7,33MB - Otwock, UrzÄ d Miasta

fot. E. Banaszkiewicz

Dealer Fiata, Alfa Romeoi Subaru - Dukiewicz sp. j.zatrudni na umowê o pracêmechaników oraz handlowcówUl. Jubilerska 6,04-190 WarszawaCV i list motywacyjnyprosimy przesy³aæ na adres:ela@dukiewicz.com.plZespó³ Szkó³Ogólnokszta³c¹cychw Samodzielnym PublicznymSzpitalu Klinicznymim. prof. A.Grucy w Otwocku zatrudniaod 1 lutego 2008r. wychowawcê zajêæpozalekcyjnych z wy-¿szym wykszta³ceniempedagogicznym oraz pedagogik¹lecznicz¹.tel.509 504 993W nowym roku ¿yczymy naszym Czytelnikom,Wspó³autorom i Reklamodawcom du¿oradoœci i satysfakcji z lektury „GAZETY”.Z ca³ego serca dziêkujemy za wszystkie œwi¹tecznei noworoczne ¿yczenia - redakcja.

Wydawca:Urz¹d Miasta OtwockaRedakcja:05-400 Otwock, ul. Armii Krajowej5, bud. C, I p., pok. 10-12,tel. 779-24-21; 779-20-01 do 06w. 132, 155 i 188fax.:779-42-25;Druk:„Gazeta Otwocka” w internecie: http://www.otwock.pl/e-mail: gazetaotwocka@otwock.plMateria³ów nie zamówionych redakcja nie zwraca, zastrzega sobie prawo do skrótów,adiustacji i zmian tytu³ów. Redakcja nie odpowiada za treœæ materia³ów literackich,listów i og³oszeñ. Listy czytelników drukowane s¹ w wersji oryginalnej. Niedrukujemy listów anonimowych.Redaktor Naczelna:Ewa BanaszkiewiczRedaguj¹:Maciej G¹ga³a,Anna SêdekSta³a wspó³praca:Barbara Dudkiewicz,Irena Fija³kowska,Ryszard Gulczyñski,Janusz Kacperek,Barbara Matysiak,Grzegorz Muczke,Franciszek Stokowski,Tomasz Zaj¹cZapraszamy naKONCERTŒWI¥TECZNO – NOWOROCZNYPod patronatem Prezydenta Miasta OtwockaZbigniewa Szczepaniaka20.01.2008 r. o godz. 19 w Koœciele pw.œw. Wincentego a ` Paulo. Wstêp wolny.Organizatorzy:Urz¹d Miasta Otwocka Wydzia³ Kultury, Sportui Turystyki, Stowarzyszenie Kultury MazowszaParafia pw. œw. Wincentego a ` PauloW numerze:Rok Polski – Józef Kupniewski....................................................... 42008 (fotoreporta¿) – redakcja...................................................... 5Bez upustów i bonifikat – E. Banaszkiewicz................................. 6Porz¹dkowanie dróg – A. Ha³aczkiewicz...................................... 7Miasto z perspektywami – mg....................................................... 8Otwock bez Satera? – mgOdszed³ Serge Vincon - E. Banaszkiewicz.................................... 9Wigilie w mieœcie – red............................................................... 10Niezwyk³y to czas – B. Suchecka................................................ 12Przynieœli radoœæ dzieciom – A. Sêdek......................................... 13Nauka to przyjemnoœæ - E. Banaszkiewicz.................................. 14Tu stacja Otwock – T. Zaj¹c......................................................... 16Udany maria¿ – M. G¹ga³a.......................................................... 18Zabawy Mro¿kiem – M. G¹ga³a................................................... 20Pokochaæ czy zastrzeliæ? - E. Banaszkiewicz............................. 21W ho³dzie Wyspiañskiemu – E.B................................................. 22Rzêpoliæ ka¿dy mo¿e – mg.......................................................... 24Matura rocznik ’43 – J. I³owiecki................................................ 25To by³ dla nas promyk nadziei.... - Dan Landsberg..................... 26Matka Gertruda Sprawiedliwa – Z. Marchlewicz........................ 27Rodzina Szpakowskich, cz II – B. Dudkiewicz........................... 28Ku pamiêci - przypomnienie! – I. Fija³kowska............................ 30Mali kolêdnicy – M. G¹ga³a......................................................... 32Przybie¿eli do... „Kubusia” – mg................................................. 33Wró¿by, karty, astrologia – B. Matysiak....................................... 34ZA KAR(ê)NAWA£ PRACY - R. Gulczyñski........................... 36„Fotomontowanie” – mg............................................................... 37Dlaczego... – I. Fija³kowska......................................................... 38W morzu ciemnoœci – J. Lempkowski.......................................... 39Sport – F. Stokowski...................................................................... 40Lektury Janusza Kacperka........................................................... 42Galeria Otwocka. Micha³ Zenkner - G. Muczke.......................... 44

Rok PolskiPan Józef Kupniewski od wielu lat przychodzi do naszej redakcji.Dziœ emeryt, wspomina swoj¹ pracê na poczcie, dawny Otwocki ludzi, których pozna³. Chêtnie recytuje swoje wiersze, niemog¹c doczekaæ siê, kiedy ujrzy je w druku. Dla Pana wiêc,Panie Józefie i dla Pañstwa, Drodzy Czytelnicy, pierwsza edycja:Styczeñ krótkie dnia dajeWieczorem z ksi¹¿k¹ siê nie rozstajeI ze œpiewem kolêd wœród nocnej ciszyLuty, miesi¹c w karnawale...Na wsi i w mieœcie baleMarzec Mêkê Pañsk¹ prze¿ywamyPasjê w Wielkim Poœcie œpiewamyW kwietniu Wielkanoc mamyTriumf Zmartwychwstania – radoœæ ludziPrzyroda do ¿ycia siê budziMaj piêkny w swej zieleniCzerwiec kwiatami siê mieniLipiec – dojrzewa ziarno w k³osach z³oteKa¿dy rolnik ma robotêSierpieñ co ziemia polska zrodzi³aPrzynosi rolnik Matce Bo¿ej, by poœwiêci³aNa do¿ynkach zbo¿e triumfujeWe wrzeœniu z tych poœwiêconych k³osówZiarna wyd³ubujeSieje p³achty raz na lew¹, raz na praw¹ nogêTego obrzêdu zapomnieæ nie mogêPaŸdziernik prac¹ wype³nionyRolnik zbiera okopowe plonyRó¿aniec odmawia ka¿dego wieczoraJu¿ jesienna poraListopad – liœcie z drzew opad³yPrzypomina ludzkiego ¿ycia kolejeTak w przyrodzie siê dzieje.Przyroda do snu zimowego siê u³o¿y³aŒniegiem ozime zbo¿e przykry³aW grudniu Matka Najœwiêtsza syna porodzi³aHej kolêda, kolêda...Józef Kupniewski

Otwock po¿egna³ rok 2007pokazem sztucznych ogni naSkwerze VII Pu³ku £¹cznoœci.¯yczenia noworoczne z³o¿y³mieszkañcom prezydent OtwockaZbigniew Szczepaniak, w asyœciewiceprezydenta Edwarda Zdzieborskiegoi dyrektora OCK JackaCzarnowskiego.Feeriê barw i kszta³tów eksploduj¹cychna otwockim niebie wzbogaci³ysztuczne ognie hojnie wystrzeloneprzez samych mieszkañców.Wraz z ¿yczeniami strzela³y te¿korki noworocznego szampana.Do Siego Roku!fot. E. B., M. G., A. S.2008

6Sesja rady Miasta OtwockaBez upustów i bonifikatMinut¹ ciszy uczczono na wstêpie18. sesji rady miasta pamiêæzmar³ego 15 grudnia br. merabliŸniaczego miasta Saint-Amand-Montrondt - Serge’a Vinçon.Zmiany w porz¹dku obrad zaproponowa³prezydent Otwocka ZbigniewSzczepaniak, który zg³osi³ wniosek o wycofaniuprojektu uchwa³y w sprawie umowydzier¿awy targowiska miejskiego przyu. Batorego. Sprawa niepokoj¹ca kupców ztargowiska nie doczeka³a siê wiêc rozstrzygniêciaw tym roku, co przybyli na sesjêkupcy przyjêli z mieszanymi odczuciami.dyskusjê wywo³a³ projektD³ug¹uchwa³y w sprawie udzielenia bonifikatyod ceny gruntu dzia³ki przeznaczonejdo zbycia w drodze bezprzetargowej przyul. Ko³³¹taja. Jak t³umaczy³a naczelnik Wydzia³uGospodarki Gruntami Urzêdu MiastaMarzena Po³osak, fragment du¿ej dzia³ki nale¿¹cejdo gminy ma s³u¿yæ poprawie warunków¿ycia w³aœciciela s¹siaduj¹cej dzia³ki.Debata o udzieleniu bonifikaty przeistoczy³asiê w debatê o tym, czy w ogóle tê dzia³kêzbywaæ, co de facto postanowiono ju¿ wczeœniej.Ostatecznie radni nie zgodzili siê naudzielenie bonifikaty nie znajduj¹c w wiêkszoœciuzasadnienia dla zastosowania upustówcenowych. Podobny los spotka³ przysz³egow³aœciciela dzia³ki przy ul. Reymonta,który wyst¹pi³ z podobnym wnioskiem.GAZETACiekaw¹ formê prezentacji zaproponowa³wiceprezydent Piotr Stefañskiomawiaj¹c projekt uchwa³y dotycz¹cej ustaleniastawek za zajêcie pasa drogowegodróg gminnych. Zgodnie z ustaw¹ o drogachpublicznych jednostka samorz¹du terytorialnego,jak np. gmina, ustala dla dróg,których jest zarz¹dc¹, wysokoœæ stawekop³aty za zajêcie metra kwadratowego pasadrogi, oczywiœcie po wczeœniejszym wydaniuzezwolenia za jego zajêcie. Zezwoleniadotycz¹ prowadzenia robót w pasiedrogowym, umieszczania urz¹dzeñ technicznych,obiektów budowlanych itd. Taksiê w³aœnie dzieje podczas budowy sieci kanalizacyjnejczy wodoci¹gowej, które s¹prowadzone na terenie naszego miasta.Celem proponowanych zmian stawek zazajêcie 1 m 2 pasa by³o obni¿enie wartoœcikontraktu K2 (czêœæ projektu wspó³finansowanegoz Funduszu Spójnoœci), który bêdzierealizowany przez nowo powsta³¹ spó³kêOPWiK. - Szacunkowa wartoœæ op³at zazajêcie pasa drogowego dla K2 wyniesieoko³o dwóch milionów z³otych – mówi³ P.Stefañski. – Spó³ka musi wzi¹æ kredyt na têop³atê i zostanie on wraz z procentami„umieszczony” w cenie wody dostarczanejprzez OPWiK odbiorcom. Jeœli op³atabêdzie ni¿sza, to wartoœæ inwestycji siêzmniejszy – argumentowa³ wiceprezydent.- Najwiêkszym inwestorem na naszych drogachjesteœmy my sami – przypomina³ prezydentOtwocka Zbigniew Szczepaniak.Argumenty prezydentów nie przekona³yradnych; nie chcieli oni, by z upustów korzystaliinni inwestorzy, a równie¿ potencjalneobni¿enie wysokoœci kontraktu K2nie wyda³o im siê pewne. Ostatecznie wiêkszoœci¹g³osów odrzucili projekt uchwa³y.Powo³ano sk³ad i przewodnicz¹cegoKomisji Inwentaryzacyjnej Rady MiastaOtwocka. W wyniku g³osowania przewodnicz¹cymzosta³ Stanis³aw Mucha,a cz³onkami: Danuta Szufnarowska, Micha³Bany, Jacek Hajdacki, KazimierzLaskus i Marek Œliwa.Jak bumerang powróci³a na sesjê sprawaoczyszczania otwockich dróg. Od latproblemem dla w³adz gminy jest nierozwi¹zanasprawa oczyszczania dróg le¿¹cychna terenie miasta, a bêd¹cych w zarz¹dziestarostwa powiatowego. Gminny samorz¹dma okreœlon¹ pulê finansow¹ na realizacjêtego zadania i nie staæ go na sprz¹tanie „cudzych”dróg. Z drugiej strony zarówno radamiasta, jak i prezydent zdaj¹ sobie sprawêz potrzeb mieszkañców, którzy nie zawszeorientuj¹ siê w skomplikowanych podzia-³ach, a oczekuj¹ od w³adz swojej gminy, ¿ezapewni¹ bezpieczne i wygodne korzystaniez dróg i chodników w mieœcie. PrezydentZbigniew Szczepaniak wyst¹pi³ do StarostwaPowiatowego z propozycj¹ przejêciaoczyszczania dróg ca³ego miasta albopodzielenia jego obszaru na dwie czêœci,niezale¿ne od „przynale¿noœci” le¿¹cychw niej dróg. Umo¿liwi to bardziej ekonomicznegospodarowanie drogami, a kuriozalnesytuacje, gdy piaskarki omijaj¹ fragmentdrogi nie nale¿¹cy do danego wykonawcyprac, nie bêd¹ mia³y miejsca. Jakdotychczas odpowiedŸ ze starostwa nie nadesz³ai tylko ¿yczliwa aura pozwala od³o-¿yæ ten problem nierozwi¹zany.Przewodnicz¹cy rady Dariusz Ko³odziejczykpoda³ wysokoœæ zad³u¿eniaSzpitala Powiatowego w Otwocku. Nadzieñ 31 paŸdziernika 2007 r. wynios³oono ok. 23 miliony 201 tysiêcy z³otych.Jacek Hajdacki przewodnicz¹cy KomisjiOœwiaty sugerowa³ koniecznoœæ powo³aniaw gminie komórki zajmuj¹cej siêpozyskiwaniem funduszy unijnych. Radnypodkreœla³, ¿e nie chodzi mu o jak¹kolwiekkomórkê, tylko o skuteczn¹. Pewne œrodkiskutecznie pozyskuj¹ niektóre placówki

oœwiatowe, np. na wyposa¿enie pracowni.Miasto zorganizowa³o niedawno szkoleniadla dyrektorów szkó³ w tym zakresie. ZdaniemJ. Hajdackiego samo szkolenie by³ociekawe, jednak dyrektorzy i nauczycielemaj¹ i tak wystarczaj¹co du¿o pracy, i nienale¿y ich obarczaæ dodatkowymi zadaniami.Pozyskiwaniem funduszy powinni siêzajmowaæ specjaliœci, np. firmy zewnêtrzne.Przytaczaj¹c wyniki rankingu przeprowadzonegoprzez „Rzeczpospolit¹”, AndrzejSzaci³³o stwierdzi³, ¿e w Otwocku itak jest wysoka absorpcja funduszy unijnych.Nic nie stoi jednak na przeszkodzie,zdaniem innych radnych, by by³a jeszczewiêksza.- Teatr w tym miejscunie ma racji bytu –odwa¿nie podsumowa³ sytuacjê zamar³ejplacówki kultury przy ul. Armii Krajowejprzewodnicz¹cy Rady Dariusz Ko³odziejczyk.Budynek od lat wy³¹czony jest z eksploatacjii nie ma ¿adnych podstaw, by uda-³a siê jego reaktywacja, co stwierdzi³ w rozmowiez przewodnicz¹cym odpowiedzialnyza wydanie takiej decyzji urzêdnik StarostwaPowiatowego. Ze wzglêdu na budowêolbrzymiego obiektu miêdzy ulicamiSosnow¹ a Ho¿¹, odczuwa siê brak miejscparkingowych w tym rejonie. Utrudniony jestdostêp do przychodni zdrowia i Urzêdu Miasta.– Trzeba zburzyæ dawny teatr i poszukaænowej lokalizacji. Warto siê zastanowiænad terenem dawnej Zieleni Miejskiej.Ostr¹ debatê nad potrzeb¹ utrzymywaniaró¿nych instytucji kultury rozpocz¹³Stanis³aw Mucha, który jest przeciwnymno¿eniu wielu zarz¹dców zawiaduj¹cychfinansami przeznaczonymi nakulturê. Radny uwa¿a, ¿e wydaje siê niepotrzebniepieni¹dze na urzêdników wydzia³ukultury Urzêdu Miasta i osobno na OtwockieCentrum Kultury. - Niepotrzebnie utrzymujesiê fasadowe instytucje kultury – mówi³radny. OCK w jego opinii dzia³a jak „czapaurzêdnicza”, a nadzór nad klubami mo¿esprawowaæ naczelnik wydzia³u kultury UM.Mateusz Kudlicki uwa¿a, ¿e zadania wydzia³ukultury nie pokrywaj¹ siê z OCK, awspomniany wydzia³ urzêdu powinien zostaæprzemianowany na „Wydzia³ do sprawreprezentacji i promocji miasta”, bo jegozdaniem w³aœnie tym siê zajmuje. Zakoñczeniemdyskusji, ale te¿ ca³ej sesji by³y¿yczenia œwi¹teczne i noworoczne z³o¿oneradnym przez przewodnicz¹cego Radyoraz prezydenta Miasta.Ewa BanaszkiewiczPorz¹dkowanie drógW okresie przedœwi¹tecznym prowadzone by³y przez nasz¹ Gminê intensywneprace zwi¹zane z utrzymaniem czystoœci ulic i innych terenów publicznych. Zewzglêdu na mocno zanieczyszczone i zaœmiecone pasy drogowe m.in. dróg powiatowych(zw³aszcza w centrum miasta i przy wjeŸdzie do miasta), na koszt Gminysprz¹tane by³y takie ulice jak Ko³³¹taja, Staszica Powstañców Warszawy, Armii Krajowej,¯eromskiego, Batorego Warszawskiej, Majowej, Samorzadowej i innych. Wtym czasie by³y te¿ oczyszczane mechanicznie jezdnie ulic po³o¿onych w centrummiasta (w tym równie¿ powiatowe). Nale¿y równie¿ wspomnieæ o szerokim zakresieprac zwi¹zanych z grabieniem liœci i innych nieczystoœci z obszarów osiedli mieszkaniowychznajduj¹cych siê na terenach gminnych.A. Ha³aczkiewicz WGK UMGAZETAfot. A. Sêdek7

8Miasto z perspektywamiNowy certyfikat na k¹cie miasta. Tym razemOtwock uzyska³ tytu³ Lidera ProgramuPromocji Rozwoju Przedsiêbiorczoœci „MazowszePerspektywy Rozwoju” – wyró¿nieniaustanowionego przez organizatorówPPRP - Zwi¹zek Pracodawców Warszawy iMazowsza; Mazowiecki Serwis Gospodar-Na ostatni¹chwilê...To ju¿ niestety chyba nasza cecha narodowa– lubimy wszystko albo prawie wszystkozostawiaæ na ostatni¹ chwilê. Mimo ¿e nawymianê dowodów - ze starych zielonychksi¹¿eczek na plastikowe karty, mieliœmy siedemlat, to korytarz przed Wydzia³em SprawObywatelskich Urzêdu Miasta, organem odpowiedzialnymza wydawanie dowodów to¿-samoœci, zape³ni³ siê dopiero pod koniec roku.Nie pomog³a ogólnopolska i lokalna kampaniainformacyjna o koniecznoœciwymiany dokumentów i konsekwencjachgro¿¹cych za niedotrzymanieterminów – ostatnie dni2007 roku up³ynê³y pod znakiem oblê¿eniaurzêdów w ca³ym kraju. Podtym wzglêdem Otwock niestety nieokaza³ siê wyj¹tkiem. SpóŸnieni,zmotywowani zapewne groŸb¹ kargrzywny i wiêzienia, zaraz po œwiêtachruszyli ze sk³adaniem zaleg³ychwniosków o wydanie nowychdowodów. Prze³o¿y³o siê to na d³ugiekolejki, w których petenci spêdziliwiele godzin.SpóŸnialskim, którzy ze z³o¿eniemwniosku nie zd¹¿yli do koñcaGAZETAczy; Polsk¹ Konfederacjê PracodawcówPrywatnych Lewiatanoraz Samorz¹d WojewództwaMazowieckiego. Otwockznalaz³ siê tym samym w groniepodmiotów kszta³tuj¹cychwizerunek Mazowsza jako regionutworz¹cego korzystny klimatdla rozwoju lokalnej przedsiêbiorczoœci.Wœród uhonorowanychtytu³em znajduj¹ siêosoby, firmy i instytucje publiczneprzyczyniaj¹ce siê w szczególnysposób do rozwoju mazowieckiejgospodarki. Certyfikat i statuetkêprzyznan¹ miastu w po³owie listopadaodebra³ z r¹k przedstawicieli organizatoraforum prezydent OtwockaZbigniew Szczepaniak.mgstarego roku, na pocieszenie pozostajefakt, ¿e obowi¹zkowa wymiana starychdowodów potrwa jeszcze do koñca marca.Jednak wszyscy, którzy do tej pory nieposiadaj¹ nowej karty identyfikacyjnej,liczyæ musz¹ siê z trudnoœciami w ¿yciucodziennym. Stare dowody, choæ nadalœwiadcz¹ce o to¿samoœci swoich w³aœcicieli,nie bêd¹ honorowane w banku przystaraniach o kredyt, na poczcie podczasodbierania listów poleconych, w urzêdachoraz nie uprawniaj¹ do przekraczaniawewnêtrznych granic Unii Europejskiejbez paszportu.mgJu¿ wkrótce okazaæ siê mo¿e, ¿ebudz¹ce wiele kontrowersji lokalnesk³adowisko œmieci w Œwierkumo¿e zostaæ zamkniête. A wszystkoto na skutek wchodz¹cych w ¿ycierestrykcyjnych przepisów unijnychdotycz¹cych sk³adowania odpadów.Otwockbez Satera?17 grudnia, podczas posiedzenia KomisjiOchrony Œrodowiska i Urbanistyki,w czasie którego debatowano nad raportemo stanie realizacji gminnego planugospodarki odpadami za lata 2004 – 2011,radni ze zdziwieniem dowiedzieli siê, ¿esk³adowisko w Œwierku w przysz³oœcima zostaæ zamienione na sk³adowiskoregionalne. Po wejœciu w ¿ycie normunijnych, reguluj¹cych politykê sk³adowaniaodpadów, zdecydowana wiêkszoœæsk³adowisk zostanie zlikwidowana.Do 2014 roku na terenie Mazowszapozostaæ ma ich jedynie 15, w tym wysypiskozg³oszone do regionalizacjiprzez w³aœciciela spó³ki „Sater”. Informacjata wzbudzi³a sprzeciw radnych,tym wiêkszy, ¿e po zamkniêciu lokalnych,ciê¿ar przyjmowania odpadówspadnie w³aœnie na sk³adowiska regionalne.W praktyce oznaczaæ to mo¿e,¿e do Œwierku trafiaæ bêd¹ odpady zwo-¿one z aglomeracji warszawskiej.Perspektywa drastycznie rosn¹cejgóry œmieci to nie jedyny problem, którywi¹¿e siê z przysz³oœci¹ „Satera”. Dalszefunkcjonowanie sk³adowiska, ju¿jako regionalnego, poci¹ga za sob¹ dodatkowenak³ady finansowe, zwi¹zanez budow¹ niezbêdnych urz¹dzeñ – sortownisurowców wtórnych i kompostowniodpadków organicznych, których niepokryje przychód osi¹gniêty przez spó³kê.„Sk¹d miasto weŸmie na to pieni¹dze,skoro spó³ka od lat generuje straty?”– zastanawia³ siê radny Stanis³awMucha. Jedynym wyjœciem z sytuacjiokazaæ siê mo¿e pismo skierowane doUrzêdu Wojewódzkiego o wykreœlenieOtwocka z listy „kandydatów” do stworzeniask³adowiska regionalnego. Dalszedzia³ania w tym kierunku zapowiedzia³w czasie posiedzenia komisji przewodnicz¹cyRady Miasta Dariusz Ko³odziejczyk.mg

Odszed³ Serge Vincon16 grudnia 2007 r. zmar³ w Pary¿u Serge Vincon.sDlanas, otwocczan mer bliŸniaczego miasta Saint-Amand-Montrond,dla Francuzów – senator z departamentu Cher, przewodnicz¹cyKomisji Spraw Zagranicznych, Obrony Narodoweji Si³ Zbrojnych Senatu Francji.Œmieræ senatora odnotowa³ywszystkie francuskie media. Oddaj¹cmu czeœæ prezydent FrancjiNicolas Sarkozy nazwa³ go senatorem„posiadaj¹cym wszelkiecechy dialogu i kompromisu”,„b³yskotliwie obserwuj¹cym przemianygeopolityczne w œwiecie”.¯yczliwy i rozeœmiany gospodarzwizyt otwockich delegacjipodczas okolicznoœciowych spotkañw³adz zaprzyjaŸnionychmiast, goœæ pe³en sympatii odnosz¹cysiê do Polski i Polaków –przez swoich rodaków uwa¿anyby³ za cz³owieka armii, g³êbokozaanga¿owanego w sprawy obronnoœci kraju. Umiejêtnie godzi³sprawowanie rozmaitych funkcji. Pracownik szko³y w 1983 rokuzosta³ merem Saint-Amand-Montrond i dzier¿y³ ster miasta przezblisko 25 lat! By³ aktywnym cz³onkiem UMP (L’Union pour unmouvement populaire), centro-prawicowego ugrupowania politycznego,które na szczyty w³adzy wynios³y w 2002 roku JacquesaChiraca, a niedawno Nicolasa Sarkozy’ego. Serge Vinconsreprezentuj¹cdepartament Cher w Senacie piastowa³ w nim rozmaitefunkcje, m.in. wicemarsza³ka.Fascynacjê polityk¹ ³¹czy³ z zami³owaniem do sztuki: plastykii poezji. Sam chwyta³ nieraz za pióro, pisz¹c wiersze i teksty piosenek.G³ównie o mi³oœci, ale inspiracj¹ dlañ by³y tak¿e inne prze¿ycia,jak choæby przeja¿d¿ka doro¿k¹ po warszawskiej Starówce.fot. internetsBy³ sygnatariuszem umowy partnerskiej miêdzy Saint-Amand-Montrond a Otwockiem, honorowym obywatelem Otwocka, aprzede wszystkim wielkim przyjacielem naszego miasta. Potrafi³przyjechaæ tu na kilka godzin, zmieniaj¹c napiêty plan lotniczychpodró¿y.Niech w tej ostatniej, podniebnej wêdrówce towarzysz¹ Munasze ciep³e wspomnienia i modlitwy.Ewa Banaszkiewiczfot. E. B.Z g³êbokim ¿alem zawiadamiamy,¿e 26. XII. 2007 r. odesz³a naglez naszego gronaœp. Wanda ParnowskaWarszawianka zakochana w Otwocku,autorka niezwyk³ych „Kolorów pamiêci”.Opuœci³ nas przyjazny ca³emu œwiatudobry, wyj¹tkowy cz³owiek, który kocha³ ludzi.Choæ z serc naszych nigdy nie odejdzieszbêdzie nam Ciebie Wando i Twojej pogodyducha – bardzo brakowa³o, bo tacy ludziejak Ty zostawiaj¹ na ziemi i w pamiêci niezatartyœlad.Towarzystwo Przyjació³ Otwocka26 grudnia 2007 r. zmar³aWANDA PARNOWSKAniezwyk³a Osoba o wszechstronnychuzdolnieniachi zainteresowaniach,wspania³y, szlachetny Cz³owieko wielkim sercu.Profesor nauk farmaceutycznych,malarka i pisarka, autorka ksi¹¿kiwspominaj¹cej m.in. okupacyjnyOtwock.Kilka relacji, artyku³ówzamieœci³a w naszej „Gazecie”.¯egnamy J¹ z g³êbokim ¿alemredakcjaGAZETA9

Nowe dni nowego roku. Myœli o przysz³oœci wypieraj¹ niedawnerefleksje o przesz³oœci, uczuciach wywo³anych nastrojem Œwi¹tBo¿ego Narodzenia. Przy wigilijnym stole ¿yczyliœmy swoim bliskimtak wiele dobrego. Du¿o ciep³ych s³ów pad³o te¿ w czasiespotkañ op³atkowych w pracy, klubie, stowarzyszeniu. Pamiêtajmyo tych ¿yczeniach jak najd³u¿ej, mo¿e spe³nienie choæ niektórychz nich zale¿y w³aœnie od nas...Nauczycielskiop³atekZarz¹d Oddzia³u Zwi¹zku NauczycielstwaPolskiego oraz Sekcja Emerytów iRencistów w Otwocku jak co roku zaprosilinas na Wigiliê przygotowan¹ tradycyjnie wSzkole Podstawowej Nr 12. Wœród goœciznaleŸli siê dyrektorzy przedszkoli, szkó³podstawowych i œrednich oraz placówekszkolno-wychowawczych powiatu otwockiego.Na pocz¹tku uroczystoœci Wies³awaTomaszewska - prezes Zarz¹du Oddzia³uZNP powita³a i przedstawi³a reprezentantówrady miasta i powiatu, delegacje w³adzz gmin oœciennych: Celestynowa, Karczewai Wi¹zowny. Eugeniusz Dawidziuk wyrecytowa³wiersz Ireny Sarneckiej-Derkaczpt.: „Wigilia”. Wprowadzeni w nastrój wigilijnywys³uchaliœmy fragmentu ewangeliio Narodzeniu Chrystusa, który odczyta³ ks.Wies³aw Chudzik z parafii Zes³ania DuchaŒwiêtego.Po przemówieniach, ¿yczeniach iwspólnym odœpiewaniu kolêdy licznie zebranipedagodzy, nauczyciele i pracownicyadministracji placówek oœwiatowychprzyst¹pili do dzielenia siê op³atkiem. Kiedyobesch³y ³zy wzruszenia, wszyscywspólnie degustowali tradycyjne potrawywigilijne.Anna SêdekGAZETA10Emeryciserdecznie witaniPrzedœwi¹teczne spotkanie emerytowanychpracowników Urzêdu Miasta to ju¿wieloletnia tradycja. 5 grudnia w auli Magistratu,„na op³atku” spotkali siê emerytowaniurzêdnicy i pracownicy Urzêdu. By³y¿yczenia od gospodarzy spotkania: prezydentówZbigniewa Szczepaniaka i EdwardaZdzieborskiego oraz przedstawicielekza³ogi: Bo¿eny Wojdygi, Katarzyny Zaj¹czkowskiej,Urszuli Zegarskiej-Sak i El¿bietyKwiatkowskiej. Atmosfery zbli¿aj¹cychsiê œwi¹t dope³ni³ s³odki poczêstunek i drobneupominki, bez których chyba trudno wyobraziæsobie prawdziw¹ gwiazdkê. Niezabrak³o równie¿ wspomnieñ z czasówwspólnej pracy, które zawsze towarzysz¹spotkaniom dawnych kole¿anek i kolegów.Maciej G¹ga³aKolêda w ratuszuTak jak „urzêdowi” emeryci, swoj¹wspóln¹ Wigiliê mieli równie¿ czynni pracownicyMagistratu. 20 grudnia, na czterydni przed gwiazdkow¹ „godzin¹ 0”, za³ogaUrzêdu Miasta spotka³a siê na tradycyjnymop³atku. O ciep³¹, rodzinn¹ atmosferê zadba³gospodarz spotkania, prezydent OtwockaZbigniew Szczepaniak, ¿ycz¹c zgromadzonymradosnych œwi¹t i spe³nienia marzeñw nadchodz¹cym roku. Do ¿yczeñdo³¹czyli siê proboszczowie otwockich parafii,którzy wraz z pracownikami Urzêduwys³uchali fragmentu Pisma Œwiêtego i odœpiewalikolêdê „Jezus malusieñki” – w ca-³oœci! U stóp piêknie udekorowanej choinki,przy zastawionym wigilijnymi potrawamistole podzielili siê op³atkiem pracownicyi goœcie - radni miejscy, ksiê¿a i reprezentanciotwockich zak³adów bud¿etowych.Maciej G¹ga³a

Per³owa WigiliaChoæ w po³owie grudnia do œwi¹t Bo-¿ego Narodzenia zosta³o jeszcze kilka dni,to wigilijny „maraton” trwa³ ju¿ w najlepsze.Kolejne spotkania op³atkowe po³¹czy-³y ludzi spragnionych rodzinnej, przedœwi¹tecznejatmosfery. Spotykali siê w zak³adachpracy, œwietlicach, klubach. W jednymz takich tradycyjnych op³atkowychspotkañ, 19 grudnia, uczestniczyli seniorzyskupieni wokó³ osiedlowego klubu „Per³a”.Przedœwi¹teczne spotkanie uœwietni³a równie¿obecnoœæ przedstawicieli w³adz miasta.Jak na Wigiliê przysta³o, nie zabrak³o³amania siê op³atkiem, poczêstunku i wspólnegokolêdowania, do którego przygrywa³m.in. przewodnicz¹cy Komisji GospodarkiMiejskiej Rady Miasta Otwocka Micha³Bany oraz Leszek Barszczewski, radny poprzedniejkadencji.(mg)Samotnymi ubogimPo raz szósty w dzieñ Wigilii Bo¿egoNarodzenia cz³onkowie StowarzyszeniaChrzeœcijañska Inicjatywa Samorz¹dowaprzyczynili siê do wniesienia radoœci w sercasamotnych i ubogich. W Cechu Rzemios³Ró¿nych otwocki restaurator Ryszard Gulczyñskiprzy wsparciu sponsorów i radnychz ChIS-u przygotowa³ dla najubo¿szych poczêstunekz³o¿ony z potraw wigilijnych. Dlaczêœci przyby³ych by³a to jedyna wieczerzaw tym dniu. W œwi¹teczny nastrój wprowadzi³zebranych ks. Jan Lataœkiewicz odczytuj¹cfragment Ewangelii i ³ami¹c siêzprzyby³ymi op³atkiem.Na stole obok potraw tradycyjnych takichjak: barszcz czerwony z uszkami, kapustawigilijna, jajka faszerowane, œledzie, nie zabrak³oœwi¹tecznych ciast i deserów. Przedpo³udniowy„dzieñ wigilijny” w Cechu umila³owspólne œpiewanie kolêd przy organowymakompaniamencie Andrzeja Sajdy i radoœæze wspólnego spotkania.Bo¿onarodzeniowej tradycji obdarowywaniaprezentami dope³ni³y paczki z ubraniami ismako³ykami przygotowane przez ChIS.Anna SêdekOrganizatorzy sk³adaj¹ szczególne podziêkowania: Piekarniom:„Oskroba”, „Wenecja”; hurtowniom spo¿ywczym:J.B. i „WAGPOL”, hurtowni pierogów w Michalinieprzy ul. Asnyka 1 oraz kierownictwu Cechu Rzemios³Ró¿nych za udostêpnienie sali.Œwi¹teczne„czuwaj!”Tu¿, tu¿ przed œwiêtami, 22 grudniaodby³a siê Harcerska Wigilia Hufca ZHPOtwock. Jak przysta³o na Organizacjê imprezamia³a miejsce w dawnym Domu Harcerzaczyli obecnym M³odzie¿owym DomuKultury. Mo¿e niezbyt licznie, ale stawilisiê druhowie i druhny wszystkich pokoleñ:pocz¹wszy od najstarszych, od dawna nale¿¹cychdo harcerstwa, poprzez m³odzie¿,a¿ po najm³odsze - zuchy.Zuchy w³aœnie przygotowa³y pod kierunkiemstarszych druhen jase³ka, którezainicjowa³y spotkanie. Nie zabrak³o Maryiz Dzieci¹tkiem, które w asyœcie ŒwiêtegoJózefa odbiera³o ho³dy pastuszków iTrzech Króli. Zimowy nastrój przywo³ywa³yGwiazdki i Œnie¿ynki o buziach jakby znajomych...Zanim w krêgu podzielono siê chlebem(prawdziwym!) ¿yczenia z³o¿y³ zebranymksi¹dz kapelan Hufca ZHP Otwock oraznowa komendant Hufca phm Karolina Œluzek.W tak wyj¹tkowym dniu nie zabrak³okolêd oraz poczêstunku z³o¿onego z tradycyjnychwigilijnych potraw. Czuwanie – jakpowiedzia³ ksi¹dz kapelan, wpisane w harcersk¹s³u¿bê – tego wieczoru mia³o smakczerwonego barszczu i harcerskiej przyjaŸni.Ewa BanaszkiewiczGAZETA 11

Gêsto na drogachNiezwyk³y to czasNarodziny Jezusa to narodzinyMi³oœci. Poczujmy tê mi³oœæ,aby umieæ obdarowywaæ i byæobdarowywanym. Takie przes³anieprzyœwieca wolontariuszomi pracownikom Oœrodka PomocySpo³ecznej w Otwocku.W okresie Œwi¹t Bo¿ego Narodzeniadochodzi wrêcz do erupcji dobroci, ¿yczliwoœci,pamiêci o innych. Widocznie mocnadprzyrodzona ma w³aœnie tak wyj¹tkowywp³yw na ludzi, którzy œl¹ sobie ¿yczenia,odwiedzaj¹ siê, wybaczaj¹ urazy, robi¹ prezenty,pomagaj¹ sobie. Wrêcz niemo¿liwejest wymieniæ, a tym bardziej oceniæ, jakwiele przynosi to szczêœcia, nadziei, wiaryw sens bycia ¿yczliwym w rodzinie, szkole,pracy, sklepie, wszêdzie tam, gdzie dochodzido relacji miêdzyludzkich.Oœrodek Pomocy Spo³ecznej coroczniepodejmuje dzia³ania wpisuj¹ce siê wszczególny charakter tych dni. Brak dostatecznieczu³ej aparatury, aby zmierzyæ, jakwiele ciep³a wp³ynê³o do serc przy okazjiwrêczania paczek ¿ywnoœciowych osobomi rodzinom znajduj¹cym siê w trudnej sytuacji¿yciowej. Mo¿emy jedynie poinformowaæ,¿e paczek by³o ponad czterysta! Zorganizowaliœmytak¿e dwie Wigilie dla samotnychi niepe³nosprawnych osób w prowadzonychprzez Oœrodek Jad³odajniachprzy ul. Marsza³kowskiej i ¯eromskiego.Podzielenie siê op³atkiem, wspólna modlitwa,kolêdowanie oraz degustacja tradycyjnychpotraw - wytworzy³o wiêŸ, poczuciebliskoœci, da³o radoœæ wszystkimuczestnikom.Wolontariat Oœrodka Pomocy Spo³ecznejwe wspó³pracy ze StowarzyszeniemArtystów i Przyjació³ Kultury Otwockiejprzeprowadzi³ 20 grudnia imprezê choinkow¹dla dzieci uczêszczaj¹cych do ŒwietlicyŒrodowiskowej przy Koœciele œw. Wincentegoa ` Paulo w Otwocku. Wolontariusz– Rafa³ Umiñski sprawdzi³ siê w roli Miko-³aja. Z ka¿dym dzieckiem porozmawia³,zachêci³ do zaprezentowania wierszyka,piosenki lub æwiczenia gimnastycznego.Wrêczy³ paczki ze s³odyczami zebranymiprzez uczniów Szko³y Podstawowej nr 1 wJózefowie w ramach akcji „I Ty mo¿eszzostaæ Œw. Miko³ajem.” Dzieci odczu³ywprost niezwyk³¹ szczodroœæ i serdecznoœæosoby pragn¹cej zachowaæ anonimowoœæ,która podarowa³a im kilkanaœcie nowychkurtek, spodni, bluzek, sukienek, rêkawiczek,czapek. Cudownie by³o widzieæ radoœædzieci przymierzaj¹cych oraz dokonuj¹cychwyboru piêknych i tak potrzebnychzim¹ ciep³ych ubrañ. Wszystko sta³o siêmo¿liwe dziêki dzia³aniom ludzi dobrej woli,którzy potrafi¹ poœwiêciæ swój czas, si³yoraz dobra materialne zupe³nie bezinteresownie,za uœmiech dziecka. Niezwyk³y to:Czas Bo¿ego NarodzeniaCiep³o dzieciñstwaschowane g³êbokodojrza³oœæ nie mo¿e siê rozp³akaæwtem œwiat odmienia siênadchodzi czas oczekiwania³zy wzruszenia topi¹ troskirozmarza leœna pannawieczór migoczepromieniami œwiectêsknota za dobrem siê przechadzazagl¹da w oczy duszyo goœcinê prosz¹cdajmy jej miejsce u siebieniech serce dzwonu bije mocnobo mi³oœæ siê odradza.GAZETA12Wolontariat Oœrodka Pomocy Spo³ecznejw Otwocku ¿yczy tej mi³oœci wszystkimludziom w Nowym Roku 2008.Beata SucheckaKoordynator WolontariatuOPS Otwock ul. Sosnowa 4tel. 0 22 779 36 92 w. 27

Przynieœli dzieciom radoœæPrzynieœli dzieciom radoœæfot. A. SêdekEl¿bieta Chudzicka -prezes StowarzyszeniaJu¿ po raz ósmy StowarzyszenieNa Rzecz Dzieci i M³odzie¿y„Nieœmy Radoœæ” zorganizowa³oprzed œwiêtami 9.XII.07 r. koncertcharytatywny, z któregodochód przeznaczony by³ napaczki dla dzieci z rodzin ubogich iwielodzietnych.Licytacja obrazów i przedmiotów podarowanychna aukcjê przynios³a ok. 5000z³. Najwy¿ej wylicytowan¹ rzecz¹ by³a pi³kano¿na z autografem Leo Bennehakkera,która „posz³a” za 650 z³. Ogromnymzaanga¿owaniem wykazali siê uczniowiez Gimnazjum Nr 3, LO im. K. I. Ga³czyñskiego i LO im. J. S³owackiegozbieraj¹c przez kilka weekendów datki do puszek.Urozmaiceniem licytacji prowadzonej przez Krzysztofa Gralikaby³y wystêpy: Przemys³awa Bogusza i Dominiki Œwi¹tek, AleksandryBro¿ek i Marcina Michalczyka, Julii Wêgrowicz i PiotraSzczegielniaka, pokaz tañca towarzyskiegow wykonaniu Paw-³a Milcarza i Agnieszki Kaczorowskiej(zdobywców GrandPrix Polski w tañcach latynoamerykañskichw kat. juniorów),oryginalne przedstawienie grupyteatralnej nauczycieli z LOim. J. S³owackiego z programemsatyryczno-kabaretowym„Dziwny Czerwony Kapturek”. Na zakoñczenie zaœ wyst¹pili ks.Bogus³aw „Domingo” Kowalski i ks. Kamil „Carreras” Wdowiakw repertuarze... operowym. Tradycyjnie wœród publicznoœci rozlosowanokilkanaœcie nagród za zakupione bilety, m.in. obiady rodzinne,sprzêt sportowy i p³yty.Zwieñczeniem trudu w³o¿onego w przeprowadzenie ca³ej akcjiby³o rozdanie paczek dla ok. 300 dzieci wskazanych przez dyrekcjeotwockich szkó³, które odby³o siê 15 grudnia w Liceum przy ul. Filipowicza.Urok rozœwietlonej auli, wystêp teatrzyku z Bia³egostoku„Koliber” z „Opowieœci¹ wigilijn¹” oraz paczki pe³ne s³odkoœci wrêczoneprzez Miko³aja dostarczy³y dzieciom ogromnych atrakcji iwzruszeñ. Najm³odsze z trudem da³y radê udŸwign¹æ prezenty.Anna SêdekGAZETA 13

Medyczna Szko³a Policealna w OtwockuNauka to przyjemnoœæDla uczniów klas maturalnych pocz¹tek roku kalendarzowego to w³aœciwymoment, by zdecydowaæ siê na wybór dalszej drogi edukacji. Œwiadectwodojrza³oœci jest wa¿nym dokumentem potwierdzaj¹cym zdobycie wiedzyogólnej, ale nie zawodowej. Ci, którzy nie zamierzaj¹ podj¹æ studiów, przynajmniejna razie, musz¹ pomyœleæ o zdobyciu konkretnego zawodu. Wpodjêciu decyzji powinni kierowaæ siê zarówno swoimi predyspozycjami czyzami³owaniami, ale tak¿e potrzebami rynku pracy i kwalifikacjami placówekoœwiatowych. Z pewnoœci¹ szko³¹ o potwierdzonej ju¿ renomie w powiecieotwockim jest Medyczna Szko³a Policealna w Otwocku.Pracownia „Dom” to prawdziwe, doskonale urz¹dzonemieszkanie, gdzie uczniowie ucz¹ siê, jak pomagaæ osobomniepe³nosprawnym.Na zdjêciu dyrektor Szko³y El¿bieta KrasnodembskaDawne Medyczne Studium Zawodowe,a obecnie Medyczna Szko-³a Policealna mieœci siê przy ul. Andriollego90 w Otwocku. Prowadzi kszta³cenie wwielu kierunkach zapewniaj¹cych podjêciepracy zarówno w Polsce, jak i ca³ej Europie.W systemie dwuletnim mo¿na zdobyædyplom kosmetyczki, masa¿ysty, opiekunkidzieciêcej, opiekuna w domu pomocy spo-³ecznej czy terapeuty zajêciowego. Rok natomiasttrwa zdobycie uprawnieñ asystentaosoby niepe³nosprawnej, opiekunki œrodowiskowejoraz opiekuna medycznego (nowykierunek wype³niaj¹cy lukê miêdzy zakresemobowi¹zków pielêgniarki a salowej).Wyspecjalizowana kadra pedagogiczna,œwietnie wyposa¿one sale wyk³adoweoraz pracownie do æwiczeñ gwarantuj¹wysoki poziom edukacji. Nale¿y podkreœliæ,¿e szko³a dysponuje nowoczesn¹aparatur¹, która dopiero wkracza do publicznychplacówek medycznych. Personelplacówki pod kierunkiem dyrektorOtwock, ul. Andriollego 90El¿biety Krasnodembskiej dba równie¿ odobr¹, ciep³¹ atmosferê, sprzyjaj¹c¹ zdobywaniuwiedzy. Szko³a jest piêknie po-³o¿ona w parkowym otoczeniu, posiadapawilon sportowy, boiska oraz - po s¹siedzku– piêkne sosnowe lasy. Uczniomz daleka zapewniono miejsca w przytulnyminternacie i niedrogie wy¿ywienie wsto³ówce.Obok zajêæ w szkole uczniowie odbywaj¹praktyki – w szpitalach (np. warszawskichszpitalach przy ul. Szaserów i Grenadierów),zak³adach opiekuñczych, domachopieki spo³ecznej. Zdobywaj¹ kwalifikacje,które s¹ poszukiwane na rynkupracy. Wielu absolwentów szko³y znalaz³ozatrudnienie w kraju i za granic¹. Terazpisz¹ i dzwoni¹ do pani dyrektor zAnglii, Niemiec, W³och czy Izraela. Niektórzyzdecydowali siê kontynuowaæ naukêna wy¿szych uczelniach. Studiuj¹ckosmetologiê czy rehabilitacjê podkre-Wyposa¿enie pawilonu sportowegoumo¿liwia wszechstronny treningKa¿da sala wyk³adowa wyposa¿ona jestw nowoczesne urz¹dzenia, w tym projektor14GAZETA

Salon kosmetyczny niczym nie ró¿ni siê od nowoczesnego studiapielêgnacji cia³a. Tutejsze motto: „Denerwowaæ siê to mœciæ siê naw³asnym organizmie za g³upotê innych” sk³ania do relaksu izadumy...œlaj¹, ¿e wiedza i doœwiadczenie praktycznezdobyte w Otwocku pomagaj¹ imw studiowaniu.Rekrutacja odbywa siê w sierpniu.Kandydaci ze œwiadectwem dojrza³oœcilub œwiadectwem ukoñczenia szko³y œredniejsk³adaj¹ podanie (druk do pobraniana stronie www. lub w szkole) i œwiadectwozdrowia (skierowanie – w szkole)oraz 3 zdjêcia. Warunkiem przyjêcia –zale¿nie od kierunku, jest rozmowa kwalifikacyjnalub egzamin wstêpny.I wa¿na informacja na koniec - szko³ajest bezp³atna! Odp³atne jest tylko korzystaniez internatu i sto³ówki (tanio!). Warto zajrzeæna stronê www.studium-otwock.pl.Wszelkie pytania warto kierowaæ na adrese-mail: studium@studium-otwock.pl. Mo¿-na zadzwoniæ: 0 22 779 50 89 lub po prostuprzyjœæ, zobaczyæ – w Otwocku przy ul.Andriollego 90.Ewa BanaszkiewiczUczniowie ucz¹ siê masa¿u rêcznego, hydromasa¿u i zastosowanianajnowszej aparatury, m.in. laserowejPodczas nauki terapii zajêciowej powstaj¹ artystyczne przedmiotyz gliny, drutu, szk³a, a nawet ziaren czy owoców lasufot. E. BanaszkiewiczGAZETA 15

Tu stacja OtwockOkaza³y budynek z arkadami i charakterystyczn¹ wie¿¹ zegarow¹ stanowiwizytówkê naszego miasta. Trudno spotkaæ jakiekolwiek wydawnictwodotycz¹ce historii Otwocka bez fotografii tego obiektu. Na zdjêciachprezentuje siê on znakomicie. Jednak w rzeczywistoœci dworcowy budyneknie wygl¹da tak okazale.wiat¹ z go³êbich odchodów, wykonuje syzyfow¹pracê. Niemal codziennie posypujeona piaskiem zanieczyszczon¹ przez ptakibetonow¹ nawierzchniê chodnika. Dopierogdy przyklei siê on do ptasich odchodów,mo¿e rozpocz¹æ zamiatanie chodnika.Budynek stacji otwarty jest przez ca³¹dobê. Dlatego ogrzewana dworcowa halasta³a siê doskona³ym miejscem noclegowymdla bezdomnych. Czêsto rano zim¹trudno jest wytrzymaæ wewn¹trz ze wzglê-Nowczesny sk³ad Kolei Mazowieckich na trasie Warszawa-Otwock-DêblinPrzed kasowym okienkiemDworcowa rzeczywistoœæZarówno na wewnêtrznych, jak i zewnêtrznychœcianach dworcowego budynkupojawi³y siê wulgarne napisy. Czêsto po wiêkszychopadach na zewnêtrznych œcianachmo¿na zobaczyæ zacieki spowodowaneprzez nieszczelne rynny lub rury spustowe.Odwiedzaj¹c budynek naszej stacji,mo¿na natkn¹æ siê na wiele pustych pomieszczeñ.Niezagospodarowane s¹ pomieszczeniadawnego posterunku policji,kasy towarowej oraz informacji kolejowej.Na wynajêcie czeka równie¿ lokal w piwnicyo powierzchni ponad 56 m 2 . Przedmodernizacj¹ jednym ze sta³ych elementówdworcowego krajobrazu by³a kwiaciarnia.Znajdowa³a siê ona w pó³nocno-zachodnimnaro¿niku hali. Dziœ na œrodku stacyjnejhali stoi pawilonik o przekroju porzecznymw kszta³cie szeœciok¹ta. Mia³ on spe³niaærolê kwiaciarni. Jednak pró¿no szukaæza jego szyb¹ ró¿, gerber, ¿onkili lub tulipanów.Pawilonik nie jest u¿ywany. Na jednejz jego szyb wisi kartka z napisem „miejscepod bankomat zadanie nr 40”. Czy jakiœGAZETA16otwocki bank podejmie siê realizacji tegozadania? Brak bankomatu odczuwaj¹ pasa¿erowie,którzy chcieliby zap³aciæ za biletkart¹. Jest to niemo¿liwe, gdy¿ kasy nanaszym dworcu nie posiadaj¹ specjalnychterminali. Ju¿ teraz w dworcowych kasachniektórych miast powiatowych, np. w Dzia³dowie,mo¿na kupiæ bilet, korzystaj¹c z kartyp³atniczej.Dworcow¹ plag¹ sta³y siê go³êbie. Mimonaprawy drzwi wejœciowych na fotokomórkêi za³o¿enia specjalnych siatek przy wlotachkana³ów wentylacyjnych nadal wewn¹trzstacyjnej hali mo¿na us³yszeæ charakterystycznegruchanie. Czasami jedynymœladem po nocnych odwiedzinach budynkustacji przez lataj¹cych goœci s¹ zanieczyszczeniaw postaci odchodów i piór.Natomiast przez ca³¹ dobê mo¿na zobaczyægo³êbie siedz¹ce na górnej czêœci konstrukcjiwiaty od strony peronów. Stalowe kszta³townikis¹ oblepione ptasimi odchodami.Dlatego czekaj¹c pod wiat¹ na przyjazd poci¹guwarto zachowaæ czujnoœæ. Dworcowasprz¹taczka, czyszcz¹c chodnik poddu na panuj¹cy nieprzyjemny zapach. Zdarzaj¹siê równie¿ pot³uczone butelki po napojachalkoholowych. W ci¹gu czterechnocnych godzin przez stacjê nie kursuje¿adne poci¹g pasa¿erski. Czy w tym czasiebudynek dworca musi byæ otwarty? Wartoskorzystaæ z rozwi¹zañ, które obowi¹zuj¹na warszawskim Œródmieœciu oraz w Na³êczowie.Tam dworce na noc s¹ zamykane.Zmiany w rozk³adzieGodziny kursowania poci¹gów to jedynyelement dworcowego krajobrazu, którycyklicznie zmienia siê co roku. W czerwcudwie ma³e tablice z godzinami odjazdówzast¹piono jedn¹ du¿¹. Now¹ tablicê zawieszononad okienkami kasowymi. Umieszczonona niej wyraŸne i czytelne cyfry.Obecny rozk³ad jazdy poci¹gów obowi¹zujeod 9.12.2007 r. do 13.12.2008 r. Czy wprowadzonodu¿e zmiany w kursowaniu pojazdówszynowych?Jeœli chodzi o poci¹gi osobowe KoleiMazowieckich, s¹ to niewielkie, choæ znacz¹cekorekty. W starym rozk³adzie, który

obowi¹zywa³ do 8.12.2007 r., z Warszawydo Otwocka w ci¹gu doby kursowa³o 38 poci¹gówosobowych, z których 20 jecha³odalej do Pilawy lub Dêblina. Natomiast wprzeciwn¹ stronê do stolicy, by³o 39 po³¹czeñ.Osiemnaœcie poci¹gów rozpoczyna-³o trasê na stacji w Otwocku. W obowi¹zuj¹cymrozk³adzie jest 38 poci¹gów ze stolicydo Otwocka (20 z nich kursuje do Pilawylub Dêblina). Tyle samopo³¹czeñ funkcjonujew przeciwnym kierunku. Z obecnegoCzêsto na stacji mo¿na spotkaæ bezdomnychrozk³adu jazdy mog¹ byæ bardzo niezadowoloneosoby podró¿uj¹ce kolej¹ do stolicyw dni wolne od pracy. W godzinach miêdzy6:58 a 9:23 Koleje Mazowieckie nie uruchomi³y¿adnego po³¹czenia z Warszaw¹.Dotychczas poranne poci¹gi do stolicy kursowa³yco godzinê i nie brakowa³o w nichpodró¿nych.Choæ powy¿sze liczby na to nie wskazuj¹,zmniejszono iloœæ poci¹gów osobowych,których stacj¹ koñcow¹ nie jest WarszawaZachodnia. Dotychczas z Otwockaby³o a¿ 20 takich po³¹czeñ. Obecnie realizowanychjest 13 d³u¿szych kursów: po trzydo Sochaczewa i Czachówka Po³udniowego,po dwa do Grodziska Mazowieckiego i£owicza G³ównego oraz po jednym do B³onia,Skierniewic i ¯yrardowa.Dla pasa¿erów interesuj¹ca mo¿e byæinformacja, ¿e wed³ug nowego rozk³adu jazdyskrócono o trzy minuty przejazd poci¹gówna odcinku Warszawa Wschodnia –Warszawa Goc³awek. Na tej trasie wymienionostare drewnie podk³ady na strunobetonoweoraz u³o¿ono nowe szyny. Obecniepoci¹g osobowy na tym odcinku porusza siêz prêdkoœci¹ oko³o 80 km/h. Zwiêkszy³ siêrównie¿ komfort podró¿y, gdy¿ nie s³ychaæju¿ stukotu kó³ o szyny.Nast¹pi³y równie¿ zmiany w kursowaniupoci¹gów pospiesznych. Wed³ug staregorozk³adu na stacji w Otwocku zatrzymywa³osiê 14 poci¹gów dalekobie¿nych (8 wkierunku wschodnim i 6 w zachodnim).Choæ w nowym rozk³adzie liczba tych poci¹gówsiê nie zmieni³a, to pasa¿erowie zOtwocka zyskali nowe po³¹czenia. Osobypodró¿uj¹ce do Lublina mog¹ wybraæ jedenz 8 poci¹gów. Po godzinie 16 poci¹giodje¿d¿aj¹ co godzinê. Przez nasz¹ stacjêw kierunku wschodnim kursuj¹ równie¿poci¹gi do: Przemyœla, Zamoœcia, Che³maoraz w sezonie wakacyjnym do Rzeszowa.Natomiast w kierunku zachodnim jest6 po³¹czeñ, z których tylko jedno jest doWarszawy. Z otwockiego dworca poci¹giem„Portowiec” mo¿na siê dojechaæ bezprzesiadki do Szczecina i Gorzowa Wielkopolskiego,natomiast poci¹g „Kujawiak”zapewnia codzienny dojazd do Gdyni. Wsezonie letnim z otwockiego peronu bêdziemymogli podró¿owaæ na helsk¹ pla-¿ê oraz do E³ku. Natomiast a¿ cztery poci¹gizapewniaj¹ bezpoœrednie po³¹czenieOtwocka z piernikowym miastem Miko³ajaKopernika.Jeden biletWielu mieszkañców naszego miastapodczas codziennych podró¿y od pracy, doszko³y lub na uczelnie musi siê przesiadaæz poci¹gu do metra, tramwaju lub autobusu.Obecnie posiadacze Warszawskiej KartyMiejskiej mog¹ bez ¿adnych dodatkowychop³at podró¿owaæ poci¹gami Kolei Mazowieckichw graniach administracyjnych stolicy.Wielu pasa¿erów z naszego powiatukorzysta z tej mo¿liwoœci, kupuj¹c Warszawsk¹Kartê Miejsk¹ i bilet kolejowy doFalenicy. Znacz¹cym udogodnieniem by-³oby wprowadzenie wspólnego biletu na poci¹gi sto³eczn¹ komunikacjê miejsk¹, z któregomogliby równie¿ korzystaæ pasa¿erowiez naszego miasta. Dlategoczêsto powraca pomys³, aby sieciowybilet zakodowany na WarszawskiejKarcie Miejskiej umo¿liwia³podró¿ poci¹giem do Otwocka.Jednak takie rozwi¹zanie jest nieop³acalnedla przewoŸników. Wspólnybilet kolejowo-miejski musi byædro¿szy od biletu tylko na komunikacjêmiejsk¹. Najlepiej œwiadczy otym system biletowy obowi¹zuj¹cyw Trójmieœcie. W wyniku podpisaniaumowy miêdzy Szybk¹ Kolej¹Miejsk¹, Miejskim Zak³adem Komunikacjiw Wejherowie, Zarz¹demKomunikacji Miejskiej w Gdyni i Zarz¹demTransportu Miejskiego wGdañsku od pierwszego stycznia naobszarze Trójmiasta oraz dziesiêciuokolicznych gmin od Pruszcza Gdañskiegodo Wejherowa wprowadzonokilka rodzajów wspólnych biletów.Pasa¿erowie mog¹ kupiæ bilet komunalnyobowi¹zuj¹cy we wszystkich autobusach,tramwajach i trolejbusach (miesiêcznykosztuje 140 z³, a dobowy 12 z³), kolejowo-komunalnyobowi¹zuj¹cy u dwóch przewoŸników(miesiêczny za 170 z³ lub dobowyza 15 z³), a tak¿e kolejowo-komunalnyobowi¹zuj¹cy u czterech przewoŸników(miesiêczny za 200 z³ lub dobowy za 18 z³).Nasze miasto rozrasta siê dynamicznie.Tam, gdzie jeszcze niedawno szumia³y sosny,dziœ stoj¹ nowoczesne bloki. Wielumieszkañców z nowych osiedli codzienniedoje¿d¿a do Warszawy. Dla nich istotn¹spraw¹ jest szybkie i wygodne po³¹czenieze stolic¹. Ju¿ teraz w godzinach szczytudrogi miêdzy Otwockiem a stolic¹ s¹ zat³oczone.St¹d dobrze rozwiniêty i zarz¹dzanytransport szynowy ma szanse spe³niæoczekiwania mieszkañców naszego miasta.Jednak bêdzie to mo¿liwe tylko pod warunkiemwspó³pracy miêdzy w³adzami samorz¹dowymimiasta, powiatu i kolejowychspó³ek przewozowych.Tomasz Zaj¹cGAZETA 17

Premiera „Wesela”Udany maria¿Michalaka z WyspiañskimGAZETA18– choæ, jak w wiêkszoœci zwi¹zków, pocz¹tkitej scenicznej relacji do naj³atwiejszychnie nale¿a³y, to najnowsza, od dawnaoczekiwana premiera otwockiego teatruJaracza pokaza³a, ¿e ponad pó³roczny wysi³ekre¿ysera i aktorów zwieñczony zosta³sukcesem. Najm³odszy pod wzglêdem scenicznegosta¿u zespó³ otwockich aktorów –amatorów pokaza³ w „Weselu”, na co gostaæ.8 grudnia, trzy tygodnie póŸniej ni¿ pierwotniezak³adano (przypomnijmy – pocz¹tkowopremiera zapowiadana by³a na 20 listopada– w 107. rocznicê œlubu LucjanaRydla i Jadwigi Miko³ajczykówny, który sta³siê inspiracj¹ dla dramatu Wyspiañskiego)oczom zaproszonych widzów ukaza³ siêefekt kilkumiesiêcznych przygotowañ. Otrudnoœciach, na które napotykali autorzyprojektu podczas jego realizacji, œwiadczyæmog¹ chocia¿by problemy ze skompletowaniemobsady. Ostatecznie re¿yserowi iautorowi adaptacji Jerzemu FranciszkowiMichalakowi uda³o siê pokonaæ przeszkody,opanowaæ specyficzny ¿ywio³ aktorówamatorów,walcz¹c z ich brakiem czasu,skutkuj¹cym niepe³n¹ frekwencj¹ w czasieprób, oraz trudnym do poskromienia temperamentemnajm³odszych cz³onków zespo³u,daj¹cym siê we znaki jeszcze w czasiepróby generalnej. Inscenizacja Michalakowiuda³a siê tak¿e pod innym wzglêdem:na potrzeby „Wesela” zaadaptowa³wielki mankament klubu „Smok” – jegoma³¹ powierzchniê – zamieniaj¹c go w atut.Dziêki nowemu ustawieniu sceny i widownielementy g³ównej sali klubu zyska³y charakterteatru studyjnego, w którym widz doznawa³z³udzenia czynnego udzia³u wprzedstawieniu. Ciasnota, oszczêdna, aczsugestywna dekoracja, wisz¹ce u sufitu ele-menty strojów ludowych, dochodz¹ca z oddaliœcie¿ka dŸwiêkowa rodem z wiejskiejzabawy – wszystkie te efekty gra³y wspólnie,przywodz¹c na myœl karczemn¹ izdebkê,w której biesiadnicy odpoczywali od trudówi znojów weselnej zabawy sprzed 107lat, wykorzystuj¹c jej zacisze do patriotycznychi obyczajowych dyskusji.W tym miejscu nale¿y wspomnieæ równie¿o aktorach, bez których najwiêkszenawet wysi³ki re¿ysera skazane by³yby na

pora¿kê. Zespó³ wy³oniony drog¹ pierwszychw dziejach maj¹cego ju¿ ponad 80 lat otwockiegoteatru castingów doskonale poradzi³ sobiez niuansami specyficznego, ch³opskiego jêzyka,u¿ytego przez Wyspiañskiego. Na szczególn¹uwagê zas³uguj¹ debiutanci – £ukaszB³aszczak – odtwórca roli Poety, Adam £ezka– Gospodarz oraz Jacek Go³êbiowski – niezwyklesugestywny i realistyczny w roli zadziornegoi nieposkromionego Czepca. S³owa uznanianale¿¹ siê równie¿ aktorom, na których barkispad³ trud wcielenia siê w kilka postaci – bluesmenowiTomaszowi Miturskiemu (¯yd i Chocho³)oraz Ryszardowi Rutkowskiemu (Nos,Wernyhora i Ksi¹dz). Cz³onkowie tego aktorskiegopospolitego ruszenia ju¿ po³knêli bakcylateatru, co wró¿y, i¿ niebawem zobaczymyich w kolejnych produkcjach firmowanych znakiemJaracza i OCK.£y¿kê dziegciu do tej weselnej beczki pe³nejmiodu doda³ fakt, i¿ nie wszystkim chêtnymdane by³o obejrzeæ premierowe przedstawienie.Ciasnota panuj¹ca na widowni, która z jednejstrony tak korzystnie wp³ynê³a na atmosferêinscenizacji, spowodowa³a, ¿e zasiedli na niejjedynie posiadaj¹cy zaproszenia. Z tego powodukilka osób, które tego dnia przysz³y do klubuz zamiarem obejrzenia sztuki, odprawionychzosta³o z przys³owiowym kwitkiem. Jednak ju¿wkrótce przed amatorami Melpomeny kolejnaokazja na obejrzenie przedstawienia i wyrobieniesobie w³asnego zdania na temat inscenizacjiMichalaka. Ju¿ na pocz¹tku stycznia zapowiadasiê prawdziwy „weselny” maraton. Natrzy noworoczne popo³udnia – 4, 5 i 6 styczniadyrekcja OCK zapowiada bowiem weekend z„Weselem” – wydarzenie bêd¹ce godnymzwieñczeniem dobiegaj¹cego koñca roku Wyspiañskiego.tekst, fot. i oprac. graf. Maciej G¹ga³aGAZETA 19

ZabawyMro¿kiemCzy jesteœmy narodemzdolnym jedynie dopoœwiêceñ, martyrologiii ofiar sk³adanychna o³tarzu Ojczyzny?Czy w razie potrzebypotrafimy siê tak¿ebawiæ? Czy w zabawienie tracimy poczuciarzeczywistoœci i wkoñcu, jak bawi¹ siêsk³onni do przesadyPolacy? Gorzki obrazpolskich wad w sztuceS³awomira Mro¿ka„Zabawa” pokaza³warszawski TeatrMontownia.Pozostajemy nadal w krêgu teatru.Tym razem w ramach przegl¹dupowiatowego projektu wyrównywaniaszans edukacyjnych w MDK TeatrMontownia przedstawi³ jednoaktówkê S³awomiraMro¿ka „Zabawa”. Sytuacja z pozoruwydawaæ siê mo¿e b³aha: trzech mê¿-czyzn (Adam Krawczuk, Rafa³ Rutkowski,Maciej Wierzbicki) szuka okazji do zabawy.Si³¹ lub podstêpem próbuj¹ wedrzeæ siêna wiejsk¹ imprezê. Trafiaj¹ wreszcie domiejsca, w którym z pozoru nic siê nie dzieje:nie gra muzyka, nie ma goœci, nie pal¹siê œwiat³a. Ale nikt z nich nie wie, czy wizbie, do której siê w³amali, zabawa by³a,czy dopiero ma siê odbyæ? Nikt te¿ nie jest20GAZETAw stanie odpowiedzieæ na pytanie, jaki charaktermia³o mieæ to zgromadzenie? Pewnychwskazówek udzielaj¹ spragnionymrozrywki znalezione na miejscu przedmioty– stó³, butelka i akordeon. Ale nadal niewiadomo, czy impreza, w której tak usilniepragnê³a uczestniczyæ trójka intruzów, tostypa czy wesele. Gdy nabieraj¹ pewnoœci,¿e na sali nie ma nikogo prócz nich, samipróbuj¹ zorganizowaæ sobie choæby namiastkêprzyjêcia. Dochodz¹ do pora¿aj¹cegowniosku – w imiê udanej zabawy ktoœmusi siê poœwiêciæ, bo jeœli zabraknie pretekstudo zabawy i wesela, to zawsze mo¿-na œwiêtowaæ na czyimœ pogrzebie. Czy tostypa, czy wesele, potrzebny jest goœæ g³ówny,na którego czeœæ zostanie zorganizowanaimpreza. Ale rozrywka za wszelk¹cenê nie wygl¹da ju¿ tak ró¿owo z perspektywystryczka ukrêconego ze œlubnego welonu...W tragikomedii Mro¿ka, uznawanejprzez krytyków za „przewrotn¹ odpowiedŸna „Wesele”, œmiech miesza siê z lamentem,radoœæ ze z³oœci¹ z odtr¹cenia, marzeniaz zawodami, przyjaŸñ z podejrzliwoœci¹i nienawiœci¹. Sztuka bezlitoœnie obna-¿a jedn¹ z chyba najwiêkszych narodowychpolskich wad – popadanie w skrajnoœci po-³¹czone z brakiem umiaru. „Zabawa” wwykonaniu aktorów Teatru Montownia, grupyza³o¿onej w 1996 roku, to brawurowozagrany, groteskowy obraz ¿ycia, które mieszasiê z zabaw¹ staj¹c¹ siê g³ównym celemegzystencji. To pierwsze z przedstawieñtrupy, przygotowane jeszcze na ostatnimroku Akademii Teatralnej, które okaza³osiê wielkim sukcesem. Wystawianewielokrotnie w Polsce i za granic¹ przynios³ozas³u¿one uznanie zespo³owi Montowni.10 grudnia „Zabawa” zawita³a doOtwocka, gdzie w ramach programu „Usuwamybariery i wspieramy kariery” zakoñczy³acykl ogólnodostêpnych prezentacji teatralnych.Maciej G¹ga³afot. M. G¹ga³a

Teatr Miejski im. S. Jaracza w OtwockuPokochaæ czy zastrzeliæ?Jak trudno oœwiadczyæ siêupatrzonej kobiecie i nie zostaæprzy tym zastrzelonym, przekonaliœmysiê dziêki wystêpowiTeatru Miejskiego im. S. Jaracza,który odby³ siê 16 grudniaw klubie „Smok” przy ul. Warszawskiej.Pod okiem re¿yseraEdwarda Garwoliñskiego powsta³ainscenizacja dwóchprzezabawnych jednoaktówekAntoniego Czechowa: „Oœwiadczyn”,które powróci³y jakowznowienie, oraz premierowegow Otwocku „NiedŸwiedzia”.Anita Tomaczak, Dariusz Sierpiñski iBogdan Strze¿ysz przedstawili komiczn¹próbê oœwiadczyn, którym na przeszkodziestaj¹ s¹siedzkie swary i zatargi o ziemiê.Niebagatelnym utrudnieniem s¹ te¿ charakterypotencjalnych ma³¿onków, z którychka¿de ma zawsze racjê, a od b³ahej dyskusjido pieniackiej awantury droga niedaleka.Czy ma³¿eñstwo podstarza³ego gospodarzaz pracowit¹, ale swarliw¹ pann¹, doktórej rêki brak konkurentów (w tej roli rewelacyjnaAnita Tomczak), ma szansê powodzenia?To ju¿ musz¹ rozstrzygn¹æsami widzowie.Tytu³owego „NiedŸwiedzia” (EdwardGarwoliñski) nie interesuje nic poza odzyskaniempo¿yczonych pieniêdzy. Kiedyzjawia siê z ¿elaznym postanowieniemwindykacji nale¿noœci, styka siê z pe³n¹czaru i temperamentu piêkn¹ wdow¹ pozmar³ym d³u¿niku (Joanna Muczke). Odwzajemnej niechêci i odrazy damy wobecegzekutora dochodzi niemal do pojedynku,w którym na szczêœcie mo¿na straciæserce, ale nie ¿ycie. Choæ kula nie wypali,to niewidzialna strza³a ma³ego skrzydlategourwisa potrafi nieŸle zamieszaæ w dotychczasch³odnej g³owie...Wielkie brawa dla aktorów i re¿ysera,dla „oprawcy muzycznego” - S³awomiraWinnickiego, dla pracowników OCK zastylow¹ inscenizacjê na ma³ej klubowejprzestrzeni i... dla Czechowa za tak znakomiteportrety w tyglu ludzkich uczuæ inamiêtnoœci.Ewa Banaszkiewiczfot. E. BanaszkiewiczGAZETA 21

Zakoñczenie Roku WyspiañskiegoW ho³dzie Wyspiañskiemu22fot. E. Banaszkiewicz12 grudnia w LO im. Ga³czyñskiegot³umnie zebrana w auli m³odzie¿ mog³a oklaskiwaænajlepszych uczestników MiêdzyszkolnegoKonkursu Wiedzy o „Weselu” orazMiêdzyszkolnego Konkursu PlastycznegoGAZETAinspirowanego twórczoœci¹ Stanis³awaWyspiañskiego. Szczególnymi owacjaminagrodzono równie¿ wystêpy sceniczneprzygotowane na tê okazjê przez m³odzie¿pod okiem nauczycieli. Liceum im. S³owackiegozaprezentowa³oparateatralny monta¿ tekstówWyspiañskiego, a LO im.Ga³czyñskiego - fragmenty„Wesela”. Oba wystêpy by³ybardzo udane; obejrzeliœmywiele fantastycznych, pe³nychzaanga¿owania kreacjiaktorskich. Trafny by³ dobór fragmentów zwielkiej spuœcizny Wyspiañskiego, a reakcjawidowni pokaza³a, ¿e jego teksty maj¹walor ponadczasowy.Ideê konkursów przedstawi³a pani JolantaWakuliñska (jej wyst¹pienie poni¿ej),a sprawnym prowadzeniem imprezy zajê³asiê pani Urszula Zmorka. We wrêczaniunagród laureatom bra³ udzia³ przewodnicz¹cyRady Powiatu Otwockiego KrzysztofSzczegielniak. Atrakcyjne nagrody ufundowa³aoœwiata powiatowa oraz dyrekcje obuliceów.E.B.„B¹dŸ jak meteor, jak b³yskañce”(S. Wyspiañski)Z okazji 45. rocznicyMiêdzynarodowego Dnia TeatruSejm RP przekonany oszczególnym dorobku artystycznymtwórcy „Wesela”ustanowi³ rok 2007 RokiemStanis³awa Wyspiañskiego.Tego dramatopisarza, poetê,malarza, grafika i architektaczcz¹ wiêc wszyscy:wielkie i ma³e galerie, znanei mniej znane teatry, miejskiebiblioteki oraz szko³y – bezwzglêdu na to czy nosz¹ imiêzmar³ego przed stu laty artysty,czy te¿ nie. Genialny wizjonero oryginalnej wyobraŸnizas³u¿y³, aby i otwockieszko³y odda³y mu ho³d. Wewrzeœniu zosta³ wiêc ustalonyprogram obchodów RokuWyspiañskiego, który przewidywa³organizacjê miêdzyszkolnychkonkursów: wiedzy o„Weselu” i plastycznego, inspirowanegotwórczoœci¹ artysty,wycieczkê do Krakowa,wyjazd do Teatru Polskiegona spektakl „Wyzwolenie”oraz do Muzeum Narodowegona wystawê prezentuj¹c¹spuœciznê Mistrza. Odpowiedzialnoœæza zrealizowaniezaplanowanych imprez przyjê³yna siebie pomys³odawczynie,czyli polonistki – E.Bednarska – Piêtka i J. Wakuliñska z LONR III im. J. S³owackiego oraz Miros³awaSzumska i Urszula Zmorka z LO im K. I.Ga³czyñskiego.Wystawa w Muzeum Narodowym,dziêki której uczniowie mogli na w³asneoczy przekonaæ siê o wszechstronnoœci talentui zainteresowañ artystycznych Wyspiañskiego,nosi³a tajemniczy tytu³ „jakmeteor”. Otó¿ ¿ycie artysty – krótkie, alewype³nione intensywn¹ prac¹ poetyck¹ imalarsk¹ – organizatorzy wystawy skojarzyliz b³yskiem meteoru.Ta konkluzja znalaz³a potwierdzenie poobejrzeniu w Teatrze Polskim spektaklu„Wyzwolenie – Próby”. Dramatopisarz,bowiem, zawar³ w utworze przenikliwy obrazPolski i Polaków, który po 100 latachnadal jest prawdziwy. Licealiœci, s³uchaj¹cKonrada, Muzy, Masek, mieli okazjê zastanowiæsiê, czym mo¿e byæ „Wyzwolenie”dla nowego pokolenia Polaków, czy patriotyzmjest dziœ potrzebny, czy umiemysobie poradziæ z mitami narodowymi i czySztuka mo¿e zmieniæ rzeczywistoœæ. „Naród,który chce ¿yæ, musi w sobie zniszczyæto, co jest martwe” - mówi nam Wyspiañski.Projekt edukacyjny zwi¹zany z Wyspiañskimprzewidywa³ oczywiœcie, opróczdoznañ estetycznych, mo¿liwoœæ zaprezentowaniawiedzy i talentów plastycznych,twórczego prze¿ywania sztuki przezuczniów. Na miêdzyszkolny konkurs plastycznynap³ynê³o 20 prac, spoœród którychkomisja w sk³adzie: Ma³gorzata Jab³oñska i

Danuta Kubañska (artystki plastyczki) orazEwa Bednarska – Piêtka (nauczycielka wiedzyo kulturze) wybra³a i nagrodzi³a najciekawszeprace. Okaza³o siê, ¿e uczniowiewykorzystali ró¿ne, czêsto trudne techniki,np. witra¿, zachwycili twórcz¹ kontynuacj¹pomys³ów Wyspiañskiego i profesjonalizmem.Natomiast 60 (z obu szkó³) znawców„Wesela” w konkursie literackim musia³ozmierzyæ siê z podchwytliwymi pytaniamidotycz¹cymi dramatu, w którym autorstwierdza³ ironicznie: „A to Polska w³aœnie,gdzie pospolitoœæ skrzeczy”. Zwyciêzcyobu konkursów zostan¹ nagrodzeni nadzisiejszym podsumowaniu imprez propaguj¹cychtwórczoœæ nietuzinkowego artysty,który odegra³ wyj¹tkow¹ rolê w kszta³towaniunaszej œwiadomoœci narodowej.Wszystkie dzia³ania – zwi¹zane z osob¹Wyspiañskiego – mia³y na celu pokazanierecepcji jego sztuki, zwrócenie uwagi na to,jak w umys³ach m³odych ludzi, myœl¹cychwspó³czesnymi mediami, istnieje ów artystai to, co by³o dla niego wa¿ne. Myœlê, ¿edziêki temu projektowi edukacyjnemu twórcanie zapisze siê w pamiêci uczniów tylkoi wy³¹cznie jako autor „Wesela”, omawianejw szkole lektury.Jolanta WakuliñskaWyniki Miêdzyszkolnego KonkursuWiedzy o „Weselu”I miejsce: ex aequo: Jaros³aw Balwierzkl. II A2 - 41 pkt – LO im. K. I. Ga³czyñskiegoHubert Suszka kl. II B- 41 pkt – LOim K. I. Ga³czyñskiegoII miejsce: ex aequo: Marta Osuch k l .III B - 40 pkt – LO im. K. I. Ga³czyñskiegoAgata Tomaszewska kl. III B - 39 pkt –LO im. K. I. Ga³czyñskiegoIII miejsce: Gabriela Bieñko kl. II E – 38pkt – LO im. K. I. Ga³czyñskiegoMarietta Krucza³a kl. III A2 – 38 pkt – LOim. K. I. Ga³czyñskiegoAleksandra Kucharska kl. III B – 38 pkt –LO im. K. I. Ga³czyñskiegoAnna Lewandowska kl. III B – 38 pkt - LOim. J. S³owackiegoKarolina Belina kl. II E – 38 pkt – LOim. J. S³owackiegoKamil £ysiak kl. III E – 38 pkt – LOim. J. S³owackiegowyró¿nieniaIlona Masna kl. III A2 – 35 pkt – LO im.K. I. Ga³czyñskiegoMonika Po³osak kl.III B – 35 pkt – LO im.K. I. Ga³czyñskiegoKatarzyna Soko³owska kl.III B – 35 pkt –LO im. K. I. Ga³czyñskiegoJustyna Biedrzycka kl.III B – 34 pkt – LOim. K. I. Ga³czyñskiegoJoanna Rock kl.III B – 34 pkt – LO im. K.I. Ga³czyñskiegoEwelina Floriañczyk kl. III C – 36 pkt –LO. im. J. S³owackiegoMonika Michalik kl. III E – 36 pkt – LOim. J. S³owackiegoAleksandra Wroñska kl. III A – 36 pkt –LO im. J. S³owackiegoMa³gorzata Ambramowicz kl.III C – 34pkt – LO im. J. S³owackiegoAnna Broniszewska kl. III C – 34 pkt –LO im. J. S³owackiegoDorota Papis kl. III A – 34 pkt – LO im. J.S³owackiegoWyniki Miêdzyszkolnego KonkursuPlastycznego inspirowanego twórczoœci¹Stanis³awa WyspiañskiegoNagroda specjalna: Dagmara Wróbel kl.II C – LO im. J. S³owackiego za oryginaln¹i trudn¹ technikê witra¿uI miejsce: ex aequo: Aleksandra Bro¿ek kl.II C – LO im. J. S³owackiego Olga Wasilczukkl. III D – LO im. J. S³owackiego zaprofesjonalizm, walory kompozycyjne i kolorystyczneII miejsce: ex aequo: Agata Myœliborskakl. III C – LO im. J. S³owackiego za twórcz¹kontynuacje pomys³ów WyspiañskiegoMonika Œlizarska kl. III G – LO im. J. S³owackiegoza czystoœæ kompozycjiIII miejsce: Zuzanna Po³ynko kl. II C1 –LO im. K. I Ga³czyñskiego za walory kolorystycznewyró¿nienie: Justyna Bogucka i Sara Panieckl. III D – LO im. K. I Ga³czyñskiegopraca zbiorowa – za pomys³owoœæDyrekcja Liceum Ogólnokszta³c¹cegoNr 1 im. K. I Ga³czyñskiego w Otwockuwyra¿a podziêkowanie Pani DanucieWojciechowskiej - Dyrektor MiejskiegoOœrodka Kultury w Józefowie za udostêpnieniestrojów ludowych, któreuœwietni³y wystêpy naszej m³odzie¿ypodczas uroczystoœci zakoñczenia ObchodówRoku Wyspiañskiego.Dyrektor Szko³ymgr Wojciech Dziewanowski,nauczyciele prowadz¹cy:mgr Miros³awa Szumskai mgr Urszula Zmorkaoraz M³odzie¿GAZETA23

24Rzêpoliæ ka¿dy mo¿eRzêpoliæ ka¿dy mo¿e„Rzêpo³y” to tradycja otwockiego bluesa. 15 grudnia,we wpisuj¹cym siê powoli w muzyczn¹ mapêmiasta klubie K2, ju¿ po raz szesnasty amatorzyswobodnego muzykowania spotkali siê na„Otwockich Rzêpo³ach Jazzowo-Bluesowych”.Od samego pocz¹tku niepisanym prawemimprezy jest wolny udzia³ wszystkichchêtnych do „rzêpolenia”. W myœl zasady– graæ ka¿dy mo¿e – byle tylko na w³asnychinstrumentach, a nie na nerwach innychuczestników, przed publicznoœci¹ swojeumiejêtnoœci prezentuj¹ pospo³u bluesowijuniorzy i eksperci. I tak jak w ¿yciu jednymwychodzi to lepiej, innym trochê gorzej, aleprzecie¿ zawsze chodzi o dobr¹ zabawê.GAZETA16 edycjê „Rzêpo³ów” rozpocz¹³ wystêpweteranów z „ToMiBlues Kapela”. Po nichscenê klubu przy Œwiderskiej przejêli wew³adanie mniej doœwiadczeni, a nawet ca³kiemzieloni wielbiciele bluesa. W oczekiwaniuna spóŸniaj¹c¹ siê z powodu zdarzeñlosowych (w³amanie do samochodupodczas wczeœniejszego koncertu wOpocznie i pomylenie trasy) gwiazdê wieczoru,wirtuoza gitary - Piotra S³apê, jamsassion wyd³u¿y³o siê a¿ do godziny23, co negatywnie odbi³o siê na panuj¹cejfrekwencji. Nie wszystkim amatorommuzyki starczy³o samozaparcia,by wytrzymaæ trwaj¹ce ponaddwie godziny popisy m³odych wykonawców.Na tych, którzy wytrwali,czeka³a nagroda - kameralny wystêpznanego ju¿ otwockim melomanomz sierpniowego zlotu gitarzystów wirtuozaunikalnej techniki «thumb andfinger style». Tym wiêksze brawa dlamuzyka, który po drodze musia³ pokonaæwiele przeciwnoœci losu, bywreszcie zagraæ w Otwocku!Maciej G¹ga³aSpóŸnionygoœæTak jak „Rzêpo³y”, równie¿ bluesowawigilia jest wydarzeniem, któreju¿ na sta³e wpisa³o siê do kalendarzaobowi¹zkowych imprez ka¿dego szanuj¹cegosiê wielbiciela tej muzyki. 21 grudniaw stanowi¹cym now¹ Mekkê otwockichbluesmenów klubie K2 odby³ siê wigilijnyzlot mi³oœników bluesa. Organizator imprezy,Otwockie Towarzystwo Bluesa i Ballady,przygotowa³o dla swoich cz³onków isympatyków gwiazdkowy prezent – wystêpzespo³u „Limbo” – kapeli m³odej, bo istniej¹cejzaledwie od kwietnia, która jednak ju¿zd¹¿y³a zyskaæ uznanie i wzi¹æ udzia³ wpresti¿owym Rawa Blues Festiwal.Niestety, tak jak w przypadku „Rzêpo³ów”,równie¿ i tym razem gwiazda wieczorukaza³a na siebie d³ugo czekaæ. I tym razemna przeszkodzie stanê³y powody niezale¿-ne od muzyków – przedœwi¹teczny szczytkomunikacyjny i wypadek samochodowy,powoduj¹cy korek drogowy, w którymutknêli artyœci z krakowskiego kwartetu. Naszczêœcie pomimo tych przeciwnoœci„Limbo” dotarli wreszcie bezpiecznie namiejsce, daj¹c koncert, który zapewne nietylko z powodu spóŸnienia pozostanie nad³ugo w pamiêci s³uchaczy. Niezrównanaharmonijka £ukasza „Wiœni” Wiœniewskiegoi wokal Micha³a „Limboskiego” Augustyniakabudz¹cy skojarzenia z g³osemMaæka Maleñczuka z pewnoœci¹ wynagrodzi³wszystkim d³ugie oczekiwanie.mgfot. M. G¹ga³a

Matura rocznik `43Czêœæ I.Mamy ju¿ rok 2008. Grupa ludziobecnie w wieku od 71 do 73 lat 55lat temu koñczy³a naukê w Szkole Ogólnokszta³c¹cejStopnia Licealnego,obecnym Liceum im. K. I. Ga³czyñskiego.W roku 2003 spotkaliœmy siê poraz pierwszy po 50 latach (artyku³ w„G.O.” nr 8 z wrzeœnia 2003 r). Odtamtej pory spotykamy siê prawie coroku (z jednym wyj¹tkiem). Ostatniespotkanie, w 2007 r. w domku letniskowymkole¿anki nad Zalewem Zegrzyñskimmia³o dodatkowe wydarzenie.Kolega znalaz³ w Bibliotece Narodowej„S³ownik Biograficzny zas³u¿onychdla oœwiaty i wychowania w Warszawiei Województwie Sto³ecznym War-Tadeusz Parnowskiszawskim od 1919 r.” Wydawnictwo z1997 r. Zarz¹du Okrêgu Sto³ecznegoZNP. W wydawnictwie tym zamieszczononoty biograficzne o niektórych nauczycielach,z którymi zetknêliœmy siêjako uczniowie. Korzystaj¹c z tych materia³óww kolejnych numerach „GazetyOtwockiej” przedstawiê zawarte www. wydawnictwie materia³y dodaj¹cswoje trzy grosze o tych osobach. Napierwszy ogieñ z racji urzêdu pragnêprzedstawiæ osobê naszego pierwszegodyrektora - Tadeusza Parnowskiego.By³ to cz³owiek, który wœród nasuczniów budzi³ ró¿ne emocje, dobre iz³e. Jedno jednak trzeba bezwzglêdniepowiedzieæ, ¿e potrafi³ on œwietnie kierowaætrudnym zbiorowiskiem, jakimjest m³odzie¿ szkolna, co prawda mniejtrudnym ni¿ obecnie – bo my byliœmyprzez wydarzenia dziejowe wczeœniejdojrzali. By³y ró¿ne wybryki, które nierazpowodowa³y wezwanie do Dyrektorana dywanik. By³y to s³ynne nierazponadgodzinne rozmowy. Po takich rozmowachz regu³y grzesznik przestawa³grzeszyæ. Wielk¹ zas³ug¹ dyrektora by³wysoki poziom nauczania w szkole –œwietna kadra nauczycielska i zasadazdrowego wspó³zawodnictwa doprowadzi³ado tego, ¿e prawie 90% absolwentówdostawa³a siê na studia (chyba,¿e by³y inne szczególne wzglêdy dotycz¹cenp. rodziców danego absolwenta,takie, ¿e by³ „niegodny” studiowania).W szkole panowa³a prawie rodzinnaatmosfera tworzona przez dyrekcjêi grono pedagogiczne. Jednak DyrektorParnowski nie do koñca naszej naukipe³ni³ funkcjê dyrektora – o tym dowieciesiê z póŸniejszej biografii.Jerzy I³owieckiTadeusz Parnowskiur. 25 grudnia 1906 r. w Praszce, zm. 24lutego 1981 w Warszawie, pochowanyna Cmentarzu Komunalnym (d. Wojskowym)w Warszawie na Pow¹zkach.Urodzi³ siê w rodzinie nauczycielskiej.Ukoñczy³ szko³ê realn¹ w Wieluniuoraz polonistykê na UniwersytecieWarszawskim w 1931 r. uzyskuj¹c tytu³magistra filozofii. Po wojnie obroni³ pracêdoktorsk¹ i uzyska³ habilitacjê w tejsamej uczelni.Pierwsz¹ pracê nauczycielsk¹ podj¹³w 1932 r. w Pañstwowym Gimnazjumim. A. Mickiewicza w Pru¿anie. Potrzech latach przeszed³ do PañstwowegoGimnazjum im. R. Traugutta w Brzeœciun. Bugiem. W latach 1936-1938 by³nauczycielem Gimnazjum im. J. Lelewelaw Warszawie, jednoczeœnie pracuj¹cjako referent Wydzia³u ProgramowegoMinisterstwa WRiOP. W ostatnim rokuprzed wojn¹ pe³ni³ obowi¹zki dyrektoraPañstwowego Pedagogium w P³ocku.Po powrocie z kampanii wrzeœniowejzosta³ aresztowany przez Niemcówi osadzony w obozie w Dzia³dowie. Pozwolnieniu z obozu schroni³ siê w Otwocku.Zosta³ tu nauczycielem w PublicznejSzkole Powszechnej nr 3. W ramachTajnej Organizacji Nauczycielskiej(TON) zorganizowa³ i prowadzi³ przezca³y okres okupacji tajne komplety gimnazjalne.Zajêcia z uczniami odbywa³ysiê w jego mieszkaniu.Po wyzwoleniu zosta³ pierwszym dyrektoremGimnazjum i Liceum Ogólnokszta³c¹cegow Otwocku. Dziêki jegousilnym staraniom szko³a uzyska³a du¿y,reprezentacyjny dla miasta, obiekt przedwojennegokasyna. Szko³¹ kierowa³ do1952 r. W tym czasie by³ te¿ cz³onkiemMiejskiej Rady Narodowej i PrezydiumMRN w Otwocku. Zajmowa³ siê wówczasg³ównie sprawami oœwiaty na tereniemiasta.W 1953 r. podj¹³ pracê w CentralnymUrzêdzie Wydawniczym w Warszawiei dodatkowo prowadzi³ wyk³ady wInstytucie Pedagogiki. Nastêpnie zosta³dyrektorem i redaktorem naczelnym wydawnictwa„Wiedza Powszechna”(1956-1958), a dalej kolejno – InstytutuWydawniczego „Nasza Ksiêgarnia”(1958-1960) wydaj¹cego ksi¹¿ki dla dziecii Pañstwowych Zak³adów WydawnictwSzkolnych (1960-1973) wydaj¹cychpodrêczniki szkolne. W 1971 r. powo³a³przy PZWS Oœrodek DoskonaleniaPodrêczników Szkolnych zajmuj¹cysiê badaniami nad jakoœci¹ podrêcznikówi analiz¹ dorobku œwiatowego w tymzakresie. Oœrodek ten sta³ siê modelowymrozwi¹zaniem dla innych krajówwspó³pracuj¹cych z Polsk¹.Równoczeœnie z praktycznym doskonaleniemjakoœci podrêczników szkolnychwyk³ada³ w Wy¿szej Szkole Pedagogicznejw Warszawie (od 1955 r.) i naUniwersytecie Warszawskim, pocz¹tkowojako starszy wyk³adowca, a nastêpniezastêpca profesora. Od 1969 r. pracowa³na Uniwersytecie Gdañskim jakosamodzielny pracownik naukowy (docent).Na emeryturê przeszed³ w 1975 r.Opublikowa³ szereg artyku³ów w prasiepedagogicznej oraz kilka oddzielnychpozycji ksi¹¿kowych dotycz¹cych problemówmerytorycznych i edytorskichpodrêczników szkolnych dla dzieci i m³odzie¿y.Odznaczony: Krzy¿em Oficerskim iKrzy¿em Kawalerskim Orderu OdrodzeniaPolski, Z³otym Krzy¿em Zas³ugi,Medalem Komisji Edukacji Narodowej,Odznak¹ „Zas³u¿ony Dzia³acz Kultury”.Nota ze „S³ownika Biograficznegozas³u¿onych dla oœwiaty i wychowaniaw Warszawie i Województwie Sto³ecznymWarszawskim od 1919 r.”GAZETA 25

Kto ratuje jedno ¿ycie, jakby œwiat ca³y ratowa³To by³ dla nas promyk nadziei...26Dan Landsberg z rodzicami, tu¿ przed wybuchem wojnyGAZETATo zdjêcie wykonano podczas wojny na podlubelskiej wsi. Ch³opiec po prawej to Dan Landsberg, za nim jego ojciec.Starszy pan z lewej to dziadek Chrzan, obok niego ciocie Jasia i Stasia - czyli polska rodzina, która jako rzekomikrewni - przechowywa³a Dana Landsberga a¿ do 1945 r.Urodzi³em siê w kwietniu 1939 r. Rodzinaojca pochodzi³a z Otwocka-Œródborowa,a matki z Warszawy. Ojciec, po odbycius³u¿by wojskowej w kawalerii, zosta³przedsiêbiorc¹ budowlanym. Matka by³awychowank¹ Domu Dziecka Janusza Korczaka– Starego Doktora. Pracowa³a jakowychowawczyni w pensjonacie dla dzieci„Dom w Lesie” Julii Wilczyñskiej w Œródborowieprzy ul. Zamenhofa. Na terenie tegopensjonatu ojciec wybudowa³ dom, w którymmieszkaliœmy do wybuchu wojny. Budynekten sp³on¹³ w czasie wojny.Podczas okupacji ca³a moja rodzinaznalaz³a siê w getcie. W czasie likwidacjigetta rodzicom uda³o siê wydostaæ naaryjsk¹ stronê, gdzie zdo³ali siê ukryæ, amnie oddali do Zak³adu Wychowawczego„Promyk” pod opiekê sióstr el¿bietanek, któremnie przygarnê³y, ukry³y i nakarmi³y, zaco grozi³a im kara œmierci z r¹k hitlerowców.Moje dzielne opiekunki sprawi³y, i¿przysz³oœæ ma³ego ¿ydowskiego dzieckarozjaœni³ nik³y promyk nadziei. Zosta³emochrzczony i dosta³em metrykê na nazwiskoWojciech P³ochowski. Po pewnym czasiezosta³em umieszczony u polskiej rodzinyna wsi w woj. lubelskim. Przebywa³emtam a¿ do koñca wojny.W czasie wojny zginê³a niemal ca³amoja rodzina. Ojciec mój, który zwi¹za³ siêz antyhitlerowskim ruchem oporu, zgin¹³ wnieznanych okolicznoœciach. Matka odnalaz³amnie w 1945 r. Po wojnie wysz³a poraz drugi za m¹¿ za Polaka, który jej pomaga³w czasie okupacji.W roku 1965 wyjecha³emdo Izraela. Mamczworo dzieci i szeœciorownuków. Bra³em udzia³w trzech wojnach w Izraelu;z wojska zosta³emzwolniony w stopniu kapitana.Moje dwie córkis¹ równie¿ kapitanami, aziêæ - majorem rezerwy.Dwa lata temu, przypomocy grona ludzi dobrejwoli z trzech kontynentów,spowodowa³emwszczêcie procedurynadania medalu „Sprawiedliwejwœród NarodówŒwiata” prze³o¿onejZgromadzenia Sióstr œw.El¿biety w Otwocku – Matce Gertrudzie,która uratowa³ mi ¿ycie.Od kilku miesiêcy wiadomo, ¿e medalzosta³ przyznany. Na dyplomie honorowymwidniej¹ s³owa: „Kto ratuje jedno ¿ycie, jakbyœwiat ca³y ratowa³”. Zaszczytem dlamnie bêdzie uczestniczenie w podnios³ejuroczystoœci uhonorowania bohaterskichdokonañ S.M. Gertrudy Marciniak.Dan LandsbergLower Galilee, IsraelOjciec Dana Landsberga podczas s³u¿by wojskowejw polskiej kawlaerii

Komunikat by³ lakoniczny. Niniejszymzaœwiadcza siê, ¿e Rada do Spraw Sprawiedliwychwœród Narodów Œwiata przyInstytucie Pamiêci Narodowej Yad Vashem,po zapoznaniu siê ze z³o¿on¹ dokumentacj¹,postanowi³a 22 lipca 2007roku odznaczyæ Gertrudê Marciniakmedalem „Sprawiedliwych wœród NarodówŒwiata” w dowód uznania, ¿e znara¿eniem w³asnego ¿ycia ratowa³a¯ydów przeœladowanych w latach okupacjihitlerowskiej. Imiê Jej uwiecznionebêdzie na honorowej tablicy w ParkuSprawiedliwych wœród Narodów Œwiatana Wzgórzu Pamiêci w Jerozolimie.Matka GertrudaSprawiedliwaSiostra Gertruda Stanis³awa Marciniak(1898-1962) urodzi³a siê w Piotrowie, wówczesnym woj. poznañskim. Po zdaniuegzaminu maturalnego wst¹pi³a do ZgromadzeniaSióstr œw. El¿biety. Wykszta³ceniepedagogiczne uzyska³a na Wy¿szychKursach Nauczycielskich. Po otrzymaniudyplomu zosta³a skierowana do pracy wGrabiu ko³o Torunia, gdzie siostry el¿bietankiprowadzi³y Dom Dziecka dla sierot idzieci bezdomnych, kierowanych tam m.in.z Domu Ma³ego Dziecka im. Ks. Baudoinaw Warszawie. W krótkim czasie siostrzeGertrudzie Marciniak powierzonazosta³a funkcja kierowniczki pañstwowejsiedmioklasowej szko³y w Grabiu. W dowóduznania za ofiarn¹ pracê odznaczonazosta³a Srebrnym Krzy¿em Zas³ugi. Powybuchu II wojny œwiatowej zosta³a aresztowanaprzez Niemców. Po zwolnieniu zaresztu, w paŸdzierniku 1940 r. siostra Marciniak,której towarzyszy³y dwie el¿bietanki,uda³a siê wraz z dzieæmi do Warszawy,a nastêpnie do Œwidra, gdzie przy ul. Mickiewicza1 zorganizowa³a Dom Dziecka,w pobli¿u tak¿e dom dla dziewcz¹t chorychna gruŸlicê. By³o to miejsce stosunkowobezpieczne, wiadomo bowiem, ¿ehitlerowcy panicznie bali siê wszelkichkontaktów z osobami chorymi na chorobyzakaŸne. Dziêki temu u el¿bietanek uzyskiwa³ychwilowe schronienie równie¿m.in. ³¹czniczki AK i inne osoby zwi¹zanez antyhitlerowskim ruchem oporu. Trafi³atam tak¿e grupa dzieci bêd¹cych ofiaramiokrutnych represji na ZamojszczyŸnieuwolniona z transportu na terenieDworca Wschodniego w Warszawie.Heroicznym aktem odwagi ze stronysiostry Gertrudy Marciniak i sióstr el¿bietanek,którym przewodzi³a, by³o przyjêciepod dach Zak³adu Wychowawczego „Promyk”licznej grupy dzieci z rodzin ¿ydowskichz Otwocka i okolic. Dla kilkudziesiêciumaleñstw – „dzieci holokaustu”, którymizaopiekowa³y siê otwockie el¿bietanki,by³ to nik³y promyk nadziei na przetrwaniedni zag³ady.Nie ma listy dzieci ¿ydowskich, które wró¿nych okolicznoœciach trafi³y do domu el¿-bietanek w trakcie i po likwidacji otwockiegogetta. Na ich œlad mo¿na trafiæ, przegl¹daj¹cdomow¹ ksi¹¿kê meldunkow¹ z latwojny i okupacji Zak³adu Wychowawczegoœw. Antoniego sióstr el¿bietanek, który zeŒwidra przeniesiony zosta³ do budynku przyul. Staszica 2 (obecnie Ko³³¹taja 13). Odnajdujemytam m.in. Halinkê Brzozê (to w rzeczywistoœciMarysia Osowiecka), TereskêWysock¹ (to Rutka Noj), Wojtka P³ochowskiego(to Dan Landsberg) i wiele, wiele innych.W owej ksi¹¿ce zbli¿one do prawdys¹ tylko daty urodzenia oraz przybycia dozak³adu i wymeldowania. Dzieci te mia³ybowiem fikcyjne metryki urodzenia wydaneprzez proboszcza otwockiej parafii, ksiêdzakanonika Ludwika Wolskiego.Seniorka otwockich el¿bietanek i kontynuatorkadzie³a Matki Gertrudy – siostraSerafina Anna Okulska, która do Otwockaprzyby³a ju¿ po wojnie, wyraŸnie siê o¿ywiakiedy wspomina odwiedziny w zak³adzieprzy ul. Ko³³¹taja dawnych wychowanków,czêsto wraz z rodzinami. Tak¹ wizytêz³o¿yli m.in. Rose i Max Noyowie wraz zcórk¹ Ruth Rintel (Tereska Wysocka), jejmê¿em i ich dwojgiem dzieci. Powtarzali,¿e przybywaj¹ z USA z dziêkczynn¹ wizyt¹do domu matki otwockiego getta, a pamiêæo el¿bietankach z Otwocka zachowaj¹po wsze czasy. Zanotowano s³owa, które wypowiedzia³aMatka Gertruda, kiedy przyprowadzonodo niej maleñk¹ Rutkê: „Je¿elidziecko do mnie przysz³o, to co bêdzie zemn¹, bêdzie i z dzieckiem”.Spotkania z el¿bietankami z Otwockaby³y tak¿e wzruszaj¹cym prze¿yciem dlaMichele Donnet z Francji (Marysi Osowieckiej,a w dniach zag³ady Halinki Brzozy),której towarzyszy³ przewodnicz¹cy Spo-³ecznego Komitetu Pamiêci ¯ydów Otwockichi Karczewskich, red. Zbigniew Nosowski.Wspominano okruchy dobra w czasieœmiertelnego niebezpieczeñstwa ofiarowane¿ydowskim dzieciom przez siostry zakonne.Wtedy to by³o wszystko, bo oznacza³oocalenie. Wraz z rodzin¹ dom przyul. Ko³³¹taja odwiedza³ Dan Landsberg, od1965 r. zamieszka³y w Izraelu.- By³em zbyt ma³y, aby cokolwiek zapamiêtaæz mojego pobytu w domu sióstrel¿bietanek –mówi po latach.O tym, ¿e ¿yciezawdziêczambohaterskiej postawiesiostryGertrudy Marciniaki siostromel¿bietankomdowiedzia³emsiê wiele latpóŸniej. Kiedyna pocz¹tku lat60. odwiedzi³emMatkê Gertrudê– ju¿ wówczas na ³o¿u œmierci – wys³ucha-³em opowieœci o najbardziej dramatycznymokresie mojego dzieciñstwa. I o tym, ¿edrzwi domu sióstr el¿bietanek by³y zawszeszeroko otwarte dla ka¿dego dziecka potrzebuj¹cegopomocy. Matka Gertruda opowiedzia³ami o tym jak pewnego razu hitlerowcywtargnêli z pistoletami w d³oniach,aby sprawdziæ czy w domu sióstr el¿bietaneknie s¹ ukrywane ¿ydowskie dzieci. Wpomieszczeniu, w którym przebywa³a MatkaGertruda, ja który nie rozumia³ co siêdzieje, jak zwykle krêci³em siê pod nogami.Na widok hitlerowców z broni¹ skierowan¹w siebie, Matka Gertruda os³oni³amnie swoim habitem i tak staliœmy w bezruchua¿ hitlerowcy skierowali siê do wyjœcia,przyjmuj¹c zapewnienie o tym, i¿ wtym domu dzieci ¿ydowskich nie ma i nigdynie by³o. Takie by³y te nasze okupacyjnemamy, które ukrywaj¹c ¿ydowskie dzieci,ka¿dego dnia dawa³y nam ¿ycie...Uroczystoœæ poœmiertnego uhonorowaniaS. M. Gertrudy Stanis³awy Marciniaktytu³em „Sprawiedliwej wœród NarodówŒwiata” odbêdzie siê w styczniu 2008 r.Medal i dyplom wrêczony bêdzie osobombliskim Matki Gertrudy.Zbigniew B. MarchlewiczGAZETA27

28Rodzina SzpakowskichJak napisa³am przed miesi¹cem,rodzina Szpakowskichw 1945 r. przenios³a siê zOtwocka do Wroc³awia. Ktonie widzia³ Wroc³awia po wojnie, niejest w stanie wyobraziæ sobie tej powojennejruiny miasta. Ja pojecha³amdo Wroc³awia w 1953 r., czyli w 8 latod zakoñczenia wojny i do dziœ widzête puste oczodo³y domostw, ruiny, ruiny,pustkê, a minê³o przecie¿ od tejpory 50 lat.Pañstwo Tawryczewscy w latach 70. w AngliiMaria Szpakowska-Tawryczewskawspomina, ¿e po 10 latach ¿ycia w mieœcieuzdrowisku Otwocku, pe³nym zieleni, kwitn¹cychogrodów – powojenny Wroc³aw zrobi³na ca³ej rodzinie przera¿aj¹ce wra¿enie.Ale pracy w nim by³o multum, zw³aszczadla in¿ynierów architektów, budowniczych.Wac³aw Szpakowski dosta³ pracê nakilka lat przy odbudowie Pafawagu, dziewczynkiposz³y do szkó³, a pani AleksandraGAZETAcz. IIzajê³a siê prac¹ w opiece spo³ecznej. Mija-³y lata. O zaginionym synu pañstwa Szpakowskich– Wojciechu nie by³o ani s³ychu,ani widu, choæ poszukiwano go bez koñca.Dziœ od jego wyjaœnionej dopiero po 17latach œmierci minê³o ponad 50 lat. Zgin¹³,gdy mia³ 24 lata, w przeprawie przez zielon¹granicê na czesk¹ stronê, sk¹d zamierza³udaæ siê na Zachód. Ucieka³ przed wyrokiemœmierci wydanym przez powojennew³adze bezpieczeñstwa za przynale¿noœæ iwalkê w AK. By³ dowódc¹ dru¿yny oddzia-³u specjalnego „Fromczyn”” rej. IVOtwocka. Jego dowódc¹ by³ dziœ ju¿legendarny porucznik Zygmunt Migdalski,wujek Jolanty Barañskiej(przewodnicz¹cej TPO) odznaczonykrzy¿em Virtuti Militari, któregoimiê nosi rondo w naszym mieœcieu zbiegu ulic Koœcielnej i Warszawskiej.Oddzia³ Wojciecha Szpakowskiegowspó³dzia³a³ z oddzia³em„Skrytego” w akcjach zamachowych,m.in. na dwa niemieckie poci¹gipod Pogorzel¹. Od 10.VII.1994r. oddzia³ obstawia³ radiostacjê 27Dywizji Wo³yñskiej AK. Po wkroczeniudo Otwocka Armii Radzieckiejw koñcu lipca 1944 r. ¿o³nierzeAK ruszyli na pomoc Warszawie,lecz ujêci w kleszcze pomiêdzy liniamiwojsk niemieckich i radzieckich– zmuszeni zostali do rozproszeniasiê. Broñ i amunicjê zakopanow okolicy Aleksandrowa, ale naakowców zaczê³a siê wieloletnia ob-³awa. W tej sytuacji pan Wojciechucieka do Che³ma wraz z przyjacielemakowcem, Jerzym Rybakiemps. „Okoñ”. Do³¹czaj¹ do oddzia³u„Brzechwy”, gdzie pan Wojtekzostaje plutonowym i koñczypodchor¹¿ówkê. Od marca 1945 r.jest w oddziale „Zapory” i pozostajew nim do rozwi¹zania, w lipcu 1945 r.Poszukiwany przez NKWD i UB – chce,a nawet musi opuœciæ Polskê. Organizuj¹grupê 13 ¿o³nierzy i usi³uj¹ przeprawiæ siêna czesk¹ stronê ko³o miasteczka CzeskaLipa. W trakcie przeprawy zostaje œmiertelniepostrzelony przez tropi¹ce ich czeskieoddzia³y milicji i wojska. Cia³o jegozakopano w grobie pod innym nazwiskiem,takim, na jakie mia³ wyrobione „lewe” papiery.Rodzina odnalaz³a jego œlad dopieropo 17 latach i jego grób w Czeskiej Lipie.Dziœ pani Maria twierdzi, ¿e w sprawie jejbrata obowi¹zywa³a blokada informacji igdyby nie to, i¿ ocala³ego z tej pogoni przyjacielap. Wojtka – Jerzego Rybaka – spotkalipañstwo Tawryczewscy po latach wAnglii, do dziœ by nic nie wiedzieli. Otó¿,kiedy pañstwo Tawryczewscy wyjechali na14 lat do pracy w Anglii, nawi¹zali tam kontaktz J. Rybakiem, który wszystko opowiedzia³,³¹cznie z tym, w jaki sposób sam ocala³.Ocala³, bo wskoczy³ do bagna i przezca³¹ strzelaninê oddycha³ trzymaj¹c wustach rurkê. Dodatkow¹ informacjê oœmierci p. Wojtka przekaza³ rodzinie W³adys³awSi³a-Nowicki. Siedzia³ on bowiemw jednej celi z „zaporczykiem”, który w³aœniew grupie 13-osobowej chcia³ siê przedostaæna Zachód. On to przyniós³ notespana Wojtka, jego zdjêcie i portmonetkê –wspomina pani Maria – pokazuj¹c mi pieczo³owicieprzechowywane pami¹tki.Rodzina Szpakowskich to rodzinaprzede wszystkim architektów. Od zarania,od prapradziadków – wszyscy wykonywaliten zawód. Teraz kontynuuj¹ go najm³odsi.Pañstwo Tawryczewscy oboje byli architektami.Poznali siê na studiach we Wro-Najstarsza córka Pañstwa Szpakowskich, Antoninaz synem Zygmuntem

Najm³odsza córka pañstwa Szpakowskich, Anna w 1971 r.Pierwszy z lewej: Wojciech Szpakowski, pseudonim Wojtek,na trzy tygodnie przed œmierci¹c³awiu, po ukoñczeniu nauki w³¹czyli siêoboje w odbudowê zrujnowanego miasta.Pracowali razem, razem podró¿owali, razemzamieszkali w Anglii. Przez 14 lat pobytuw Anglii pan Igor, m¹¿ p. Marii – dorobi³siê ju¿ znacznych osi¹gniêæ. Dosta³ mianowiciecz³onkostwo „Royal Institute of BritishArchitects” i nagrodê pañstwow¹ zaWolverhampton Civic Centre o pow. 40 tys.m 2 . Ale mimo tego, po 1981 roku ma³¿onkowiepostanowili wróciæ do Polski. Poszukuj¹cod nowa swego miejsca w Polsce,odwiedzali wielokrotnie Otwock, kontynuuj¹ctradycjê rodzinn¹ Szpakowskich, którzytu czêsto przyje¿d¿ali z Wroc³awia nazaproszenie pañstwa B³a¿ejewiczów. Nakrótko kupili mieszkanie w Warszawie, byostatecznie zdecydowaæ siê na dzia³kê wAninie. Razem swój dom zaprojektowali ikiedy stan¹³ w stanie surowym, Igor Tawryczewskiprzedwczeœnie zmar³. Zostawi³wiele rozpoczêtych prac nad promocj¹ polskiejmyœli architektonicznej. Zosta³ cz³onkiemRady Zespo³u Rzeczoznawców SARPi wyk³adowc¹ na Wydz. Architektury PolitechnikiSzczeciñskiej.Zmar³ w drodze z Egiptu doPolski, prawie ju¿ w domu.Rozpoczêt¹ budowêdomu pani Maria musia³aukoñczyæ sama, choæ zbli-¿a³a siê ju¿ do emerytury.Mieszka w nim do dziœ.Swoje zwi¹zki z Otwockiempodkreœla z prawdziw¹atencj¹. Otwock odwiedzazawsze, kiedyotrzymuje oficjalne zaproszenia,ale tak¿e zwyczajnie,towarzysko, bo ma tuwielu znajomych i przyjació³.Zosta³a honorowymcz³onkiem TowarzystwaPrzyjació³ Otwocka. Jejm³odsza siostra Anna Kujawska,jest utalentowan¹plastyczk¹ we Wroc³awiu.Swoje prace wystawi³a wielokrotniew kraju i za granic¹.Nie tylko maluje, aleœwietnie pisze. Od czasu doczasu do wroc³awskiej„Odry”, ale tak¿e podejmujewiêksze wyzwania pióra.Ju¿ w dzieciñstwie przejawia³atalent plastyczny zaczynaj¹cod lekcji rysunku.Konsekwentnie posz³a doœredniej szko³y plastycznej,a po jej ukoñczeniu na studiawe Wroc³awskiej Pañstwowej Wy¿szejSzkole Sztuk Plastycznych, przemianowanejz czasem na ASP. Jej m¹¿, Maciej Kujawskijest architektem. Synowie: Wojtek i£ukasz poszli w œlady rodziców. Wojtek jestarchitektem w Kanadzie, a £ukasz plastykiemwe Wroc³awiu. Wnuk pañstwa Kujawskichjest na stypendium we Francji iniebawem zostanie architektem.Druga siostra pani Marii – AntoninaOsnowska – zosta³a pielêgniark¹. Ju¿ wczasie wojny pracowa³a w tym zawodzie,bêd¹c jeszcze uczennic¹ szko³y pielêgniarskiejw Warszawie. Jej otwockie miejsceokupacyjnej pracy to nieistniej¹cy ju¿ szpitalna ulicy S³owackiego. Pracowa³a tak¿edorywczo jako kelnerka. By³a najstarsz¹ zsióstr, czasy wojny by³y ciê¿kie, pracowa³awiêc, by pomóc rodzinie. Dziœ ju¿ nie ¿yje,ale ca³e swoje ¿ycie poœwiêci³a pracy wtym trudnym zawodzie, nios¹c pomoc cierpi¹cym.Mijaj¹ lata, ubywa œwiadków zdarzeñ.Zostaj¹ pami¹tki i wspomnienia. Koñcz¹ctê bogat¹ w fakty relacjê o rodzinieSzpakowskich nie mogê oprzeæ siê wra¿eniuo przedziwnej pl¹taninie ludzkich œcie-¿ek ¿ycia. O tym, ile w dziejach naszegomiasta pomieœci³ tych œcie¿ek czas. Trzebaprzyznaæ, ¿e Otwock mia³ szczêœcie dociekawych, wartoœciowych, a tym samymwyj¹tkowych ludzi. Weszli oni w historiênaszego miasta i zostawili swój ludzki œlad.Odkrywaj¹c po latach kolejn¹ kartkê wspomnieñ– tym razem o rodzinie Szpakowskich,dorzucam garœæ faktów do losów ihistorii naszego miasta.Barbara DudkiewiczNa podstawie:Wywiadu z pani¹ Mari¹ Szpakowsk¹-Tawryczewsk¹ oraz archiwum rodzinnegorazem ze zdjêciami.GAZETA29

Ku pamiêci - przypomnienie!30GAZETA¯o³nierze Armii Krajowej, wywiezieni 18 listopada 1944 roku do ZSRR(Zwi¹zku Socjalistycznych Republik Radzieckich)mieli byæ internowani w zespoleobozów NKWD Nr 270 w rejonie Borowicz,za zgod¹ rz¹du Polski Ludowej. M³odzi, dobrzewyszkoleni, spragnieni walki o Woln¹Polskê mogli byæ niewygodni w zaistnia³ejsytuacji politycznej. NKWD, doœwiadczonew ostrym prowadzeniu ³agrów, w którychujarzmia³o „niewygodnych” obywateliswojego narodu, a potem jeñców niemieckich,z satysfakcj¹ zajê³o siê po swojemu„delikatnymi polaczkami”. Trudno wymieniæwszystkie szykany, utrudnienia i kary,jakich nie szczêdzili, by pognêbiæ i odebraægodnoœæ naszym ¿o³nierzom. Szczêœliwiemoc ducha, kole¿eñstwo i wytrwa³oœæ pozwoli³yim dotrwaædo zwolnienia zkator¿niczej niewoli.Wielu, niestety,nie zdo³a³o prze-¿yæ ciê¿kiej pracy,g³odu, brudu, choróbi znêcania siê.Powracaj¹cy dokraju w transportach,jako repatrianci,w latach1946 - 1956 rozproszylisiê po ró¿-nych miejscowoœciachdla bezpieczeñstwa. Ale gdy nadesz³ysprzyjaj¹ce czasy „Solidarnoœci” i uwolnieniePolski od zniewalaj¹cego nadzoru sowieckiego,ujawnili siê dawni wiêŸniowie³agrów. ZnaleŸli w sobie du¿o energii, zapa³u,by z myœl¹ o tych, którzy nie przetrwali,przypomnieæ o Ich losach, uczciæ Ich¿ycie.Powstaj¹ce „Œrodowisko Borowiczan”,ko³o zes³añców, przygarniête przez Zwi¹zekSybiraków znalaz³o podstawê i pomocw rozwijaniu wszechstronnej dzia³alnoœci.Minê³o 20 lat od pierwszych spotkañ w Kraju.Ju¿ w 1989 roku ufundowano tablicê zpodziêkowaniem mieszkañcom Bia³ej Podlaskiejza serdeczne, opiekuñcze przyjêciez transportu zabiedzonych, wyniszczonychkator¿nicz¹ prac¹ Dzieci naszej Ziemi.Pamiêtaj¹c o kolegach, którzy na zawszepozostali w nieludzkiej ziemi, nawi¹zanokontakty z w³adzami Rosji, miastaBorowicze i z miejscow¹ ludnoœci¹. Znalezionozrozumieniei chêæ wspó³pracy.Wynikiemby³o ustawieniekrzy¿y i kamienipamiêci w Borowiczachw 1992 r.W nastêpnychlatach otwartomuzeum„Koljucza PamiatGu³aga”w GimnazjumNr 8, a w Jogleustawionokrzy¿ orazuporz¹dkowanocmentarz akowców. W Ustie i innychobozach ustawiono krzy¿e i znaki pamiêci.Prawie coroczny wyjazd delegacji „Œrodowiska”w rejon Borowicze pozwala na z³o-¿enie kwiatów, zapalenie zniczów i na modlitewne³¹czenie siê z Niezapomnianymi.W Polsce cz³onkowie „Œrodowiska”wydali 5 Ksi¹g Borowiczan. Pi¹ta Ksiêgajest dostêpna w Otwocku w czytelni MiejskiejBiblioteki Publicznej przy ul. Andriollego45. Opracowana przez Prezesa ŒrodowiskaBorowiczan Romana W. Bara zawieraogromny materia³. Osobiste wspomnieniazes³añców, przedruki dokumentów, przebiegprac wydawniczych, organizacji spotkañi zebrañ oraz zdjêcia z obecnej dzia-³alnoœci, daj¹ pojêcie o prze¿yciach zes³añcówi wzbudzaj¹ szacunek dla pracy Ocalonych.Szkoda, ¿e w Otwocku nikt prawienie ma czasu i ochoty na œledzenielosów CICHYCH BO-HATERÓW. Znaki pamiêci oNich powsta³y: w Lublinie naZamku, w Warszawie, w Soko³owiePodl., w Przemyœlu,Koszalinie, w piêciu obozachsowieckich. W 2004 roku wybudowanow Lublinie na skwerzeBorowiczan pomnik zoœmiu kamieni-g³azów. Ca-³oœæ symbolizuje ciê¿kie ¿yciewiêzionych w obcej ziemi Polaków¿o³nierzy AK i œmieræ 630 czyli 12,5%wszystkich. Fundament kryje urnê z ziemi¹przywiezion¹ z miejsc pochówku zby³ych ³agrów Nr 270 Borowicze. Mniejszekamienie maj¹ przypominaæ poszczególneobozy tego zespo³u Nr 270. Autor tego PomnikaPamiêci - Stanis³aw M. Ma³ecki, by³y¿o³nierz AK, lublinianin, spo³ecznik, swójprojekt i nadzór nad budow¹ ofiarowa³ jakoprzes³anie wzajemnej wiêzi serc i duchapamiêci zmar³ych, wróconych OjczyŸnie iich rodzinom.fot. I. Fija³kowska

Zorganizowany w Warszawie od 15 do17 czerwca 2007 roku zjazd jubileuszowyŒrodowiska Borowiczan opisa³am w „GazecieOtwockiej” nr 7 z 2007 r. By³am zaproszonymgoœciem, a sta³am siê cz³onkiemtej organizacji, której zas³ugi dla uhonorowaniawszystkich skrzywdzonych ¿o³nierzys¹ ogromne. Statut pozwala na w³¹czeniesiê rodzin, w tym m³odszych pokoleñ,do wspólnych prac nad zachowaniem pamiêcio zes³añcach z Polski Ludowej. Celemjest te¿ wprowadzenie do œwiadomoœciogó³u obywateli informacji o takich i podobnychlosach obroñców naszych po II wojnieœwiatowej. Mimo 14 filmów dokumentalnycho by³ych wiêŸniach, informacjach wprasie i wielu publikacjach wiêkszoœæ by-³ych zes³añców „roku 1944” nie wie o organizacji„Œrodowisko Borowiczan Zwi¹zkuSybiraków”. Nie wie o swoich prawach idzia³aniach kolegów. Do Œrodowiska nale-¿y oko³o 120 cz³onków, a wywiezionych doBorowicz i na Syberiê by³o 5 tysiêcy akowców.Obecnie, po zjeŸdzie w Lublinie 14 X2007 roku mam fotografie ze spotkania jubileuszowegow Warszawie 15-17.Vl.2007roku. By³o to nadzwyczaj mi³e nawi¹zywaniekontaktów „Kolegów” z nieludzkiej ziemimiêdzy sob¹ i z m³odszymi pokoleniamiPolaków. W czasie bardzo ciekawego programuzwiedziliœmy £azienki Królewskie,muzeum Powstania Warszawskiego, byliœmyw teatrze. Z cmentarza wojskowegona Pow¹zkach mam zdjêcie, na którym jako6. od lewej stoi Pan Miros³aw Pastwa - prezesoddzia³u warszawskiego, a 11. od lewejPan Henryk Pielach, prezes oddzia³u lubelskiegoi wiceprezes Œrodowiska Borowiczan,14. jest Pan WoŸniak. Natomiast znanemi Panie na tym zdjêciu to Ma³gosia W.,córka Jerzego Górskiego, z którym jeŸdzi³akilkakrotnie do Borowicz (nie ¿yje), 4. odlewej to Basia ¯., wnuczka Mieczys³awaPalucha (ju¿ nie ¿yje), obok Jej matka,Maria Karska z domu Paluch. 8. to Irena F.¿ona Jerzego Fija³kowskiego (nie ¿yje) i siostraJerzego Górskiego (te¿ ju¿ zmar³). Jesteœmywszystkie cz³onkami „Œrodowiska”.Stoimy w zamyœleniu przy „znaku pamiêci”.Z czasem najm³odsi maj¹ przej¹æ opiekênad pomnikami i znakami pamiêci otych, którzy pozostali w nieludzkiej ziemi.Z uroczystej kolacji, 16. Vl.07., któraniestety mia³a miejsce w korytarzu, bo Hotelzapomnia³, ¿e salê ma tylko na 20 osób,prezentujê dwa: Na zjazd przyjecha³o oko-³o 40 osób. Na trzeciej odbitce Prezes ŒrodowiskaBorowiczan Pan Roman W. Barwyjaœnia w³aœnie sprawy zawi³e. Ostatniezdjêcie z tego zjazdu to sk³adanie kwiatówi zaduma wokó³ pomnika-g³azu „Borowiczei Swierd³owsk”; dotyczy ono wiêkszoœcizes³añców uwiêzionych w rejonie Borowiczna pó³noc od Moskwy w piêciu obozachkator¿niczej pracy i elity „wybranej”do zes³ania a¿ na Syberiê. Pomnik ten znajdujesiê na placu Sybiraków przy ul. Ch³odnej.Ostatnie zdjêcie to delegacja udaj¹casiê z kwiatami na podk³ad Borowicze” usytuowanyna pocz¹tku szynowej drogi PomnikaPoleg³ym i Pomordowanym naWschodzie. Fot. 3. W delegacji tej s¹: PaniAnna, córka ¯o³nierza AK - miejsce urodzenia- Borowicze, Pan Zbigniew Dworek- syn zmar³ego w obozie Borowicz Jana iPan Czes³aw Wernicki by³y zes³aniec. Fotografiete otrzyma³am dziêki uprzejmoœciPana Miros³awa Pastwy.W 2007 roku 14 paŸdziernika mia³omiejsce jeszcze jedno spotkanie ŒrodowiskaBorowiczan, tym razem by³o to w Lublinie.Obchodzono rocznicê wywiezieniaz Polski przez NKWD (os³awiony sowieckiorgan nacisku) by³ych ¿o³nierzy Armii Krajoweji przekazania pod opiekê przez m³odzie¿1. Gimnazjum w Lublinie PomnikaBorowiczan. By³o uroczyœcie w obecnoœciKurator Doroty Adach, Prezydenta miastaAdama Wasilewskiego, by³ego PrezydentaAndrzeja Pruszkowskiego i Ministra JanuszaKrupskiego (kierownika Urzêdu dospraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.)W obecnoœci duchowieñstwa, w³adzi cz³onków zwi¹zków, goœci, m³odzie¿y,kompanii honorowej wojska odprawionoMszê œwiêt¹ w Koœciele pod wezwaniemMatki Boskiej Zwyciêstwa (koœció³ Wizytek– g³os zabra³ przewod. Henryk Pielach.Pod ratuszem z³o¿ono wieñce, wojsko odda³osalwê. Nastêpna czêœæ sk³adania kwiatów,salwa honorowa mia³y miejsce przyPomniku na skwerze Borowiczan. By³y przemówienia,m³odzie¿ wyst¹pi³a z ciekawymprogramem, ale niestety z tej czêœci zdjêænie otrzyma³am.Pozwoli³am sobie zaprezentowaæ zdjêciai opis ma³ego skrawka dzia³alnoœci, któr¹prowadz¹ spo³ecznie byli ¯o³nierze ArmiiKrajowej, ich Rodziny i przyjaciele z myœl¹o swoich bliskich i najbli¿szych pozostawionychna zawsze w dalekiej ziemi. Wydajemi siê, ¿e ten Duch, który daje im si³ydo tego dzia³ania obecnie, pomóg³ przetrzymaæwszystkie, najgorsze nawet chwile igodziny na zes³aniu. Æwiczmy wiêc Duchai Mêstwo, bo nigdy nie wiadomo, jakie próbynas czekaj¹.Irena Fija³kowskaW opracowaniu tego artyku³u korzysta-³am z opracowania „Œrodowisko Borowiczan”i z materia³ów przygotowanych nazjazdy - z 2005 roku, - 2007 i sprawozdaniaze spotkania w Federacji Rosyjskiej.UWAGA AZBEST!W zwi¹zku z obowi¹zkiem wynikaj¹cym z Rozporz¹dzenia Ministra Œrodowiska zdnia 9 paŸdziernika 2002 r. w sprawie sposobu przedk³adania wojewodzie informacji orodzaju, iloœci i miejscach wystêpowania substancji stwarzaj¹cych szczególne zagro¿eniedla œrodowiska w miesi¹cach styczniu i lutym 2008 r. firma FPHU „ADLER” z siedzib¹przy ul. Starorudzkiej 10, 93-418 £ódŸ, na podstawie umowy zawartej z Miastem Otwock,bêdzie prowadzi³a spis z natury wyrobów zawieraj¹cych azbest, wbudowanych w obiektybudowlane (dachy, elewacje i inne zastosowania), jak i wyrobów zmagazynowanychna wszystkich posesjach znajduj¹cych siê w granicach administracyjnych Miasta Otwocka.Zwracam siê do Mieszkañców (w³aœcicieli, u¿ytkowników nieruchomoœci) z proœb¹o pomoc w przeprowadzeniu spisu poprzez umo¿liwienie przedstawicielom firmy FPHU„ADLER” zinwentaryzowania posiadanych na nieruchomoœci wyrobów zawieraj¹cychazbest oraz udzielenie informacji pomocnych w wykonaniu spisu. Proszê równie¿ ozg³aszanie posiadanych, a zmagazynowanych w miejscach niewidocznych na terenienieruchomoœci wyrobów azbestowych do Urzêdu Miasta Otwocka, nr tel. 0-22 779-20-01wew. 171 lub sms-em na nr 501 693-750, lub e-mailem na adres otwock@adlerlodz.pl wterminie do koñca stycznia 2008 r.Prezydent Miasta OtwockaZbigniew SzczepaniakInformacje w sprawie przeprowadzanej inwentaryzacji mo¿na uzyskaæ w WydzialeGospodarki Gruntami, Rolnictwa i Ochrony Œrodowiska Urzêdu Miasta Otwocka, nr tel.022 779 20 01 wew. 171.GAZETA31

Mali kolêdnicyOtwockie Centrum Kultury pozazdroœci³oMDK organizowanego od 5 latPowiatowego Konkursu Kolêd i Pastora³eki stworzy³o w³asny przegl¹d piosenekbo¿onarodzeniowych. Zazdroœæ niezawsze jest z³ym uczuciem, zw³aszczakiedy motywuje do dzia³ania.Jak zapewniaj¹ organizatorzy i pomys³odawcyMiejskiego Przegl¹du Kolêdi Pastora³ek stworzona przez nich imprezanie dubluje konkursu organizowanegood lat w M³odzie¿owym Domu Kultury.Tym bardziej, ¿e zasiêg nowego festiwalunie jest jedyn¹ rzecz¹, która ró¿nioba przedsiêwziêcia. Podstawowa ró¿nicato grupa wiekowa, do której skierowanoOCK-owski konkurs. W nowej inicjatywieudzia³ wziêli najm³odsi piosenkarze,których popisy wokalne czêstomo¿na obserwowaæ w czasie imprez organizowanychprzez Centrum. W pierwszymprzegl¹dzie, który odby³ siê 15 grudniaw Klubie Smok, wyst¹pi³o 18 ma³ychwykonawców, w wieku od 4 do 8 lat –zwyciêzców wewnêtrznych eliminacji organizowanychw otwockich szko³ach iprzedszkolach.Koncert laureatów, do którego zakwalifikowalisiê zdobywcy pierwszychmiejsc w ka¿dej kategorii wiekowej, odbêdziesiê 13 stycznia o godz. 16 00 w koœcieleZes³ania Ducha Œwiêtego.Maciej G¹ga³a32GAZETAfot. M. G¹ga³a

Przybie¿eli do... „Kubusia”Œwiêta Bo¿ego Narodzenia to nietylko czas ¿yczeñ, prezentów ibiesiad przy suto zastawionychsto³ach, o czym uczy przedstawienieprzygotowane przez przedszkolakówz „Kubusia Puchatka”. Nie pierwszyraz narybek z Przedszkola nr 18 przyul. Komunardów pokaza³ swójtalent. Tym razem uzdolnionedzieciaki zmierzy³y siê z histori¹Narodzenia Pañskiego.Jase³ka maj¹ d³ug¹, siêgaj¹c¹ œredniowieczatradycjê. W czasach œwiêtego Franciszka,który wed³ug przekazów uwa¿anyjest za twórcê przedstawieñ bo¿onarodzeniowych,„¿ywe obrazy” pe³ni³y rolê wychowawcz¹dla wiernych, których wiêkszoœæby³a niepiœmienna. I choæ od tychczasów minê³o ju¿ osiem wieków, a wspó³czesnespo³eczeñstwo w wiêkszoœci potraficzytaæ, to równie¿ dziœ jase³ka pe³niæmog¹ funkcjê dydaktyczn¹. I nie chodzi tuo przekazanie informacji, które ka¿dy mo¿eznaleŸæ w ksi¹¿kach, gazetach czy internecie.Nieraz ju¿ pisaliœmy o spektaklach przygotowywanychprzez opiekunów i ma³ychaktorów z Przedszkola nr 18, które niezmienniestoj¹ na wysokim poziomie. 19grudnia, piêcio- i szeœciolatki z „Kubusia”przedstawi³y jase³ka, w których pokaza³y,na czym tak naprawdê polega duch Bo¿egoNarodzenia. Przedstawienie przybli¿y³o tajemnicêmagii œwi¹t nie tylko m³odszymkolegom kubusiowych artystów, ale tak¿eich rodzicom i dziadkom, którzy w okresienajbardziej gor¹czkowych przygotowañprzedœwi¹tecznych znaleŸli czas, by podziwiaæpopisy swoich pociech.A by³o co ogl¹daæ! W przygotowanejjak zwykle z du¿ym rozmachem przedszkolnejopowieœci wigilijnej nie zabrak³oanielskiej orkiestry, diabelskiego kwartetu,stada owiec, ¿ywych ozdób choinkowychMiko³aja i jego reniferów. Na scenie pojawi³siê nawet towarzysz¹cy Trzem Królomwielb³¹d. Wszystko to i wiele wiêcej zaspraw¹ kolorowych kostiumów uszytychprzez pani¹ Edytê Szerfenberg oraz choreografiii oprawy muzycznej przygotowanejprzez pañstwa Winnickich.Maciej G¹ga³afot. M. G¹ga³aGAZETA 33

Wró¿byró¿by, kartyty, astrologiaWielu z nas bêd¹c dzieckiem napewno czyta³o bajki Jana Brzechwy,a miêdzy innymi „Baœñ o korsarzuPalemonie”. Jest tam takie zdanie: „Zmar-³y król Fafu³a IV bardzo lubi³ zagraæ w karty”.Bo niegdyœ gra w karty by³a przywilejemtylko mo¿nych tego œwiata. Dziœ w kartygraj¹ wszyscy, nawet dzieci w „Piotrusia”,ale przede wszystkim doroœli, zarównow domach, jak i w kasynach. Najwiêkszympowodzeniem ciesz¹ siê obecnieprzeró¿ne horoskopy i wró¿by stawiane zkart zwyk³ych w formie pasjansa, jak i zkart tarota.Powstanie kart do gry to d³uga historia.Wed³ug w³oskiego uczonego Polidora Wergiliusza¿yj¹cego w XVI w. karty zosta³ywynalezione ju¿ w VI w. przed nasz¹ er¹ wczasie oblê¿enia miasta Sardes (dziœ Turcja)przez wojska perskie. Druga wersjag³osi, ¿e wynaleŸli je staro¿ytni Egipcjanie,którzy do gier u¿ywali glinianych tabliczekGAZETA34Wydawnictwo RSW Prasa Ksi¹¿ka Ruch Krakówpokrytych hieroglifami.Czêœæ historyków uwa¿a,¿e karty powsta³y w Koreilub w Indiach. Najbardziejprawdziwa wydaje siê hipoteza,¿e karty wymyœlonow Chinach. Pisze o tymRafa³ Prinke w swej ksi¹¿-ce „Tarot - dzieje niezwyk³ychkart”. Za Chinamiprzemawia fakt, ¿e pierwszapiœmienna wzmiankao kartach ukaza³a siê wkronice tego kraju ju¿ w Xwieku. Do Europy kartymia³y trudn¹ drogê, gdy¿synod w Worchester w1240 roku zakaza³ gry w„króla i królow¹”. Natomiastkról Kastylii (Hiszpania)zakaza³ gry karcianejw 1387 r.Te „diabelskie kartoniki”zosta³y ob³o¿onekl¹tw¹ papiesk¹ w 1423r. To jednak nie wstrzyma³opopularnoœci tej rozrywki,a królowie nie s³uchalizakazów. Tylkozwykli poddani, gdy z³apanoich na grze w karty,byli karani. KrólFrancji – Karol VI w 1391 r. zabroni³swym ¿o³nierzom gier karcianych, którerzekomo odci¹ga³y ich od æwiczeñ i sztukiwojennej. Sam zaœ by³ rozmi³owanyw tej grze i potajemnie nawet kupi³ taliêkart sporz¹dzon¹ przez artystê malarza.W Polsce karty by³y równie¿ zakazane,a dzia³o siê to w 1456 r. Ale ju¿ w XVI w.powodzenie tej rozrywki zwyciê¿y³owszelkie zakazy. Powsta³y nawet pierwszewarsztaty zajmuj¹ce siê specjalnieprodukcj¹ kart do gry. Mi³oœnikiem tejrozrywki by³ król Zygmunt Stary. Jan Kochanowskitak pisze w utworze: „¯artpañski”: „Ten¿e król Zygmunt graj¹c flusa,i¿ mu przysz³y dwa króle powiada,¿e ma trzy króle. Kiedy gracze pytali „Atrzeci gdzie?” „A tom ja – powiada – trzecii wzi¹³ grê”.O historii kart jest obszerny tekst wXIX-wiecznej Encyklopedii PowszechnejOrgelbranda. Karty by³y malowanerêcznie, a nawet je z³ocono, wiêc cena nieby³a niska i dlatego to wielcy panowie cieszylisiê g³ównie t¹ rozrywk¹.Stawianie horoskopów, przepowiadanieprzysz³oœci nie tylko z po³o¿enia planet igwiazd mia³o ju¿ w XVI wieku konkurencjêw postaci kart. Powsta³ nowy rodzaj zawoduwró¿biarstwo – kabalarstwo. Ludzie badaj¹cyw dawnych wiekach bieg gwiazd otaczanibyli czci¹ i powa¿aniem. Wszelkie przepowiednieuwa¿ane by³y za wyroczniê.W³adcy na ca³ym niemal œwiecie mieli nadworach swoich astrologów i wró¿bitów. Drukowanoksiêgi nosz¹ce miano powa¿nychdzie³ naukowych, np. „Wiedza magów i jejzastosowanie w teorii i praktyce”, „Tajemniceokultyzmu, spirytyzmu, hipnotyzmu,czarnej magii i innych nauk tajemnych”,„Magnetyzm leczniczy”.Od czasów œredniowiecza, kultury orientu,epoki baroku, a¿ po czasy nowo¿ytnecz³owiek interesowa³ siê tajemnic¹ makrokosmosu,a w okresie renesansu alchemiaprzerodzi³a siê stopniowo w chemiê, naukê itechnikê. Astrologia ³¹czy³a siê z innymi pokrewnymijej sprawami, z medycyn¹ i magi¹.Tak by³o bodaj do pocz¹tku XX wieku. Astrolodzydali zacz¹tki nowej nauce wspó³cze-

Ilustracja z XIV w. rêkopisu z ksi¹¿ki Mandala ¿yciaWydawnictwo Poznañ 1982 r.snej opartej na œcis³ej nauce czyli astronomii.Bez chêci poznania nowego i nieznanegocywilizacja utknê³aby w miejscu. Najwa¿-niejsz¹ postaci¹ w astrologii pocz¹tku XIXwieku byli dwaj Anglicy – Robert Cross Smith(pseud. Raphael) i porucznik Richard JamesMorrison (pseud. Zadkiel). Byli oni prekursoramiwspó³czesnej popularnej astrologii. Wlatach 50. XIX wieku wzros³o zainteresowaniespirytyzmem. Za³o¿ycielk¹ Tow. Teozoficznegoby³a Helena Pietrowa B³awatska(1831-1891) i jej uczeñ, pu³kownik Henry S.Olcott. Przed wojn¹ najs³ynniejszym polskimjasnowidzem by³ Stefan Ossowiecki. Napisa³kilka ksi¹¿ek na temat zjawisk telepatycznych,m.in. „Œwiat mego ducha”. Ju¿jako 14-letni ch³opiec mia³ zdolnoœci psychometryczne.Na podstawie jakiegoœ przedmiotuokreœla³ wygl¹d w³aœciciela tego przedmiotui miejsce, w którym siê znajdowa³.Oficjalna nauka nie zaprzecza, ¿e istniej¹fenomenalne jednostki obdarzone „darem”odczytywania myœli lub uczuæ innych osób.Przywódca III Rzeszy Adolf Hitler równie¿interesowa³ siê okultyzmem i astrologi¹jako czynnikami pomocnymi w przewidywaniachpolitycznych i taktyce II wojny. Himmler,Rosenberg i Rudolf Hess wierzyli wprzepowiednie astrologiczne. Na podobnytemat powsta³ film w 1980 r. (produkcji NRDi Wêgier) w Austrii pt. „Mefisto” ze œwietn¹rol¹ Klausa Marii Brandauera oraz polskiejaktorki, Krystyny Jandy. W serialu o kapitanieKlossie w jednym z odcinków wyst¹pi³Leon Niemczyk jako prestidigitator i cz³owiekodgaduj¹cy przysz³oœæ.Mnogoœæ przeró¿nych wró¿b nasili³a siêjeszcze pod koniec XX wieku i na pocz¹tkuXXI wieku i jest wprost osza³amiaj¹ca.Mamy wiêc dobrze znane próby odczytywanialosów z linii d³oni, wró¿enia z liczb,z liter alfabetu, wró¿by z wosku, z rodzajukwiatów, z kolorów (horoskop kreolski), zkostek do gry, horoskop ksiê¿ycowy Inkówi wiele innych.Ka¿dy znak zodiaku ma te¿ swój klejnotlub kamieñ szlachetny przynosz¹cy danejosobie szczêœcie i ¿yciow¹ pomyœlnoœæ.Jednym z najstarszych horoskopów jest horoskopgalijski, gdzie ka¿dy znak zodiakuma swoje drzewo. Stosowali ten horoskopkap³ani ¿yj¹cy na terenach dawnej Irlandii,Galii i Bretanii. Oparty jest na po³o¿eniu S³oñcawobec Ziemi.Dziœ wiemy, ¿e niektóre tajemnicze zjawiskadadz¹ siê zbadaæ i wyt³umaczyæ wsposób racjonalny. A nowe odkrycia, dot¹dma³o znane, staj¹ siê czêœci¹ sk³adow¹ nauki.Hipnoza przez d³ugi czas bêd¹c domen¹magii i szarlatanów dziêki rozwojowi fizjologiii psychiatrii sta³a siê pod koniec XXwieku czêœci¹ wiedzy. Hipnoz¹ dziœ mo¿-na zwalczaæ ró¿ne zaburzenia organizmu,jak np. ból zêbów, g³owy, stosowaæ podczasporodów i operacji. Bioterapia, energoterapia– sta³a siê powszechna i nie budzi zdziwieniaczy emocji. Kiedyœ wielkim objawieniemby³ Rosjanin Kaszpirowski, czyAnglik Harris. S³awê i uznanie w Polscezyska³ Zbigniew Nowak z Podkowy Leœnej.W 2001 r. ukaza³ siê ranking 100 najlepszychuzdrowicieli polskich, krêgarzy, zielarzyi bioenergoterapeutów. Bardzo wiekowawró¿ba pisana wierszem przez perskiegopoetê – Saadi tyczy amuletów mi³oœcii szczêœcia. Ka¿dy miesi¹c ma swój innyszlachetny kamieñ.Dla urodzonych w styczniu jest to chryzopraz– minera³ koloru jasnozielonego (odmianachalcedonu), a dla urodzonych w lutymchryzolit – koloru zielono¿ó³tego luboliwkowo-zielonego.„Chryzopraz Ci szczêœcie wró¿yGdy¿ poeta œci¹gnie lauryMiej go w domu czy w podró¿yPodczas wszelkiej noœ aury.Gdy zab³ysn¹æ masz wymow¹Tak¿e Ci pomocny bêdzieMelodi¹ siê stanie s³owoNiczym muzyczne narzêdzie.Bohaterstwo równie¿ wzmagaChryzoprazu mleczna zieleñWzrasta mêstwo i odwagaKarki gn¹ nieprzyjaciele”.Barbara Matysiak

ZA KAR (ê) NAWA£ PRACYczyli DRINKI te¿Rzek³ kiedyœ duet znakomity Friedman- Kofta : Gajowy Maruszeczko by³ rzek³onegdaj, ¿e jak pi³ to pi³, a jak jad³ to te¿musia³ popiæ. Tote¿ kieruj¹c siê wspomnian¹wyroczni¹, rzecz bêdzie siê mia³ao wszelkiej maœci napojach. Nie mo¿na wykluczyæ,¿e te¿ alkoholowych. Toæ przecie¿nasta³ klimat Karnawa³u. Sporo wiec przygotowañkostiumowych, finansowych, kulinarnychitp., itd.Wrzucê tylko na marginesie krótki w¹tek,ale nie cykliczny, lecz cyklistyczny, anawet trochê „pedalski”. Kupi³em otó¿ „LiniêOtwock¹” z kalendarzem A.D. 2008, atam elegancka forma gry w szachy. Widzêtam pêdz¹cy rower, a na nim prawdziwaKrólowa (naprawdê). Przed ni¹ peda³ujeGoniec i myœlê sobie, czemu Goniec siedziprzed Gonion¹. Po dok³adnej analizie tejfajnej ilustracji okaza³o siê, ¿e to nie Goniec,tylko Skoczek (Przemek). Po identyfikacjiofiar tej ceremonii nie pozostaje minic innego niŸli ¿yczyæ prawie bardzo M³odejParze naj... naj... Miejta siê dobrze, a zpeda³ami to ¿artowa³em, bo w ogóle ich niewidaæ na kalendarzu. Tak czy owak, du¿oszczêœcia od autora i najbli¿szego serwisurowerowego. Skoro rower jest w naprawie,mo¿emy oddaæ siê zabawie. Karnawa³owej.A jej prologiem niech bêdziePorterówka(przepis jest dla mê¿czyzn, transwestytówi niefeministek)Zawartoœæ dwóch pó³litrowych butelekpiwa (Porter i Karmel) rozgrzewamy ipowoli ³¹czymy z dwiema czubatymi³y¿kami cukru (mieszaj¹c). Po ostudzeniu³¹czymy przez gêste sitko lub gazê zpó³ litrem spirytusu rodzimej opcji.Odstawiamy na 3 - 4 dni w ch³odnemiejsce. Jak siê uda. Mowa oczywiœcieo ch³odnym miejscu.Skoro napiliœmy siê Porterówki, trzebaprzejœæ do polityki. Minê³y dwa lata i nie maju¿ Sianoobrony i nikt nie mo¿e ju¿ pomócPolskiej Rodzinie, nawet gdyby gra³ w pierwszejLidze.Osta³ siê nam jeno front jednoœci PO Pisie zpeselem. Pod warunkiem, ¿e posiadamynowy dowód osobisty, który nie mo¿e byæzielony. Ciekawe, co na to prezes Peeselu36GAZETAWicepremier W. Pawlak. Alezupa siê wyla³a i trzeba j¹zjeœæ – nawet ze sto³u, ale poBalu Karnawa³owym czemunie. Zupa jest doba i bezpiecznadla naszego uzêbienia,bo nie musimy jej gotowaæna koœciach. Zatem z¹bzupa zêbowa, d¹b zupa niedla stomatologa, czyliChmielowa. W MistrzostwachEuropy gramy z Austri¹, niech zatemkibice pi³karscy wybieraj¹cy siê namecze poznaj¹ smakStaroaustriackiej zupy piwnejZmieszan¹ jedn¹ ³y¿kê cukru zdwiema ³y¿kami spienionego mas³aoprószamy trzema ³y¿kami maku,zalewamy 1 litrem jasnego piwa zdodatkiem soku z po³owy cytryny,odrobin¹ startej skórki cytryny,szczypt¹ tymianku, cynamonu i 8goŸdzikami. Po 15 minutach lekkiegogotowania ³¹czymy z dwoma roztrzepanymi100 ml piwa i zdejmujemy z ognia.Podajemy z grzankami i grubymmakaronem lub ciemnym pieczywem.Skoro zupa nie jest dla stomatolo¿ki, tospecjalnie dla pani dentystki sporz¹dzamyV Ogólnopolski Otwarty KonkursPoezji im. ZbigniewaHerberta rozstrzygniêty! Wœródlaureatów znalaz³a siê naszaredakcyjna wspó³pracowniczka -Barbara Matysiak.Jurorzy, którym przewodzi³ poeta,pisarz, dziennikarz i t³umacz ErnestBryll, stanêli przed nie lada zadaniem:do tej edycji konkursu zg³osi³o siê 600poetów z ca³ego kraju, którzy przys³ali³¹cznie ponad 3000 wierszy! Ju¿lekkiego,karnawa³owego drinka.Tym bardziej mo¿e byæ onprzydatny, je¿eli lekarskie strajkinabior¹ wiêkszej werwy, aczêœæ z nich pojedzie ulepszaæirlandzkie „parkany”.Irlandzka LadyWstrz¹œniête w szejkerze40 ml irlandzkiej whiskypo³¹czone z 20 ml Brandy(najlepiej Apricot), 20 mlsoku z cytryny, 10 ml sokutruskawkowego i kilkomakostkami lodu, przelewamydo wysokiej szklanki,delikatnie podlewamy 20 mltoniku i ozdabiamy truskawk¹(umyta) bez szypu³ki.Poniewa¿ zosta³o w Polscejeszcze trochê dzieci, to te¿ musimy coœ imprzygotowaæ, by nie byæ poszukiwanymprzez Komisjê antyalkoholow¹.Zielona mro¿ona herbataPrzecedzony ostudzony wywar zliœci zielonej herbaty ³¹czymy z po³ow¹odciœniêtej limonki, 50 ml nektarubrzoskwiniowego lub morelowego(mo¿e byæ te¿ 1 ³y¿eczka syropuklonowego), 2 kostkami lodu i wlewamydo ozdobionej plasterkiem limonkidu¿ej fili¿anki.Przepisy dla Teœciów przeka¿ê naDzieñ Babci.Fajnego Karnawa³u ¿yczyRyszard „Rych” Gulczyñskitel. 0-602-322-034, 710-08-04rychgulczas@op.plPamiêci pana Cogitokonkursowa frekwencja œwiadczyæmo¿e o dobrej kondycji, jak¹ cieszysiê polska poezja. 18 grudnia podczaspoetyckiego wieczoru w Cafe MDKlaureaci odebrali swoje wyró¿nienia inagrody z r¹k przewodnicz¹cego juryErnesta Brylla i prezydenta OtwockaZbigniewa Szczepaniaka. Nagrodzonewiersze us³yszeæ mo¿na by³o w interpretacjiMacieja Pietrzyka. Wieczórzakoñczy³ recital Przemka Boguszai Dominiki Œwi¹tek.mg

„Fotomontowanie”Nazwisko Zenkner znane jest w Otwockunie od dzisiaj. G³ównie za spraw¹dzia³alnoœci pani Gra¿yny. Tym razemjednak kierowane przez ni¹ StowarzyszenieArtystów i Przyjació³ KulturyOtwockiej da³o okazjê do zaprezentowaniatwórczoœci pozostaj¹cej dotychczasw cieniu prê¿nie dzia³aj¹cej „szyi” g³owieartystycznego klanu – Micha³owiZenknerowi.Uwa¿ni obserwatorzy ¿ycia kulturalnegow Otwocku zapewne odnotowali ju¿udzia³ pana Micha³a w kilku projektachorganizowanych przez SAiPKO – m.in.w wystawie nocnych fotografii Otwockapokazanej w Cafe MDK oraz instalacjifilmowej „50 metrów historii” (zainteresowaniznajd¹ jego szczegó³owe dossierPo³udniowy temperamentTegoroczna zima nie nastraja zbytoptymistycznie; brak œniegu i s³oñcanegatywnie wp³ywa na naszesamopoczucie. Dyrekcja M³odzie¿owegoDomu Kultury w Otwockuznalaz³a skuteczne antidotum nachandrê zimow¹ – wysoko energetycznykoncert zespo³u „RyTUAH”.Ju¿ po zakoñczeniu cyklu czwartkowychspotkañ z muzyk¹ w otwockim MDK,adresowanym g³ównie do dzieci i m³odzie-¿y, odby³ siê 13 grudnia specjalny koncert wramach Programu Profilaktyczno-Edukacyjnego„Kulturalni” pt.: „Muzyczne podró¿epo Europie”. Terenem naszych peregrynacjiby³ Pó³wysep Ba³kañski, a przewodnikiem– trio „RyTUAH”, które zaprezentowa³owiele oryginalnych utworów pochodz¹cychz dawnej Jugos³awii. AkordeonDariusza Œwinogi, klarnet Zenona Kaszewskiegoi g³os Renaty Œwinogi, wraz zinstrumentami perkusyjnymi, z³o¿y³y siê natrio, którego wystêp znakomicie pod³adowa³wyczerpane akumulatory publicznoœci.Rytm, wigor, energia i wdziêk to niezaprzeczalneatuty zespo³u.Muzyczna podró¿ rozpoczê³a siê odSerbii, sk¹d pochodzi³ ludowy, bardzo ¿ywytaniec – ko³o (tañczony w okrêgach osobnoprzez mê¿czyzn i kobiety). Macedoniê, wktórej miesza³y siê wp³ywy europejskie iazjatyckie, m.in. tureckie, poznaliœmy dziêkiw bie¿¹cym wydaniu Galerii Otwockiej).15 grudnia doczeka³ siê samodzielnejekspozycji. W sali koncertowej MDK zademonstrowanojego „Fotomontowanie”,na które z³o¿y³o siê kilkanaœcie fotograficznychkola¿y. Wernisa¿ uœwietni³ pokazunowoczeœnionej, komputerowejwersji diaporam - spektakli audiowizualnych,operuj¹cych obrazem i zsynchronizowanymz nim dŸwiêkiem. Niezbêdnedo powstania klasycznych projekcjitego typu b³ony diapozytywowe, od którychwziê³a nazwê ta technika, zast¹pionezosta³y przez autora fotografiamicyfrowymi. W ramach prezentacji goœciewernisa¿u obejrzeli dwa pokazy slajdów- „Rozproszenie” i „Batucada naNowym Œwiecie”.mg„Jovance”. Ten piêkny utwór splata³ ¿ydowskitaniec z monotonn¹ nut¹ zaklinaczawê¿y, zawodzeniem arabskiego seraju iba³kañskim wigorem. Cudowne narastanienapiêcia, przyspieszanie i zwalnianie rytmu,wyciszanie i natê¿anie dŸwiêku to cechywielu prezentowanych utworów. Obok¿ywio³owych tañców us³yszeliœmy liryczne,nastrojowe piosenki o mi³oœci cygañskiej.Z „RyTUAHem” odwiedzaliœmy pañstwa,jak np. Bu³gariê, jak i narody, czêstoZaproszenie na Bagno!Zespó³ Parków Krajobrazowych Mazowieckiego,Chojnowskiego i Brudzeñskiegoinformuje, ¿e od Nowego Roku 2008 r.mo¿liwe s¹ obserwacje przyrody BagnaCa³owanie z nowo wybudowanej wie¿ywidokowej, bêd¹cej uzupe³nieniem œcie¿kiedukacyjnej „Po Bagnie Ca³owanie” w Podbieli.Piêciometrowa wie¿a widokowa przystosowanajest do potrzeb osób niepe³nosprawnych.Niew¹tpliwie stanie siê atrakcj¹turystyczn¹, umo¿liwi obserwacje, rzadkichi chronionych ptaków na Bagnie Ca³owanie(od 2001 roku prowadzone s¹ rajdy ornitologiczne),w szerszej skali zmian zachodz¹cychw przyrodzie w cyklu rocznym.Zapraszamy na wycieczki zorganizowanegrupy i indywidualnych turystów. Wiêk-dziœ podzielone granicami pañstwowymi.Tak jest w przypadku Mo³dawii, nale¿¹cejobecnie do Rumunii i Ukrainy, Cyganamiczyli Romami, którzy stali siê narodem ca-³ej Europy, podobnie jak ¯ydzi – obywatelamica³ego œwiata. Zespó³ „RyTUAH” maw swym repertuarze wiele utworów ¿ydowskich;z powodzeniem uczestniczy w festiwalachmuzyki klezmerskiej, ale siêga równie¿chêtnie po s³ynne przeboje z pograniczamuzyki popularnej i etnicznej. Na zakoñczeniezaprezentowa³ w³aœnie hit wylansowanyprzez Kayah i Bregovica: „Stovlat m³odej parze”, zbieraj¹c rzêsiste brawaod publicznoœci.Ewa Banaszkiewiczszym grupom proponujemy wycieczki zprzewodnikiem ZPKM, ChiB.Robert Belina Dyrektor ZPKM, ChiBGAZETA 37

FelietonDlaczego w Otwocku i na szlakachkomunikacyjnych prowadzi siê zwiêkszonewycinanie drzew?Dlaczego pozwala siê na wycinaniemasowe i punktowe drzew, zw³aszczaliœciastych, obcinanie, skracanie konarów,œcinanie wierzcho³ków powoduj¹czamieranie w krótkim czasie tak okaleczonych!?Dlaczego tak wielu ludzi, nawet naodpowiedzialnych stanowiskach, godzisiê, pozwala, a nawet wystêpuje o wydaniepozwolenia na niszczenie najwa¿niejszychw œrodowisku roœlin drzewiastych?Czy ktoœ mo¿e kwestionowaæ koniecznoœæzwiêkszania iloœci drzew w ka¿dymœrodowisku przeznaczonym dla ludzi? Naukai praktyka zgodne s¹ w ocenie zale¿noœcistanu œrodowiska od zasobów zieleni,zw³aszcza przy lawinowym wzroœcie iloœcipojazdów samochodowych. Czy na postêpuj¹c¹degradacjê zieleni miejskiej,zw³aszcza drzew, ma wp³yw ogólny brakwiedzy, czy powolnoœæ wzglêdem tych, którzyna wycinaniu drzew maj¹ ogromny zarobeknieformalny! Fatalnie, jeœli powodemz³ych decyzji jest brak wiedzy w zakresiezale¿noœci zdrowia mieszkañców od warunkówœrodowiskowych, w tym od dobrzepielêgnowanych zasobów roœlinnych. Najwy¿szyczas uwierzyæ fachowcom, wstrzymaæniszcz¹ce dzia³ania i... uzupe³niæ wiedzê,Na to nigdy nie jest za póŸno.Publikacje naukowe, m. in. SGGW,opinie praktyków przyrodników wprost nakazuj¹zwiêkszenie iloœci drzew i krzewów,prawid³ow¹ pielêgnacjê, poniewa¿ s¹ jedynymczynnikiem poprawiaj¹cym warunkizdrowotne wobec ogólnego, postêpuj¹cegozanieczyszczenia powietrza spalinami orazinnymi gazami i py³ami szkodliwymi dlaludzi. Natomiast niszczenie, zmniejszaneiloœci drzew jest karygodne, zw³aszcza wOtwocku. Tu siê od lat frymarczy, handlujemieszkaniami g³osz¹c, ¿e Otwock jest miastemo dobrym klimacie. Oszustwem jestpisanie o dobrym klimacie w mieœcie, którepozby³o siê setek drzew w krótkim czasie.Mieszkañcy rozumiej¹cy powagê sytuacjiprotestuj¹ ponosz¹c koszty finansowe: trac¹cczas i z³otówki. Rezygnuj¹, gdy natrafiaj¹wykrêtne odpowiedzi. Zwalanie winyza degradacjê œrodowiska z Gminy na Powiati odwrotnie, jak te¿ na organizacje, np.GAZETA38Dlaczego...sportowe, jest kompromituj¹ce. Zw³aszczapozwolenie œciêcia 10 drzew zdrowych,m³odych na terenie OKS - przy wjeŸdzie nap³ytê boiska i przy ogrodzeniu od strony ul.Jeremy jest bulwersuj¹ce. Znik³o kilkadrzew przy ul. Reymonta, na zapleczu ul.Wyspiañskiego (œlady zatarto). Tak samoœcinanie drzew na ¿¹danie wnoszone przezniedokszta³conych obywateli, jest nieuzasadnione.To urzêdy, maj¹ce przecie¿ fachowców,powinny zdecydowanie skoñczyæz zabaw¹, której obiektem jest samopoczuciei zdrowie mieszkañców. Zw³aszcza,¿e decyzje o œciêciu ¿ywych drzewwykonywane s¹ natychmiast. Fatalne skutkitych decyzji ponosiæ bêdziemy przez wielelat. ¯adne przekrêty finansowe i uk³adynie powinny psuæ klimatu Otwocka.Dla przypomnienia tym, którzy dawnochodzili do szko³y: kolor zielony, naturalnabarwa roœlin daje wytchnienie nerwomoczu, odpoczynek dla wzroku. Kurtyna zielenioddzielaj¹ca jezdnie, parkingi od osiedlimieszkaniowych, od stadionów i szkó³jest jedynym sposobem na zapewnieniewystarczaj¹cej iloœci dobrego, dotlenionegopowietrza do domów, szkó³, miejsc pracyumys³owej i fizycznej. Do mózgów imiêœni nauczycieli i sportowców, naukowcówi emerytów. Dla wszystkich organizmówtzw. tlenowców, a wiêc organizmów,które bez tlenu ¿yæ nie mog¹. A tlen to gazbezbarwny, bez zapachu, symbol chemicznyO. W powietrzu powinno go byæ oko³o20%. Jako energia u¿yta do procesów ¿yciowychmusi byæ odtworzony. Powstaje w zielonychczêœciach roœlin zielonych, przyœwietle s³onecznym z dwutlenku wêgla (CO2). Nie ma innego sposobu, ¿eby tlen powstawa³.Jest konieczny do oddychania dlaorganizmów ¿ywych (tlenowców) i dowszystkich procesów spalania. Niszczenieroœlin zielonych na ka¿dym skrawku ziemizmniejsza ogóln¹ iloœæ tlenu, który w dolnejwarstwie atmosfery otaczaj¹cej kulêziemsk¹ powinien mieæ dosyæ sta³¹ procentowoœæ.Ogromne obszary Ziemi tlenu niedostarczaj¹: pustynie, skaliste góry, bieguny.Dlatego organizacje miêdzynarodowepodejmuj¹ radykalne decyzje dotycz¹ceochrony istniej¹cych zasobów drzew zalecaj¹zwiêkszanie nasadzeñ! Pañstwa i spo-³ecznoœci o mniej uœwiadomionych mieszkañcachi bezwzglêdnie dzia³aj¹ce dla swojegozysku firmy nie licz¹ siê z nauk¹ i faktami.Wiele kataklizmów nêkaj¹cych ludziwynika z powodu niszczenia przyrody.Wszyscy powinniœmy to zrozumieæ i przeciwdzia³aæniszczeniu zieleni na ka¿dymmiejscu. Czy my, ludzie mamy popieraækrótkowzrocznie, zmniejszanie zaopatrzeniaw tlen samych siebie? Bo tlen jest niewidoczny?Skracaæ ¿ycie drzew, gdy ledwieosi¹gaj¹ swoj¹ naturaln¹ wielkoœæ iwchodz¹ w najwiêksz¹ produkcyjnoœæ? Imog¹ 20, 30 lat i wiêcej dla nas „pracowaæ”?Dzia³amy tak, jakbyœmy kupione lekarstwo,zamiast przyjmowaæ, spuszczaliz wod¹ w toalecie.Mo¿na obrazowo stwierdziæ, ¿e zbiorowiskanaturalnej zieleni to fabryki i magazynypodstawowego tworzywa ¿ycia - tlenu.Dlaczego w ci¹gu ostatnich 50-60 latOtwock ponosi koszty posadzenia, „pielêgnacji”i wyciêcia drzew, pozbawiaj¹c siêwyników asymilacji, gdy doros³y dopiero dowieku „œredniego”. Gdzie tu sens i logika.Obecnie najbardziej ¿ywotn¹ spraw¹ dlaOtwocka i ca³ego kraju jest wstrzymaniewycinki drzew. TERAZ JU¯!Broñmy naszej przysz³oœci w Mieœcie,które w przesz³oœci mia³o dobry klimat!Irena Fija³kowskaI N F O R M A C J APrzedsiêbiorcy posiadaj¹cyzezwolenia na sprzeda¿napojów alkoholowychUrz¹d Miasta Otwocka przypomina,¿e 31 stycznia 2008 rokumija termin z³o¿enia oœwiadczeniao wartoœci sprzeda¿y bruttonapojów alkoholowych w 2007roku i wniesienia I raty op³aty zakorzystanie z zezwoleñ na sprzeda¿napojów alkoholowych.Niez³o¿enie oœwiadczenia owartoœci sprzeda¿y oraz niedokonanieop³aty w terminie,o którym mowa powy¿ej, spowodujewygaszenie zezwoleñ.

Zgodnie z obietnic¹, naszagazeta jako patron medialnykonkursów literackich og³oszonychw zesz³ym roku przezMiejsk¹ Bibliotekê Publiczn¹w Otwocku drukuje kolejneprace laureatów. Dziœ II nagrodaw kategorii „Proza” dlaJana Lempkowskiego.Jest taka oaza. Ja w niej mieszkam. Jestnas du¿o. Oceniam po mnogoœci gwarów izawo³añ. Gdy jest wiatr, zawo³ania naszemieszaj¹ siê z poszumem konarów. Jesteœmyna spacerze. Obejmujê d³oñmi pachn¹cepnie, gdy siostra Alma prowadzi nasmiêdzy drzewami. Ten zapach nazywanyjest woni¹ ¿ywicy. Te pnie ponoæ maj¹ wgórze ga³êzie. To w ga³êziach tak szumiwiatr. To s¹ rosn¹ce drzewa. Du¿o drzew tojest las. U nas nie ma ich tak du¿o. I dlategojest to lasek. Pachn¹cy lasek. Siostra Almainformuje nas, ¿e dwa kilometry st¹d zaczynasiê du¿y las. Setki i tysi¹ce pachn¹cychdrzew. To musi byæ bardzo piêkne.Zapach tam musi byæ silniejszy.- Siostro! Siostrzyczko! Czy my mo-¿emy pójœæ do tego du¿ego lasu?- Mo¿ecie pójœæ! Pójdziemy tam wprzysz³ym tygodniu. Pow¹chamy mocnegozapachu du¿ego lasu.Siostra opowiada nam o chmurach p³yn¹cychpo niebie. S¹ du¿e, niekszta³tne,przypominaj¹ dzikie zwierzêta. Czym s¹chmury? A czym jest to niebo, po którymte chmury p³yn¹? To coœ dalekiego, dok¹dnie mo¿na siêgn¹æ rêk¹.Siostra mówi, ¿e niebo jest niebieskie.Co to znaczy? Na zajêciach tkackich robi-³am ³owickie pasiaki. Nici bra³am z ró¿-nych k³êbków. Siostry mówi³y, ¿e pasiakis¹ podobne do têczy na niebie. Têcza, coto takiego? Chcê zobaczyæ têczê. Chcêsiê jej przygl¹daæ. Do czego ta têcza jestprzywi¹zana?Monika wykazuje myœlenie analityczne.Zaciekawia j¹ niewidziany œwiat. Usi-³uje go sobie wyobraziæ. Chce go poznaæ.Mocno pracuje myœlami. Siostra Alma wyjaœnia,¿e to wspania³e niebo, równie¿ piêknechmury oraz te pachn¹ce drzewa – toboskie dzie³o, którym trzeba siê zachwycaæ,nawet wtedy, gdy nie jest siê w stanietego widzieæ.Mój Bo¿e! Dlaczego ja nie mogê tychwspania³oœci widzieæ? Mo¿e kiedyœ jednakje zobaczê. Mo¿e Bóg mi na to pozwoli.Czujê ten zapach. Zapach jest cudowny.Czerpiê go ca³¹ si³¹ wci¹ganego powietrza.- Siostro! S³ychaæ œpiew. Czy to ptaki?- Tak, dziecko. To ptaki œpiewaj¹. Toma³e ptaszki. Ten dŸwiêczny ton to g³os s³owika.S³owik to wspania³y solista wiosny.Cieszy siê ciep³em i œpiewa. Œpiewa dla nas.Œpiewa dla Pana Boga. Œpiewa dla swoichsióstr i braci.Monika wykazuje wysoki stopieñ wra¿-liwoœci w wysi³kach poznawania otaczaj¹cegoœwiata. Choæ nie mo¿e go widzieæ, alepragnie poznawaæ go coraz bardziej. Wysilapowonienie i dotyk. Natê¿a s³uch. Studiujepieñ sosny, oplataj¹c go d³oñmi. „Ogl¹dago” œwiate³kami opuszek palców. Opuszkimaj¹ dotykowe cia³ka czuciowe z elastycznejtkanki ³¹cznej i t³uszczowej. Opuszkozastêpuj¹ oczy, dzia³aj¹c poznawczo liniamipapilarnymi. Opuszki bardzo pomagaj¹poznawaæ œwiat. A œwiat jest pe³en bytów,które nas otaczaj¹ i zaciekawiaj¹. Szorstkoœækory – to mnóstwo elementów. Wypuk³oœci,wklês³oœci. Miejsca g³adkie i miejscaostre. Palce je rozró¿niaj¹ i umo¿liwiaj¹tworzenie wyobra¿eñ. A co znajduje siêwy¿ej, dok¹d nie siêgaj¹ palce? Wy¿ej s³ychaæszum. Muzyka wiatru w konarach.Konary – jaki one maj¹ kszta³t? Siostra nazywaje „koron¹ drzewa”. Korona kojarzysiê ze z³otem – symbol w³adzy na g³owiekróla. Wiem to z literackich opowiadañ wszkole. Na drzewach nie ma z³ota. Sosnama k³uj¹ce szpilki. Wiele razy trzyma³amje w d³oniach. S¹ ostre, lecz ³ami¹ siê. Ipachn¹. Zapach to wspania³oœæ. Bardzo przyjemnedoznanie. Drzewa i las – Ÿród³o piêknychdoznañ. Drzewa i las – to dzie³o Boga.A czy Bóg mo¿e byæ widzialny dla tych,którzy mog¹ patrzeæ na œwiat? Monika roztaczakrêgi myœli, które wyrastaj¹ w jej œwiadomoœcii poch³aniaj¹ jej jestestwo. Myœlenieo bytach otoczenia bardzo j¹ zajmuje.Wy³¹cza j¹ ze zbiorowoœci dziewczynek,bior¹cych udzia³ w spacerze. Monika tomyœlicielka. Usi³uje wyobraziæ sobie zielonoœæsosnowych igie³. Ig³y sosny i liœcie roœlins¹ zielone. Co to znaczy? Czy pieñ drzewate¿ jest zielony? Chyba nie. Ig³y i liœcies¹ miêkkie, a pieñ jest twardy. Nie mo¿ebyæ zielony. Zieleñ to miêkkoœæ. A jaki kolorma twardy pieñ? To trudne do pojêcia.Zielone znaczy miêkkie. Pieñ nie mo¿e byæzielony. Pieñ jest twardego koloru. Rodzajkoloru to jakoœæ twardoœci lub miêkkoœci.VII Otwocki Konkurs Literacki dla Doros³ychW morzu ciemnoœci(fragment)Monikê frapuje kwestia kolorów, istotabarw. Kolory mog¹ byæ twarde i miêkkie.Czy mog¹ byæ tak¿e mokre i suche, zimnei gor¹ce? Takie myœli przep³ywaj¹ przezœwiadomoœæ dziewczynki.Siostra Alma czyta³a kiedyœ wiersz ksiêdzaTwardowskiego. Wiersz by³ jakby oniej. Mia³ tytu³: „Modlitwa r¹k niewidomejdziewczynki”. Monika s³ucha³a go z du¿ymnatê¿eniem uwagi. Niewidz¹ca dziewczynkatuli³a siê do obrazu Matki Boskiej. Monikawiedzia³a, ¿e na œcianie obok wisi plastycznyobraz Matki Boskiej. Podesz³a doñ.„Poczytam go palcami”. Siêgnê³a rêk¹ iprzesuwa³a d³oni¹ po powierzchni obrazu.„Czyta³a go” opuszkami palców. O dziwo,odkrywa³a w nim kolory. Zimna korona, ciep³atwarz. Ciê¿kie z³oto korony. Czy kolorymog¹ byæ ciê¿kie i lekkie? Matko Boska!Jaki jest kolor Twych w³osów? Paluszkisun¹ po plastycznej powierzchni obrazu.Wstrzyma³a d³oñ. S³ucha tekstu:„Odkrywam gor¹ce Ÿród³a r¹k,pomarszczon¹ poñczoszkê Twej skóryszorstkie szczeliny twarzy,¿wir zmarszczek, tkliwoœæ obna¿eniasprawdzam szramê jak bliznê po mi³oœcizatrzymujê tu oddech w palcachuczê siê bólu na pamiêæzdrapujê to, co przywar³o ze œwiata –bezradne ludzkie wyciewydobywam puszystoœæ rzêsutykam na pos³usznej œcie¿ce ³ezzbieram nosem zapach nieba...”W wysokim stadium koncentracji Monikachwyta³a tekst s³uchanego uwa¿niewiersza. Wodz¹c paluszkami po plastyceobrazu „odczytywa³a” szczegó³y postaciMatki Bo¿ej. Po prostu „zobaczy³a J¹” wytê¿onymnapiêciem dotyku. Opuszki palców„pokaza³y jej” Matkê Bosk¹. Dozna³aolœnienia. Stwierdzi³a, ¿e „widzi”. Opuszkista³y siê jej „oczami”. Palcami r¹k „zobaczy³a”obraz:„Palce moje umiej¹ siê tak¿e uœmiechaæmiêtosz¹c Twój staroœwiecki szalci¹gn¹æ rêkaw jak ug³askanego smokaods³aniam z w³osów kryjówkê s³uchu...”(cytat z ww. wiersza ks. jaka Twardowskiego)Jan LempkowskiGAZETA 39

SportPi³karska jesieñ w liczbach40Po weryfikacji wszystkich spotkañ okaza³o siê, ¿e ostatecznie niedrugie, a trzecie miejsce w IV–ligowej tabeli przypad³o otwockimpi³karzom. By³o to efektem dodatkowych punktów dla MazowszaP³ock za walkower w meczu z Okêciem. Dziêki takiemu „prezentowipod choinkê” dru¿yna z P³ocka zosta³a mistrzem jesieni, spychaj¹czespó³ Mazura Karczew na drugie, a pi³karzy otwockich natrzecie miejsce.Bilansuj¹c rundê jesienn¹ nale¿ystwierdziæ, ¿e zespó³ OKS-u odniós³ 10zwyciêstw, 5 spotkañ zakoñczy³o siê remisemi dozna³ 2 pora¿ek. W meczachrozegranych w Otwocku by³o 6 zwyciêstwi 2 remisy. Natomiast w meczachwyjazdowych odnotowano 4 zwyciêstwa,3 remisy i 2 pora¿ki (w P³ocku i w Warszawiez rezerw¹ Polonii). £¹cznie zatemotwocczanie zdobyli 35 punktów (20u siebie i 15 na wyjazdach ) strzelaj¹c 22bramki i trac¹c 9. Oceniaj¹c bilans bramkowynale¿y bardzo pozytywnie oceniægrê formacji defensywnej z bramkarzemna czele, bowiem otwocczanie obok zespo³ówz Nadarzyna i Narwi Ostro³êkastracili najmniej bramek. Gorzej by³o zgr¹ ofensywn¹, gdy¿ wiêcej bramek odotwocczan zdoby³o a¿ 9 zespo³ów (najwiêcejMazur Karczew i Korona GóraKalwaria – po 30).Bramki dla OKS-u strzela³o 6 zawodników:Ch. Okafor Agu – 9 (zdecydowanykról strzelców), M. Danielewicz – 5,K. Tlaga - 3, P Sobótka - 2, £. Stasiuk -2, G. Ura – 1.W rundzie jesiennej wyst¹pi³o na boisku³¹cznie 20 zawodników. Tylko dwóchz nich rozegra³o wszystkie 17 meczy wca³oœci. Byli to bramkarz D. Bu³ka iobroñca G. Ura. Pe³ne zestawienie wed³ugliczby rozegranych meczy objê³o nastêpuj¹cychzawodników (kolejne liczbyw nawiasie oznaczaj¹: mecze rozegranew ca³oœci, mecze w wyjœciowym sk³adziez zejœciem na zmianê, liczbê wejœæ z³awki rezerwowych):1. D. Bu³ka 17 ( 17,0,0 )2. G. Ura 17 ( 17,0,0 )3. M. Danielewicz 16 ( 9,7,0 )4. Ch. Okafor Agu 16 ( 6,9,1 )GAZETA5. £. Stasiuk 16 ( 2,11,3 )6. P. Dworski 15 ( 12, 3, 0 )7. P. Sobótka 15 ( 11,4,0 )8. K. Tlaga 15 ( 11, 3, 1 )9. J. Oamen 14 ( 14,0,0 )10. S. Groszek 14 ( 11,2,1 )11. Pawe³ Stañczuk 14 ( 1,2,11 )12. Piotr Stañczuk 13 ( 8,5,0 )13. P. Bia³ek 12 ( 0,1,11 )14. A Szafranek 11 ( 1,3,7 )15. K. Rawa 11 ( 0,2,9 )16. £. Wysocki 10 ( 2,2,6)17. P. Potera 10 ( 0,5,5 )18. P. Guba 6 ( 3,0,3 )19. F. Kamiñski 5 ( 1,2,2 )20. M. Hrycajewski 2 (0,0,2 )W œwietle powy¿szego zestawieniapodstawow¹ jednostkê tworzyli: D. Bu³kaw bramce; P. Dworski, J. Oamen, G. Ura iS. Groszek w obronie; K. Tlaga, Piotr Stañczuk,M. Danielewicz i P. Sobótka w pomocyoraz Ch. Okafor Agu i £. Stasiuk w ataku.Najczêstszymi zmiennikami byli w kolejnoœci:Pawe³ Stañczuk, P. Bia³ek, K.Rawa, A. Szafranek, £. Wysocki i P. Potera.W kadrze byli ponadto dwaj rezerwowibramkarze D. Piekarski i A. Stañczuk orazP. Sto³owski.JAK GRALI OLDBOYENajstarszy zespó³ otwockich pi³karzyjest beniaminkiem II ligi. Pomimo to spisa³siê dzielnie koñcz¹c rundê na czwartej pozycjitabeli. W ostatnich spotkaniach dru¿ynata uzyska³a nastêpuj¹ce wyniki:1. Bóbr T³uszcz – OKS 3 : 1 (1 : 0) .Bramka : P. Dziadczak;2. OKS – Bug Wyszków 7 : 0 (4 : 0).Bramki : P. Dziadczak 2, S. Wi¹cek, A.Skonieczny, R. Such, A. Hyjek i D. Hyjek;3. Zwar Miêdzylesie – OKS 0 : 0F. Stokowskifot. Daniel Piekarski

PUCHARU NIE BÊDZIERównie¿ w tym roku najdalej w PucharzePolski spoœród dru¿yn z rejonu otwockiegozasz³a dru¿yna OKS-u. Odpad³a jednakznacznie wczeœniej ni¿ przed rokiem.Po zwyciêstwie w pierwszym pojedynkunad rezerw¹ Dolcanu Z¹bki otwocczanieprzegrali w Radomiu z tamtejsz¹ Broni¹ 0 :1 (0 : 1). Bramka pad³a w 32min. z rzutukarnego po faulu otwockiego bramkarza.Dru¿yna OKS-u wyst¹pi³a w tym meczuw os³abionym sk³adzie, bez kilku czo-³owych zawodników, g³ównie z powodu ichkontuzji. Trener C. Moleda wystawi³ domeczu nastêpuj¹cych zawodników: D. Piekarski– P. Guba, G. Ura, J. Oamen i S.Groszek – K. Tlaga, A. Szafranek, £.Wysockii K. Rawa – Ch. Okafor Agu i Pawe³Stañczuk. Na zmiany w drugiej po³owieweszli: P. Bia³ek, P. Sto³owski i M. Hrycajewski.Pierwsza po³owa meczu w wykonaniuotwocczan by³a s³aba. W drugiej czêœci nasigrali lepiej, ale jak to czêsto im siê zdarza-³o, nieskutecznie. Co prawda bramkarz gospodarzy„nabi³” pi³kê M. Hrycajewskiemui ta wpad³a do bramki, ale sêdzia jej nieuzna³ dopatruj¹c siê uderzenia rêk¹. W efekcietego meczu do nastêpnej rundy awansowa³aBroñ. W kolejnym meczu radomianiewygrali w Miñsku z tamtejsz¹ Mazovi¹ i nawiosnê bêd¹ kontynuowaæ pucharowe rozgrywki.STARSI TRAMPKARZENIEPOKONANIBez straty punktów zakoñczyli jesienn¹rundê rozgrywek trampkarze starsi (roczniki1992 i 1993), prowadzeni przez treneraK. Szczegota. Wygrali wszystkie meczei s¹ zdecydowanym liderem. NieŸlespisa³y siê równie¿ cztery pozosta³e pi³karskiezespo³y m³odzie¿owe OKS-u, któreuplasowa³y siê w górnych rejonach swoichtabel. Na zakoñczenie rundy uzyskano nastêpuj¹cewyniki:Juniorzy starsi(roczniki 1989 – 1991)– trener Zb. Raczkowski1. Mazur Radzymin – OKS 0 : 4( 0 : 2 ) Bramki: R. Skoneczny 2,R. Sad³o i P. Kurek2. OKS – Przysz³oœæ W³ochy 6 : 2( 3 : 1 ) Bramki: R. Sad³o 2,K. Ksi¹¿ek,P. Kurek, M. Seleri R. SkonecznyTrampkarze starsi(roczniki 1992 i 1993)– trener K. Szczegot1. Bór Regut – OKS 3 : 4 ( 1 : 2 )Bramki: H. Bobrowski i G. Paw³owski po 22.OKS – Per³a Z³otok³os 8 : 1 ( 4 : 0 )Bramki: H. Bobrowski i G. Paw³owskipo 2, D. D¹browski, Sz. Maliszewski,D. Walkowiak i samobójcza3. OKS – Victoria Sulejówek 2 : 0( 1 : 0 ) Bramki: H. Bobrowski i G. Paw-³owski4. Watra Mrozy – OKS 0 : 2 ( 0 : 1 )Bramki H. Bobrowski i G. Paw³owski5. Wilga Garwolin – OKS 0 : 7 ( 0 : 2 )Bramki: G. Paw³owski 3, H. Bobrowski,D. D¹browski, £. Bocian i A. BartosiñskiTrampkarze m³odsi(roczniki 1994 i 1995)– trener T. Cymerman1. Szyd³owianka – OKS 1 : 0 (1 : 0)2. OKS – Mewa Miñsk 1 : 0 (1 : 0)Bramki: P. Kisiel3. MSP Radomiak – OKS 1 : 2 (1 : 1)Bramki: M. Kresa i R. D³ugosz4. OKS – Legia Warszawa 0 : 2 (0 : 0)¯aki(roczniki 1996 i 1997)– trener J. Olszewski1. OKS – KS Falenica 8 : 0 ( 4 : 0 )Bramki P. Cacko 2, R. Przybysz, R.Domaszczyñski, W. Paduch , A. Nowak,A. Szczyrek i M. Tomaszewski.Orliki(roczniki 1998 i 1999)– trener J. Macniew1. Mazowsze Miêtne – OKS 1 : 3(1 : 2)Bramki: J. Piotrzkowicz 2i S. Kowalczyk2. PKS Radoœæ – OKS 2 : 5 (0 : 2)Bramki: M. Dyra³a 2, K. Glinka,I. Szymañski i J. Piotrzkowicz3. OKS – UKS Targówek 5 : 2 (2 : 0)Bramki: M. Dyra³a 2,K. Glinka, I. Szymñski i J. Piotrzkowicz4. CWKS Legia Warszawa – OKS1 : 2 (0 : 1) Bramki : I. Szymañskii J. Piotrzkowicz(F.S.)P O D Z I Ê K O W A N I AZ okazji Nowego Roku sk³adamy serdeczne ¿yczeniawszystkim pracownikom Urzêdu Miasta wOtwocku, a w szczególnoœci Pani Jolancie Wysockiej- Kierowniczce Urzêdu Stanu Cywilnego orazPaniom Wandzie Cholewiñskiej-Ko³ek i KatarzynieK¹kolewskiej z Wydzia³u Spraw ObywatelskichUM, za ich wspania³e podejœcie do petentów. Swoimspokojnym i ciep³ym podejœciem sprawiaj¹, ¿enat³ok za³atwianych spraw nie sprawia trudnoœci.Beata i Teresa S.Serdecznie i z ca³ego serca dziêkujê wszystkimcz³onkom Klubu HDK przy Urzêdzie Miejskim wKarczewie i 23 osobom, które honorowo odda³ykrew dnia 1 grudnia 2007r na rzecz mojej siostrywalcz¹cej z chorob¹ nowotworow¹Alicja Azulewicz-RekOd kilkunastu lat staraliœmy siê o poprawê nawierzchniul. Batalionów Ch³opskich w Otwocku naodcinku ok. 500 m, od ul. Narutowicza w stronêPogorzeli. Szczególnie w ostatnich 2, 3 latach upominaliœmysiê o to bardzo, bo ulica by³a ju¿ nieprzejezdna.Powiatowy Zarz¹d Dróg w styczniu2007 r. zobowi¹za³ siê, ¿e do koñca 2007 r. ulicênam naprawi. I o dziwo, ku naszemu mi³emuzaskoczeniu zobowi¹zanie to wykona³. Nawierzchniaul. Batalionów Ch³opskich na odcinku wskazanymprzez nas zosta³a naprawiona. Wykonano j¹asfaltem uzyskanym z naprawionych ulic w Otwocku.W stosunku do tego, co by³o dotychczas, naprawata jest doœæ dobra. Wprawdzie to nie jestkomfort, ale bezpiecznie mo¿na z tej ulicy korzystaæ.D³ugo na to czekaliœmy, ale siê doczekaliœmy.Poniewa¿ dla nas by³a to niezmiernie wa¿nasprawa – pozwalamy sobie za to serdecznie podziêkowaæDyrekcji Powiatowego Zarz¹du Dróg wKarczewie, a szczególnie wicedyrektorowi PanuMarkowi P³aczkowi za spe³nienie naszej proœby.Ulica Batalionów Ch³opskich ma jeszcze dwiedrogi dojazdowe; jedna oko³o 150 m, a drugaoko³o 50 m ewidencyjnie nale¿¹ce do ul. BatalionówCh³opskich. Serdecznie prosimy dyr. M. P³aczkao to, aby w miarê mo¿liwoœci zaleci³ naprawêtych odcinków. To jest bardzo niewielki koszt. Naten temat rozmawia³em ju¿ z Panem M. P³aczkiem.I jeszcze jedna proœba, aby do akcji odœnie-¿ania ulic w okresie zimowym w³¹czyæ równie¿jako sta³e odœnie¿anie 500 m odcinka ul. BatalionówCh³opskich.Za zrozumienie naszych potrzeb i ich wykonaniejeszcze raz serdecznie dziêkujemy!W imieniu mieszkañców i u¿ytkownikówul. Batalionów Ch³opskich mgr Jan B¹kGAZETA 41

LPOLECAMYJanusza KacperkaEKTURYEnigmaBli¿ej prawdyAutor: Marek GrajekDOM WYDAWNICZY REBISNajbardziej wszechstronne podsumowanie historii z³amaniaszyfrów Enigmy, jakie dot¹d oddano w rêcepolskiego czytelnika. Ksi¹¿ka pozwala w pe³ni doceniæpionierski i decyduj¹cy udzia³ polskich kryptologówi matematyków w historii Enigmy. W wymiarzeintelektualnym przygoda z szyframi jest równie fascynuj¹cajak w warstwie historycznej czy sensacyjnej.Polecam.Œmieræ Genera³a SikorskiegoAutor: Justin WhiteleyPrzek³ad: Katarzyna Piotrowska-FletcherBELLONA WARSZAWAAutor dedykuje ksi¹¿kê pamiêci swojego dziadka,który podzieli³ los poleg³ego w katastrofie gibraltarskiejgen. Sikorskiego. Nie powtarza i nie snuje nowychteorii na temat katastrofy, lecz koncentruje siêna analizie dokumentów powsta³ych tu¿ po katastrofie,jak i tych póŸniejszych. Konsultuje siê ze specjalistami,m.in. z zakresu mechaniki samolotowej.Zapraszam do ciekawej lektury.Od Pearl Harbor do GuadalcanalWojna na PacyfikuWodzowie, strategia, dyplomacja 1941-1943Autor: Alan SchomPrzek³ad: S³awomir KêdzierskiBELLONA WARSZAWAKsi¹¿ka Alana Schoma jest wyczerpuj¹cym przedstawieniemokolicznoœci, które doprowadzi³y do konfliktuna Pacyfiku, a tak¿e dzia³añ politycznych orazmilitarnych w czasie jego trwania. Autor wiele uwagipoœwiêci³ polityce wewnêtrznej Japonii, zwi¹zanych zni¹ narastaj¹cych tendencji ekspansjonistycznych, któredoprowadzi³y zarówno do d³ugotrwa³ej, krwawejwojny z Chinami, jak i do coraz wyraŸniejszych zakusówCesarstwa wobec po³udniowo-zachodnich rejonówPacyfiku - Indochin, Filipin, Malajów i holenderskichIndii Zachodnich.42GAZETABlaszany bêbenekAutor: Gunter GrassPrzek³ad: S³awomir B³autPOLNORD WYDAWNICTWO OSKAR GDAÑSKAkcja powieœci rozgrywa siê w latach 1924-1954, g³ównie w Gdañsku, jest groteskow¹, ironiczn¹ i okrutn¹histori¹ ¿ycia Oskara Matzeratha, jego protestu przeciwko porz¹dkowi spo³ecznemu i ludzkiej egzystencji.Bohater, kar³owaty dobosz, pacjent zak³adu dla psychicznie chorych, a jednoczeœnie narrator wyjaœnia,dlaczego odmówi³ zgody i wspó³odpowiedzialnoœci za zastany œwiat, przesta³ rosn¹æ, demonstruj¹c swój protest,i na blaszanym bêbenku wygrywa³ komentarz do wydarzeñ epoki. Blaszany bêbenek przedstawiasytuacje szokuj¹ce, groteskowe, makabryczne, frywolne, niekiedy odstrêczaj¹ce, a niekiedy pe³ne poezji.

Mongo³owie i ZachódPodbój Azji i EuropyTajemnice najazdów na PolskêImperium TamerlanaAutor: Peter JacksonPrzek³ad: Agnieszka KozaneckaBELLONA WARSZAWAPierwsza publikacja o stosunkach miêdzy œwiatemchrzeœcijañskim a imperium mongolskim. Przedstawiarodz¹c¹ siê potêgê wielkiego stepu, przed któr¹dr¿a³ œwiat chrzeœcijañski. Autor opisuje m.in. dziejepodró¿ników odwiedzaj¹cych imperium mongolskie,wizerunek Mongo³ów, apokaliptyczne wizje, wed³ugktórych pojawienie siê Mongo³ów mia³o zwiastowaækoniec œwiata. Zapraszam do ciekawej lektury nazimowe wieczory.Bitwy, które zmieni³y bieg historiiAutor: Geofrey ReganPrzek³ad: S³awomir PalewiczBELLONA WARSZAWAAutor zebra³ decyduj¹ce bitwy, kieruj¹c siê ich wp³ywemna wynik zmagañ w danej epoce. Walcz¹ce stronymog³y byæ pañstwami narodowymi, np. pod Orleanemczy w Bitwie Warszawskiej, ruchami religijnymi,np. nad Jarmukiem czy pod Hattin, uczestnikamiwojny domowej, np. pod Gettysburgiem czy kolonizatoramipod Tenochttlan, Dien Bien Phu.Zapraszam m³odego Czytelnika do ciekawej lektury.Kot i myszAutor: Gunter GrassPrzek³ad: Irena i Egon NaganowscyPOLNORD WYDAWNICTWO “OSKAR”Historia opowiedziana przez Pilenza, uczestnika iœwiadka wydarzeñ, ukazuje proces fizycznego i psychicznegodojrzewania grupy gimnazjalistów, ¿yj¹cychw Gdañsku w czasie drugiej wojny œwiatowej.Szczególnie ekscytuj¹ce s¹ dzieje m³odzieñca nazwanegoprzez zafascynowanych nim rówieœników WielkimMahlkem. Losy dorastaj¹cych ch³opców wpisanezosta³y w t³o wojennych realiów Gdañska.Braterstwo Broni KapitanowieAutor: W.E.B. GriffinPrzek³ad: Leszek ErenfeichtDOM WYDAWNICZY REBISKoniec drugiej wojny œwiatowej nie oznacza dlaoficerów US Army zas³u¿onego odpoczynku. Politycywik³aj¹ ich wci¹¿ w nowe wojny. Akcja „Kapitanów”rozpoczyna siê 25 czerwca 1950 roku, w dniu inwazjiKoreañskiej Armii Ludowo-Demokratycznej na pozycjearmii po³udniowokoreañskiej. W sk³ad poœpiesznieœci¹gniêtych do Korei posi³ków wchodz¹ pilot Rudolf„Mac” Macmillan, czo³gista Craig Lowell i oficer wywiaduSanford T. Felter - bohaterowie cyklu „Braterstwo broni”.W tej niezwyk³ej powieœci wiedza historyczna Griffinasplata siê nierozerwalnie z niekwestionowanym daremnarracji, co sprawia, ¿e miliony czytelników zutêsknieniem czekaj¹ na kolejny tom.PS. W przygotowaniu kolejny tom cyklu –„Majorowie”.Schy³ek RosjiAutor: Tadeusz A. KisielewskiDOM WYDAWNICZY REBISJaka przysz³oœæ czeka Rosjê? Zagro¿enie militarne,polityczne, demograficzne i gospodarcze w przenikliwejanalizie wybitnego politologa.Wielkie pora¿ki militarneJak pogoda wp³ynê³a na losy wojenAutor: C. E. WOODPrzek³ad: Maciej KowaszBELLONA WARSZAWAAutor ksi¹¿ki przedstawia po raz pierwszy w œwiatowejliteraturze militarnej wp³yw warunków pogodowych,np. b³ota, na przebieg bitew i kampanii wojennych,na pojedynczych ¿o³nierzy, sprzêt, oporz¹dzenie,umundurowanie i uzbrojenie, poœrednio wiêc równie¿na taktykê i strategiê wojenn¹.GAZETA 43