Pokaż treść!

Oto wazniejsze wystawy, w Morych Szpakowski brai udziai: Ars Balticaw Visby (w 1970 roku), Ill Miqdzynarodowe Brytyjskie Biennale Grafikiw Bradford (w 1972 roku), miqdzynarodowawystawa Vier Lander - VierTendenzen w Zurichu (w 1973 roku) oraz wystawa Geometria i emocjew Muzeum Narodowym w Warszawie (w 1978 roku).Szpakowski by) czqsto zapraszany do udziaiu w organizowaniu plenerow,sympozjow i spotkan: miqdzy innymi plenerow koszalinskich w Osiekach(w 1963, 1966 i 1968 roku), pleneru lngerencja plastyka w srodowiskozurbanizowane w tagowie (w 1972 roku), Sympozjum Form Przestrzennychw Ustce (w 1972 roku), ,,Spotkan 80" w Slupsku (w 1980 roku),pleneru Jqzyk geometrii w Biaiowiezy (w 1983 roku). Wiqkszosc z nichna trwale wpisala siq do historii sztuki polskiej, w ich trakcie bowiemmiaiy miejsce wystqpienia analityczno-teoretyczne stwarzajqce nie tylkowizje sztuki przyszlosci, ale i sytuacje wywoiawcze dla nowych faMowartystycznych.Szpakowski tylko przez kilka pierwszych lat po ukoriczeniu studiowzajmowat s i portretem ~ i pejzazem, aczkolwiek juz i w tych formach przejawialskionnoSci do syntetycznego ujmowania kompozycji. Od 1958 rokukonsekwentnie eksponowai prace abstrakcyjne. One pierwsze ujawniaiyjego zainteresowanie sztukq informel. Rychio pojawily siq prace geometryzujqceo bogatej fakturze, poczqtkowo o duzych walorach kolorystycznych,More wkrotce zarzucii na rzecz kompozycji monochromatycznych.Charakterystycznq cechq tych - powstajqcych od 1961 roku - prac byiowzbogacanie ich faktury poprzez wklejanie fragmentow surowego piotnai siatek. W 1963 roku w cyklu Rytmy nastqpiio kolejne uproszczenie formw kompozycjach fakturainych.Realizacja blaszanej, przestrzennej formy operujqcej ostrymi kqtami(Elblqg, 1965 rok) zainicjowata duiq seriq obrazow geometrycznych ozdyscyplinowanej kolorystyce. Przestrzennym rozwiqzaniem problemowpodejmowanych w malarstwie byio jego environment, zrealizowane naIll ,,Zlotym Gronie" w 1967 roku. W latach nastqpnych powstawaiy giownieprace reliefowe, z reguiy jednobarwne, ktorych dramaturgic tworzyiyostrokqtne formy powstaie poprzez skontrastowanie porowatego tia z nalozonymina nie gtadkimi powierzchniami. Krytyka zaliczyla je do najwainiejszychosiqgniqd. artysty.