plik .pdf, 10.2 MB - Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku

P r o j e k t o w a n i e g r a f i c z n eOsobowością wielobarwną, człowiekiem instytucją, który swojąindywidualnością twórczą przyczynił się już jako student, późniejzaś jako asystent, wykładowca i rektor do rozwoju tej uczelni,jest Jerzy Krechowicz. Związany przez całe życie z gdańską PWSSP,z tym jednym miejscem, inwencją i rozlicznymi zainteresowaniami,pchany wewnętrznym imperatywem, by próbować swoichsił i sprawdzać się w różnorakich dyscyplinach sztuki czy teżprowadzić poszukiwania na jej obrzeżach. Jeśli się mówi o jegodziałalności związanej ze sztuką plakatu, wydaje się – zwłaszczana tle grafików warszawskich – zajmować w Szkole miejsce osobne.Plakaty Krechowicza, w wykształconym i ściśle dla niego charakterystycznymstylu, są właściwie czarno-białymi fotokolażami– z całą przewrotnością korzysta bowiem z elementów starych pracgraficznych. Dziewiętnastowieczny staloryt, litografia, szesnastowiecznysztych czy osiemnastowieczny miedzioryt – te cytatyz tradycji grafiki warsztatowej można by mnożyć. Przedmioty,postacie, znaki zodiaku, symbole, ornamenty artysta gromadzina jednej płaszczyźnie, obrysowanej konturem konkretnegoJerzy Krechowicz •plakat wystawowy, 1983przedmiotu czy postaci lub też tworzy z nich tło. Przewrotnośći prowokacja. Ta wielość elementów i różnorakich tropów pozwala„czytać” plakat jak książkę, jednocześnie pozornie zaciemniającobraz, ideę całości. Krechowicz podaje nam jednak „spis treści”,typowy, istotny w sztuce plakatu – umowny skrót, dzięki któremuobraz staje się zrozumiały już w „pierwszym czytaniu”. Tak jak widaćto choćby w realizacji Les Artistes de Gdańsk à Paris, gdzie ręka, okoi linie papilarne stanowią kwintesencję pojęcia „artysta”, z jegoindywidualnością, osobowością twórczą. Zaś reszta znaczeń – tkwiw szczegółach... Taki przewrotny i zamierzony zabieg artystycznyjest właściwy dla całej jego sztuki, co podkreśla Andrzej Żurowski:„W każdej z uprawianych dziedzin przedmiot, jego znaczeniesłowne Krechowicz usuwa w tło, zaś strukturę dzieła organizuje poprzezdygresje, poprzez wyciąganie bardzo dalekich konsekwencjiskojarzeniowych z fabularnego pretekstu. Poprzez odkrywanieniejako podskórnych sensów zewnętrznej rzeczywistości” 37 .• Jerzy Krechowiczplakat wystawowy, 1989269 .