wojsk lÄ dowych - Polska Zbrojna

Zakładka: Kwartalniki na portalu: www.polska-zbrojna.plKoncentracja na społeczeństwieDOŚWIADCZENIAmiarze progresu (lub też stwierdzeniu jego braku)w działaniach przeciwpartyzanckich w Afganistanie.Są one następujące:– liczba informacji o aktywności partyzantówprzekazywanych dobrowolnie przez przedstawicielimiejscowej ludności; może wskazywać na poziomspołecznego zaufania do ANSF oraz chęćudzielenia wsparcia GIRoA; istotna jest ich wiarygodność;– procentowy stosunek zgłoszonych IED (przezprzedstawicieli lokalnych społeczności) do faktycznieznalezionych; ze względu na fakt, że około 50%strat ponoszonych przez ISAF następuje w rezultacieoddziaływania IED, miernik ten został wyodrębnionyz punktu 1 według Kilcullena; może wskazywaćdobrowolną chęć ochrony ANSF i ISAF;– funkcjonowanie lokalnych rynków, w tym cenyartykułów spożywczych sprzedawanych na bazarach(zwłaszcza produktów niewytwarzanych lokalnie)oraz koszty transportu (niski poziom bezpieczeństwawpływa na ich podniesienie); zmianycen mogą odzwierciedlać ogólne poczucie stanubezpieczeństwa w określonym obszarze;– aktywność organizacji pozarządowych w rejonieodpowiedzialności, w tym progres w realizacjiprzez nie projektów; koszty materiałów i siły roboczejbędą uzależnione od poziomu bezpieczeństwa;– różnica w stopniu identyfikacji przez miejscowąspołeczność „sądów” partyzanckich w zestawieniuz sądownictwem legalnych władz; akceptacjai przestrzeganie nakazów „sądów”partyzanckich może wskazywać na stopień poparciaudzielanego INS lub odzwierciedlać nieobecnośćlegalnego sądownictwa afgańskiego;– stopień uczestnictwa w programach i inicjatywachekonomicznych, politycznych i społecznych,odzwierciedlający poziom rozpoznawalnościafgańskiej administracji jako struktury zdolnej rozwiązywaćproblemy lokalnej społeczności;– zdolność afgańskiej administracji do ściąganiapodatków w porównaniu z poziomem „opodatkowania”lokalnej społeczności przez rebeliantów;– liczba zamachów na urzędników administracji,przedstawicieli starszyzny plemiennej lub innychmieszkańców danego obszaru oraz dokonanychich porwań;– aktywność afgańskich urzędników (zwłaszczaszefów dystryktów), w tym możliwość pełnieniaprzez nich funkcji poza siedzibami urzędów; świadczyto o stopniu kontrolowania społeczeństwa przezrebeliantów;– funkcjonowanie systemu bezpieczeństwa publicznego,zwłaszcza znalezienie odpowiedzi napytanie, kogo miejscowa społeczność identyfikujejako podstawę tego systemu.PrzygotowanieBiorąc pod uwagę specyfikę środowiska działań,wymierne korzyści w realizacji zadań w ramachwspółpracy cywilno-wojskowej przyniosłyby takiezamierzenia, jak:– zwiększenie zdolności interakcji z przedstawicielamilokalnych społeczności (w tym szczegółowaznajomość sytuacjiw dystryktach);– szkolenie z zakresuConsequence Management(zgodniez narzuconymi przezCJTF algorytmamipostępowania w przypadkustrat po stronieludności cywilnej);– przygotowanie doSiłą napędową partyzantówjest przede wszystkimsłabość instytucji państwowych,wynikająca z ich niezdolnoścido zaspokajanialudności jej podstawowychpotrzeb (zwłaszcza poczuciabezpieczeństwa) oraz do rozwiązywaniakonfliktów.identyfikacji coregrievances i powodowanejprzez nie niestabilności– SoI (na podstawie mechanizmu DistrictStability Framework);– zapoznanie się z TTPs (Tactics, Techniquesand Procedures) stosowanymi przez pododdziałwspierany przez personel CIMIC.Szkolenie tego personelu nie powinno kończyćsię na etapie przygotowawczym przed przemieszczeniemsię w obszar odpowiedzialności. Zmieniającesię warunki prowadzenia działań wymagająciągłego dostosowywania własnej aktywności.Użyteczne w tym względzie jest uczestnictwow Counterinsurgency Leaders Course organizowanymprzez Counterinsurgency Training Center –Afghanistan (CTC-A) w Camp Julien (Kabul). •Autor jest absolwentem WSO im. T. Kościuszki (2000), Uniwersytetuim. A. Mickiewicza (2005) i AON (2006). Służbę rozpocząłw 6 BKPanc jako oficer rozpoznania, następnie dowodził plr.W latach 2004–2011 służył w CGWWC-W. Od 2011 r. w CentrumPrzygotowań do Misji Zagranicznych.2012/02przegląd wojsk lądowych99