???????????? - Hol.gr
???????????? - Hol.gr
???????????? - Hol.gr
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
10<br />
συντηρητικών πολιτικών ιδεών την τελευταία<br />
δεκαπενταετία σε πείσµα της αριστερής (liberal)<br />
µηντιακής ηγεµονίας, υπεύθυνη σε µεγάλο βαθµό<br />
για την ιδεολογική ηγεµονία των αµερικανών<br />
συντηρητικών που µεταφράζεται σε εκλογικές νίκες<br />
για τους Ρεπουµπλικάνους.<br />
Φυσικά, η ιδεολογική ένδεια του ελλαδικού<br />
συντηρητικού χώρου δεν µπορεί να αποδοθεί σε<br />
αποκλεισµούς που έχει επιβάλει η συνοµωσία των<br />
διαπλεκοµένων στο χώρο του Τύπου και των<br />
εκδόσεων, αν και οι µικρότητες, οι εγωισµοί, οι<br />
δηµόσιες σχέσεις και τα συµφέροντα είναι και εδώ,<br />
όπως άλλωστε σε όλους τους χώρους της κοινωνικής<br />
δραστηριότητας, υπαρκτά.<br />
Έχει λεχθεί µε κάποια δόση υπερβολής<br />
οµολογούµενα ότι, τα σπουδαία πνευµατικά έργα<br />
είναι προϊόν κάποιας εσωτερικής πίεσης<br />
(frustration). Είναι βέβαια εξίσου αληθές πως,<br />
µεταπολεµικά οι εκπρόσωποι της συντηρητικής<br />
διανόησης δεν είχαν πολλές τέτοιες εσωτερικές<br />
παρορµήσεις ή εξωτερικές αναγκαιότητες. Η<br />
επαγγελµατική και κοινωνική ανέλιξη καθορίζονταν<br />
σε µεγάλο βαθµό από το πλέγµα των τζακιών, της<br />
οικογενειοκρατίας και των κοινωνικών φρονηµάτων,<br />
και ως εκ τούτου η συµµετοχή τους εξασφαλίζονταν<br />
δικαιωµατικά. Ο κατάλογος των ηµιµαθών<br />
απαίδευτων που σταδιοδρόµησαν άκοπα, είναι<br />
µακρύς στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία.<br />
Πρέπει ωστόσο να επισηµανθεί ότι, οι<br />
µεταπολιτευτικές κοινωνικές αλλαγές δεν<br />
περιορίστηκαν να διαρρήξουν τα απαράδεκτα<br />
κοινωνικά στεγανά ως όφειλαν, αλλά σε αρκετές<br />
περιπτώσεις οδήγησαν στο αντίθετο άκρο, στην<br />
υιοθέτηση δηλαδή ενός στείρου αντιδεξιού λόγου ως<br />
διαβατηρίου επαγγελµατικής, κοινωνικής και<br />
πολιτικής ανόδου (εξίσου µακρύς κατάλογος, αρκεί<br />
να περιοριστεί κανείς στα πανεπιστηµιακά<br />
ιδρύµατα).<br />
Οι πολιτικοί φορείς της συντηρητικής<br />
παράταξης από την πλευρά τους φέρουν σηµαντικές<br />
ευθύνες, καθώς όχι µόνο δεν έκαναν τίποτε<br />
προκειµένου να διορθώσουν κάπως την κατάσταση,<br />
αλλά αντίθετα προσυπέγραψαν το διαζύγιο του<br />
χώρου τους από την πολιτική σκέψη. Έτσι, ενώ στο<br />
συνέδριο της Χαλκιδικής (Απρίλιος 1994) ο<br />
Μιλτιάδης Έβερτ αποκήρυξε τον νεοφιλελευθερισµό<br />
(«δεν είµαστε νεοφιλελεύθεροι»- λες και υπήρχε η<br />
παραµικρή αµφιβολία γι’ αυτό) που θα µπορούσε να<br />
ανανεώσει το γερασµένο ιδεολογικό οπλοστάσιο της<br />
παράταξης, ο Κώστας Καραµανλής στο πρόσφατο<br />
Rooster Review<br />
συνέδριο του κόµµατος του (Ιούνιος 2004)<br />
ξεµπέρδεψε µε τις πολιτικές ιδέες στο σύνολό τους.<br />
Όρισε, έτσι, την Νέα ∆ηµοκρατία ως το<br />
«κόµµα του κοινωνικού κέντρου» και έκφραση της<br />
«γνήσιας δηµοκρατικής παράταξης». Αν<br />
απορρίψουµε το ενδεχόµενο (πάντοτε υπαρκτό,<br />
βέβαια) ο πρόεδρος της Ν∆ να υιοθετεί τον πολιτικό<br />
λόγο του Ανδρέα Παπανδρέου µε είκοσι χρόνια<br />
καθυστέρηση, τότε αβίαστα συµπεραίνουµε ότι η Ν∆<br />
κινείται πλέον εντός του ιδεολογικού πλαισίου µίας<br />
δογµατικής Αριστεράς. Αν µάλιστα δεχτούµε πως<br />
κινείται στο µεσαίο χώρο του πραγµατισµού,<br />
απορρίπτοντας τους ιδεολογικούς αναχρονισµούς,<br />
όπως υποστηρίζουν οι ιδεολογικοί γκουρού της, τότε<br />
καταλήγουµε στο συµπέρασµα ότι η αριστερή<br />
ρητορική έχει εσωτερικευθεί ως ουδέτερος, µέσος<br />
πολιτικός λόγος. Η σηµειολογία του<br />
νεοδηµοκρατικού πολιτικού λεξιλογίου είναι<br />
αρκούντως αποκαλυπτική. Τέτοια επιτυχία δεν θα<br />
µπορούσε να φανταστεί ούτε ο πλέον φιλόδοξος<br />
εισοδιστής.<br />
Αν λοιπόν για τον Κωνσταντίνο Καραµανλή, η<br />
Ν∆ δανειζόταν από την φαρέτρα της ∆εξιάς και της<br />
Αριστεράς, η σηµερινή Ν∆ δανείζεται αποκλειστικά<br />
από την Αριστερά. Και σαν πρωτοετής φοιτητής<br />
µοιάζει προσηλωµένη στην άκριτη αποδοχή βασικών<br />
θέσεων, αγνοώντας τις σύγχρονες αναζητήσεις στο<br />
χώρο της σοσιαλδηµοκρατίας, µένοντας<br />
προσκολληµένη στις βασικές έννοιες του δογµατικού<br />
µαρξισµού, µε την πίστη του νεοφώτιστου. Εάν, για<br />
παράδειγµα, άκουγε κάποιος τον υφυπουργό<br />
Απασχόλησης Γ. Γιακουµάτο να τοποθετείται προ<br />
ηµερών σε τηλεοπτικό παράθυρο για την εργατική<br />
Πρωτοµαγιά, θα νόµιζε πως βρισκόταν στο Σικάγο<br />
πριν την κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωµάτων.<br />
∆εν είναι λοιπόν να απορεί κανείς που, η<br />
συντηρητική διανόηση τείνει να αποτελέσει στη χώρα<br />
µας εννοιολογική αντίφαση καθαυτή (contradiction<br />
in terms).<br />
∆ίκαια λοιπόν παραπονείται ο Γ. Κύρτσος (Ο<br />
Μυστικός Πόλεµος των Εξουσιών, Καστανιώτης, 2003,<br />
σελ. 46)- αναφερόµενος στη Ν∆ της περιόδου 1990-<br />
93 όταν και συµµετείχε στην επικοινωνιακή οµάδα<br />
Έβερτ- γιατί, «το πολιτικό, ιδεολογικό επίπεδο ήταν<br />
εξαιρετικά χαµηλό», καθώς και για τις µάταιες<br />
προσπάθειες του να καθιερώσει τον Ελεύθερο Τύπο<br />
ως µια ποιοτική εφηµερίδα γνώµης. Είναι βέβαιο ότι<br />
ο αξιόλογος αρθρογράφος, παρά τις αναµφισβήτητες<br />
επαγγελµατικές επιτυχίες του, τα χρόνια που<br />
θήτευσε στον συντηρητικό χώρο, πρέπει να έζησε ένα<br />
ιδεολογικό δράµα.
Change language