tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü ömer-gecek

akımlar vasıtası ile ısınarak tekrar yeryüzüne ulaşmaktadır. Manto kökenli olduğu
düşünülen CO2 gazının kökeninin ise denizel kireçteşı özellikli olması bunu
desteklemektedir.
En çok bilinen hidrojeoloji kuralına göre, en üst kotlardaki sular en alt seviyelere
kadar inebilmekte (örneğin 4000m veya daha derin) ve ısınarak tekrar
yükselebilmektedir. Ömer-Gecek sisteminin modellemesine göre ise; sıcaksuların
beslenmesi yüksek kısımlarda yüzeyleyen Paleozoyik yaşlı Bayramgazi
Metamorfitleri yada bu birimin örtülü olduğu kısımlarda ise örtü kayacın geçirimli
kısımları aracılığı ile dolaylı olarak fay hatları boyunca gerçekleşmektedir. Dolayısı
ile beslenme bölgesinde yer alan Paleozoyik yaşlı metamorfitlerin üzerine düşen
yağış derin bir dolaşım yolunu takip ederek, kırık ve çatlaklar boyunca derinlere
süzülmekte ve jeotermal gradyanın da etkisi ile bir miktar sıcaklık kazanmaktadır.
MTA (1992) bu bölgede jeotermal gradyanın yaklaşık olarak 0,6–0,8°C /10 m.
olduğunu bildirmiştir.
Derinlere inen meteorik kökenli suların magma odalarının ve plütonik
sokulumlarından kaynaklanan ısı akısının da etkisi ile sıcaklığı artmaktadır. Sıcak
volkaniklerden gelen CO2, SO2, HCl, H2S, HB, HF ve He gibi magmatik
uçucular da sıcak su rezervuarına ulaşmaktadırlar. Burada kayaçlar, gazlar ve
sirkulasyonlu sular arasında dengelenme koşulları ayarlanmaktadır. Bu sular sıcak
ve soğuk sular arasındaki yoğunluk farkından da kaynaklanan, basınç ve bölgede yer
alan faylar aracılığı ile yükselerek yüzeye ulaşmaktadır. Yukarıya doğru yükselen
sular daha çok CO2, H2S ve NaCl içermektedirler. Hidrotermal kökenli konveksiyon
akımı ısınan sıcak suları düşük olan yoğunlukları nedeniyle yeryüzüne çıkmasını
sağlamaktadır. Bu sıcak sular böylece tektonik zayıf zonlar üzerinden yeryüzüne
gelerek kendilerini sıcak su kaynakları, su buharları ve sıcak gaz çıkışları olarak
göstermektedirler (Şekil 5.1.).
149