Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ادبیات<br />
بهروز بوچانی؛ پناهجوی ایرانی که برنده جایزه ادبی شد<br />
وبسایت عصرایران:بهروزبوچانی پیشازایننیز فیلمی<br />
مستند به نام »چوکا، االن ساعت چنده؟« دربارۀ وضعیت<br />
پناهجویان و مهاجران در مانوس تهیه کرده بود که به<br />
جشنوارۀ فیلملندن راه یافت.<br />
بهروز بوچانی، روزنامهنگار و پناهجوی کرد ایرانی که در<br />
بازداشتگاه جزیره مانوس پاپوآ گینهنوبه سر میبرد، توانست<br />
دو جایزۀ ارزشمند ادبی استرالیا را برای اولین کتاب خود<br />
»هیچ دوستی به جز کوهستانها« به دست آورد.<br />
به گزارش عصر ایران به نقل از یورونیوز، نام انگلیسی این<br />
کتاب Mountains« »No Friends but the<br />
است و داستان سفر او از اندونزی به استرالیا و سپس حوادث<br />
دوران بازداشت را بازگو میکند.<br />
این کتاب توانسته است در دو بخش از ۹ بخش، نظر<br />
هیات داوران »جوایز ادبی برتر ویکتوریا« Victorian(<br />
)Premier's Literary Awards را به خود جلب کند و به<br />
این ترتیب آقای بوچانی جایزۀ ۲۵ هزار دالری بهترین اثر<br />
مستند )غیرداستانی( و جایزۀ ۱۰۰ هزار دالریادبی ویکتوریا<br />
را از آن خود کرد.<br />
بهروزبوچانی پیشازایننیز فیلمی مستندبهنام »چوکا،<br />
االن ساعت چنده؟« دربارۀ وضعیت پناهجویان و مهاجران در<br />
مانوس تهیه کرده بود که به جشنوارۀ فیلم لندن راه یافت.<br />
او همچنین به »صدای مانوس« مشهور است و به دلیل<br />
اطالع رسانیهایش از وضعیت پناهجویان مانوس توانسته<br />
است برندۀ جایزه مولتی مدیای سازمان عفو بینالملل<br />
استرالیابشود.<br />
بوچانی از شش سال پیش در اردوگاه جزیره مانوس<br />
است یعنی مدت کوتاهی پساز آنکه با یک قایق پناهجویان<br />
رهسپاراسترالیاشد.<br />
استرالیا پس از شناسایی قایق پناهجویان در دریا، آنها<br />
را برای رسیدگی به وضعیتشان به اردوگاههایی در جزایر<br />
اقیانوس آرام میفرستد.اینافراداجازۀ ورود به خاکاسترالیا<br />
را ندارند و گاه برای سالها مجبورند در این جزایر دور افتاده<br />
به سرببرند.<br />
بهروز بوچانی کتاب خود »هیچ دوستی به جز<br />
کوهستانها« را نیز در دوران سختاقامت در مانوس نوشت.<br />
نگارش کتاب ۵ سال طول کشید و او هر فصل کتاب را که<br />
به فارسی نوشته شده، پس از پایان کار از طریق پیامرسان<br />
واتساپ تلفن همراه خود،برایامید توفیقیان مترجم ساکن<br />
استرالیامیفرستاد.<br />
بوچانی میگوید که یکیازبزرگترین ترسهایش در زمان<br />
نوشتن کتاب این بود که تلفن همراهش از سوی ماموران<br />
اردوگاه مصادره شود.او میگوید: »همیشهازاین موضوعنگران<br />
بودم که آنهابهاتاقم حمله کنند واموال شخصیام راببرند.«<br />
خبر برنده شدن او روز پنجشنبه در جریان مراسمی در<br />
استرالیااعالم شد یعنی در کشوری که حتی به بوچانیاجازۀ<br />
شرکت در این مراسم برای دریافت جایزهاش را نداد؛ چیزی<br />
که از نظر این پناهجو شرمآور است.<br />
دریافت این جوایز بار دیگر از یک تناقض پرده برداشت:<br />
کتاب او از سوی داوران در کشوری به رسمیت شناخته<br />
شد که دولتش او را از ورود به خاک آن کشور محروم و در<br />
بازداتشگاهی حبس کردهاست.<br />
مترجم کتاب از طرف بوچانی در این مراسم حاضر شد و<br />
جایزه را دریافت کرد.<br />
بهروزبوچانی کهیکیاز منتقدان سیاستهای ضدمهاجرت<br />
استرالیا است. او در جریان تبادل پیامهای مکتوب خود با<br />
خبرنگار رویترز میگوید: »نمیخواهماین موفقیت را جشن<br />
بگیرم زیرا همچنان مردم بیگناه زیادی را میبینم که در<br />
اطراف من رنج میکشند.«<br />
اینروزنامهنگارهمچنیندرگفتگوباخبرنگارگاردیندربارۀ<br />
هدفشازنوشتناین کتاب میگوید: »تا مردماسترالیا و سراسر<br />
جهان عمیقااین را درک کنند که چگونهاین سیستمنزدیک<br />
به شش سال است که مردم بیگناه را در جزایر مانوس و نائورو<br />
بهشیوهایسیستماتیکشکنجهمیدهد.«<br />
او میافزاید کهامیدواراست دریافتاین جایزه باعث جلب<br />
توجهها به سرنوشت بیش از هزار پناهجو و مهاجری شود<br />
که در اردوگاههای دورافتادۀ اقیانوس آرام نگهداری میشوند<br />
و درنهایت تغییری در وضعیت آنها ایجاد و به این سیاست<br />
وحشیانه پایان داده شود.<br />
44 نیماتایمز شماره شانزدهم خرداد1398-ژوئن 2019
Change language