informacje o kandydatach 1 684 KB - Otwock, UrzÄ d Miasta

Władysław Przygoda
(1880 - 1937)
Ukończył medycynę w 1907 roku na Uniwersytecie w Monachium. W Otwocku
od grudnia 1907 roku. Praktyka prywatna w Otwocku i Warszawie w zakresie chorób
płuc i laryngologii. Po śmierci ojca przejął jego Zakład Higieniczno-Dietetyczny i
przekształcił go w Sanatorium Przeciwgruźlicze dla Żydów (ul. Warszawska 5). Wcielony
w 1914 roku do armii rosyjskiej, powrócił w 1919 roku i zgłosił się do Wojska Polskiego.
Brał udział w wojnie z bolszewikami, był także lekarzem garnizonowym w Białej
Podlaskiej. Po wojnie kontynuował działalność w Otwocku. Był pierwszym lekarzem,
który wprowadził w Polsce metodę leczenia gruźlicy przy pomocy sztucznej odmy.
Cały wolny czas poświęcał miastu. Został wybrany do Rady Miejskiej z listy BBWR. Jako radny pilnował, aby
nikt nie szkodził drzewostanowi Otwocka. Przeprowadził uchwałę, która głosiła, że można zabudować tylko 2%
jednej morgi. Uczestniczył w pracach komisji klimatycznej. Pracował też nad elektryfikacja miasta oraz kolei -
aby wyziewy parowozów nie szkodziły chorym na gruźlicę.
W swoim sanatorium miał także pokoje dla pacjentów ubezpieczalni społecznej, która w 100% pokrywała
koszty ich leczenia. Było to wielkie osiągnięcie na owe czasy.
W uznaniu dla niego Rada Miejska w roku 1992 nadała jednej z ulic w Otwocku imię dr Władysława Przygody.
Witold Trybowski
(ur. 1928)
Związany rodzinnie z Otwockiem od początku XX wieku. W roku 1942
wstąpił do AK - był żołnierzem Pułku „Baszta”. Uczestnik powstania warszawskiego,
ranny - zdołał wydostać się z Warszawy.
Dyplom lekarski uzyskał w 1952 roku i podjął pracę w Sanatorium Przeciwgruźliczym
MSW w Otwocku. Pracował w Oddziale Ftyzjatrii Ogólnej oraz Chirurgicznym. W
roku 1968 został przeniesiony służbowo do pracy w MSW.
Jest autorem fundamentalnej pracy doktorskiej pt. „Dzieje Otwocka jako uzdrowiska”
wydanej też w formie skróconej przez Towarzystwo Przyjaciół Otwocka. Praca ta szczegółowo opisuje rozwój
Otwocka jako miasta uzdrowiskowego od lat osiemdziesiątych XIX wieku, zapoczątkowany przez M. E.
Andriollego i trwający do roku 1939. Zawiera także biografie 171 lekarzy - głównie ftyzjatrów - twórców
otwockiego lecznictwa. Stała się podstawowym i rzetelnym źródłem informacji wykorzystywanych w wielu
późniejszych publikacjach otwockich.
Jest aktywnym członkiem Towarzystwa Przyjaciół Otwocka. Został odznaczony Krzyżem AK, Krzyżem
Partyzanckim, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Warszawskim
Krzyżem Powstańczym.
Franciszek Adam Walczyński
(ur. 1947)
1971 - dyplom Akademii Medycznej w Warszawie. Od początku pracuje w
Oddziale Chirurgii Szpitala Powiatowego w Otwocku. Jest wysokiej klasy chirurgiem
specjalistą. W 1993 roku został powołany na stanowisko ordynatora 62-łóżkowego
Oddziału Chirurgii cenionego przez pacjentów za fachowe zabiegi operacyjne, troskliwą
opiekę ordynatora i całego personelu. Dzięki wysokiej ocenie pacjentów jako świetnego
chirurga, ordynatora, życzliwego i uczciwego człowieka zyskał uznanie mieszkańców
Otwocka w wyborach do Rady Miejskiej w 1998 i 2002 roku, deklasując wszystkich
kandydatów i zdobywając mandat radnego z olbrzymią przewagą głosów. Radny kadencji 1998-2002 i 2002-
2006 (wiceprzewodniczący Rady Miasta). Kolejnym wyrazem uznania i zaufania było powołanie go przez
Starostwo Powiatowe na stanowisko dyrektora Szpitala Powiatowego w okresie głębokiego kryzysu
ekonomicznego grożącego upadłością. Dzięki jego staraniom i dobrej współpracy ze Starostwem i personelem
sytuacja ekonomiczna szpitala znacznie się poprawiła. Przez cały czas pracy w Otwocku dr Walczyński
wykazuje dużą aktywność w działalności społecznej na rzecz miasta i środowiska służby zdrowia (m.in. w
samorządzie lekarskim). Odznaczony Złotym i Brązowym Krzyżem Zasługi oraz honorowymi odznakami za
zasługi dla lecznictwa.
Euzebia Wołoszyn
(1908 - 1986)