Wspomnienie o żołnierzu z PrzygodzicSpór o symbol powstaniaEdmund RadziszewskihistoriaDzieciństwo i lata młodzieńczeJan Mertka przyszedł na świat 27 lipca 1899roku w Przygodzicach w rodzinie rolników – Józefai Magdaleny (z domu Kasprzak) jako najmłodsze,jedenaste dziecko. W latach 1906-1913 uczęszczałdo Szkoły Powszechnej w Przygodzicach, którąukończył z wynikiem dobrym. Mając zaledwieczternaście lat podjął pracę jako robotnik kolejowyw Ostrowie. Dwa lata później, po wyjeździe doWestfalii, gdzie przebywał jego brat Franciszek,pracował początkowo w piekarni w Duisburgu,później jako robotnik w fabrykach w Bochum i Dietmaru.Tam też zdobył kwalifikacje montera elektrotechnika.W tym czasie uczestniczył w pracachpolskich towarzystw zawodowych i oświatowych,które rozwijały patriotyzm młodych emigrantów. Wostatnim roku I wojny światowej został wcielony doarmii pruskiej w Cottbus z przydziałem do oddziałureflektorów.Świadomy wybórGdy w listopadzie wybuchła rewolucja w Berliniei Niemcy ogarnął chaos, zrzucił mundur pruskii powrócił w rodzinne strony. W Ostrowie w tymczasie wrzało, powstawała „Republika Ostrowska”.<strong>10</strong> listopada Jan Mertka wstąpił jako ochotnik doI Pułku Piechoty Polskiej, trzy dni później wraz zinnymi żołnierzami złożył przysięgę. TymczasemNaczelna Rada Ludowa w Poznaniu, w obawieprzed przedwczesnym wybuchem walk z Niemcami,podjęła decyzję o rozwiązaniu ostrowskiejpiechoty. Część jej żołnierzy postanowiła przekroczyćgranicę polsko-niemiecką i wstąpić doformowanego od 16 listopada w <strong>Kalisz</strong>u I BatalionuPogranicznego. Jego dowódcą został WładysławWawrzyniak. Do Szczypiorna, gdzie stacjonowałbatalion, przybył także Jan Mertka. 13 grudnia złożył– wraz z żołnierzami byłej ostrowskiej jednostki– uroczystą przysięgę na placu św. Józefa w <strong>Kalisz</strong>u.Tak rozpoczęła się służba ochotników, którzyświadomie wybrali udział w przyszłej walce.Przypadkowy incydent granicznyDo obowiązków I Batalionu Pogranicznegonależało patrolowanie granicy polsko-niemieckiejna odcinku Mączniki – Kościelna Wieś. Żołnierzeodbywali też rutynowe patrole graniczne. ŚwiętaBożego Narodzenia upłynęły im w spokoju, ale 27grudnia do patrolu wyznaczono Jana Mertkę i pochodzącegoz Radłowa Czesława Radajewskiego.Jak wynika z późniejszych relacji świadków, okołogodziny <strong>11</strong>.30 przeszli oni granicę polsko-niemieckąpod Boczkowem. Ze względu na położeniemiejscowości, wchodzącej niewielkim klinem wobszar państwa polskiego, przekroczenie granicyw tym miejscu nie stanowiło do tej pory problemu.Tym razem jednak było inaczej. Pięcioosobowy patrolżołnierzy Heimatschutzu zareagował ogniem.Padły strzały. Jan Mertka został śmiertelnie ranionyJan Mertka z bratemw głowę, Czesław Radajewski – ranny. Po 20minutach Mertka zmarł.Ten tragiczny incydent wywołał szybką reakcjępolskiego dowódcy – Władysław Wawrzyniakpodjął pościg za sprawcami zdarzenia i wtargnąłcztery kilometry w głąb terytorium niemieckiego.Po bezskutecznej pogoni batalion powrócił doSzczypiorna. Strona polska, aby wyjaśnić okolicznościzdarzenia, podjęła rozmowy z dowództwemniemieckim, ale uniemożliwił je dalszy biegwypadków. Do Szczypiorna dotarły wiadomości owalkach w Poznaniu. Wkrótce batalion przekroczyłgranicę i podjął walkę z oddziałami niemieckimi.29 grudnia opanowano Skalmierzyce, 31 grudniaOstrów i kolejne miejscowości.Tego dnia w Ostrowie na cmentarzu przy ulicyWrocławskiej odbył się pogrzeb Jana Mertki. Wzięliw nim tłumnie udział mieszkańcy Ostrowa i okolic– była to wielka manifestacja patriotyczna. Wieczoremmiasto zostało wyzwolone przez oddział,w którym służył Jan Mertka.Dowództwo Główne Polskich Sił Zbrojnychbyłego zaboru pruskiego rozkazem z 15 czerwca1919 roku uznało Jana Mertkę ofiarą powstania,a jego nazwisko znalazło się na liście poległych.Polski żołnierz został pośmiertnie odznaczonyKrzyżem Walecznych, Medalem Pamiątkowymza udział w wojnie i Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.Generał Józef Dowbór-Muśnicki nadałteż Magdalenie Mertce – jako matce pierwszegopoległego żołnierza armii wielkopolskiej – KrzyżPamiątkowy.Jan MertkaPamięć o Janie MertceW 1929 roku zwłoki powstańca z Przygodziczostały przeniesione na nowy cmentarz przy ulicyLimanowskiego w Ostrowie. Umieszczono je wkwaterze powstańców przy odbudowanym powojnie, a zniszczonym przez Niemców w czasieII wojny światowej, pomniku z 1923 roku. 17 maja1937 roku pierwszy dowódca powstania wielkopolskiego,generał Stanisław Taczak odsłonił na budynkukoszar w Szczypiornie tablicę pamiątkową,która również uległa zniszczeniu podczas wojny.<strong>11</strong> września 1938 roku odsłonięto w Przygodzicachpomnik poświęcony Janowi Mertce i innympoległym mieszkańcom wsi. Niemcy i ten pomnikzniszczyli, ale mieszkańcy zdołali ukryć jegofragmenty. Po II wojnie odbudowywano go w kilkuetapach. W 1960 roku powrócił na plac w centrumPrzygodzic, a w 1992 roku odkopano schowanepodczas wojny jego części. Zrekonstruowanoobelisk, dodając tablicę z nazwiskami poległychi zamordowanych mieszkańców Przygodzic podczasII wojny światowej.W latach 60. ubiegłego stulecia jedną z przygodzickichulic nazwano imieniem Jana Mertki. W1982 roku, w okresie stanu wojennego, uczczonojego pamięć odsłonięciem obelisku pamiątkowegow Boczkowie, gdzie zginął. W uroczystości zudziałem wojska uczestniczyło wielu mieszkańcówgminy Skalmierzyce, obecny był także bratanekpowstańca – Józef Mertka. <strong>11</strong> listopada 1999roku Rada Gminy Przygodzice nadała żołnierzowipośmiertnie tytuł „Honorowego Obywatela GminyPrzygodzice”. Otrzymali je wówczas także JanPaweł II i 86-letni Wincenty Broniwój-Orliński. 27grudnia 2004 roku na budynku dawnej szkoływ Przygodzicach przy ulicy Szkolnej, do którejuczęszczał Jan Mertka, została odsłonięta tablicaupamiętniająca ten fakt.
W listopadziei grudniu...Tadeusz Krokos<strong>10</strong>•<strong>11</strong>•<strong>12</strong><strong>2008</strong> 15dokończenie ze str. 13Pomnik w Przygodzicach z 1938 rokuPomnik w Przygodzicach z 1960 rokuPod koniec miesiąca (24 listopada) zorganizowanezostanie sympozjum popularnonaukowez okazji 90. rocznicy wybuchu powstania. Zapraszająna nie Oddział Polskiego TowarzystwaHistorycznego i IV Liceum Ogólnokształcąceim. Ignacego Jana Paderewskiego w <strong>Kalisz</strong>u.W czasie spotkania zaprezentowane zostanąnastępujące referaty: „Powstanie 1918-1919zwycięskim zrywem niepodległościowym luduWielkopolski” (prelegent – dr Marek Kozłowski,wiceprezes Oddziału PTH, historyk), „Rok 1918na pograniczu ostrowsko-kaliskim (mgr MaciejKowalczyk, prawnik, prezes Ostrowskiego TowarzystwaGenealogicznego, członek PTH), „IBatalion Pograniczny” (mgr Tadeusz Krokos,prezes Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego,historyk).Tablica odsłonięta w Przygodzicach w 2004 rokuFot. archiwum Towarzystwa Miłośników PrzygodzicPo II wojnie światowej pamięć o Janie Mertcebyła wśród historyków przez długi czas uśpiona.Mimo ukazanego w „Polskim Słowniku Biograficznym”biogramu powstańca w opracowaniu JanaPietrzaka (1975 rok), w wydanej w 1978 roku przezhistoryków poznańskich: Antoniego Czubińskiego,Zdzisława Grota i Benona Miśkiewicza pracy „Powstaniewielkopolskie” wspomniano tylko: „PodBoczkowem pada Jan Mertka”; ani słowa więcej,choćby o okolicznościach śmierci poległego.„Wielkopolski Słownik Biograficzny” z 1983 rokunawet nie wspomina o żołnierzu z Przygodzic.Bohater walk pozostał znany właściwie tylko wregionie ostrowskim. Dla jego mieszkańców JanMertka stał się symbolem uosabiającym wszystkichpowstańców wielkopolskich.Anachroniczne kontrowersjeDla mieszkańców Poznania pierwszym poległympowstańcem jest Franciszek Ratajczak,który zginął w tym samym dniu, co Jan Mertka,ale pięć godzin później. Według relacji świadkówjego śmierć także była przypadkowa. Historycypoznańscy podchodzą do faktów bardzo formalnie:27 grudnia w Wielkopolsce miało miejscekilka incydentów polsko-niemieckich, w wynikuktórych zostali ranni i zmarli żołnierze wielkopolscy.Za początek powstania przyjęto jeden z nich– incydent, w wyniku którego w Poznaniu zginąłFranciszek Ratajczak.Jan Mertka, zanim poległ, musiał założyć polskimundur i przekraść się w nim przez granicę, byznaleźć się po polskiej stronie; dwa razy składałprzysięgę jako żołnierz. Czy nie zdawał sobie sprawy,co może go spotkać w każdej chwili? Czy nieoddał życia za wolną ojczyznę? Spór więc o to, ktobył pierwszym poległym powstańcem wielkopolskim,po 90 latach od wybuchu powstania wydajesię anachroniczny, ale jest on zarazem sporem oto, kto powinien jawić się jako symbol walki Wielkopolano wyzwolenie spod władzy pruskiej.Edmund Radziszewski – na stałe mieszka w Przygodzicach.Jest historykiem i regionalistą.Grudniowe uroczystościKoniec roku także obfitował będzie w jubileuszoweuroczystości. <strong>11</strong> grudnia szkolnyTeatr na Widoku zaprezentuje widowiskohistoryczne pt. „Plac Wolności” w reżyseriiWłodzimierza Garsztki i Grażyny Sakowicz--Garsztki. Spektakl przy współpracy OddziałuPolskiego Towarzystwa Historycznego tymrazem pokazany zostanie na deskach CentrumKultury i Sztuki. Uroczystości na placu św.Józefa w <strong>Kalisz</strong>u będą służyły upamiętnieniu90. rocznicy złożenia w tym miejscu przysięgiprzez żołnierzy I Batalionu Pogranicznego.Program uroczystości 13 grudnia rozpoczniemsza święta w intencji żołnierzy I BatalionuPogranicznego i powstańców wielkopolskich wSanktuarium św. Józefa. Po niej, na placu przybazylice, nastąpi odtworzenie przysięgi żołnierzyI Batalionu, a także uroczyste poświęcenietablicy upamiętniającej udział powstańcóww walkach. Organizatorami uroczystości są:Oddział Polskiego Towarzystwa Historycznegow <strong>Kalisz</strong>u, Sanktuarium św. Józefa w<strong>Kalisz</strong>u, Centralny Ośrodek Szkolenia SłużbyWięziennej w <strong>Kalisz</strong>u-Szczypiornie oraz MiejskiKomitet Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwaw <strong>Kalisz</strong>u.Na początku przyszłego roku organizatorzyprzewidują jeszcze konkurs historyczny o powstaniuwielkopolskim dla uczniów szkół ponadgimnazjalnychpołudniowej Wielkopolski (finałw <strong>Kalisz</strong>u 13 lutego 2009 roku). Zagadnieniakonkursowe obejmować będą między innymiutworzenie w <strong>Kalisz</strong>u I Batalionu Pogranicznego,udział żołnierzy w walkach powstańczychoraz przebieg powstania.Jubileuszowy program obchodów przygotowałOddział Polskiego Towarzystwa Historycznegow <strong>Kalisz</strong>u we współpracy z licznymiinstytucjami i szkołami.