plik .pdf, 11.3 MB - Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

R z e ź b aOba pomniki obok logo Niezależnego Samorządnego ZwiązkuZawodowego „Solidarność”, zaprojektowanego przez absolwentagdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych JerzegoJaniszewskiego, stały się symbolem tamtych czasów.Na realizację kolejnego pomnika w Gdyni musieliśmy czekaćdziesięć lat. Dopiero 17 grudnia 1993 roku odsłonięto na miejscudrewnianego krzyża, przed Urzędem Miasta, 25-metrowej wysokościkrzyż pomnik, wykonany z nierdzewnej stali przez gdyńskichstoczniowców według projektu Ryszarda Semki przy współpracySławoja Ostrowskiego:,,ZABITYM 17 GRUDNIA 1970 W POCHODZIE KU NADZIEI NAWOLNOŚĆ POLAKÓW W OJCZYŹNIE”.W 1981 roku w pierwszych demokratycznych wyborach na uczelnirektorem został Franciszek Duszeńko 24 . Nastąpiło reaktywowanieWydziału Rzeźby, którego dziekanem został Adam Smolana, a prodziekanemStanisław Radwański. Powołano dwie katedry: Rzeźbyi Rysunku (prowadzona przez Edwarda Sitka) i Specjalizacji (HenrykLula 25 ). Wśród wykładowców obok wymienionych twórców znaleźlisię między innymi Alfred Wiśniewski, Janina Stefanowicz-Schmidt,Albert Zalewski, Stanisław Szwechowicz, Sławoj Ostrowski, KrystynaAndrzejewska-Marek, Teresa Klaman, Ludmiła Ostrogórska,a także Zdzisław Pidek (od roku 1980), Anna Bem-Borucka 26 (od roku1981), Grażyna Grądkowska (w latach 1982−1992), Tomasz Misztal(w latach 1982−1996), Martin Makarewicz (w latach 1982–1992),Anna Paciorek (w latach 1983–1986), Włodzimierz Stopa (w latach1983–1986), Marek Bogdaszewski (w latach 1984–1986), JurataMarszałek (w latach 1986–1991), Wojciech Sęczawa (od roku 1986),Eugeniusz Szczudło (1990–1996). Powoli następowała zmianapokoleniowa.• Teresa KlamanUprzedmiotowione, 1988terakota malowanawł. autorPo wprowadzeniu stanu wojennego wielu artystów gdańskiejPaństwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych brało udział w ruchukultury niezależnej. Formy prac przybrały wyraz dramatyczny.Ekspresja lat osiemdziesiątych była tendencją ogólnoświatową,choć w różnych krajach przybrała różne formy. W Polsce ten rodzajbrutalnej ekspresji był zrozumiałą i adekwatną reakcją na sytuacjępolityczną. W ten nurt wpisała się twórczość Grzegorza Klamana,którego rzeźby z połowy lat osiemdziesiątych – monumentalnei surowe – kształtowane były z pnia drzewa ciosami siekiery i dłuta,polichromowane, często połączone z elementami blachy i innymimateriałami. Grzegorz Klaman był inicjatorem wielu zdarzeń artystycznychrozgrywających się w tamtym okresie na terenie Gdańskaw ramach między innymi „galerii rotacyjnej” oraz Galerii „Wyspa” naWyspie Spichrzów. W latach dziewięćdziesiątych skupił wokół siebietwórców zajmujących się działaniami w przestrzeni publicznej– stało się to możliwe dzięki utworzonej w 1992 roku przez WitosławaCzerwonkę Pracowni Intermedialnej, początkowo funkcjonującejna Wydziale Malarstwa i Grafiki, obecnie Rzeźby.