Modelowanie kursu walutowego dla krajów

Niemiec w handlu Czech, a z drugiej strony stanowiła jeden z pierwszych sygnałówintegracji z Unią Europejską.W okresie od 1991 roku, w związku ze stałym kursem walutowym (tj. niskimryzykiem zmiany kursu), nastąpił znaczący napływ kapitału zagranicznego.Spowodowało to wzrost podaży pieniądza, co wywołało presję inflacyjną. W warunkachsystemu kursu stałego wyższa inflacja w Czechach niż zagranicą przełożyła się naaprecjację realnego kursu korony. Spowodowało to pogorszenie bilansu handlowegooraz bilansu obrotów bieżących. W efekcie, 28 lutego 1996 roku w celu zwiększeniaryzyka kursowego, zezwolono, aby kurs mógł wahać się w paśmie +/-7,5% wokółparytetu centralnego.Wprowadzenie systemu „kursu płynnego w paśmie” było przełomowym krokiem wczeskiej polityce kursowej. Pierwsze miesiące działania nowego reżimu kursowego byłyokresem lekkiej aprecjacji kursu realnego (por. wykres 1.2), natomiast w maju 1997 rokuatak spekulacyjny osłabił koronę do poziomu bliskiego dolnej granicy wahań. Wrezultacie 26 maja 1997 roku Narodowy Bank Czech zdecydował się upłynnić koronę(system kursu płynnego-kierowanego). Władze monetarne próbowały wpływać napoziom kursu jedynie w celu utrzymania stabilnej relacji z walutą niemiecką a obecnieczynią to z euro.1.3.2. PolskaNa początku okresu transformacji głównym celem polityki kursowej były:stabilizacja gospodarcza oraz wspieranie polityki pieniężnej w zakresie walki z inflacją. Ztego względu 1 stycznia 1990 roku nastąpiła dewaluacja złotego o 31,6 procenta, zaśkurs został ustalony na poziomie 9500 złotych za dolara amerykańskiego (system kursustałego). Tego samego dnia złoty stał się walutą wewnętrznie wymienialną.Celem reformy była przede wszystkim walka z inflacją (kotwica antyinflacyjna)oraz odbudowa zaufania do waluty krajowej. Jako że rezerwy dewizowe Polski w tymokresie były bardzo niskie, operację wprowadzenia wymienialności ubezpieczał FunduszStabilizacyjny w wysokości miliarda dolarów amerykańskich (system kursu stałegowiąże się z posiadaniem wysokich rezerw - por. pkt 1.2.2.). Fundusz ten, utworzony 28grudnia 1989 przez 18 krajów OECD, w praktyce nie został wykorzystany. Oznacza to,20