17.05.2015 Views

tymczasowy link do wykładu - Instytut Metod Komputerowych w ...

tymczasowy link do wykładu - Instytut Metod Komputerowych w ...

tymczasowy link do wykładu - Instytut Metod Komputerowych w ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE<br />

– PROBLEM POCZĄTKOWY<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

Bu<strong>do</strong>wnictwo, studia I stopnia, semestr III<br />

<strong>Instytut</strong> L-5, Wydział Inżynierii Lą<strong>do</strong>wej, Politechnika Krakowska<br />

Ewa Pabisek<br />

Adam Wosatko<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


Równania różniczkowe zwyczajne<br />

Równanie o postaci ogólnej:<br />

gdzie<br />

F ( x, y, y ′ , y ′′ , . . . , y n ) = 0,<br />

y (k) ≡ d k y(x)<br />

d x k , k = 1, 2, . . . , n,<br />

w którym jako niewia<strong>do</strong>ma występuje funkcja tylko jednej zmiennej niezależnej<br />

y(x) oraz niektóre (albo wszystkie) jej pochodne y (k) (x), 0 < k n<br />

nazywamy równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n.<br />

(1)<br />

Oprócz pojedynczych równań występują również układy takich równań:<br />

F 1 ( x, y, y ′ , y ′′ , . . . , y n ) = 0,<br />

F 2 ( x, y, y ′ , y ′′ , . . . , y n ) = 0,<br />

· · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · ·<br />

F n ( x, y, y ′ , y ′′ , . . . , y n ) = 0.<br />

(2)<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


Równania różniczkowe zwyczajne<br />

Pojedyncze równania różniczkowe (lub ich układy) opisują różne zjawiska<br />

i procesy zachodzące w modelach fizycznych. Mimo tej różnorodności<br />

występują tylko dwa zasadnicze rodzaje problemów:<br />

1 problem początkowy,<br />

2 problem brzegowy.<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


Pojedyncze równanie różniczkowe pierwszego rzędu<br />

d y<br />

= f (x, y(x)), x ∈ [a, b]. (3)<br />

d x<br />

Będziemy poszukiwać jego rozwiązania y(x) spełniającego warunek<br />

początkowy<br />

y(x 0 ) = y 0 . x 0 ∈ [a, b], (4)<br />

który określa współrzędne tzw. punktu początkowego P(x 0 , y 0 ) na<br />

płaszczyźnie 0xy , przez który ma przechodzić krzywa reprezentująca<br />

poszukiwane rozwiązanie.<br />

Numeryczne rozwiązywanie równania różniczkowego (3) z warunkiem<br />

początkowym (4) polega na generowaniu ciągu punktów o współrzędnych<br />

(x j , y j ), j = 1, 2, . . . na płaszczyźnie 0xy, startując z punktu<br />

początkowego (x 0 , y 0 ).<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


Rozwiązanie równania różniczkowego – rodzina funkcji<br />

Na rysunku przedstawiono jednoparametrową rodzinę funkcji y(x)<br />

spełniających warunek (3), ale niekoniecznie warunek (4).<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>y jednokrokowe<br />

<strong>Metod</strong>a Eulera<br />

<strong>Metod</strong>a Eulera jest zaliczana z jednej strony <strong>do</strong> najprostszych, ale z<br />

drugiej strony najmniej <strong>do</strong>kładnych spośród omawianych metod.<br />

Iteracyjny algorytm tej metody jest oparty na następujacej formule<br />

rekurencyjnej<br />

y k+1 = y k + h · f (x k , y k ), x k+1 = x k + h, k = 0, 1, · · · (5)<br />

w której x k , y k są współrzędnymi generowanych punktów, a h<br />

przyjętym krokiem całkowania.<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>a Eulera<br />

Ilustracja graficzna<br />

y k+1 = y k + h · f (x k , y k ), x k+1 = x k + h, k = 0, 1, · · ·<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>a Eulera – przykład<br />

Rozwiązać równanie różniczkowe:<br />

dy<br />

dx = x 2 − 4 · x + 3, x 0 = 0.0, y 0 = 1.0 x ∈ [0.0, 4.0].<br />

Obowiązują wzory:<br />

y k+1 = y k + h · f (x k , y k ), x k+1 = x k + h, k = 0, 1, · · ·<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>a Eulera – przykład<br />

Porównanie wyników numerycznych<br />

Rozwiązanie y(x)<br />

k x k ścisłe lsode Euler<br />

1 0.0 1.0000000 1.0000000 1.0000000<br />

2 0.2666667 1.6640988 1.6640988 1.7500000<br />

3 0.5333333 2.0816790 2.0816791 2.2511111<br />

4 0.8000000 2.2906667 2.2906667 2.5388889<br />

5 1.0666667 2.3289877 2.3289877 2.6488889<br />

6 1.3333333 2.2345679 2.2345679 2.6166667<br />

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .<br />

14 3.4666667 1.2516543 1.2516544 1.5055556<br />

15 3.7333333 1.6692346 1.6692346 1.7933333<br />

16 4.0 2.3333333 2.3333334 2.2944444<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>a Runge-Kutty II rzędu<br />

Istnieje cała rodzina metod o rosnącej <strong>do</strong>kładności obliczeń. W tej<br />

rodzinie metoda Eulera stanowi metodę R-K rzędu I.<br />

Pomysł zastosowany w metodach Runge-Kutty polega na obliczaniu<br />

wartości f (x, y) w pewnych szczególnie <strong>do</strong>branych punktach leżących w<br />

pobliżu krzywej rozwiązania w przedziale (x n , x n + h) i na utworzeniu<br />

takiej kombinacji tych wartości, która z <strong>do</strong>brą <strong>do</strong>kładnością daje przyrost<br />

y n+1 − y n .<br />

<strong>Metod</strong>a Runge-Kutty II rzędu jest jednym z kolejnych wariantów (po<br />

metodzie R-K I czyli metodzie Eulera).<br />

<strong>Metod</strong>a ta funkcjonuje według następujacej formuły:<br />

k 1 = h · f (x k , y k ),<br />

k 2 = h · f (x k + h, y k + k 1 ),<br />

(6)<br />

y k+1 = y k + 1 2 · (k 1 + k 2 ).<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>a Runge-Kutty IV rzędu<br />

Najbardziej znana metoda Runge-Kutty jest określona poniższymi<br />

wzorami:<br />

k 1 = h · f (x k , y k ),<br />

k 2 = h · f (x k + 1 2 h, y k + 1 2 k 1),<br />

k 3 = h · f (x k + 1 2 h, y k + 1 2 k 2),<br />

(7)<br />

k 4 = h · f (x k + h, y k + k 3 ),<br />

y k+1 = y k + 1 6 · (k 1 + 2 · k 2 + 2 · k 3 + k 4 ).<br />

i nazywa się metodą Runge-Kutty IV rzędu.<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>a Runge-Kutty – postać ogólna<br />

Ogólna postać wzorów dla metod Rungego-Kutty <strong>do</strong>wolnego rzędu<br />

jest następująca:<br />

gdzie:<br />

y k+1 = y k + (A 1 k 1 + A 2 k 2 + · · · + A m k m ) = y k +<br />

k 1 = h · f ( x k , y k<br />

)<br />

,<br />

m∑<br />

A i k i , (8)<br />

i=1<br />

k 2 = h · f ( x k + a 2 h, y k + b 21 k 1<br />

)<br />

,<br />

k 3 = h · f ( x k + a 3 h, y i + (b 31 k 1 + b 32 k 2 ) ) ,<br />

.<br />

k i = h · f ( x k + a i h, y k + i−1 ∑ )<br />

b ij k j<br />

Występujące we wzorach (9) A i , a i , b ij są pewnymi stałymi<br />

liczbowymi, znanymi z literatury.<br />

j=1<br />

(9)<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>a Runge-Kutty III rzędu<br />

Przykład algorytmu<br />

<strong>Metod</strong>a Runge-Kutty III rzędu:<br />

k 1 = h · f ( x k , y k<br />

)<br />

,<br />

k 2 = h · f ( x k + 1 3 h, y k + 1 3 k 1)<br />

,<br />

k 3 = h · f ( x k + 2 3 h, y k + 2 3 k 2)<br />

,<br />

y k+1 = y k + ( 1<br />

4 k 1 + 3 4 k 3)<br />

.<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>a Runge-Kutty III rzędu - Przykład<br />

Przykład:<br />

Obliczyć metodą Eulera wartość funkcji y(0.9) dla problemu<br />

początkowego:<br />

y ′ = x + y, y(0) = 0.<br />

Obliczenia wykonać dla h = 0.3.<br />

k 1 = h · f ( x k , y k<br />

)<br />

,<br />

k 2 = h · f ( x k + 1 3 h, y k + 1 3 k 1)<br />

,<br />

k 3 = h · f ( x k + 2 3 h, y k + 2 3 k 2)<br />

,<br />

y k+1 = y k + 1 4 · (k<br />

1 + 3k 3<br />

)<br />

.<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>y jednokrokowe<br />

klasyczna Eulera:<br />

k 1 = h · f (x k , y k )<br />

y k+1 = y k + k 1<br />

polepszona Eulera:<br />

k 1 = h · f (x k , y k )<br />

k 2 = h · f (x k + 1 2 h, y k + 1 2 k 1)<br />

y k+1 = y k + k 2<br />

Runge-Kutty – II rzędu:<br />

k 1 = h · f (x k , y k )<br />

k 2 = h · f (x k + h, y k + k 1 )<br />

y k+1 = y k + 1 2 (k 1 + k 2 )<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>y jednokrokowe<br />

Runge-Kutty typu 1 – III rzędu:<br />

k 1 = h · f (x k , y k )<br />

k 2 = h · f (x k + 1 2 h, y k + 1 2 k 1)<br />

k 3 = h · f (x k + h, y k − k 1 + 2k 2 )<br />

y k+1 = y k + 1 6 (k 1 + 4k 2 + k 3 )<br />

Runge-Kutty typu 2 – III rzędu:<br />

k 1 = h · f (x k , y k )<br />

k 2 = h · f (x k + 1 3 h, y k + 1 3 k 1)<br />

k 3 = h · f (x k + 2 3 h, y k + 2 3 k 2)<br />

y k+1 = y k + 1 4 (k 1 + 3k 3 )<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>y jednokrokowe<br />

klasyczna Runge-Kutty – IV rzędu:<br />

k 1 = h · f (x k , y k ) k 2 = h · f (x k + 1 2 h, y k + 1 2 k 1)<br />

k 3 = h · f (x k + 1 2 h, y k + 1 2 k 2)<br />

k 4 = h · f (x k + h, y k + k 3 )<br />

y k+1 = y k + 1 6 (k 1 + 2k 2 + 2k 3 + k 4 )<br />

Runge-Kutty – formuła 3/8:<br />

k 1 = h · f (x k , y k ) k 2 = h · f (x k + 1 3 h, y k + 1 3 k 1)<br />

k 3 = h · f (x k + 2 3 h, y k − 1 3 k 1 + k 2 )<br />

k 4 = h · f (x k + h, y k + k 1 − k 2 + k 3 )<br />

y k+1 = y k + 1 8 (k 1 + 3k 2 + 3k 3 + k 4 )<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>y jednokrokowe<br />

England I:<br />

k 1 = h · f (x k , y k ) k 2 = h · f (x k + 1 2 h, y k + 1 2 k 1)<br />

k 3 = h · f (x k + 1 2 h, y k + 1 4 k 1 + 1 4 k 2)<br />

k 4 = h · f (x k + h, y k − k 2 + 2k 3 )<br />

y k+1 = y k + 1 6 (k 1 + 4k 3 + k 4 )<br />

Runge-Kutty-Gilla:<br />

k 1 = h · f (x k , y k ) k 2 = h · f (x k + 1 2 h, y k + 1 2 k 1)<br />

k 3 = h · f (x k + 1 √<br />

2 − 1<br />

2 h, y k + k 1 + 1 − √ 2<br />

k 2 )<br />

√<br />

2 2<br />

2<br />

k 4 = h · f (x k + h, y k −<br />

2 k 2 + 2 + √ 2<br />

k 3 )<br />

2<br />

y k+1 = y k + 1 6 (k 1 + (2 − √ 2)k 2 + (2 + √ 2)k 3 + k 4 )<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>y wielokrokowe<br />

<strong>Metod</strong>y wielokrokowe charakteryzują sie tym, że <strong>do</strong> wykonania jednego<br />

kroku obliczeń wykorzystywane są przybliżenia obliczone w kilku<br />

kolejnych, bezpośrednio poprzedzających krokach. W metodach tych<br />

funkcję podcałkową interpolujemy odpowiednim wielomianem, a<br />

następnie całkujemy ten wielomian.<br />

W ten sposób otrzymujemy dwie rodziny metod:<br />

algorytm metody jawnej (Adamsa-Bashfortha)<br />

y k+1 = y k + h<br />

n∑<br />

β kj f k−j , (10)<br />

j=0<br />

algorytm metody niejawnej (Adamsa-Moultona).<br />

y k+1 = y k + h<br />

β kj i β ⋆ kj<br />

są współczynnikami liczbowymi.<br />

n∑<br />

βkjf ⋆ k−j+1 (11)<br />

j=0<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>y wielokrokowe<br />

y k+1 = y k + h<br />

n∑<br />

j=0<br />

β ⋆ kjf k−j+1<br />

Powyższe równanie można przedstawić w postaci:<br />

y k+1 = y k + h<br />

n∑<br />

βkjf ⋆ k−j + hβ0 ⋆ f k+1 . (12)<br />

j=0<br />

To oznacza, że poszukiwane y k+1 jest rozwiązaniem równania<br />

nieliniowego:<br />

y k+1 = c k + hβ ⋆ 0 f k+1 . (13)<br />

W związku z tym prowadzenie obliczeń za pomocą metody niejawnej<br />

jest bardziej czasochłonne.<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>y wielokrokowe<br />

Przykłady metod jawnych<br />

Jednokrokowa metoda Adamsa-Bashfortha:<br />

y k+1 = y k + hf k (14)<br />

Dwukrokowa metoda Adamsa-Bashfortha:<br />

y k+1 = y k + h )<br />

(3f k − f k−1<br />

2<br />

Trzykrokowa metoda Adamsa-Bashfortha:<br />

y k+1 = y k + h )<br />

(23f k − 16f k−1 + 5f k−2<br />

12<br />

Czterokrokowa metoda Adamsa-Bashfortha:<br />

y k+1 = y k + h )<br />

(55f k − 59f k−1 + 37f k−2 − 9f k−3<br />

24<br />

(15)<br />

(16)<br />

(17)<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>y wielokrokowe<br />

Przykłady metod niejawnych<br />

Jednokrokowa metoda Adamsa-Moultona:<br />

y k+1 = y k + 1 2 h (<br />

f k + f k+1<br />

), (18)<br />

nosi nazwę metody trapezów.<br />

<strong>Metod</strong>a ta może też mieć postać:<br />

y k+1 = y k + hf k+1 (19)<br />

i wówczas nazywa się wsteczną metodą Eulera.<br />

Dwukrokowa metoda Adamsa-Moultona:<br />

y k+1 = y k + h )<br />

(5f k+1 + 8f k − f k−1<br />

12<br />

Trzykrokowa metoda Adamsa-Moultona:<br />

y k+1 = y k + h )<br />

(9f k+1 + 19f k − 5f k−1 + f k−2<br />

24<br />

(20)<br />

(21)<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


<strong>Metod</strong>y typu predyktor-korektor<br />

Jednym ze sposobów realizacji metody wielokrokowej niejawnej jest<br />

algorytm nazywany predyktor-korektor.<br />

1 W każdym kroku pierwszym etapem jest tzw. predykcja, czyli<br />

obliczanie przybliżenia początkowego za pomocą metody jawnej.<br />

2 Drugim etapem obliczeń jest tzw. korekcja, tzn. <strong>do</strong>konanie kilku<br />

iteracji za pomocą metody niejawnej, które mają na celu<br />

skorygowanie wartości obliczonego przybliżenia początkowego.<br />

Przykład zastosowania wzorów:<br />

1 Predyktorem może być jednokrokowa metoda Adamsa-Bashfortha:<br />

y k+1 = y k + hf k .<br />

2 Korektorem może być jednokrokowa metoda Adamsa-Moultona:<br />

y k+1 = y k + hf k+1 .<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


Rozwiązywanie układów równań pierwszego rzędu<br />

Rozważmy np. równanie:<br />

y ′′′ = f (x, y, y ′ , y ′′ ) (22)<br />

z warunkami początkowymi: y(x 0 ) = y 0 , y ′ (x 0 ) = y ′ 0 , y ′′ (x 0 ) = y ′′<br />

0 .<br />

Możemy zastąpić równanie (22) układem<br />

y ′ = u,<br />

u ′ = v,<br />

v ′ = f (x, y, u, v).<br />

z warunkami początkowymi:<br />

u 0 = y ′ 0 , v 0 = y ′′<br />

0 , y = y 0.<br />

(23)<br />

Każde równanie wyższego rzędu niż jeden można zastąpić układem<br />

równań rzędu pierwszego.<br />

Każdy układ równań różniczkowych zawierający równania rzędu<br />

wyższego niż jeden można również zastąpić<br />

układem równań rzędu pierwszego.<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


Rozwiązywanie układów równań pierwszego rzędu<br />

Rozważmy układ równań rzędu pierwszego, o którym zakładamy, że<br />

sprowadzony jest <strong>do</strong> postaci:<br />

dy 1<br />

dx = f 1(x, y 1 , · · · , y n )<br />

dy 2<br />

dx = f 2(x, y 1 , · · · , y n )<br />

· · · · · · · · · · · · · · · · · · · · ·<br />

(24)<br />

dy n<br />

dx = f n(x, y 1 , · · · , y n )<br />

Po wprowadzeniu zapisu wektorowego y(x) będzie wektorem o skła<strong>do</strong>wych<br />

y 1 (x), y 2 (x), · · · , y n (x) , a F(y, x) funkcją wektorową, której skła<strong>do</strong>wymi są<br />

funkcje f 1 (x, y 1 , y 2 , · · · , y n ), · · · , f n (x, y 1 , y 2 , · · · , y n ) .<br />

Układ (24) można zapisać krótko:<br />

dy<br />

dx<br />

a warunki początkowe reprezentuje wektor y 0 .<br />

= F(x, y) (25)<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY


Równanie drugiego rzędu – przykład<br />

Równanie ugięcia belki wspornikowej<br />

Wyznaczyć linię ugięcia belki wspornikowej:<br />

Rozwiązanie<br />

Linię ugięcia belki opisuje równanie różniczkowe drugiego rzędu, dla<br />

znanego rozkładu momentu zginającego:<br />

d 2 v(x)<br />

dx 2<br />

= − M(x)<br />

E · I .<br />

Warunki brzegowe: v(x 0 = 0) = 0, v ′ (x 0 = 0) = 0.<br />

Moment zginający: M(x) = − 1 2 · p y · (L − x) 2 .<br />

Równanie ugięcia belki wspornikowej sprowadzamy <strong>do</strong> układu równań:<br />

v ′ = ϕ ϕ ′ = 1 2 ·<br />

p y<br />

E · I<br />

· (L − x)2<br />

MATEMATYKA STOSOWANA I METODY NUMERYCZNE<br />

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE – PROBLEM POCZĄTKOWY

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!