skíra með logandi eldi - Divine Revelations

SKÍRA MEÐ LOGANDI ELDI
Dagur Fimmtán
Núna er hann í hel með ekkert aftur snúið. Hann sárbændi mig að gefa skilaboðin til systur
minnar. Hann sagði að hann var mjög leiður yfir mistökunum sem hann hafði gert. Hann bað
mig þá að segja systur minni og dóttur hans að trúa á Jesú hvað sem það kostar. Enn fremur,
bað hann mig að segja þeim að biðja án þess að stöðvast. Hann þráði mjög mikið fyrir þau að
vera hólpin.
Maðurinn sem stóð næst tengdar-bróður mínum var frændi minn. Hann vann á skipi sem
áhafnarmeðlimur. Hann vann á fiskibáti. Vinnan var mjög harðger. Samstarfsmenn hans
hrjáðu og börðu hann. Honum var ekki gefið tækifærið til að hvílast mikið á meðan vinnan
hans var. Hann hafði sjúkleika og dó. Hann hrópaði til mín, „Frænka, ég hélt það væri ekkert
eftirlíf og ég mundi bara sofa í friði. En ég endaði uppi á þessum hræðandi stað. Þeir sögðu
að ég mun vera kvalin um eilíflega. Hvað er ég að fara að gera? Frænka, plís bjargaðu mér.
Gerðu einhvað.“ Hann var snökktandi óhóflega.
Þruma og elding slóust nálægt þeim, og báðum þeim var hent niður inná jörðina. Þeir
hrópuðu, „Bjargaðu mér.“ Samt sem áður, sló eldingin þá og þeir snérust í öskur. Ég byrjaði
að gráta. Englarnir sem voru með mér gerðu tilraun til að hugga mig, en ég snökkti
móðursýkislega. Ég sárbændi og flutti beiðnina mína fyrir Drottinn, „Drottinn, ég kom til
þessa staðar til að sjá foreldra mína og yngri bróður minn í kvölum. Sem afleiðing, grét ég
allann daginn langan og hjartað mitt og líkami eru veik. Ég er ekki fær um að hreyfast út af
veikjuðu ástandinu mínu. Afhverju ert Þú að sýna mér þetta aftur? Hvernig gast Þú sýnt mér
slíkar kvalir? Drottinn, ég get ekki horft neitt meir. Ég get ekki borið það. Ég get ekki verið
þolinmóð með það neitt meir.“
SÁRSAUKINN AF ÞVÍ AÐ HORFA Á FJÖLSKYLDU
MEÐLIMI Í SKELFILEGUM KVÖLUM
Þegar ég grét út í sársauka horfandi á fjölskyldumeðlimina mína í kvölum, hélt Drottinn í
hendina mína. Jesús greip einu sinni aftur hendina mína og færði mig til staðar þar sem
gífurlega illa skepnan bjó. Ég gat ekki séð andann á hausnum á skepnunni; stærð skepnunnar
var risastór. Ég var fær um að sjá alls konar dýr innan í líkama risans. Ég gat heyrt dýrin æpa.
Þar voru úlfar, kettir, tígrisdýr, ljón, og hestar, á meðal margra annara. Þessi viltu dýr voru
urrandi óendanlega. Þegar skepnan opnaði munninn sinn, sá ég annan munn inni í
munninum og annan munn innan í þeim munni. Það hélt áfram áframhaldandi. Ég áætlaði að
þar voru um sjötíu til eitt hundrað munnar. Skepnan hafði líka sjötíu til eitt hundrað aðskilin
höfuð. Skepnan var svört. Það hafði langa tungu og tennur líkt og hákarl. Þar var fjöldi fólks
sogað inn til munns skepnunnar. Ég sá móður mína á meðal fjölda fólksins.
Ég fann strax sársauka þegar augu móður minnar og mín mættust. Móðir mín sárbændi til
mín að bjarga sér. Ég get aldrey gleymt tjáningarsvipnum hennar eða hættinum sem hún
116