You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ΜΑΪΟΣ, <strong>2017</strong> 7<br />
ρό, έρχονταν στη μνήμη του, και<br />
μεταξύ αυτών πολλές που θα ήθελε<br />
να μπορούσε να τις σβήσει εντελώς<br />
και δεν μπορούσε. Τα λάθη της<br />
ζωής του και οι αμαρτίες του αύξαιναν<br />
αδιάκοπα στη συνείδησή<br />
του και πίεζαν το στήθος του. Γεγονότα<br />
που τα νόμιζε λησμονημένα<br />
για πάντα, παρουσιάζονταν μπροστά<br />
του με τόση καθαρότητα, που<br />
του φαίνονταν σαν να είχαν γίνει<br />
χθες. Και σε λίγο,<br />
στην αγωνία της<br />
αρρώστιας του,<br />
έμπαινε και ο φόβος,<br />
πως θα περνούσε<br />
την αιωνιότητα,<br />
την άλλη ε-<br />
κείνη ζωή, που ξάνοιγε<br />
μπροστά του, σαν ένας ατέρμονος<br />
και άγνωστος ωκεανός, πως<br />
θα έμπαινε εκεί, με το βάρος αυτό<br />
των αμαρτιών του, επάνω του.<br />
Ο φτωχός πλοίαρχος στριφογύριζε<br />
στο κρεβάτι του χωρίς να βρίσκει<br />
ανάπαυση. Δεν ήξερε ως τώρα,<br />
τι θα πει φόβος, ακόμα και μέσα<br />
στις χειρότερες τρικυμίες, που<br />
κινδύνεψε πολλές φορές το πλοίο<br />
του. Και τώρα;!.....<br />
--Φώναξε μου το δεύτερο πλοίαρχο,<br />
διέταξε τον ναύτη του που<br />
τον υπηρετούσε.<br />
Η διαταγή εκτελέστηκε αμέσως<br />
και λίγες στιγμές κατόπιν ο δεύτερος<br />
πλοίαρχος στεκόταν όρθιος<br />
μπροστά του στον ανώτερό του. Ο<br />
άρρωστος πλοίαρχος τον κοίταξε<br />
προσεκτικά και του λέει:<br />
--Καταλαβαίνω ότι το τέλος μου<br />
πλησιάζει και ήθελα να μιλήσω<br />
μαζί σου για το νέο…. ταξίδι μου,<br />
το ….. θάνατο.!!<br />
Ο δεύτερος πλοίαρχος που δεν<br />
περίμενε μια τέτοια κουβέντα από<br />
τον καπετάνιο του, έμεινε έκπληκτος<br />
και άφωνος. Έπειτα από μικρή<br />
στενόχωρη σιωπή, του λέει:<br />
--Όλοι θα πεθάνουμε, καπετάνιε<br />
μου!<br />
--Το ξέρω αυτό,<br />
είπε ο άρρωστος,<br />
αλλά το ζήτημα<br />
είναι πως πεθαίνει<br />
κανείς;!.... Πάνω<br />
σ’ αυτό ήθελα να<br />
μου πεις κάτι.<br />
--Πώς πεθαίνει<br />
κανείς;!... Όπως ταιριάζει σε έναν<br />
ναυτικό. Σφίγγει τα δόντια του, και<br />
αφήνει τον κόσμο αυτόν με θάρρος,<br />
του λέει ο βοηθός του.<br />
--Ά! Είπε ο ασθενής πλοίαρχος.<br />
Αυτό δεν αρκεί. Έτσι μιλούν όλοι<br />
όσοι είναι μακριά από το θάνατο!<br />
Άλλο τίποτα έχεις να μου πεις;!!<br />
Ο φτωχός δεύτερος πλοίαρχος,<br />
είχε πολλές φορές βοηθήσει αποτελεσματικά<br />
τον καπετάνιο του στη<br />
θάλασσα, αλλά την ώρα αυτή που<br />
πέθαινε, δεν ήξερε τίποτα να του<br />
πει.<br />
--Στείλε μου τον πρώτο πιλότο,<br />
είπε ο ασθενής.<br />
Όταν ο πιλότος παρουσιάσθηκε<br />
μπροστά στον άρρωστο, αυτός του<br />
έπιασε το χέρι, το έσφιξε με όλη τη<br />
δύναμή του και του λέει: