Stopień Brouwera
Stopień Brouwera
Stopień Brouwera
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
§7. Zastosowania w topologii<br />
Twierdzenie 18: Niech Ω ⊂ R n będzie ograniczonym i otwartym podzbiorem<br />
R n , f : Ω → R n odwzorowaniem ciągłym, y0 ∈ R n , jest taki, że y0 f (∂Ω).<br />
Wtedy trójce ( f, Ω, y0) można przyporządkować liczbę całkowitą w taki sposób,<br />
aby spełnione były następujące własności:<br />
i) Istotność: deg( f, Ω, y0) 0 ⇒ ∃x∈Ω, że f (x) = y0.<br />
ii) Addytywność: Niech Ωi ⊂ Ω, i = 1, . . . , m będzie skończoną rodziną<br />
rozłącznych podzbiorów zbioru Ω, takich że y0 f (Ω \ (∪m i=1Ωi)). Mamy<br />
wtedy<br />
deg( f, Ω, y0) =<br />
m<br />
deg( f, Ωi, y0). (29)<br />
i=1<br />
iii) Wycinanie: Jeśli K = K ⊂ Ω i y0 f (K) ∪ f (∂Ω), to<br />
deg( f, Ω, y0) = deg( f, Ω \ K, y0). (30)<br />
iv) Homotopijna niezmienniczość: Niech ft : Ω × I → R n będzie homotopią.<br />
Niech y będzie odwzorowaniem odcinka I w R n . Jeśli ∀t∈I zachodzi<br />
y(t) ft(∂Ω), to<br />
∀t1,t2∈I zachodzi deg( ft1 , Ω, y(t1)) = deg( ft2 , Ω, y(t2)) (31)<br />
v) Multiplikatywność: Niech Ω1 ⊂ R n i Ω2 ⊂ R k są ograniczonymi i otwartymi<br />
zbiorami, y1 ∈ R n , y2 ∈ R k oraz f1 : Ω1 → R n , f2 : Ω2 → R k a<br />
odwzorowaniami ciągłymi, takimi że y1 f1(Ω1), y2 f2(Ω2). Wtedy<br />
deg( f1 × f2, Ω1 × Ω2, (y1, y2)) = deg( f1, Ω1, y1) · deg( f2, Ω2, y2) (32)<br />
vi) Normalność: Niech j : Ω → R n będzie włożeniem. Wtedy<br />
deg(j, Ω, 0) = 1. (33)<br />
§7 Zastosowania w topologii<br />
Jako przykład zastosowania damy teraz prosty dowód twierdzenia <strong>Brouwera</strong><br />
o punkcie stałym.<br />
Twierdzenie 19: (<strong>Brouwera</strong> o punkcie stałym) Niech D ⊂ R n jest otwarty, a<br />
D jest homeomorficzny z kulą domkniętą. Weźmy f ∈ C(D) takie, że f (D) ⊂ D,<br />
wtedy f ma punkt stały.<br />
Dowód Jasnym jest, że wystarczy udowodnić tę prawdę tylko dla kuli. Istotnie,<br />
jeśli φ : D → B (gdzie przez B oznaczyłem kulę domkniętą), to F := φ ◦ f ◦ φ −1 :<br />
B → B. Wynika stąd, że f ma punkt stały wtedy i tylko wtedy, gdy F ma punkt<br />
Konferencja na Helu, 2007 9