Plan Gospodarki Odpadami dla Miasta Stołecznego Warszawa na ...

3.6.8 ZuŜyte urządzenia elektryczne i elektroniczne wraz z substancjami zuboŜającymi
warstwę ozonową (z uwzględnieniem planu zbierania i unieszkodliwiania odpadów
zawierających substancję zuboŜające warstwę ozonową)
Dla m.st. Warszawy określono następujące cele w zakresie gospodarki zuŜytym sprzętem
elektrycznym i elektronicznym:
− uzyskanie poziomów odzysku i recyklingu w wysokości 50% dla urządzeń klimatyzacyjnych
zawierających CFC i HCFC,
− uzyskanie poziomów odzysku i recyklingu w wysokości 70% dla urządzeń chłodniczych
zawierających CFC i HCFC (bez urządzeń z gospodarstw domowych),
− uzyskanie poziomów odzysku i recyklingu w wysokości 50% dla chłodziarek z gospodarstw
domowych.
Ze względu na fakt, iŜ w 2006 roku nie funkcjonował na terenie Miasta system zbierania zuŜytego
sprzętu elektrycznego i elektronicznego, cele te nie mogły zostać zrealizowane. Przeprowadzono
jedynie kampanie informacyjno-edukacyjną p.n. „Elektronika nie do śmietnika w zakresie
postępowania z urządzeniami zawierającymi substancję zuboŜające warstwę ozonową. Skierowana
była do mieszkańców Warszawy oraz uczniów szkół podstawowych i gimnazjów.
3.6.9 Wycofane z eksploatacji pojazdy
Cele zapisane w Planie Gospodarki Odpadami dla Miasta Stołecznego Warszawy na lata 2005-2011
w odniesieniu do pojazdów wycofanych z eksploatacji dotyczyły osiągnięcia określonych
w projektowanej wówczas Ustawie z dnia 18 grudnia 2002r. o recyklingu pojazdów wycofanych
z eksploatacji (wersja z 18.12.2002 r.) rocznych poziomów odzysku i recyklingu.
Cel krótkookresowy, przewidziany do osiągnięcia do 2007 r., zakładał „ponowne wykorzystanie
części i odzysk surowców w ilości 85% średniej masy pojazdów, przy czym wykorzystanie części
i recykling materiałowy stanowić winny odpowiednio dla:
- samochodów skonstruowanych po 1980 r. – do 80% masy pojazdu,
- samochodów skonstruowanych przed 1980 r. – do 75% masy pojazdu”.
Obowiązująca obecnie Ustawa z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych
z eksploatacji, określa nieco inaczej poziomy odzysku i recyklingu w stosunku do przywoływanego
powyŜej projektu z 2002 r. jak teŜ w stosunku do zapisów PGO. Wynoszą one dla pojazdów
wyprodukowanych po 1 stycznia 1980 r. 95% i 85%, natomiast dla pojazdów wyprodukowanych
przed dniem 1 stycznia 1980 r. odpowiednio 75% i 70%. Poziomy te powinny być osiągnięte
indywidualnie w kaŜdej stacji demontaŜu.
Uwzględniając obowiązujące prawodawstwo oraz analizując osiągnięte w 2006 roku przez
poszczególne stacje demontaŜu poziomu odzysku i recyklingu naleŜy stwierdzić, Ŝe cele załoŜone
w Planie Gospodarki Odpadami dla Miasta Stołecznego Warszawy na lata 2005-2011 w odniesieniu
do pojazdów wycofanych z eksploatacji, realizowane są częściowo. Z punktu widzenia zmian w
przepisach prawnych wymagają one weryfikacji.
Odnosząc się natomiast do zadań dotyczących wyeksploatowanych pojazdów przewidzianych do
realizacji w PGO dla Miasta Stołecznego Warszawy, naleŜy stwierdzić, Ŝe mają one charakter zadań
realizowanych w sposób ciągły. Na terenie miasta funkcjonuje 5 stacji demontaŜu pojazdów (a więc
o 1 więcej niŜ w roku bazowym 2002); ich moce przerobowe w stosunku do zinwentaryzowanej ilości
wytwarzanych odpadów na chwilę obecną są wystarczające.
29