???????????? - Hol.gr
???????????? - Hol.gr
???????????? - Hol.gr
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
28<br />
ατοµικισµού, υπήρξαν και αναγνωρίστηκαν από<br />
νωρίς ως επιθυµητές εξελίξεις από τον Μπλερ, υπό<br />
την επίδραση της Θάτσερ. Ακόµη, οι σύµβουλοι του<br />
Μπλερ χαριτολογούν µιλώντας για «ερωτική σχέση»<br />
µε τη γηραιά πολιτικό.<br />
Εάν παρόλα αυτά επιµείνουµε στις, µάλλον<br />
αδόκιµες, συγκρίσεις µε την βρετανική πολιτική<br />
πραγµατικότητα, θα λέγαµε πως η στρατηγική<br />
Καραµανλή οµοιάζει περισσότερο µε αυτήν του<br />
αρχηγού των Συντηρητικών Μάικλ Χάουαρντ, οι<br />
οποίοι «δεν έχουν ξεκάθαρο όραµα…µετά την εποχή<br />
της Μάργκαρετ Θάτσερ, µοιάζουν µε το ∆ηµοκρατικό<br />
Κόµµα, µετά την εποχή του Μπιλ Κλίντον. Καθένα<br />
από τα δύο αγωνίζεται να βρει ένα καθοριστικό<br />
ιδεολογικό στίγµα» («Το µεγάλο των Συντηρητικών<br />
χάσµα», The New York Times- αναδηµοσίευση από<br />
Τα Νέα, 29.4.2005, σελ 23). Μάλλον λοιπόν οι<br />
Συντηρητικοί δεν είναι «κολληµένοι σε ένα<br />
ξεπερασµένο θατσερισµό» και «παγιδευµένοι σε<br />
δόγµατα (νεοφιλελευθερισµός) που έχουν κλείσει τον<br />
κύκλο τους», όπως ισχυρίζεται ο Γ. Λούλης.<br />
Η πρόσφατη αποποµπή του αντιπροέδρου<br />
του κόµµατος Χάουαρντ Φλάιτ επειδή δεν απέκλεισε<br />
το ενδεχόµενο περικοπής δηµοσίων δαπανών από<br />
µία ενδεχόµενη κυβέρνηση Συντηρητικών, όπως και<br />
οι προεκλογικές θέσεις του κόµµατος για την<br />
µετανάστευση, και η αντίθεση τους στη «θατσερική»<br />
εισαγωγή διδάκτρων στα πανεπιστήµια, εκφράζουν<br />
την επιστροφή στον παραδοσιακό λαϊκισµό των<br />
Συντηρητικών.<br />
Αντίθετα, ο Τόνυ Μπλερ δεν δίστασε να έρθει<br />
σε αντίθεση µε τις διαθέσεις της βρετανικής κοινής<br />
γνώµης, όπως µε την ενεργή στήριξη των Η.Π.Α. στο<br />
Ιράκ, κάτι που έπληξε σηµαντικά την δηµοτικότητα<br />
του και αναµένεται να εκφραστεί στις εκλογές,<br />
ενισχύοντας κύρια τα ποσοστά των Liberal<br />
Democrats.<br />
Μία ιδεολογικοποιηµένη πολιτική ατζέντα<br />
δεν αποτελεί περιορισµό της εµβέλειας του<br />
κοµµατικού µηνύµατος. Τουναντίον, µπορεί να<br />
αποτελέσει οδηγό εκλογικής επιτυχίας. Σύµφωνα µε<br />
τον καθηγητή του Harvard, Έντουαρτ Γκλάισερ,<br />
ακραίες πολιτικές πλατφόρµες που αποκλίνουν<br />
χαρακτηριστικά από τις προτιµήσεις του µεσαίου<br />
ψηφοφόρου µπορούν υπό προϋποθέσεις, να είναι<br />
εκλογικά αποτελεσµατικές (Strategic Extremism:<br />
Why Republicans and Democrats Divide on<br />
Religious Values, Harvard Institute of Economic<br />
Research, Οκτώβριος 2004).<br />
Rooster Review<br />
Απόδειξη η στρατηγική του Καρλ Ρόουβ,<br />
συµβούλου και αρχιτέκτονα του εκλογικού θριάµβου<br />
του Τζωρτζ Μπους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο<br />
ίδιος, «ο µεσαίος χώρος είναι η λάθος λέξη. Οι<br />
απλησίαστοι (unattached) είναι καλύτερος τρόπος να<br />
το θέσω. ∆ιότι το να λες “µεσαίο” υπονοεί ότι<br />
υπάρχουν φιλοσοφικά κεντρώοι, που δεν υπάρχουν»<br />
(New Yorker, 12.5.2003). Αποτέλεσµα αυτής της<br />
ριζοσπαστικής στρατηγικής ήταν ένας σηµαντικός<br />
αριθµός ψηφοφόρων να µετακινηθεί «προς τα δεξιά».<br />
Έτσι, οι «µετριοπαθείς» (moderates) ψηφοφόροι<br />
µειώθηκαν από το 50% στο 45%, ενώ οι<br />
«συντηρητικοί» (conservatives) ανήλθαν από το 29%<br />
στο 33% (The Economist, 4/11/2004).<br />
Αντίθετα, ο άχρωµος Τζων Κέρυ, καθ’ όλη τη<br />
διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, εξέφραζε την<br />
συµφωνία του στην επέµβαση στο Ιράκ και την πίστη<br />
του στο Θεό αλλά…µε µέτρο. Στο τέλος, η<br />
αναµέτρηση του «συγκρουσιακού» (divider) Μπους<br />
µε τον «ενωτικού» (uniter) Κέρυ, σύµφωνα µε το<br />
περιοδικό Time (15.11.2004), ολοκληρώθηκε µε την<br />
δικαίωση των partisan politics (µαχητική πολιτική)<br />
σε βάρος της κενής περιεχοµένου συναίνεσης.<br />
Όσοι λοιπόν αρέσκονται στην ανάλυση των<br />
εκλογικών αριθµών, ας ασχοληθούν ως άσκηση µε<br />
την επίδραση του ζητήµατος των ταυτοτήτων στα<br />
αποτελέσµατα των τελευταίων εθνικών εκλογών. Ίσως<br />
τότε αντιληφθούν τα όρια της στρατηγικής του<br />
µεσαίου χώρου. Εκτός και αν µε τον όρο στρατηγική<br />
του µεσαίου χώρου εννοούµε την συµπόρευση µε τις<br />
πλέον συντηρητικές, µισαλλόδοξες και<br />
οπισθοδροµικές φωνές της ελληνικής κοινωνίας.<br />
Εάν εκτιµά κάτι το εκλογικό σώµα, αυτό δεν<br />
είναι άλλο παρά η αίσθηση πως ο πολιτικός αρχηγός<br />
ξέρει τι κάνει, διαθέτει όραµα για τον τόπο, σχέδιο<br />
και µέθοδο για να το πραγµατοποιήσει. Κάτι τέτοιο<br />
προϋποθέτει βέβαια µία πολιτική αρχών και<br />
ξεκάθαρων πολιτικών ιδεών. Τότε µόνο είναι σε θέση<br />
να ηγείται, αντί να άγεται από τις εφήµερες και<br />
µεταβαλλόµενες διαθέσεις της κοινής γνώµης.<br />
(Και ένα εύκολο κουίζ για το τέλος: τι<br />
νοµίζετε πως θα έκανε ο «πραγµατιστής και<br />
κοινωνικά ευαίσθητος» Μπλερ στο σχέδιο Ανάν, εάν<br />
υποτεθεί πως ήταν ο πρωθυπουργός της χώρας µας;)<br />
Συµπερασµατικά, στο βαθµό που η Ν∆<br />
συνεχίζει να αποδίδει την κυριαρχία της στις<br />
επιλογές του µεσαίου χώρου, δεν έχει αντιληφθεί<br />
πλήρως την σηµερινή σύνθετη και µεταβαλλόµενη<br />
ελλαδική πολιτική και κοινωνική πραγµατικότητα.<br />
Ενώ λοιπόν είναι φανερό πως, η Ν∆ δεν κέρδισε τις
Change language