tc süleyman demirel üniversitesi fen bilimleri enstitüsü ömer-gecek

Şimşek (1993): Ömer-Gecek jeotermal sahasında izotop verilerini değerlendirmiş,
suların meteorik doğruya yakınlığını göz önüne alarak, jeotermal kökenli suların
meteorik kökenli ve derin dolaşıma sahip olduklarını açıklamıştır.
Aydar vd. (1996): Afyon volkanizmasının bir strato tip olduğunu, iki evrede
geliştiğini, ikinci evrenin lamproitik lamprofir ve alkali lamprofirler olduğunu
belirtmişlerdir. Oluşumlarında franksiyonel kristalizasyon ve magma karışımlarının
eğemen olduğunu, potasik ve ultrapotasik lavlarla LIL elementlerce
zenginleşmelerinin manto metasomatisması ili ilişkili olduğunu belirtmişlerdir.
Tolluoğlu vd. (1997): Afyon zonunda baskın olarak sedimanter kökenli litolojilerin
oluşturduğu bölgesel metamorfitlerin Afyon Metamorfitleri olduğu, bu
metamorfitlerin ise alt ve üst metamorfitler olarak iki gruba ayrılabileceğini
savunmuşlardır. Yazarlar Afyon Metasedimanter istifi, Afyon Metasedimanter Grubu
olarak isimlendirmişler ve bu istifin Mesozoyik öncesi dönemde evrimini
tamamladığını bildirmişlerdir.
Mutlu (1997): Ömer-Gecek termal sahasının sularını Na-Cl - HCO3 üçlü
diyagramında değerlendirmiş, rezervuar sıcaklığını tayin etmek için çeşitli
jeotermometreler uygulamıştır. Bu çalışmaya göre, Ömer-Gecek sahasının
sıcaklığının 75-155°C’e kadar çıktığını, jeotermal kökenli suların yüksek Cl -
içeriğinden dolayı derin dolaşımlı sular olduğunu ve uzun bir geçiş süresine sahip
olduğunu savunmaktadır.
Öktü vd. (1997): Bu çalışmayı yapan yazarlar, Ömer-Gecek bölgesinde derin
sondajların yoğunlaştığı, alanda, metamorfik serinin batıdan doğuya doğru
derinleştiğini, ancak kuzey ve güneye doğru daha yüksekte kalan basamaklı bir kesit
görünümü verdiğini ve buna bağlı olarakta sıcak su akiferinin derinliğinin oldukça
büyük bir değişim gösterdiğini belirtmişlerdir.
Yağmurlu ve Şentürk (1997): Araştırmacılar, Isparta büklümünün aktif tektonik ve
alkalin volkanizma açısından inceleyerek, Kuzeyde Afyon’dan güneye doğru
22