Tanrıların Arabaları

mumyalamayı öğretebilecek türden değildir.
Helvvan'ın 9 kilometre kadar ötesinde, hepsi birinci ve ikinci sülâleye ait olan 5000 kadar irili
ufaklı mezar vardır. Bu mezarlar mumyalama sanatının 6000 yıl önce bilindiğini ve uygulandığını
gösterirler.
Profesör Emery, 1953 yılında Kuzey Sakkara'daki eski mezarlıkta birinci sülâle firavunlarından
birine (Vadyis olduğu kuvvetle sanılmaktadır] ait olan geniş bir mezar bulmuştu. Ana mezardan ayrı
olarak üç sıra halinde dizilmiş 72 mezar daha vardı. Bunlarda, krallarına yeni hayatında hizmet etmek
isteyen hizmetçiler gömülüydü. 64 genç adam ve 8 genç kadının gövdeleri üzerinde en ufak bir şiddet
izi yoktu. Yani bu insanlar çevrelerine duvar örülmesine hiç bir şekilde karşı çıkmamışlardı. Neden?
Bu durumun en tanınmış ve basit açıklaması, mezarın ötesindeki ikinci bir hayata inandıklarıdır.
Firavun'un yanına altın ve mücevherler den başka, ikinci bir hayata hazırlık olarak yemek, yağ ve
baharat konulması bu inancın gücünü göstermektedir. Eski Mısır'da mezarlar, soyguncuların dışında
daha sonraki firavunlar tarafından da açılırdı. Böyle durumlarda, ikinci hayat için konulan
yiyeceklerin dokunulmamış olduğu görülürdü. Başka bir deyişle, ölü, onları ne yemiş, ne de başka
bir dünyaya götürmüş olurdu. Bunun üzerine firavunlar mezarı yine kapattırır ve eskileri alarak yeni
yiyecekler koyarlardı. Daha sonra da hırsızlara karşı türlü tuzaklar kurulurdu. Bütün bunlar eski
Mısırlıların ölülerin hemen değil, uzak bir gelecekte dirile çeklerine inandıklarını göstermektedir.
1954 haziranında, yine Sakkara'da hiç dokunulmamış bir mezar bulunmuştu. Mezar odasında, bir
kutu içinde altın ve mücevherler kondukları gibi duruyorlardı. 9 haziran günü Dr. Goneim lahiti
törenle açtı. Lahit'te hiç bir şey yoktu! Kesinlikle hiç bir şey... Mumya bütün mücevherleri dururken
çürüyüp gitmiş miydi?..
Moğolistan sınırının doksan kilometre kadar ötesinde Sovyet bilim adamı Rodenko, Kurgan V
adıyla bilinen mezarı bulmuştu.
Mezar, içi tahta kaplı, kayalık bir tepe biçimindeydi. İçerisi tamamen buzla doluydu; böylece
mezar odalarındaki her şey donmuş bir halde korunmuştu. Odalardan birinde mumyalanmış bir kadın
ve erkek cesedi vardı. İkisinin de yanına gelecekteki hayatlarında ihtiyaç duyabilecekleri şeyler
konulmuştu: Kaplar içinde yiyecekler, elbiseler, mücevherler ve müzik aletleri. Buzlar çıplak
mumyalar dahil her şeyi kusursuz biçimde korumuşlardı. Bilginler b\f başka odada geniş bir
dikdörtgene rastladılar. Dikdörtgenin içinde her birinin ortası resimlerle süslü altışar karelik dört
sıra vardı. Dikdörtgen bir bütün olarak, Ninova'daki Asur sarayında bulunan taş oymanın kopyası
gibiydi!
Karelerin ortasına çizilmiş resimler, kafaları, karmakarışık boynuzlu, sırtları kanatlı yaratıkların
göğe doğru yükselişlerini gösteriyordu...
Moğolistan'daki kalıntıları ruhsal dönüşle bağdaştırmak imkânsızdır. Mezarlardaki dondurma
odaları -duvarların tahtayla kaplanmış olması ve içerdeki buz yığınları bu nitelemeyi gerektiriyorruhun
ve dünyanın ötesindedir; başka amaçlar için hazırlanmıştır. Eski insanların, bu biçimde
hazırlanmış cesetlerin, ileride dirilmelerini mümkün kılacak duruma geleceklerini nereden
öğrendikleri sorusu akla takılmıyor mu?
Çin'de Wu Çuan köyünde içinde 17 erkek ve 24 kadın iskeleti bulunan, 15 metreye 13 metre
boyutlarında dikdörtgen bir mezar vardır. Buradaki iskeletler üzerinde de herhangi bir şiddet izi
görülmemektedir. And Dağlarında buzul mezarları, Sibirya'da buz mezarları, Çin'de,