You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
aby był Jego świadkiem” (Katechizm, 1304). Przez bierzmowanie chrześcijanie otrzymują w<br />
szczególnej obfitości dary Ducha Świętego, pozostają ściślej związani z Kościołem „i w ten<br />
sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusowi, do<br />
szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej” 3 .<br />
3. Szafarz i podmiot<br />
Jako następcy Apostołów, tylko biskupi są „naturalnymi włodarzami udzielanego na<br />
ich terenie bierzmowania” 4 . W rycie łacińskim zwyczajnym szafarzem bierzmowania jest<br />
wyłącznie biskup. Prezbiter moŜe waŜnie bierzmować tylko w przypadkach przewidzianych<br />
ustawodawstwem ogólnym (chrzest dorosłych, przyjęcie do komunii z Kościołem katolickim,<br />
zrównanie w prawie z biskupem diecezjalnym, niebezpieczeństwo śmierci) albo kiedy<br />
otrzymuje szczególne upowaŜnienie, albo kiedy jest chwilowo w tym celu wyznaczony przez<br />
biskupa. W Kościołach wschodnich zwyczajnym szafarzem bierzmowania jest równieŜ<br />
prezbiter, który powinien zawsze uŜywać krzyŜma poświęconego przez patriarchę lub<br />
biskupa.<br />
Jako sakrament inicjacji bierzmowanie jest przeznaczone dla wszystkich chrześcijan,<br />
nie tylko dla niektórych wybranych. W rycie łacińskim jest udzielane po dojściu przez<br />
kandydata do wieku uŜywania rozumu. Konkretny wiek zaleŜy od miejscowych praktyk,<br />
które powinny szanować inicjacyjny charakter tego sakramentu. Wymagane jest uprzednie<br />
przygotowanie, szczera intencja i stan łaski.<br />
Philip Goyret<br />
Bibliografia podstawowa<br />
Katechizm Kościoła Katolickiego, 1212-1321<br />
Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, 251-270<br />
97
Change language