Türkiye Enerji ve Enerji Verimliliği Çalışmaları Raporu - ENVER

“
118 TEVEM - Enerji ve Enerji Verimliliği Çalışmaları Raporu / 2010
Bu yazı Radikal gazetesinden alınmıştır.
Doğa, Kent ve Vatandaşlık Üzerine...
Uzun zaman bir Amerika şehrinde yaşadım. Yılda
bir sömestr hala bu şehirde yaşıyorum. Burası
küçük bir üniversite şehri. 70 bin nüfusun yarısı
öğrenci. Şehir tertemiz. En yağışlı günde yürü
ayağına bir parça çamur bulaşmaz. Hani halkımızın
bal dök yala dediği türden. Yeşil, yeşil, yeşil. Hangi
sokakta yürüsen seni iki yandan kucaklayan bir yeşil
güzellik içinde yürürsün,
Yalnız en işlek yollarda değil, en yoksul
mahallelerde bile yeşilin eksikliği yok. Evlerin çok
büyük bir bölümü iki kat ve önlü arkalı bahçe
içine oturmuşlar. Şehrin dört yanı ormanla çevrili.
Merkezden bikaç kilometre ayrılırsan kendini bir
ağaç denizinde bulursun. Nedir bu yeşilin sırrı
diye hep düşünürdüm. Elbet halkın gelir seviyesi
halkın önemlidir. Sonra bir olaya karıştım. Yeşili
kimin koruduğunu ve hangi usullerle koruduğunu
ögrendim. Sizlerle bu bilgiyi paylaşmak istiyorum.
Yıllar once bir ev yaptırıp satmak sevdasına
tutuldum. İnşaattan hiç anlamam. Ancak burada
bir akrabam var. Tek başına bir evi temelden çatıya
kadar yapar. Yapıp kiraya verdiği veya sattığı evlerin
sayısı 12’yi geçmiştir. Bugün de yapar satar. Benim
aklımı çeldi. Güzel bir arsa varmış, şunu alalım
dedi.. Şehrin değerli bir yerinde, her yanı ormanlık.
Cennet gibi bir yer. Arsa, dört tane bahçeli ev
yapacak kadar geniş. Ancak, şehir planında buraya
bir ev yapılması uygun görülmüş. Tek bir ev
yapılırsa kazançlı değil, iki ev yapılırsa kazançlı.
Bize belediyeye başvurun, iki ev yapılmasına
müsaade alabilirsiniz dediler.
Komşuların istekleri...
Belediyeye başvurduk. Bize dediler ki, “İlk adımda
bütün komşularınıza iadeli taahhütlü bir mektup
gönderecek ve bu arsaya iki ev yapmak istediğinizi
bildireceksiniz, gelen cevaplarla, filan gün gene
gelin.” Arsanın komşularına birer mektup
gönderdik. Gelen cevapları özetliyorum.
Bir komşu diyor ki, “Evlerimizin önünden geçen
yol dardır. Bu yoldan geyikler geçer. İki evin en az
iki arabası olacağına göre dar yolun trafiği artacak.
Geyiklerimiz daha büyük bir tehlike içine düşecek.”
İkinci komşumuz şöyle diyor: “Biz çocuklarımızı
her gün okula götürüp okuldan getiriyoruz.
Yolumuzda trafik çoğalmasını istemeyiz.” Üçüncü
komşu da diyor ki: “Bu arsada iki büyük çam ağacı
var. Bunların kesilmesini istemiyoruz. Bu çamları
özel yöntemle yerlerinden söksün, arsanın başka
yanına diksinler.” Bir başka komşunun isteği şu:
“İki ev yapılırsa elbet, evler ana yola arsa içinden bir
yolla bağlanacak. Bu yol ya asfalt olacak veya beton.
O vakit bu yolun iki tarafındaki ufak ağaçların
köküne su gitmeyecek. Ağaçlar kuruyacak. Bu
ağaçların en az sekiz yıl, özel bir şekilde sulanıp,
gübreleneceği garanti edilsin.” Başka bir komşu
“evin planını görelim” dedi, “Bakalım bizim evlere
yakışacak mı, kötü ve küçük bir ev yapılırsa bizim
evlerin değeri düşer.” Bir başka bir komşumun
derdi şu, adam spor hocası, çok geniş, önlü arkalı
bir bahçesi var. Etrafında çit filan yok. Bana komşu
gelirse bahçelerimizi bir çitle ayırmam gerecek. Yeni
evler de etraflarına çit çekecek. Ne onlar bahçelerini
sınırlasın, ne ben. Böylece geniş yeşilliğimiz
kaybolmamış olur. Arsanın 500 metre kadar
ilerisinde, ağaçların arasında kaybolmuş küçük
bir göl var. Şehrin kanalizasyonu yok bu bölgede,
septik tank kullanılıyor. Bu tanktan sızıntı olurmuş,
göl kirlenirmiş. Özel izolasyonu olan pahalı bir
septik tank yaptırmalı imişiz.
Cevaplara şaştık!
Biz Türkiye’liyiz. Cevaplara şaşarak belediyeye
gittik. Öyle ya, biz ev yaptıracağız, arsa alacağız.
Bu nasıl demokrasi? Benim yaptıracağım eve