10.07.2015 Views

plik .pdf, 11.3 MB - Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

plik .pdf, 11.3 MB - Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

plik .pdf, 11.3 MB - Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

• Edward SitekPosada, 1984żeliwowł. Muzeum Narodowe w <strong>Gdańsku</strong><strong>Sztuk</strong>a lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych to okres zagęszczającychsię wydarzeń artystycznych, kierunków następujących posobie w szybkim tempie, a także zacierania się podziałów gatunkowych.Nastąpiło wyjście poza przedmiot sztuki – pojawiły sięhappening, environment i performance. W 1971 roku nastąpiłorozwiązanie Wydziału Rzeźby i włączenie go w struktury WydziałuMalarstwa (powstał Wydział Malarstwa i Rzeźby), nie było to jednakkonsekwencją przemian w ówczesnej sztuce, ale jedynie administracyjnychograniczeń. Chociaż dziekanem tego wydziału zostałw pierwszym okresie Adam Smolana, fakt ten niewątpliwie wpłynąłna zubożenie wizerunku ówczesnej Państwowej Wyższej Szkoły<strong>Sztuk</strong> <strong>Pięknych</strong> 20 .Niezwykle ciekawym projektem rzeźbiarzy i gdańskiego MuzeumNarodowego było otwarcie w 1976 roku w parku oliwskim plenerowejGalerii Współczesnej Rzeźby Gdańskiej. Zaprezentowanoprace dwudziestu twórców, między innymi Adama Smolany,Stanisława Horno-Popławskeigo, Sławoja Ostrowskiego, AlbertaZalewskiego, Alfreda Wiśniewskiego, Janiny Stefanowicz-Schmidt 21 .Samodzielną pracę w Szkole kontynuowali lub rozpoczynali kolejniwychowankowie gdańskiej Szkoły, między innymi Albert Zalewski(od roku 1960), Edward Sitek (od roku 1966), Sławoj Ostrowski (odroku 1969), Stanisław Radwański (od roku 1973), Teresa Klaman (odroku 1973), Stanisław Szwechowicz (w latach 1974–1985), LudmiłaOstrogórska (od roku 1976), Mariusz Kulpa (od roku 1977), KrystynaAndrzejewska-Marek (od roku 1978), Zbigniew Jóźwik (w latach1978−1983), Ewa Krawczyk (w latach 1978–1982). W tamtej dekadziew gdańskiej rzeźbie dominowały różne rodzaje figuracji, któremożna określić wspólnym mianem metafory. Towarzyszył im dużyładunek ekspresji. W pracach, w których nacisk został położony naemocjonalną stronę przedstawienia i w których dominował nurt poetyckiejmetafory, kryją się obszary znaczeń symbolicznych, częstoo dydaktyczno-moralizatorskiej wymowie. Figuracja o znamionachekspresjonistycznych będzie stale obecna w gdańskiej rzeźbie.• Edward SitekGłowa, lata 90.gipswł. prywatny163 .

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!