. 262• Aleksander Widyńskiz cyklu „Bramy”, 2005serigrafia, papier, 70 x 100 cmwł. autor• Aleksander Widyńskiz cyklu „Bramy”, 2005serigrafia, papier, 70 x 100 cmwł. autorZbigniew Gorlak to artysta z równym zapałem tworzący pracemalarskie i graficzne. Swoje poszukiwania graficzne prowadzi w technicelitografii. Buduje prowokacyjny świat, wprowadzając doplansz litograficznych symbole wielkomiejskiej ikonosfery. Jest tou niego świadome korzystanie z elementów współczesnej sztukimasowej, reklam, mass mediów – powiększanie obszarów sztukiczystej poprzez zawłaszczanie obszarów należących dotychczasdo suburbiów tej sztuki, tworzy podwójne dno znaczeniowe,charakterystyczne zresztą dla medium graficznego. Cytaty cywilizacjiobrazkowej, gromadzone u Gorlaka w natłoku przedstawieńi różnorodnych, równolegle prowadzonych wątków narracji, dająchaos, zbliżony do wizji świata w kolażach dadaistów. Jak zauważaMieczysław Porębski: „dla grafiki wejście w ten świat – światmulti<strong>plik</strong>acji, wszechstronnego i wielokrotnego powtarzania standardowychinformacji i wzorów, jego aprobaty z jednej strony,kontestacji z drugiej – było czymś niesłychanie stymulującym.Wracała przecież do odległych źródeł, które powołały ją dożycia (...). Równocześnie zaś odnajdywała się w bieżącym nurciewspółczesności” 25 . <strong>Sztuk</strong>a Zbigniewa Gorlaka jest wyrazem żartui przewrotnej zabawy, a także ironicznego dystansu do tej napierającejzewsząd współczesności.Waldemar Marszałek, zajmujący się obecnie malarstwem, tworzyłw latach osiemdziesiątych prace graficzne w technice litografii.Dla Marszałka, tak jak i dla Akermanna, ważny był wymiar technologiczny,poszukiwanie w obrębie samego warsztatu. Pracującze studentami, starał się poznać tajniki związane z możliwościamiuzyskiwanymi dzięki pracy z kamieniem litograficznym. W swojejtwórczości dystansuje się od świata współczesności. Tworzy własnąwizję, inspirowaną często historycznymi czy mitologicznymiprzedstawieniami ikonograficznymi, nadając im jednak oryginalnepiętno poprzez stosownie cytatów z różnych rzeczywistości: historycznychi współczesnych. Tworzy całość umowną, w konwencjiinspirowanej jakby osiemnastowiecznym eskapizmem Jeana Watteauczy artystów weneckich. Eskapizmem, który wydaje się byću niego lekko ironicznym dystansem do ludzkiej cywilizacji.Aleksander Widyński to artysta działający w obrębie kilku mediów.Uprawia malarstwo, ale przede wszystkim sitodruk na tkaninie lubpapierze, a także coraz częściej prezentowany rysunek i przestrzennekompozycje strukturalne z papieru i tektury. Czarno-białysitodruk, który przez ostatnie lata pojawia się u niego najczęściej,to kompozycje abstrakcyjno-geometryczne, w pewnym sensienawiązujące do unizmu Władysława Strzemińskiego. Ta koncepcjasztuki pozostaje bez zmian i przy poszukiwaniach przestrzennychnajnowszych realizacji struktur papierowych, w których artystawprowadza kolor, jednakże linearne, powtarzające się układysugerują, że Widyński wciąż prowadzi artystyczne rozważaniaw kręgu poszukiwań unistycznych. Wśród jego rysunków czy pracmalarskich uwagę zwracają prace nawiązujące przewrotnie, poprzeznaśladowanie wątku i osnowy, do struktury tkackiej.• Sławomir WitkowskiIslamskie autodafe 3, 2004druk cyfrowy, 60 x 89 cmwł. autor• Czesław TumielewiczPrzenikanie, 2005druk cyfrowy, 39 x 50 cmwł. autor
G r a f i k a w a r s z t a t o w a„Grafika warsztatowa to druk. To namysł, mozół i praca. To warsztat– droga spajająca imperatyw tworzenia i talent. Grafika tostale obecna zagadka i tajemnica ostatecznego efektu odbitki.Ale grafika współczesna to postępujący mariaż tradycyjnych,poprzedzanych wielowiekową historią środków wyrazu i futurystycznychtechnologii komputerowych, laserowych doskonałości,wirtualnych przestrzeni zacierających pojęcia unikatowej odbitki,oryginału, nakładu, matrycy, chociaż dziś te elektroniczne kreacjezdające się wyprzedzać przyszłość są jeszcze w mniejszości wobecszlachetnych technik graficznych”. 26Wielu artystów z upodobaniem tworzy prace w technice komputerowejdającej inne, nowe możliwości. W gdańskim środowiskuuprawiają ją między innymi Cezary Paszkowski, który tę technikęuczynił obecnie najważniejszym środkiem swojej artystycznejwypowiedzi, Jerzy Krechowicz, Czesław Tumielewicz, Adam Harasi Sławomir Witkowski.Jak pisze Dorota Folga-Januszewska: „(...) współczesna grafikanaznaczona dążeniem do unikatowości ma niejedno oblicze.Niepowtarzalność, jako symptomatyczne zjawisko końca naszegowieku, jawi się w różnych tendencjach rozmaitymi środkami, naróżnym poziomie rozumienia wyrazu artystycznego. Ważne jest, żewybór grafiki jako formy ekspresji jest świadomym wyborem drogitworzenia, chęcią wędrówki poprzez jedno stadium do innego,poprzez oczekiwanie do zamyślonego efektu” 27 .Wydaje się, że chociaż grafika warsztatowa znajduje się w <strong>Gdańsku</strong>nieco na uboczu innych dyscyplin, to dzięki wzorcom artystycznym,istniejącym w całym okresie powojennym, zresztą i do dziś,nie zabraknie osobowości twórczych dokonujących świadomegowyboru myślenia i pracy w medium graficznym.Jerzy Krechowicz •Trzecia – drugaz cyklu „Figury labiryntu”druk cyfrowy, 177 x 120 cmwł. autorCezary Paszkowski •Grawitacja, 2001druk cyfrowy, 61 x 40 cmwł. autor263 .