Stopień Brouwera
Stopień Brouwera
Stopień Brouwera
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
§5. <strong>Stopień</strong> dla odwzorowań klasy C 1<br />
Twierdzenie 4: Jeśli f ∈ C 1 (Ω) i y jest punktem regularnym, to f −1 (y) jest<br />
skończony.<br />
Definicja 5: Jeśli f ∈ C1 (Ω), p f (∂Ω) i p jest wiartością regularną f . Definiujemy<br />
stopień f w p względem zbioru Ω jako liczbę całkowitą<br />
<br />
deg( f, Ω, p) = sgnJ f (x) (22)<br />
x∈ f −1 (p)<br />
Naszym głównym zadaniem teraz jest pozbycie się warunków: f ∈ C 1 oraz<br />
regularności punktu p.<br />
Twierdzenie poniższe mówi, że deg jest stały na składowych R n \ f (∂Ω).<br />
Twierdzenie 5: Niech f ∈ C 1 (Ω). Niech p1, p2 są wartościami regularnymi f i<br />
p są w tej samej składowej R n \ f (∂Ω). Wtedy deg( f, Ω, p1) = deg( f, Ω, p2).<br />
Definicja 6: Jeśli f ∈ C 1 (Ω) i p f (∂Ω), ale p nie jest wartością regularną, to<br />
definiujemy deg( f, Ω, p) jako deg( f, Ω, q) gdzie q jest punktem regularnym f i<br />
|q − p| < ρ(p, f (∂Ω))<br />
Uwaga. Dzięki poprzedniemu twierdzeniu możemy definiować stopień dla p niekoniecznie<br />
będącym punktem regularnym.<br />
Z twierdzenia Sarda wiemy, że zbiór wartości krytycznych jest zbiorem miary<br />
zero i każda kula B(p, r) zawiera wartość regularną. Jeśli r = ρ(p, f (∂Ω)), wtedy<br />
deg( f, Ω, q) jest stała na B(p, r), bo B(p, r) ⊂ Rn \ f (∂Ω). To dowodzi poprawności<br />
definicji.<br />
Przypomnienie: f ∈ C1 (Ω), jeśli f ∈ C(Ω) i istnieje rozszerzenie ˜ f : U → Rn na zbiór otwarty U ⊃ Ω taki, że ˜ f ma na nim ciąłge pochodne cząstkowe. Można<br />
wprowadzić tam strukturę przestrzeni unormowanej. Norma w tej przestrzeni<br />
jest dana wzorem<br />
f 1 = sup | fi(x)| + sup |∂j fi(x)| (23)<br />
x∈Ω<br />
1in<br />
x∈Ω<br />
1i,jn<br />
Twierdzenie 6: Niech f ∈ C 1 (Ω) i p jest wartością regularną f , p f (∂Ω).<br />
Wtedy istnieje ɛ > 0 zależna od f i p taka, że jeśli f − g1 < ɛ, to p jest<br />
wartością regularną g oraz p g(∂Ω) i deg( f, Ω, p) = deg(g, Ω, p).<br />
Podsumujmy:<br />
Twierdzenie 7: Niech f ∈ C 1 (Ω).<br />
i) deg( f, Ω, p) jest stały na składowych R n \ f (∂Ω),<br />
ii) Jeśli p f (∂Ω), to istnieje ɛ > 0 zależne od f i p, takie że deg( f, Ω, p) =<br />
deg(g, Ω, p) dla f − g1 < ɛ,<br />
iii) Niech H1(t, x) jest C 1 -homotopią f i g. Wtedy, jeśli p H(t, ∂Ω) dla<br />
każdego t ∈ I, to deg( f, Ω, p) = deg(g, Ω, p)<br />
Konferencja na Helu, 2007 5