M. A. Skwarczyński, A. Raczkowski, P. Skarba Analiza metod ...

Ciśnienie dynamiczne ∆pd [Pa]
226
W przypadku przepustnicy IRIS pomiary były
prowadzone dla K=31,7.
FMU jest przyrządem pomiarowym
przystosowanym do zamontowania w instalacji
na stałe. Przepływ objętościowy określany jest
przez pomiar róŜnicy ciśnienia między
punktami pomiarowymi i przez odczyt
z wykresu. Dodatkowe wyposaŜenie miernika w
przepustnicę regulacyjną umoŜliwiają
uŜytkownikowi regulację przepływu
objętościowego. Przepływ powietrza dla
miernika FMU określa się ze wzoru:
q = , 4⋅
Δp
29 [m 3 /h],
gdzie:
Δp − róŜnica ciśnienia mierzona między
punktami pomiarowymi [Pa].
Kanałowy miernik przepływu powietrza
FMI firmy Lindab przystosowany jest do
instalacji w przewodach wentylacyjnych
okrągłych. Dla kaŜdego z wyŜej wymienionych
urządzeń, zmierzono wartości wydajności,
prędkości oraz ciśnienia, zgodnie z wytycznymi
normy PN-EN 12599 oraz dokumentacji
technicznej urządzenia. Pomiary zostały
przeprowadzone dla wartości napięcia
zasilającego wentylator, w zakresie 40 - 220 V.
Dla potrzeb badań, czerpnia (N 1.1) oraz
skrzynka rozpręŜna (N 1.9) zostały
zdemontowane, tak aby nie powodować
dodatkowych strat ciśnienia w instalacji.
średnica przewodu wentylacyjnego
przepływ powietrza V
Rys. 2. Zmiana ciśnienia dynamicznego
w funkcji przepływu i poziomu moc akustycznej
w przewodzie wentylacyjnym (www.lindab.pl)
W analizie wyników badań oraz porównania
parametrów pracy instalacji, wykorzystano
parametry techniczne uŜytych do pomiaru
urządzeń, udostępnione przez ich producentów
w katalogach produktów oraz na stornach
internetowych.
Wyniki
Wartości prędkości lokalnych, dla
poszczególnych punktów pomiarowych
w danych przekrojach przewodu wyznaczono za
pomocą termoanemometr oraz rurki Pitota.
Wyniki dla sondy cieplno-oporowej
przedstawiono w tabelach 2 i 3 Zgodnie
z załoŜeniami normy PN-EN 125999 przy
wyliczaniu prędkości średniej nie brano pod
uwagę prędkości powietrza w osi przewodu
wentylacyjnego (10 cm).
Przy rozpatrywaniu strony ssawnej
zaprojektowanej instalacji, najwyŜsze prędkości
lokalne wystąpiły w osi przewodu
wentylacyjnego (tab. 2). Osiągały one wartości
z zakresu od 1,9 do 9,37 (m/s).
Analizując lokalne prędkości powietrza
dla odpowiednich napięć, moŜna wyraźnie
dostrzec wzrost ich wartości wraz ze
zmniejszaniem się odległości punktu
pomiarowego od środka przewodu. NajniŜsze
prędkości lokalne dla danego przekroju
zaobserwowano w sąsiedztwie ścianek
przewodu. Ich wartości minimalne
i maksymalne wynosiły odpowiednio 1,90 (m/s)
dla napięcia U=40 (V) oraz 9,37 (m/s) dla
napięcia U=220 (V). RozbieŜność pomiędzy
wartością maksymalną a minimalną obliczonej
prędkości średniej była znaczna, sięgająca 7,47
(m/s).
Na podstawie przeprowadzonych
badań moŜna zauwaŜyć równomierność
pomiarów w tej samej odległości od ścianek
kanału wentylacyjnego. PowyŜej wartości
napięcia 140 (V) róŜnice w wartościach
mierzonych są bardzo małe, 1-2 m/s.