mbyllja e viti jubilar të shën palit - kishadhejeta.com

qershor 2009Kisha dhe jeta9Misioni “Ambulanca Maria Domenika”Nga Motër Riccarda Lazzari, Kujdestare e të Përvuajturve të Shën Kamilo-sNjë qendër pritjeje për fëmijët e varfërNë 2003, në bazë të një kërkese të paraqiturnga disa nëna, Kujdestaret e të Përvuajturve, morënmasat për krijimin e një Qendre Pritjeje, për fëmijëtnga mosha tre deri në gjashtë vjeç, të cilët vinin ngafamilje pothuajse të varfra. Fëmijët, në ketë mënyrë,largohen nga rruga duke shmangur me ketë mënyrëpasoja të rrezikshme. Në Qendër, përveç të tjerash,zhvillohet një program edukues në nivel kopshti.Edhe gjatë këtij viti, do të mikpriten 40 fëmijë.Arsyet e kësaj ditë festiveTë gjithë i njohim arsyet për të cilat jemisot këtu duke festuar: Kujdestaret e të përvuajturvetë Shën Kamilo-s, Kisha që ndodhet në Shqipëri dhei gjithë populli shqiptar.Jemi sot këtu për të përkujtuar dhe lavdëruarmirënjohjen tonë ndaj Zotit dhe ndaj të gjithëveJuve, për këtë ngjarje, të cilën kemi shumë kohë që poe presim, për strukturën e re të poliambulancës dhetë banesës së Motrave Kujdestare të të përvuajturve,mbas rreth 15 vitesh të një shërbimi shëndetësor intensivdhe bujar, sot kemi një strukturë të re dhe mëtë përshtatshme, e cila zëvendëson ish parafabrikatintashmë të nxjerrë jashtë përdorimit.Gëzimi ynë është i pamase sepse dhurata e madhee bërë nga Konferenca Ipeshkvnore Italianë e cila lejoidhe beri të mundur ndërtimin e strukturës së re siedhe ofertat bujare të bamirësve, bënë që të realizohejkjo ngjarje të cilën po festojmë sot.Por kjo ngjare ka edhe një domethënie tjetër,ajo përfaqëson një shenjë të prekshme të bekimittë Zotit mbi misionin tonë të dashur, për punën ekryer dhe për dashurinë mëshirëplotë të dhuruardhe të marrë.Pra jemi këtu sot për të thënë Faleminderit tonë:Zotit dhe të gjithë bamirësve dhe bashkëpunëtorëvetë misionit, si edhe atyre qe e kanë mbështetur melutjen e tyre.Një profil i shkurtër i MisionitFillesa e misionitMbas rënies në Shqipëri të regjimit komunisttotalitar, i cili e kishte çuar popullatën në një gjendjetë plotë varfërie ekonomike, shpirtërore dhe morale,në 1994 edhe “Motrat Kujdestare të të Përvuajturvetë Shën Kamilo-s”, besnike të mësimeve të Themeluesesse Tyre, Maria Domenica Brun Barbantini, iupërgjigjen apelit të Papës se Shenjtë Gjon Pali II, përtë dhënë kontributin e tyre për nevojat e kombit tëdashur shqiptar.Pasi u ra dakord me priftin e dioqezës lokale,dhe në bashkëpunim me Caritas-in dhe me kontributinreal të një Fondacioni holandez, u ndërtuanjë Poliambulancë, në një ndërtese parafabrikate nëkonstruksion druri, për të plotësuar kërkesat urgjentëshëndetësore të personave në nevoje.Motrat qe i dhanë jetë këtij misioni drejt fundit tëvitit 1994 janë: Motër Paola Dalberto, e cila ka ndërruarjetë dhe kujtohet me dashuri nga shumë personatë këtij populli, Motër Anna Maria Capparotto dheMotër M. Tiptara Kupraseart, të pranishme këtu sot.Që nga fillesa, misionaret u angazhuan qe të jetoninnë mënyrë të drejtë dhe të ndiqnin linjën karizmatiketë të Lumturuarës Maria Domenica Barbantini, dheta shndërronin atë në shprehje të mëshirës së Zotitdrejt popullit drejt të cilit ato ishin dërguar.Aktiviteti i PoliambulancësNjë grup shëndetësor i formuar nga një Mjek ipërgjithshëm, një dentist, tre motra infermiere, dhepersonel tjetër ndihmës dhe vullnetar, që vinte mbitë gjitha nga Italia, punoi në mënyre intensive që ngafillesa e saj dhe vazhdon deri në ditët e sotme, dukembledhur rreth vetës dhe duke kuruar: fëmije, tërritur, dhe persona të moshuar qe paraqitën në poliambulanceme patologji të llojeve të ndryshme, si ngapikëpamja e sëmundjeve të përgjithshme, ashtu edhedermatologjike. Personat që punojnë, japin “ndihmëne shpejtë” për aksidentet jo të rënda; kryejnë, përveç tëtjerash, mjekime, terapi muskulore dhe endovenoze;kontrolle mbi gliceminë dhe tensionin arterial, dheshume të tjera. Të shumtë janë fëmijët qe janë subjekt idjegieve të lehta dhe të rënda, të cilën sillen në Qendërdhe i besohen trajtimeve dhe kurimeve të misionarevetë “AMBULANCES NË ARAMERAS”.Përveç të tjerash, në raste të veçanta urgjence,grupi shëndetësor kryen edhe shërbimin në shtëpi.Mbas një periudhe të shkurtër lind edhe ambulancapër kurimin dhe mjekimin e dhëmbëve. Mevonë, ky shërbim fuqizohet me ndihmën e shoqatësONLUS: ASMO, zëvendësuar me pas nga SMOM,që dërgon, në mënyrë të vazhdueshme, mjekë dhefigura të tjera të specializuara profesionale, mbi tëgjitha në fushën e stomatologjike dhe odontoiatrike.Ky shërbim i përgjigjet një pjese të madhe të nevojavetë vendit për shëndetin e gojës, veçanërisht tekfëmijët, shumë prej të cilëve të moshës 7 – 8 vjeç, tëcilëve nuk u ndërrohen më dhëmbët dhe i kanë tëshkatërruar nga kariet.Për promovimin e gruasPër promovimin e gruas, Misionaret janë përkushtuarduke krijuar një shkollë rrobaqepësie për vajzadhe nënat e reja, duke dorëzuar në fund një Diplomëqë njihet edhe nga Shteti Italian. Çdo vit, rreth 35ose 40 prej tyre, kanë frekuentuar kursin dhe pasikanë marre diplomën, kanë arritur të gjejnë punë.Kjo shkollë ka qenë aktive për shume vite dhe kasjelle përfitime për shumë familje.Pranë të sëmurëve duke rrezikuar edhe jetënNë 1997, në momentin e revolucionit civil tëshkaktuar nga rënia e sistemit bankar dhe në vitin1999 me eksodin e kosovareve në Shqipëri, si rrjedhojëe konfliktit midis Serbisë dhe Kosovës, misionaretKujdestare të të Përvuajturve, me ndihmën e bashkëpunëtorëvevullnetarë, duke rrezikuar edhe jetën, urreshtuan të parat për t’i ardhur në ndihmë personaveqë kishin nevoje duke ofruar mikpritje, trajtim dhekurim shëndetësor dhe ndihma humanitare.Disa veçori:Sistemi i piramidave në të cilin shumë personatë mashtruar nga fitimi i lehtë, ia besuan kursimete jetës se tyre, dështuan në një kohë të shkurtër, dhenjerëzit e varfër u gjend papritmas edhe më shumëne vështirësi dhe varfëri. Reagimi i popullit ndajgjendjes ishte i dhunshëm, personat nuk mund tëpranonin qe kishin humbur të gjitha kursimet e tyredhe kërkonin me çdo mënyre kthimin e tyre mbrapsht.Lindi kështu një protestë e dhunshme, e cila sinjë pike vaji filloi të zgjerohej gjithnjë e më shumë.Ky Revolucion pushtoi të gjitha qytetet dhe shkaktoinjë kaos dhune të pamatshme, vjedhje të armatosuradhe shkatërrim në një shkalle të gjerë.Në këtë klimë dhune dhe anarkie, rreziku imbijetesës së Motrave dhe Nënës se Madhe i çoitek Ipeshkvi për të marrë një këshillë se si duhet tëvepronin.Ipeshkvi u pohoi se ai do të qëndronte mepopullin e tij, por secili kishte të drejtën për tëvendosur nëse të qëndronte ose të largohej; ikëshilloi Motrave Kamiliane të Arameras-it qe tëniseshin sepse gjendeshin në një vend të izoluar dhei mbushur me rreziqe të renda. Por fetaret vendosen,me kurajo, qe t’i qëndronin besnike Misionit të ciliti ishin betuar.Megjithatë i telefonuan Nënës se Madhe tëPërgjithshme, duke deklaruar vendimin e tyre përt’i qëndruar afër Popullit shqiptar, edhe në këtëgjendje të rëndë të mbushur me vuajtje dhe nevojatë ndryshme.Rreziku për jetën ishte shume i madh edhe përMotrat e të Përvuajturve, por ato shpresonin nëmbrojtjen e Nënës se Zotit dhe të themelueses setyre të shenjtë dhe përballuan çdo rrezik vetëm evetëm që të qëndronin afër vuajtjeve të njerëzve,duke shpresuar në fatin e mirë.Populli e kuptoi kurajon dhe bujarinë eMisionareve dhe nuk pushoi se pohuari: “Mundtë ishit nisur, ndërsa qëndruat me në për t’u kujdesurpër të plagosurit tanë, të sëmurit tanë dhe për të ndarëbashkë me ne rreziqet dhe frikat tona”.Vizita qetësuese e ArqipeshkvitNë momentet me të vështira të revolucionit,fetaret patën një vizitë ngushëlluese nga ana eArqipeshkvit Imzot Rrok Mirdita. Gëzimi ishte ipapërshkrueshëm nga të dyja palët; ai ishte i lumtur