pobierz plik - Przedsiębiorczość i ZarzÄ dzanie

14
Małgorzata Kociszewska-Panaszek, Adam Panaszek
składających się na nie jednostek. Dobra znajomość narodowych specyfik
zarządzania 6 może zarówno ułatwić lepsze zrozumienie, nawiązywanie
kontaktów i współpracy, jak i efektywne konkurowanie 7 . Więcej, wspólnie
wypracowane rozwiązania technologiczne i organizacyjne mogą
o wiele bardziej odpowiadać na specyficzne zapotrzebowanie lokalnych
rynków. 8 Wiele organizacji ma jednak problemy z radzeniem sobie
z wielokulturowością, dotyczącą wszelkich zdarzeń i różnic kulturowych,
w których ujawnia się wielość sensów i wartości, w których
uczestnicy kultury, wchodząc we wzajemne interakcje, odwołują się do
odmiennych obyczajów i religii, czy też – szerzej – ideologii 9 . Problemy
wynikają głównie z niedopasowania stylów i systemów zarządzania,
braku koordynacji i integracji, zmian technologicznych, problemów językowych,
a także braku głębszego zrozumienia przyczyn, z powodu których
ludzie wywodzący się z różnych kultur zachowują się w taki, a nie
inny sposób. 10 W organizacjach o szerokiej działalności międzynarodowej
nie ma działów zajmujących się zarządzaniem międzykulturowym 11 .
Jednak menedżerowie coraz częściej zdają sobie sprawę z tego, iż przyszłość
należy do organizacji, które uznają, że zarządzanie kulturową
różnorodnością wyznacza stan sztuki menedżerskiej na najwyższym
poziomie, a także tych, które potrafią wykreować wizję urzeczywistniania
tego 12 . Perspektywa międzykulturowości lepiej oddaje i akcentuje
trans kulturowy charakter procesów wzajemnego uczenia się, włączenia
6
Różnice te można odnieść do kultury, ideologii i historii.
7
G. Stonehouse, J. Hamil, D. Campbell, T. Purdie, Globalizacja. Strategia i zarządzanie,
FELBERG SJA, Warszawa 2001, s. 128–130.
8
A. Nowak‐Far, Globalna konkurencja. Strategiczne zarządzanie innowacjami w przedsiębiorstwach
wielonarodowych, PWN, Poznań 2000, s. 129.
9
Np. prowadzone badania osiągnięć międzynarodowych koncernów, zlokalizowanych
w różnych krajach, wskazują wyraźnie na różnice w skuteczności stosowania tam
jednakowych technik kierowniczych i rozwiązań organizacyjnych.
10
G. Stonehouse, J. Hamil, D. Campbell, T. Purdie, Globalizacja. Strategia i zarządzanie,
op.cit., s. 130.
11
M. K. Nowakowski, Wprowadzenie do zarządzania międzynarodowego, DIFIN, Warszawa
1999, s. 111.
12
A. K. Koźmiński (red.), W. Piotrowski, Zarządzanie. Teoria i praktyka, PWN, Warszawa
1997, s. 521.