mbyllja e viti jubilar të shën palit - kishadhejeta.com

qershor 2009Kisha dhe jeta11të refuzimit të Mesisë, ai ka mbetur gjithmonë“populli i Hyjit”, por që akoma duhet të realizojëthirrjen e tij për të qenë populli i bijve të Hyjitnëpërmjet lindjes së re dhe nëpërmjet vëllezërvetë rinj të Jezu Krishtit. Kjo do të mund të ndodhëkur tërë Izraeli do të kthehet tek Mesia, do tëlindë akoma nga Shpirti dhe do të ketë ShpirtinShenjt si ligj të brendshëm të shkruar në zemëre që vepron në jetë.Pyetja: Pal, sa e bukur ajo që po na thua!Kjo e hap zemrën ndaj shpresës në mëshirëne Hyjit.Përgjigjja: (shfaq një përmallim të madhshpirtëror) Sa e madhe është mëshira e Hyjit ndajpopullit të vet! E kam shprehur në ato fjalë tëmrekullueshme , që i shkrova në Letrën drejtuarRomakëve, pasi fola për kthimin e hebrenjvetek Jezusi. Sa herë që këto fjalë më kthehen nëmendje, përmallohem në thellësitë e shpirtit tim:“Sikurse ju dikur nuk iu bindët Hyjit, e tani, përshkak të padëgjesës së tyre, fituat mëshirën, ashtuedhe ata tani, për shkak të mëshirës suaj, u bënëtë padëgjueshëm, në mënyrë që edhe ata ta fitojnëmëshirën. Pra, Hyji i ka ndryrë të gjithë njerëzit nëpadëgjesë, që të ketë mëshirë për të gjithë!” (Rom.11, 30-32). Të gjithë jemi të zhytur në mëshirëne Hyjit siç jemi të zhytur në ajër për të marrëfrymë e për të jetuar.Në atë çast mora pjesë në një ngjarje pentekostale(prej Rrëshajësh). Atmosfera qiellore në të cilënishim të zhytur filloi të mbushej me flakë zjarri,gjithnjë e më shumë, gjithnjë e më shumë, gjithnjëe më shumë. Vinin nga çdo anë dhe e mbushninatë vend. Unë dhe Pali shikonim të mrekulluar, tëhabitur. Pali më shpjegoi: Zoti, i Mëshirshmi, Aiqoftë bekuar në shekuj, është duke na dhënënjë shenjë të Mëshirës së Tij të Madhe. Ajo dotë përhapet mbi tokë si shumë flakë të zjarrta,që do ta mbushin atmosferën tokësore dhe do tëhyjnë në zemrat e njerëzve për t’i shndërruardhe për t’i kthyer tek Krishti. Këto flakë zjarrijanë të caktuara kryesisht për popullin e tij,për hebrenjtë. Kudo që të hyjnë këto flakë, do tëjapin jetë të re dhe urti dhe Krishti do të jetojënë mënyrë të re në ta. Eja, duhet të lutemi meforcë, sepse ky është një moment i volitshëm.Mos të flasim më, por të lutemi! Menjëherë ramënë gjunjë dhe me krahë të drejtuar nga qielli, sinjë lumë, dolën nga zemra jonë fjalë lavdi, falënderimi,adhurimi, të drejtuara drejt Mëshirës sëMadhe të Atit, të Birit e të Shpirtit Shenjt bashkëme përgjërime që Hyji të ketë mëshirë për të gjithënjerëzit, në mënyrë të veçantë për hebrenjtë, qëakoma janë të mbyllur ndaj Ungjillit.Pas njëfarë kohe, flakët e zjarrta u tërhoqëndhe gjithçka u kthye në paqen dhe në qetësinë emëpërparshme. U ngritëm dhe Pali, sikur të diltenga një ekstazë e thellë, shqiptoi në mënyrë solemnedhe me ngadalë fjalët që shkroi në letrën drejtuarRomakëve, pasi ka folur për Mëshirën e Madhe tëHyjit drejt krejt njerëzimit të padëgjueshëm: “Othellësi e pasurisë, e urtisë dhe e dijes së Hyjit!Sa të pavëzhgueshme janë gjyqet e tij, sa tëpashqyrtueshme janë udhët e tij! E njëmend,kush e njohu mendimin e Zotit? Kush iu bë Atijkëshilltar? Kush i dha Atij më parë që të jetëdetyrë të kthehet? Sepse, gjithçka është, ështëprej Tij, nëpër Të dhe për Të. Qoftë lavdëruarpërgjithmonë e jetës! Amen!” (Rom. 11, 33-36).Dhe, i shtrirë përtokë, adhuroi. (vazhdon)Lajme historike mbi shën Palin (3)(nga Bibla e Jeruzalemit) (vazhdon ngapjesa e dytë)Katërmbëdhjetë vjet pas kthimit (Gal. 2, 1),në vitin 49, ngjitet në Jeruzalem për të marrëpjesë në konçilin apostolik, që pranohet dheratifikon, pjesërisht edhe nën ndikimin e tij, qëligji judaik nuk i detyron të krishterët e kthyernga paganizmi (Vap 15; Gal 2, 3-6); në të njëjtënkohë, misioni i tij si apostull i paganëve merr njënjohje zyrtare (Gal. 2, 7-9) dhe ai rimerr udhëtimetë reja apostolike. Udhëtimi i dytë (Vap. 15,36-18, 22) dhe i treti (Vap. 18, 23 - 21, 17) zënëpërkatësisht vitet 50-52 dhe 53-58. Në vitin 58arrestohet në Jeruzalem (Vap. 21, 27 - 23, 22)dhe mbahet i burgosur në Çezarenë e Palestinësderi në vitin 60 (Vap. 23, 23 - 26, 32), kur dërgohetme roje në Romë (Vap. 27, 1 - 28, 16). Atybanon për dy vite (Vap. 28, 30), nga viti 61 derinë vitin 63. Me t’u mbyllur gjyqi me zgjidhjen etij, i jepet liria. Atëherë ndoshta shkon në Spanjë(Rom. 15, 24.28). Letrat baritore supozojnëudhëtime të reja në Lindje. Një burgosje tjetërnë Roomë përfundon me martirizimin e tij, qëvërtetohet nga gojëdhëna më e vjetër dhe qëmendohet të ketë ndodhur në vitin 67.Udhëzime për një punë aktive personaleapo në grupA. Bashkëndaj me të tjerët atë që më shumëtë ka goditur në këtë pjesë interviste.B. Fillo të lexosh udhëtimin e parë misionartë Palit në Vap. 13 e 14, shëno në një fletore çdovend në të cilin shkon Pali dhe përshkruaj mefjalët e tua atë që ka ndodhur. Mundesh edhetë konsultosh një hartë gjeografike biblike, nëtë cilën janë të vizatuara udhëtimet e shën Palitdhe vendet që ai ka vizituar.Ndalu të meditosh mbi fjalët dhe mbi faktetqë më shumë të godasin dhe të flasin në zemërdhe nxirre ndonjë mësim për jetën e krishterë tësotme, tënden personale dhe atë në bashkësi.Përfundo me një lutje.Kujto lutjet që deri tani kemi formuluar:O Zoti Jezu Krisht, Ti je Shpëtimtari im.Bëj që unë të mund të të njoh, të të dua dhetë të shërbej sikurse të ka njohur, dashur dheshërbyer Shën Pali. (nga pjesa e parë)Atë, burim i çdo feje në Jezusin, ashtu sikursektheve tek Jezusi Saulin salvues, kështukthe edhe sot tek Jezusi “gjithë Izraelin” sipasasaj që ke premtuar nëpërmjet Palit: “Atëherëmbarë Izraeli do të shëlbohet siç thotë ShkrimiShenjt: nga Sioni do të vijë Çliruesi, ai do talargojë mosbesimin prej Jakobit. Dhe kjo dotë jetë Besëlidhja ime me ta kur unë të zhdukfajet e tyre”. (nga pjesa e tretë).Përgatiti për botim Marçel HilaJemi pa ZotinJemi pa Zotin si qielli pa re.Jemi pa Zotin si zogu pa fole.Jemi pa Zotin si foshnja pa nënë.Jemi pa Zotin si nata pa hënë.Jemi pa Zotin si dimri pa shi.Jemi pa Zotin si vera me stuhi.Jemi pa Zotin vetëm në shkretëtirëqë s’ke bukë as ujë për të pirë.Të jesh pa Zotin do të thotë:je i vetmuardhe nuk ke asnjë njeri për të të ngushëlluar.I ke humbur shpresat për çdo gjë.Vlerat e tua nuk janë më.Ke humbur çdo gjë në këtë jetë.Je i vetmuar dhe i shkretë.Nuk ekziston shpirtërisht,por ekziston vetëm fizikisht.Flora ÇermeliZoti është dashuriaZoti është zjarr që të përvëlonZoti është dritë që rrugën ta ndriçonZoti është paqja që njerëzimi kërkonZoti është mik që jetën ta ndryshonZoti është shpresë që të inkurajonZoti është prind që nga gjithçka të mbronZoti është besim që zemrën ta forconZoti është shok që gjithmonë të këshillonZoti është dashuria për të cilën luftojmëZoti është çelësi i mirësisëqë hap dyert e lumturisë.Mëshira e Zotit s’ka kufi,ta fitojmë e të jetojmë në lumturi.JetaMes tokës dhe qiellit,është një frymëmarrje.Mes zemrës dhe shpirtit,është një rrahje.Mes njerëzimit dhe Zotit,është një falje.Mesh ujit dhe zjarrit,është një shpresë.Mes jetës dhe meje,është një dritë.Mes misterit dhe të vërtetës,është një gënjeshtër.Mes luftës dhe paqes,është një synim.Mes djallit dhe engjëllit,është një mëkat.Mes dashurisë dhe tradhtisë,është një simbol.Mes vdekjes dhe vuajtjes,është një dhimbje.Mes iluzionit dhe diturisë,është një qëllim.Mes ëndrrës dhe realitetit,është një shikim.Gjyste Çermeli