından farklı olarak
uygulanmaktadır. Türk toplumunun geleneklerine, göreneklerine,
duygu ve düşüncelerine göre biçim almış ve
Türk kadınının elinde, toplumun özelliklerine uygun yeni
bir kimlik kazanarak halka mâl olmuştur. Her genç kızın uygulamayı
bildiği ve mutlaka çeyizinde yer verdiği bir işleme
çeşididir. Anadolu’nun her köşesinde yoğun olarak uygulanan
kanaviçenin, geleneksel Türk işlemelerimiz içinde
önemli bir yeri vardır.
Programda öğrencilere, etamin veya normal kumaş üzerine
kanaviçe işlerinin yapımı öğretilir.
Canvas
Technique of processing a canvas; It was applied in the
Turks since the 16th century, spreading from the 19th
century and taking place in the Anatolian Turkish folk traditions.
In early times, canvas was known as a pillow work.
All sides of the fabric are not filled, used in bags, carpets,
pillows, boards and emblem. Canvas called “cross work” is
a handicraft that has square pattern, usually made on a
linen fabric with cross-overs, according to a model.
In the 20th century, because of the work of the canvas
was made easier and with less use of rope, so it was preferred
and still has been made. Embroidery is a very old
hand-crafted art that has been as old as human during
their entire lives. First examples are found in the Central
Asian Turks. This embroidery art has spread to migrants,
delegates to the west, and to other countries. Ornaments
and decoration that continue in traditional culture, beauty
has become lifestyles that people can not abandon during
their life.
In Anatolia, the proverb “Girl in the cradle, dowry in the
doorstep” (ıt means; as soon as a baby girl was born, her
family start preparations for wedding) suggests the importance
of the Turkish art of “craftsmanship”. Canvas
has always been on the agenda in terms of ease of processing,
convenience and durability, as well as being the
most preferred in our traditional culture. A large part of
the dowry chests of our young girls at every age and part
of their life are made from canvas.
Communication between people were made through motifs,
the motifs were handled from one hand to another,
and from one region to another. Embroideries are a kind
of hand-crafted art that reflects the mood of the Turkish
society, its strengths and abilities at the highest level.
Canvases, which have an important place in embroideries,
is a type of tradition that is most commonly and widely
practiced among Turkish folk traditions. Canvas is applied
differently in terms of color, subject and composition characteristics
from European-originated canvas processes is
in Anatolia and Rumeli. It has taken shape according to the
traditions, customs, emotions and thoughts of the Turkish
society and has become a commodity for the public by
acquiring a new identity in the hands of the Turkish woman,
in accordance with the characteristics of the society.
It is a kind of embroidery that every young girl knows how
to practice and places in her dowry. The Canvas which is
applied intensively at every corner of Anatolia has an important
place in our traditional Turkish embroidery.
In the program, students are taught how to make canvas
on etamine or normal fabric.
164
165