wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna

Zakładka: kwartalniki na portalu: www.polska-zbrojna.plINNE ARMIEBy umieć przeciwdziałaćniowe i tymczasowe bazy patrolowe. Wszystkiesą traktowane przez partyzantów jako obiekty ataku,chociaż preferują oni wykonywanie uderzeńna inne cele, powodując szczególne zagrożeniedla afgańskiego aparatu władzy, a także dla pracownikówzwiązanych z instytucjami międzynarodowymioraz zajmującymi się odbudową kraju.Głównie atakowani są zatem członkowie AfghanNational Security Forces (ANSF) oraz pracownicyorganizacji międzynarodowych udzielającychNieszablonowośćAtak nigdy nie będzie taki sam jak poprzednio. Jego niepowtarzalnośćbędzie przede wszystkim wynikiem: wiedzy, doświadczeniai inicjatywy dowódcy, praktycznych umiejętnościoperatorów ustawiających improwizowane urządzenia wybuchowe,ukształtowania i pokrycia terenu, pory doby i warunkówmeteorologicznych, a także dostępności zaopatrzenia.Sposób jego wykonania będzie również się zmieniać w zależnościod: regionu Afganistanu, roli, jaką odgrywają w danejprowincji CF, narodowości żołnierzy tych sił (dlatego istotne sąnarodowe Rules of Engagement – zasady użycia siły), poziomuich wyszkolenia, narodowych TTPs itp.pomocy, działający w agendach rozproszonych naterenie całego kraju. Kolejne obiekty wrażliwe naataki partyzantów to sieć komunikacyjna, zwłaszczałącząca bazy CF, oraz kolumny przemieszczającesię po drogach. Jednakże, gdy obiekty tegotypu są dobrze chronione i ich zaatakowanie jesttrudne, partyzanci bardzo chętnie uderzają w cywilneobiekty, takie na przykład, jak miejsca lokalnegohandlu.Sposoby ich działania mogą być standardowe,czyli znane i opisane w różnych podręcznikach,lub modyfikowane w zależności od wyobraźnii inicjatywy poszczególnych dowódców oraz tych,którzy zakładają improwizowane urządzenia wybuchowe(Improvised Explosive Device – IED).Partyzanci są prawdziwymi ekspertami przedewszystkim od analizy terenu i wyboru miejsc przeprowadzeniaataków. Ponadto mają wybitną zdolnośćoceny terenu pod kątem zamieszkujących goludzi. Potrafią wychwycić często subtelne podziałyreligijne, kulturowe i historyczne oraz wykorzystaćje do swoich celów.Dowodzenie i łącznośćGrupy partyzanckie stosują wciąż ten sam sposóbdowodzenia podwładnymi, polegający na tym,że każdy z partyzantów zna ogólne zadanie swojegopododdziału i jest przygotowywany do wykonywaniazadań cząstkowych z niego wynikających,samodzielnie lub w małym zespole, bez ingerencjidowódcy lub z niewielką. W związkuz tym odsunięcie (wyeliminowanie) partyzanckichdowódców (zabicie ich lub aresztowanie) niepowstrzyma pozostałych członków grupy, lecz jedyniespowoduje jej rozdzielenie. Chociaż w dłuższymokresie, z powodu wyeliminowania dowódców,może dojść do sytuacji, że będzie brakowaćdoświadczonych liderów, zdolnych do przeprowadzaniaataków na siły koalicyjne.Partyzanccy dowódcy niezbyt ufają technicznymśrodkom łączności i najczęściej korzystająz telefonów komórkowych, lecz w uzasadnionychprzypadkach mogą stosować również inne sposobykomunikowania się. Gama tych, często niekonwencjonalnych,form porozumiewania się obejmujena przykład lustra, kolorowy dym lubposłańców (kurierów). Nie można więc zakładać,że zawsze uda się pozyskać informacje o potencjalnychzagrożeniach, prowadząc nasłuch w sieciachłączności.Działania rozpoznawczePartyzanci skutecznie wykorzystują sieć wywiadowcóww celu gromadzenia informacji o planowanychdziałaniach ISAF oraz o ich TTPs. Jużw początkowym etapie przygotowania ataku prowadząrozpoznanie wstępne, nawet na wszystkichszczeblach dowodzenia oraz dodatkowo z udziałemcywilów i dzieci. Analizują zdobyte informacje,na przykład o: sposobach działania pododdziałówISAF, przebiegu porządku dnia, wyposażeniu,personelu i obowiązujących procedurach.Głównie dzieci, a także osoby dorosłe będą uży-112 przegląd wojsk lądowych 2012/02